masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۲ رزهای مینیاتور در واقع دورگه هایی از رزهای چینی Rosa chinensis و دیگر انواع مختلف رز هستند که به دلیل گلهای کوچک اما فراوان و دور گلدهی طولانی که دارند مورد توجه قرار گرفته اند بخصوص اینکه بسیاری از ارقام این گیاه را که حدود 60-30 سانتیمتر ارتفاع می بایند می توان به راحتی در گلدان نگهداری کرد. البته این رزها نمونه هایی با اندازه های بزرگتر (بوته هایی بزرگتربه ارتفاع تقریبی60-90 سانیتمتر ) و یا بالارونده که معمولا حدود 2-1.5 متر ارتفاع می‌یابند نیز دارند. بنابراین کاربرد اصطلاح مینیاتور برای اندازه گلهای این گیاهان به کار می رود و نه ارتفاع قامت آنان! این گیاهان هر شکل و فرم رویشی که داشته باشند معمولا گلهایی کوچک به قطر 5-2.5 سانتیمتر دارند.http://www.8pic.ir/images/74424080188004215450.jpgبرخی از رزهای مینیاتور گاهی در محیط ما با نام رز ساناز نیز شناخته می شوند. اصولا از سوی برخی از پرورش دهندگان اگر رزی گلهایی کوچکتر از رزهای معمولی داشته باشد و بتواند در طی زمستان نیز گل بدهد ساناز نامیده می شود.همچنین به گفته برخی دیگر از پرورش دهندگان گلهای رز مینیاتوری با رزهای ساناز متفاوت هستند و گلهایی ریزتر از رزهای ساناز دارند. در این جا لازم است اشاره کنم که رزهای مینیاتور همانند والدین خود (رزهای چینی) دوره گلدهی طولانی دارند و تقریبا تا زمانی که شرایط آب و هوایی اجازه دهد به گلدهی ادامه می دهند(همانند آنچه که در مورد رزهای ساناز ادعا میشود). همچنین رزهای مینیاتور که امروزه استفاده می شوند اصولا از طریقه دو رگه گیری بدست آمده اند و به همین دلیل طیف گسترده ای از اندازه گل، تعداد گلبرگها، رنگ و شکل و فرم گیاه در بین آنان مشاهده می شود.بنابراین شاید بتوان ادعا کرد که رزهای ساناز از جمله رزهای مینیاتوری هستند و در زیرگروه آنان قرار میگیرند اما قطعا نمی توان گفت که تمامی رزهای مینیاتور ، ساناز هستند!!!ار رزهای مینیاتور علاوه بر کاشت در گلدان، در فضاسازی و محوطه سازی به عنوان پرچین و حاشیه نیز استفاده می شود. از انواع بالارونده آن نیز برای زینت بخشیدن به دیوارها و قیمهای افقی می توان بهره فراوان برد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۲ آبیاری : زمانی که گیاه در فصل رشد است و گلدهی دارد نباید خشکی ببیند بنابراین سطح خاک را همواره بررسی کنید و زمانی که متوجه از دست دادن رطوبت بخشی از سطح خاک شدید گیاه را آبیاری کنید.به گفته برخی از پرورش دهندگان بهتر است که حدود 2.5 سانتیمتر از سطح خاک خشک شود و سپس گیاه آبیاری شود. در طی آبیاری از خیس شدن برگها جلوگیری کنید زیرا این مسئله موجب شیوع سریعتر بیماریهای قارچی می شود. خشکی کشیدن موجب کاهش گلدهی و زرد شدن برگهای گیاه می شود. در دوران رکود باید میزان آبیاری را کاهش داد. نور: رزهای مینیاتور همانند سایر رزها نیاز به نور کافی دارند تا بتوانند گل دهند یعنی روزانه حداقل 8-6 ساعت نور مستقیم آفتاب برای این گیاهان لازم است تا غنچه های گل تشکیل و شکوفا شود. کمبود نور از جمله دلایل کاهش گلدهی