رفتن به مطلب

جنگنده F-15S


FARHUD

ارسال های توصیه شده

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

F-15S

شیر بی یال و دم

به دنبال پایان جنگ 1991 خلیج فارس، دولت عربستان سعودی، سعی کرد توانایی نظامی ارتش خود را از وابستگی به دیگر کشورها، بکاهد. اما سختگیری عربستان، عمدتن در مورد تهیۀ نوع خاصی از جنگنده‏های ضربتی بود تا مکملی برای اسکادرانهای 7 گانه و 66 فروندی تورنادوی این کشور باشند. تحت تاثیر قابلیتهای فوق‏العاده و بسیار موفق جنگنده‏های F-15E نیروی هوایی ایالات متحده در جریان جنگ خلیج فارس، نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی (RSAF) اطمینان یافت که جنگندۀ Strike Eagle، همان هواپیمای مورد نیاز آنهاست. با این حال، دورنمای روشنی جهت موافقت ایالات متحده با فروش این جنگنده‏های پیشرفته به عربستان مشاهده نمی‏شد. گروه فشار متمایل به اسرائیل، بر این تصور بود که فروش چنین هواپیماهای پیشرفته‏ای به عربستان سعودی، باعث اخلال در امنیت ملی اسرائیل می‏شود.

 

در طول سال 1992، عقیدۀ عمومی بر این بود که اجازۀ فروش جنگنده‏های F-15E هیچگاه به عربستان سعودی صادر نخواهد شد، با این حال، منافع تجاری و منفعت کارکنان و کارمندان کمپانی مک‏دانل‏داگلاس، عامل بسیار بالقوه‏ای در تصمیم این کمپانی به حساب می‏آمد. زیرا برنامۀ تولید F-15 جهت عربستان سعودی، باعث ایجاد 2000 شغل در 47 ایالت می‏شد و بیش از 40000 نفر را به کار مشغول می‏کرد. علاوه بر اینها، واضح بود که رقیبان اروپایی، بسیار علاقمند هستند تا در غیاب مک‏دانل‏داگلاس، هواپیماهای جنگی ساخت خود را به عربستان سعودی بفروشند.

 

پرزیدنت جرج بوش (پدر) سرانجام تصمیم گرفت تا معامله با عربستان صورت پذیرد. با وجود این، هواپیماهای فروخته شده به عربستان، نسبت به نمونۀ اصلی F-15E، از نظر مقدورات و توانایی‏های فنی، بسیار تقلیل داده شده بودند و در واقع بر اساس مدل صادراتی F-15E که F-15XP (کلمۀ XP به معنی صادرات) نامیده می‏شد، ساخته شده بودند. به تاریخ 23 دسامبر 1992، کمپانی مک‏دانل‏داگلاس، اعلام کرد که مبلغ 122 میلیون دلار را از جانب نیروی هوایی ایالات متحده دریافت کرده است تا قطعات مورد نیاز جهت ساخت 72 فروند F-15XP را جهت عربستان سعودی، فراهم نماید. موافقت نامۀ فروش 72 فروند از این هواپیماها، به طور رسمی به تاریخ 10 می 1993 به امضاء رسید. در این زمان، طرح اولیۀ F-15XP به نوع F-15S تغییر داده شده بود. (S اول کلمۀ Saudi Arabia)

 

F-15S بر اساس بدنۀ همان جنگندۀ F-15E ساخته شده بود، در حالی که در F-15S، بسیاری از سامانه‏های حساس آویونیکی پیشرفتۀ به کار گرفته شده در جنگندۀ F-15E نیروی هوایی ایالات متحده، به دلیل صادراتی بودن جنگنده، با نمونه‏های قدیمی و بسیار ضعیف‏تر به کار گرفته شده در F-15C/D جایگزین شده بودند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

ضعیف‏ ترین رادار استرایک ایگل برای F-15S

رادار APG-70S نصب شده در جنگندۀ F-15S، دارای قابلیتها و محدودیتهای رادار APG-63 به کار گرفته شده در جنگنده‏های F-15C/D، نظیر عدم کارایی در هوای برفی و بارانی می‏باشد. همچنین این رادار، قادر نیست نقشۀ گرافیکی کامپیوتری شده از سطح زمین تهیه کند. این رادار، تنها از 60 درصد پهنای باند رادار قدیمی APG-63 بهره می‏برد و بزرگترین محدودیت آن، استفاده از تنها 16 کانال به جای 32 کانال پیش‏بینی شده در رادار APG-63 می‏باشد.

 

سامانۀ قابل برنامه‏ریزی AWG-27 کنترل تسلیحات، مجددن به نحوی برنامه‏ریزی شده است که هواپیما نتواند تسلیحات حساس و مهم را حمل کند و همچنین قابلیت پرواز «دست آزاد» (Hands-off)، که یکی از برتری‏های عمدهء جنگندۀ F-15E می‏باشد و این جنگنده را قادر می‏سازد با استفاده از رادار تعقیب عوارض زمین، با سرعت زیاد و بدون دخالت دست، در ارتفاع پست پرواز نماید، از سامانۀ پرواز خودکار ASW-51 حذف شده است!