و زرد و رنگ پریده شدن برگها است. توجه داشته باشید که برای رزهایی که در گلدان نگهداری می کنید ودر طی فصل رشد، تابش نور از پشت شیشه برای این گیاه کافی نیست. ممکن است مدتی را در چنین شرایطی بتواند به گلدهی ادامه دهد اما در نیتجه از گلدهی آن کاسته می شود و حتما باید به فضای باز منتقل شود تا نور آفتاب مستقیما به برگسار آن بتابد. توجه داشته باشید که انتقال گیاه را از محیط داخل خانه به بیرون ، به تدریج و در طی 10-7 روز انجام دهید تا گیاه به تدریج به محیط بیرون و نور مستقیم آفتاب عادت کند. دما: دمای 24-16 درجه سانتیگراد برای این گیاه مناسب است و در این دما بهترین گلدهی را دارد با افزایش دما گلدهی به تدریج کاهش می یابد اما به گیاه آسیبی نمی رسد بخصوص اگر آبیاری این گیاه به شکل منظم صورت گیرد و گیاه خشکی نبیند. توجه داشته باشید که اصولا گیاهان رز به سرما مقاوم هستند اما رزهای گلدانی را باید با دقت بیشتری در مقابل سرمای زمستانه محافظت کرد تا خاک گلدان دچار یخ زدگی نشود.خاک: خاک رزها حتما باید زهکش خوبی داشته باشد تا آب حاصل از آبیاری در اطراف ریشه ها ماندگار نشود. از طرفی این خاک نباید خشک شود و گیاه خشکی ببیند بنابراین باید اول از همه موادی استفاده کرد که موجب زهکش بهتر خاک و عبور دهی آب مازاد آبیاری شود و همچنین موادی بکاربرد که توانایی جذب رطوبت و نگهداری از ان را برای مدت زمانی (فاصله زمانی بین دو عمل آبیاری ) را داشته باشد. از طرفی وجود مواد ارگانیک و مغذی برای رشد این گیاهان بسیار مهم است. بنابراین می توان از خاکهای آماده کیسه ای + خاک برگ + پیت موس استفاده کرد و به این مخلوط نیز حدود 10٪ شن اضافه کرد. برای کوددهی در طی فصل رشد (بهار و تابستان)می توان هر دو هفته یکبار از کودهایی با فسفر بیشتر استفاده کرد. زیرا فسفر در رشد زایشی گیاه و گلدهی آن نقش ویژه ای دارد مثلا فرمولی مانند 6-12-6 که البته حاوی عناصر غذایی میکرو نیز هستند مناسب گیاه است. کود دهی را 8-6 هفته قبل از شروع دوران رکود و سرما متوقف کنید. گلدان پلاستیکی، سرامیکی و یا سفالی همگی قابل استفاده هستند البته برخی از پرورش دهندگان گلدان سفالی را استفاده نمی کنند زیرا اعتقاد دارند آب از بدنه این گلدانها تبخیر می شود و بیشتر املاح موجود در آب در بین ذرات خاک باقی می مانند، غلظت آنان به تدریج افزایش می یابد و موجب آسیب به ریشه ها می شود. حداقل قطر گلدان نیز 15 سانتیمتر است و گلدانهایی با قطر 40-30 سانتمتر مناسب ترین هستند. پاییز و بعد از اتمام فصل گلدهی زمان مناسبی برای تعویض گلدان است.آفات و بیماری: شته و کنه تارعنکبوتی از شایع ترین آفات و سفید ک پودری و لکه سیاه از جمله مشکلات شایع این گیاهان هستند.برای آشنایی بهتر و بیشتر با آفات و بیماری ها و سایر مشکلات گیاهان رز به این آدرسها بروید. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۲ هرس: در طی فصل رشد گلهای پژمرده را جدا کنید تا انرژی گیاه صرف تولید بذر و دانه نشود بلکه صرف تولید گلهای جدید شود.برای جداسازی حتما از وسیله ای تیز استفاده کنید.جدا کردن با دست می تواند به ساقه های گل آسیب برساند.برش را در حدود 0.5 سانتیمتری از بالای محل اتصال برگ به ساقه بزنید.همچنین هر چند وقت یکبار ساقه های کوچک و خشکیده ای که در مرکز بوته قرار دارند را جدا کنید. هرس اصلاحی و تربیتی گیاه را باید در فصل رکود انجام داد . ساقه های ضعیف را می توان از نزدیکی سطح زمنی قطع کرد اما ساقه های قوی تر را میتوان کوتاه کرد به نحوی که یک سوم و یا نیمی از طول آنان باقی مانده و بقیه قطع شود. البته این نحوه هرس در رابطه با رزهای مینیاتوری بوته ای است رزهای بالا رونده مینیاتوری به نحو دیگری هرس می شوند. هرس این رزها نیز در اواخر زمستان و اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه انجام می شود.ابتدا ساقه های شکسته و بیمار و سرمازده حذف می شوند. ساقه های سالم و بلند نگهداشته میشوند اما به طور آنهایی که خارج از شکل و فرم تربیتی گیاه رشد کرده اند را می توان کوتاه کرد. ساقه های فرعی را که قبلا گل دهی داشته را میتوان تا ساقه اصلی کوتاه کرد. بعد از کوتاه کردن باید بر روی این ساقه های فرعی یک یا دو جوانه باقی بماند که بعدا بتوانند رشد کنند.توجه داشته باشید که رزهای مینیاتوری بالارونده (و اصولا تمامی انواع رز بالارونده) در دو سال اول بعد از کاشت در باغچه منزل و یا در گلدان‘ نیازی به عمل هرس ندارند. تصویر فوق: برش صحیح در زمان قطع ساقه ها به منظور هرس تکثیر: می توان از قلمه ساقه برای تکثیر این گیاه استفاده کرد. قلمه ها را از نوک ساقه ها به طول 10 سانتیمتر تهیه می کنند. از سایر قسمتهای ساقه هم می توان استفاده کرد به نحوی که ساقه جدا شده دارای سه تا چهار برگ داشته باشد. برش را در زیر ناحیه اتصال برگ به ساقه بزنید. ایجاد زخم در قسمت پایین پوسته ساقه قلمه و همچنین استفاده از پودرهای مخصوص ریشه زایی قبل از کاشت قلمه ها استفاده شود به ریشه زایی گیاه کمک می شود. بستر کاشت از را از ترکیبات مختلف تهیه می کند مانند دو قسمت مساوی خاک برگ+پرلایت .باید همواره مرطوب باقی بماند و وجود رطوبت بالای هوا نیز به ریشه زایی این قلمه ها کمک می کند. رکود زمستانه رزهای مینیاتوری گلدانی: رزهای گلدانی در صورت نگهداری در محیط گرم در طی زمستان، آنطور که باید و شاید به رکود زمستانه نمی روند و حتی در صورت مساعد بودن شرایط محیطی این رزها در طی زمستان هم می توانند گلدهی داشته باشند.اما توجه داشته باشید که این مسئله موجب ضعیف شدن گیاه می شود و همچنین برای گلدهی مناسب، این گیاه نیاز به یک دوره رکود دارد قبل از اینکه رشد جدید خود را بتواند آغاز کند. در شرایط طبیعی رکود گیاهان رز زمانی انجام می گیرد که هوا سرد باشد یعنی در طی زمستان. اما در مورد رزهایی گلدانی که در محیط خانه نگهداری می شوند، چنین سرمایی به شکل طبیعی وجود ندارد و به شکل مصنوعی باید این شرایط را برای گیاه مهیا کرد . یعنی تغییراتی را در میزان نور، دما و همچنین آبیاری گیاه ایجاد کرد. مکانی با نور کم، کاهش آبیاری تا حدی که خاک گلدان خشک نشود اما همواره مرطوب نیز بباشد و استفاده از محیطی با دمای حدود 3 درجه سانتیگراد، همگی به ایجاد شرایط رکود و استراحت کمک می کند. این