 

بر خلاف F-15E که از دو سامانۀ بسیار پیشرفتۀ INS و GPS جهت ناوبری بهره می‏جوید، در جنگندۀ F-15S تنها سیستم ناوبری لیزر – ژیروسکوپی INS حفظ شده است و GPS موجود نمی‏باشد! بدین جهت، سعودی‏ها از یک سامانۀ GPS تجاری (به جای GPS نظامی) بهره گرفته‏اند.

 

سامانه‏های حساس و پیشرفتۀ اقدامات متقابل الکترونیک (ECM) که به طور استاندارد در F-15E تعبیه شده‏اند، در F-15S یا با انواع قدیمی و بسیار ضعیف تعویض شده‏اند، یا اینکه برخی از تجهیزات به کل حذف گردیده‏اند.

 

سیم‏کشی‏های مربوط به حمل تسلیحات هسته‏ای که در جنگنده‏های F-15E نیروی هوایی ایالات متحده به طور استاندارد تعبیه شده‏اند، در F-15S حذف گردیدند.

 

هرچند مقامات رسمی، این موضوع را اعلام نکرده‏اند، اما در جنگنده‏های F-15S، قابلیت و پیش‏بینی‏ای جهت حمل تانکهای سوخت تطبیقی (CFT) نشده است و بدین جهت، این هواپیماها، تسلیحاتی نیز در محل تانکهای تطبیقی سوخت نمی‏توانند حمل نمایند!

 

اما ماجرا تنها به این نقطه ختم نمی‏شود؛ عربستان سعودی، تعداد 48 دستگاه از گونۀ بسیار ضعیف شدۀ سامانۀ نشانه‏گذاری و هدفگیری LANTIRN، (ساخت لاکهید مارتین) را که به نام AAQ-19 Sharpshooter شناخته می‏شوند، دریافت کرده است. کارایی این سامانه‏ها، همانند سیستم رهیاب AAQ-20 ارزیابی می‏شود که این سیستم نیز، گونۀ بسیار ضعیف شده‏ای از غلاف ناوبری AAQ-13 می‏باشد. سامانۀ AAQ-20 قادر نیست موشکهای هوا به زمینی نظیرAGM-65 (ماوریک) را شلیک نماید و گزینه‏های هوا به هوای آن نیز حذف گردیده‏اند!

 

سامانۀ پرقدرت اقدام متقابل الکترومغناطیسی تعبیه شده در F-15E که از نقاط قوت این جنگنده به شمار می‏آید، در F-15S بسیار تضعیف شده و قابلیتهای آن به شدت کاهش یافته است؛ ضمن اینکه این سامانه به نحوی دستکاری شده است تا در برابر جنگنده‏های نیروی هوایی ایالات متحده، کارایی نداشته باشد! هرچند که نیروی هوایی ایالات متحده، ادعا می‏کند همین سامانۀ ضعیف شده، برای مقابله با تهدیدات جنگنده‏های روسی، از توان کافی برخوردار است.

 

در F-15S از یک جفت موتور توربوفن F100-PW-229 ساخت پرات اند ویتنی استفاده شده است که هرکدام در حالت استفاده از پس‏سوز، کششی معادل 29100 پاوند فیت ایجاد می‏کنند.

 

تعداد 48 فروند از جنگنده‏های F-15S تنها برای عملیات علیه اهداف زمینی بهینه شده‏اند و مابقی نیز جهت انجام وظیفۀ رهگیری حفظ گردیده‏اند. با این حال، با توجه به توانایی‏های بسیار اندک F-15S برای نبردهای هوایی که تنها قادر است موشکهای گرمایاب سایدوایندر را حمل نماید، نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی، قصد ندارد هیچکدام از این هواپیماها را در نقش رهگیری مورد استفاده قرار دهد.

 

فرآیند ساخت و طراحی اولین هواپیمای F-15S ویژۀ سعودی‏ها که در نیروی هوایی ایالات متحده با شماره سریال 852 – 93 و در نیروی هوایی عربستان با سریال 5501 شناخته می‏شد، به تاریخ اکتبر 1993 آغاز شد و کار مونتاژ آن، ده ماه بعد آغاز گردید. اولین جنگندۀ F-15S نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی، پرواز اولیۀ خودش را به تاریخ 19 ژوئن 1995 از پایگاه سنت لوئیس (فرودگاه بین‏المللی لامبرت) به وسیلۀ سرخلبان آزمایشگر، Gary Jennings، و افسر کنترل، Charles Van Gordon، به انجام رساند. این هواپیما، به مدت یک ساعت و 12 دقیقه در آسمان باقی ماند. همچنین این هواپیما، رنگ آمیزی نیز نشده بود، اما اندکی بعد، علائم و شماره سریال نیروی هوایی ایالات متحده بر روی دم آن نصب گردید. این هواپیما، به تاریخ 12 سپتامبر 1995 به رنگ مورد نظر نیروی هوایی سلطنتی عربستان سعودی درآمد و رسمن وارد خدمت گردید. تولید این هواپیما، مطابق برنامه، یک فروند در ماه بود که 72 امین فروند F-15S در نهایت به سال 1999 تحویل سعودی‏ها شد.

 

جنگنده‏های F-15S در قالب اسکادران 55 ام در پایگاههای هوایی ملک خالد، خمیس، مویشایت و در قالب اسکادران 92 ام در پایگاههای هوایی ملک عبدالعزیز و ظهران استقرار داده شده ‏اند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

 

ویرایش:FARHUD

منابع جهت اطلاعات بیشتر:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...