شرایط برای حداقل 3 هفته الی 6 هفته مورد نیاز است تا بعدا این گیاه گلدهی خوبی داشته باشد. در انتهای این مدت زمان، برگهای گیاه ریزش می کنند که جای نگرانی نیست اما ساقه ها سبز باقی می مانند. زمانی که ریزش برگها روی داد گیاه برای انجام عمل هرس آماده است. توجه کنید که حتما گیاه باید وارد دوران رکود و استراحت بشود و بعد از آن عمل هرس آن انجام شود. در گیاهی که حدود 30 سانیتمتر ارتفاع دارد ، از ساقه های گیاه حدود 12-10 سانتیمتر می توان باقی گذاشت و بقیه را قطع کرد. یعنی حدود یک سوم طول ساقه ها باقی مانده و بقیه قطع شوند. عمل برش را نیز از قسمت بالای یک جوانه سالم بزنید و بهتر است که سمت جوانه به سمت بیرون (و نه داخلی مرکز گیاه ) باشد. سپس گیاه را به محیطی گرمتر مانند محیط داخل خانه بیاورید تا به دلیل گرمای محیط رشد آن آغاز شود.از شروع رشد جدید تا گلدهی حدود شش هفته طول می کشد. در طی این مدت به دلیل اینکه میزان نور محیط کم است(چون برنامه های دادن رکود مصنوعی به این گیاهان رز را معمولا در طی پاییز و زمستان اجرا می کنند که به هر حال شدت نور آفتاب کم و ناکافی است) می توان از نورهای مصنوعی مثل لامپهای فلئورسنت استفاده کرد.در زمان بکارگیری از این لامپها، گلدان محتوی گیاه (که هرس آن انجام شده است )باید خیلی به لامپ نزدیک باشد عینی فاصله حدود 10-7 سانتیمتر برای آن کافی است.مدت زمان روشنایی لامپ 18 ساعت است. همچنین در طی این مدت اگر پنجره ای رو به آفتاب دارید حتما از آن استفاده کنید. به هر حال توجه داشته باشید که با کمک پنجره رو به آفتاب و لامپ فلورسنت، گیاه شما باید حدئود 18 ساعت نور ببیند تا بتوان 6 هفته بعد از برنامه هرس و قرار گیری در معرض نور ، به اندازه کافی رشد کند و گل بدهد. اگر از لامپ فلورسنت استفاده نکردید مشکلی ایجاد نمی شود و فقط رشد گیاه با سرعت کمتری صورت می گیرد و گیاه دیرتر گل می دهد. با شروع رشد گیاه می توانید از کودهای گیاهی البته با یک چهارم غلظت معمول استفاده کنید. همچنین در زمان آبیاری توجه داشته باشید که اولا گیاه را به قدری آب دهید که حتما از منافذ زیر گلدان آب اضافی خارج شود و دوما صبر کنید تا سطح خاک گلدان رطوبت خود را تا حدودی از دست بدهد و سپس آنرا آبیاری کنید. همچنین یکی از مواردی که این گیاه را ممکن است آزار دهد کمبود رطوبت هوا است بخصوص زمانی که گیاه در زیر لامپهای فلورسنت قرار گرفته است. بدین منظور می توانید از روش زیر گلدانی حاوی سنگریزه و آب استفاده کنید. یعنی یک زیرگلدانی را پر از سنگریزه (قلوه سنگهای کوچک) کنید سپس تا نیمه ارتفاع آن آب بریزید و گلدان گیاه را بر روی قلوه سنگها قرار دهید. مراقب باشید که کف گلدان هرگز با آب داخل زیرگلدانی در تماس نباشد و سطح آب چندین سانتیمتر پایین از کف گلدان قرار گیرد. به دلیل گرمای محیط آب درون زیرگدانی به تدریج تبخیر و موجب افزایش رطوبت محیط می شود. همچنین غبارپاشی در طی روز نیز می تواند رطوبت شاخسار را تامین کند. 1 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 مهر، ۱۳۹۲ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده