کودهاي دامی

[masi eng 47,044]

کود مرغی موجب اصلاح فعالیت بیولوژیکی ، کشت و کار و خواص شیمیایی خاک می شود ، سه تن کود مرغی تازه معادل 50 کیلوگرم سولفات پتاسیم ، 100 کیلو گرم سوپر فسفات تریپل و 50 تا 100 کیلوگرم اوره دارد .کود مرغی ترکیب شیمیایی بسیار متفاوت نسبت به سایر کودهای حیوانی دارد که در کود مرغی مقادیر نسبتا زیاد اسید اوریک و سالیر اوریدها وجود دارد و برا گیاهان زراعی می تواند از طریق خاک و داخل بافت گیاه بسیار سمی باشند.

کود مرغی تازه حدود 70 درصدرطوبت دارد.

 

شرایط نگهداری کود مرغی : نگهداری توده کود مرغی در فضای باز و در معرض باد و باران موجب هدر رفتن ازت آن به شکل گاز آمونیاک می شود و بوی تند کود مرغی و کاستن تلفات روان آب و فسفر و عناصر غذایی کم مصرف ، کود مرغی را با مصرف سولفات آلومینیوم اصلاح می کنند.برای حفظ ازت کود مرغی و کاهش بوی گاز آمونیاک و تلفات ازت مصرف کود سوپر فسفات تریپل به مقدار50 کیلو گرم به ازای هر تن کود مرغی استفاده می شود. فسفات با آلومینیوم کود مرغی ترکیب شده و از هدر روی ازت مرغی جلوگیری می کند . کمپوست کردن کود مرغی با گوگرد زیست محیطی مربوط به کود مرغی را کاهش می دهد بلکه موجب افزایش تاثیر ان نیز می شود.در فرایند کمپوست سازی ترکیبات گازی دی اکسید کربن و ازت کود با هوا رفتن هدر می رود.

 

تعیین مقدار مصرف کود مرغی : بهترین روش در تعیین مقدار کود مرغی در هر هکتار انجام آزمون تجزیه کود مرغی می باشد. و مقدار مصرف آن با توجه به آزمون تجزیه کود مرغی و آزمون خاک زراعی تعیین می شود.

 

زمان و نحوه مصرف کود مرغی :در فصول مختلف سال کود مرغی را در مزارع مصرف می کنند. با مصرف آن در فصل پاییز بیشترین زمان برای تجزیه کودمرغی و آزاد سازی عناصر غذایی موجود در آن فراهم می گردد. کاربرد کود مرغی در فصل پاییز به منظور جلوگیری از هدر رفتن ازت در خاک های بافت سبک توصیه نمی شود.در کاربرد آن در فصل بهار برای هدر روی ازت در مزرعه فرصت کمی وجود دارد، بهر حال مصرف آن در فصل بهار انجام عملیات زراعی و کاشت را به تاخیر می اندازد و می تواند موجب افزایش فشردگی شود. تقریبا 35 تا50 درصدازت موجود در قسمت آلی کود مرغی برای گیاهان هر ساله قابل استفاده است ،بعد از مصرف کود مرغی تقریبا 20 درصد ازت کل آن برای گیاهان زراعی در سال دوم و حدود 5تا10 درصد آن در سال سوم قابل استفاده می باشد.

 

 

منابع مورد استفاده :www.hubcap.demsen.edu

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[masi eng 47,044]

كود مرغي موجب اصلاح فعاليت بيولوژيكي ، كشت و كار و خواص شيميائي خاك مي شود. سه تن كود مرغي تازه معادل 50 كيلوگرم سولفات پتاسيم ، 100 كيلوگرم سوپر فسفات تريپل و 50 تا 100 كيلوگرم اوره دارد. كود مرغي تركيب شيميايي بسيار متفاوت نسبت به ساير كود هاي حيواني دارد. اين بدان علت است كه در كود مرغي مقادير نسبتا" زياد اسيداوريك و ساير اوريدها وجود دارد و اين مواد اشكال مختلف اوره هستند و براي گياهان زراعي مي توانند از طريق خاك و داخل بافت گياه بسيار سم‍‍ي باشند. كود مرغي تازه حدود 70 درصد رطوبت دارد. كود مرغي اگر به درستي نگهداري و به مزرعه منتقل و مصرف شود كود بسيار با ارزشي مي باشد.

 

 

 

 

 

- شرايط نگهداري كود مرغي:

 

 

نگهداري توده كود مرغي در فضاي باز و در معرض باد و باران موجب هدر رفتن ازت آن به شكل گاز آمونياك مي شود و بوي تند كود مرغي حاصل تصعيد گاز آمونياك مي باشد و در نتيجه ارزش غذايي كود مرغي از نظر ازت كاهش مي يابد.

 

 

براي كاهش خروج گاز امونياك و بوي تند كود مرغي و كاستن تلفات روان آب فسفر و عناصر غذايي كم مصرف ، كود مرغي را با مصرف سولفات آلومينيوم اصلاح مي كنند.

 

 

براي حفظ ازت كود مرغي و كاهش بوي گاز آمونياك و تلفات ازت مصرف كود سوپر فسفات تريپل به مقدار 50 كيلوگرم به ازاي هر تن كود مرغي استفاده مي شود.

 

 

فسفات با آمونيوم كود مرغي تركيب شده و از هدر روي ازت مرغي جلوگيري مي كند. كمپوست كردن كود مرغي با گوگرد نه تنها آلودگي زيست محيطي مربوط به كود مرغي را كاهش مي دهد بلكه موجب افزايش تاثير زراعي آن نيز مي شود.

 

 

با كمپوست كردن كود مرغي محصولي بدست مي آيد كه حمل و نقل و كاربرد آن راحت تر انجام مي گيرد. در فرايند كمپوست سازي تركيبات گازي دي اكسيد كربن و ازت كود با هوا رفتن هدر مي رود. بنابراين گرچه درصد عناصر غذايي كمپوست كود مرغي بيشتر از حالت اوليه آن است اما مقدار عناصر غذايي محصول نهايي كمپوست از محصول اوليه آن كمتر است.

 

 

- تعيين مقدار مصرف كود مرغي:

 

 

بهترين روش در تعيين مقدار مصرف كود مرغي در هر هكتار انجام آزمون تجزيه كود مرغي مي باشد. در اين آزمون مقدار عناصر غذايي موجود در كود مرغي و خواص شيميائي آن مخصوصا" PH مشخص مي شود. مقدار مصرف آن با توجه به آزمون تجزيه كود مرغي و آزمون خاك زراعي تعيين مي شود.

 

 

- زمان و نحوه مصرف كود مرغي :

 

 

در فصول مختلف سال كود مرغي را در مزارع مصرف مي كنند . با مصرف آن در فصل پائيز بيشترين زمان براي تجزيه كود مرغي و آزاد سازي عناصر غذايي موجود در آن فراهم مي گردد.

 

 

كاربرد كود مرغي در فصل پائيز به منظور جلوگيري از هدر رفتن ازت در خاك هاي بافت سبك توصيه نمي شود.

 

 

در كاربرد آن در فصل بهار براي هدر روي ازت در مزرعه فرصت كمي وجود دارد. بهر حال مصرف آن در فصل بهار انجام عمليات زراعي و كاشت را به تاخير مي اندازد و مي تواند موجب افزايش فشردگي خاك شود.

 

 

در بيشتر مواقع كود مرغي را در فصول تابستان و زمستان مصرف مي كنندو هنگام مصرف كود مرغي در قبل از كاشت ، مخلوط كامل آن با شخم زدن خاك براي اجتناب از قرار گرفتن بذور در محل داراي كود مرغي زياد توصيه مي شود . چون امكان دارد بذور گياهان زراعي در اثر سميت آمونياك جوانه نزنند و يا گياهچه حاصل از آنها از بين بروند.

 

 

تقريبا" 35 تا 50 درصد ازت موجود در قسمت آلي كود مرغي براي گياهان هر ساله قابل استفاده است. بعد از مصرف كود مرغي تقريبا" 20 درصد ازت كل آن براي گياهان زراعي در سال دوم و حدود 5 تا 10 درصد آن در سال سوم قابل استفاده مي باشد.

 

 

مصرف صحيح و پخش درست آن در سطح مزرعه به منظور حداكثر استفاده از ارزش كود مرغي و و قرار گرفتن عناصر غذايي آن به يك اندازه براي گياهان زراعي مهم مي باشد. مقدار تلفات ازت كود مرغي پس از پخش در سطح مزرعه به فاصله زماني مصرف و اختلاط آن با خاك بستگي دارد. اختلاط آن با خاك در مدت 12 ساعت پس از پخش كود مرغي براي به حداكثر رساندن راندمان ازت بسيار مطلوب است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

مزايا ومعايب مصرف كودهاي شيميايي در كشاورزي:

 

از مزاياي كودهاي شيميايي، بهاي ارزان، كاربرد سهل و آسان، درآمد كاذب كوتاه مدت (بدون توجه به استهلاك سرمايه اصلي يعني خاك و مواد آلي آن) است.

شيوع بيماري ها و آفات متعدد مثلاشيوع آتشك گلابي در باغ هاي گلابي كرج و قزوين، نماتد در مزارع چاي و حتي شانكر مركبات در جنوب كشور عمدتا زاييده مصرف نامتعادل كودها مي باشد.

نظرات بانك جهاني درباره مصرف كودهاي شيميايي در ايران مي تواند مؤيد مصرف نامتعادل كود در كشور باشد كه به شرح زير مي باشد: توزيع نابرابر كودهاي شيميايي، بخش خصوصي جايگاهي ندارد (تقويت بخش خصوصي و فراهم آوردن امكان رقابت فعالانه، ايجاد يك محيط تجاري و حقوقي صحيح و اتخاذ يك خط مشي پايدار و فعال از جانب دولت براي تقويت مشاركت بخش خصوصي)، نظام قيمت گذاري سبب اسراف در مصرف كود شيميايي مي شود، عدم توازن بين كود شيميايي در دسترس و كودشيميايي مورد نياز، ضعف تحقيق در كاربرد كود.

تجارب ساير كشورها در كنترل مصرف كود شيميايي مي تواند به مصرف متعادل كود در كشور كمك كند كه در زير به دو مورد اشاره مي شود: در انگلستان توليد گندم در هر هكتار در حدود 7.5تن تثبيت شده و توليد بيشتر از آن را وزارت كشاورزي صرفا به خاطر مسايل زيست محيطي ممنوع شده است.

انواع كودها و مزايا و معايب سولفات آمونيم:

معايب: پائين بودن درصد مواد غذايي آن (كه حمل و نقل آن را دچار مشكل مي كند)، عدم امكان استفاده در سيستم آبياري تحت فشار به علت گرفتگي نازل ها (تركيب سولفات با يون كلسيم و تشكيل گچ) (ملكوتي، م.ج. 1378).

مزايا: كمتر از ساير كودهاي ازته (نظير نيترات آمونيم) از خاك شسته مي شود، سولفات علاوه بر خاصيت اصلاح كنندگي خاك جذب گياه هم مي شود. سولفت آمونيم بهترين كود ازتي براي خاك هاي قليايي و آهكي ايران شناخته شده است (چون هم اسيدزا است و هم داراي مقداري گوگرد به عنوان ماده غذايي است)

نيترات آمونيم:

معايب: جاذب الرطوبه اي بودن، كلوخه اي شدن، خطر انفجار، (به هنگام انبار، نيترات آمونيم نبايد در مجاورت مواد روغني نگهداري شود. همچنين به دليل جذب رطوبت، درب نايلوني كيسه ها باز نشود) (ملكوتي، م.ج.1378).

مزايا: درصد تلفات تصعيد (به صورت آمونيم) كمتر از اوره است (چون آنيون نگهدارنده آن (نيترات) قوي تر از كربنات (آنيون) موجود در اوره است. ارجحيت مصرف براي درختان ميوه: به دليل دارا بودن دو يون قابل جذب (نيترات و آمونيم بر مصرف اوره ترجيح داده مي شود. در مراتع و ديمزارها مخصوصا در مناطق سردسيري، مصرف نيترات آمونيم بر اوره (در صورت تقسيط) ارحج است. نيترات آمونيم را نمي توان در شاليزارها استفاده نمود (به دليل آبشويي سريع نيترات و عدم نياز برنج به نيترات) تحت چنين شرايطي مصرف آمونيم ترجيح داده مي شود.

مصرف نيتروژن در سبزيجات:

تغذيه: گياهان همانطور كه قادرند از راه ريشه نيتروژن موردنياز خود را جذب كنند از راه برگ نيز مي توانند نيتروژن را به صورت آمونيم، نيترات و اوره جذب كنند.

در سبزي هايي كه عمر كوتاه و رشد سريع دارند مانند تربچه كه سي روز از كاشت تا برداشت طول مي كشد يك بار مصرف نيتروژن تكافوي نياز گياه را مي نمايد. در صورتي كه در مورد فلفل كه هشت ماه در زمين است و مرتب محصول مي دهد چند بار مصرف كود ضرورت دارد.

در نواحي مرطوب بهتر است ثلث يا ربع كود نيتروژنه را قبل از كاشت و مابقي را به صورت تقسيط مصرف شود. در سبزي هايي مثل فلفل، بادمجان، گوجه فرنگي و نظاير آن كه در طول فصل رشد محصول مي دهند، بهتر است كود سرك در دو يا سه نوبت مصرف شود.

گياهان كليسم گريز يا گياهاني كه به خاك هاي اسيدي سازش يافته اند و گياهاني كه به پايين بودن پتانسيل اكسيداسيون و احياء خاك سازش يافته اند آمونيم را ترجيح مي دهند. گياهان كلسيم دوست يا گياهاني كه در خاك هاي قليايي با پ هاش بهتر مي رويند نيترات را بهتر مصرف مي كنند. آمونيم بر خلاف نيترات، تنفس ريشه را افزايش مي دهد. در مواقع گرم معمولازيرخاك كردن كودهاي نيتروژنه ضروري است چون حرارت هوا ممكن است باعث تلفات كود شود.

شيره گياهي اخذ شده از دمبرگ گياه بهترين نمايه جهت تعيين وضعيت تغذيه اي نيتروژن گياه است، چرا كه نسبت به نوسانات تامين نيتروژن براي گياه بسيار حساس تر از پهنك است. مقدار عناصر غذايي در گياه حتي الامكان مي بايست درحد متوسط و يا حتي در نيمه بالاتر محدوده كفايت باشد. تحت اين شرايط است كه مي توان اطمينان حاصل كرد كه حتي در حضور تمام عواملي كه منجر به ايجاد اختلال در گياه مي شود احتمال وجود دارد گياهان با تمام عناصر غذايي موردنياز به حد كفايت تغذيه گرديده اند.

براي توصيه كودي نيتروژن، دو روش تجزيه گياه و آزمايش خاك مكمل يكديگرند و بايستي با همديگر استفاده شوند.

كمبود: در خيار و طالبي اولين علايم كمبود نيتروژن روشني رنگ و توقف رشد برگهاست. رنگ سبز طبيعي برگ ها، روشن يا زرد مي شود و در موارد كمبود شديد، تمام كلروفيل از بين مي رود.

شاخه ها باريك شده و سخت و فيبري مي شوند.

ميوه هاي خيار مبتلابه كمبود رنگ روشن داشته و در محل گل، نوك آنها باريك مي شود. ميوه هاي طالبي در صورت كمبود نيتروژن كوچك مي شود. عموما بيشتر مواقع در سبزيجات اول بهار كه بارندگي سنگين است كمبود نيتروژن ظاهر مي شود.

چنين كمبودي ممكن است در مرحله رسيدن محصولات نيز ديده شود. زماني كه درجه حرارت سرد شب ها تجمع كربوهيدرات ها را تسهيل كند اگر نيتروژن كافي فراهم باشد توليد محصول زياد خواهد شد. بارندگي هاي شديد، نيترات خاك را از عمق ريشه شستشو مي دهد و در اعماق پايين پروفيل خاك تجمع مي دهد. پس از پايان فصل بارندگي، نيترات خاك به صورت گاز درآمده و از خاك خارج مي شود.

پس از پايان فصل بارندگي، خاك هايي كه دچار شستشو شده اند ميزان نيترات كمي در اختيار خواهند داشت.

مواد آلي: زماني كه مواد آلي در خاك تجزيه مي شوند اولين فرم معدني نيتروژن كه آزاد مي شود آمونيم است. مواد آلي مثل كاه و كلش باعث كاهش فرم نيتراته در خاك مي شوند (نسبت C.N بالادارند- براي تجزيه شدن نيتروژن خاك را مصرف مي كنند.)

مواد گياهي مثل گراس ها باعث افزايش فرم معدني نيتروژن به ويژه نيترات خاك مي شوند (نسبت C.N پايين دارند). يكي از بزرگترين منافع استفاده از كمپوست، كاهش مصرف آب مورد نياز گياه مي باشد.

حداكثر استفاده از ماده آلي زماني حاصل مي گردد كه دو تا سه هفته قبل از كاشت دانه به خاك داده شود. در شرايط كشت و كار آبي كه زمين پيوسته زير كشت محصول مي باشد، مقدار كمپوست مورد نياز محصولاتي نظير سبزيجات، 25 تن در هكتار برآورد شده است.در مناطقي كه ميزان بارندگي 1250ميليمتر مي باشد مقدار كمپوست مصرفي 12.5 تن در هكتار توصيه مي شود و نواحي خشك (متوسط بارندگي حدود 500 ميليمتر) پنج تن در هكتار و در ديمزارها با مصرف 2.5 تن كمپوست در هكتار در سال مي توان افزايش محصول معني داري به دست آورد.

نيمي از نيتروژن و پتاسيم و تمام فسفر كود اصطبلي در قسمت جامد آن متمركز است. در صورت كمبود كود دامي يكي از بهترين راه هاي جبران تلفات مواد آلي خاك، دادن كود سبز است. در بيشتر مواقع از گياهان خانواده بقولات به عنوان كود سبز استفاده مي شود. غده هاي ريشه هاي يونجه حدود 200كيلوگرم در هكتار نيتروژن هوا را تثبيت مي كنند و شبدر معمولا100 تا 150 كيلوگرم و سويا نصف اين مقدار را تثبيت مي كند. كودهاي سبز به دليل دارابودن رويش فوق العاده و ريشه هاي قوي مي توانند مقدار زيادي از عناصر محلولي را كه در شرايط عادي بر اثر شستشو به اعماق پايين خاك حركت كرده اند جذب كنند.

همچنين اين گياهان قادرند از فسفات هاي غيرمحلول، پتاسيم تثبيت شده و عناصر كم مصرف تا حد زيادي استفاده كنند.

برگرداندن اين گياهان به خاك علاوه بر بهبود خواص فيزيكي و شيميايي و زيستي، سبب تسهيل آزادشدن عناصر غذايي پرمصرف و كم مصرف مي شود. در فصل بهار از آنجايي كه درجه حرارت هنوز زياد نشده است. نيتروژن به آرامي از مواد آلي آزاد شده و به تدريج كه هوا گرم مي شود اين فرايند شدت مي يابد.

كودهاي فسفره:

فسفر مهم ترين عنصر براي رشد اوليه گياه مي باشد و اگر به صورت نواري استفاده شود كارايي بيشتري دارد چرا كه فسفر در خاك متحرك نيست.

مصرف فسفر در خاك هايي كه بيش از 15 ميلي گرم در كيلوگرم فسفر قابل جذب دارند نتيجه اي را باعث نمي شود.

براي آنكه فسفر قابل جذب خاك، يك كيلوگرم در هكتار افزايش يابد مي بايست پنج تا ده كيلوگرم فسفر (P2O5) به خاك شني لومي يا لومي شني اضافه شود. در حالي كه در خاك هاي لوم و لومي رسي دوازده كيلوگرم فسفر (P2O5) در هكتار مي بايست به خاك اضافه شود تا ميزان فسفر قابل جذب خاك يك كيلوگرم در هكتار افزايش يابد.

زماني كه كودهاي فسفره محلول در آب به خاك اضافه مي شوند بلافاصله با خاك واكنش مي دهند و به فرم هاي نامحلول تبديل مي شوند. تنها جزء كوچكي از فسفر كودي به صورت محلول باقي مي ماند.

در خاك هايي كه مقدار فسفر قابل استفاده آنها بيش از 20ميلي گرم در كيلوگرم است از مصرف كودهاي فسفري پرهيز گردد (سيلسپور و ملاحسيني. 1384). تا حد ممكن از مصرف كودهاي فسفاتي كادميم دار به خصوص در مناطق شمال كشور پرهيز گردد.

سوپر فسفات: هزينه ساخت سوپر فسفات تريپل (غليظ) بيش از نوع معمولي است، اما بالابودن عيار فسفر باعث كاهش ميزان مصرف، كاهش هزينه حمل و نقل شده كه هزينه بيشتر آن را توجيه مي كند. استفاده از انواع سوپر فسفات بستگي به ملاحظات اقتصادي (مثل قيمت مواد اوليه، هزينه حمل و نقل و مقدار مصرف) دارد.

سوپر فسفات تريپل (غليظ)، در شرايط كشور بهتر از فسفات آمونيم است. به اين سوپر فسفات از آن جهت تريپل (غليظ) مي گويند كه فسفر محلول آن تقريبا سه برابر سوپرفسفات ساده است.

كودهاي پتاسيمي: براي افزايش يك كيلوگرم در هكتار پتاسيم (K) خاك، دو تا شش كيلوگرم در هكتار پتاسيم (K2O) مورد نياز است.

مصرف پتاسيم در پاييز در خاك هاي رسي براي آنكه ظرفيت تثبيت چنين خاك هايي را پر كند توصيه مي شود.

مصرف پاييزه پتاسيم در خاك هاي لومي شني، شني يا خاك هاي آلي توصيه نمي شود چرا كه بارندگي هاي زمستانه به راحتي باعث شستشوي كود مي شود. در سبزي هايي كه قسمت اعظم اندام هاي آن برداشت مي شود (كرفس، كلم، كاهو) برداشت پتاسيم شديدتر است.

در خاك هايي كه مقدار پتاسيم قابل استفاده آنها كمتر از 250 ميلي گرم در كيلوگرم خاك باشد از كود پتاسيم استفاده شود.

كودهاي ميكرو: عناصر كم مصرف نبايد با حشره كش ها، قارچ كش ها و علف كش ها تركيب شود، مگر اينكه كارخانه هاي سازنده، تركيب آنها را با عناصر كم مصرف توصيه نمايد.

كمبود عناصر ريز مغذي به ويژه روي به دلايل متعدد از جمله آهكي بودن خاك هاي كشاورزي (پ هاش بالاي خاك)، وجود يون بيكربنات در آب هاي آبياري، افت كيفيت آب آبياري به علت افزايش شوري ناشي از تشديد خشكسالي هاي پي درپي، كمي مواد آلي خاك هاي زراعي، مصرف نامتعادل كود به ويژه مصرف بي رويه كودهاي فسفاته و ازته و عدم مصرف كودهاي محتوي عناصر ريز مغذي به ويژه سولفات روي عموميت دارد...

[masi eng 47,044]

کودهای تک عنصری ارگانیک سیسارون

 

کود روی Zn سیسارون حاوی 105üگرم در لیتر ترکیبات کمپلکس روی با اسیدهای آلی و مواد ارگانیک با قابلیت جذب بالا

 

کود کلسیم سیسارون حاوی40 گرم در لیتر ترکیبات کمپلکس کلسیم با اسیدهای آلی و 5% مواد ارگانیک با قابلیت جذب بالا

کود مایع بور سیسارون حاوی 15 گرم در لیتر بور و 5% مواد ارگانیک با قابلیت جذب زیادü

کود منیزیم سیسارون حاوی40üگرم در لیتر ترکیبات کمپلکس منیزیم با اسیدهای آلی و 5% مواد ارگانیک با قابلیت جذب زیاد

 

علائم کمبود روی در گیاهان

بطور کلی در درختان میوه برگها حالت روزت بخود میگیرند. درحالت کمبود شدید برگها ریزش میکند.

در درختان پسته علائم کمبود ، خصوصاً در حالت شدید آن ، در اویل فصل بروز می نماید. اولین تاثیر کمبود روی (Zn) تاخیر در بازشدن جوانه های زایشی و رویشی درخت پسته است و سپس برگهای انتهایی کوچک و تغییر رنگ یافته (کلروز) و به صورت مجموعه ای ریزبرگ و جارویی ظاهر می ‍شوند وعملاً توانایی گیاه برای فتوسنتز و ساخت کلروفیل کاهش می ‍یابد. درمواردی قسمتی از حاشیه برگ‍‍ها نیز به سمت بالا می ‍پیچد به طوری که حاشیه برگ به صورت کاملاً مشخص و مواج دیده می‍شود. در موارد کمبود شدید گاهی ، سرشاخه ها نیز از نوک به طرف پایین خشک می ‍شوند .

دانه های پسته نیز آشکارا کوچک‍تر و قرمز‍تر از دانه های پسته معمولی می ‍شوند. همچنین کمبود روی با رشد شاخه های بدون برگ بدلیل عدم وجود جوانه های زنده مشخص می ‍شوند.

دردرختان سیب اولین علائم کمبودروی در زمان گلدهی رخ میدهد. شاخه ها نرم و نازک شده و فاصله بین گره ها کاهش می یابد اندازه برگها کاهش یافته و در انتهاموجدارشده و فاصله بین رگبرگها نکروز میشود این علائم در شاخه هایی محدود دیده میشود.

در مرکبات علائم کمبود روی بتدریج ظاهر شده و در تعداد کمی از برگها لکه های قهوه ای در بین رگبرگها ایجاد میشود. همچنین برگها خیلی کوچک و باریک میشوند. در زیتون نقاط زرد روی برگها ظاهر و باعث توقف رشد گیاه میشود

در برنج نوارهای زرد قهوه ای در امتداد رگبرگها ایجاد میشود در نتیجه مزرعه حالت قهوه ای بخود میگیرد. در گندم و کلزا کمبود روی سبب عدم رشت کافی دانه در خوشه میگردد. کمبود روی در پنبه باعث کوتاه شدن طول و کیفیت الیاف و کاهش محصول میشود. در کشت سویا کمبود روی سبب کلروز در برگهای جوان و ایجاد نقاط زرد در برگهای مسن شده و باعث عدم یکنواختی محصول ، کاهش عملکرد و سرانجام توقف رشد گیاه میگردد. در سیب زمینی در اثر کمبود روی سطح برگها کوچک شده و به سمت بالا و پایین لوله میشود.

 

کلسیم: در گیاهان کلسیم باعث تقویت دیواره سلولهای گیاهی و در نتیجه بالا رفتن کیفیت و کمیت محصولات می شود. کمبود کلسیم در سیب عوارض متعدد فیزیولوژیک را به دنبال دارد که هم در باغ و هم پس از برداشت در انبار ظاهر شده و کیفیت میوه و عمر انبارداری آن را به شدت کاهش می دهد. از دیگر گیاهانی که به کمبود کلیسم به شدت حساسند می توان گوجه فرنگی ، هندوانه و فلفل را نام برد ، در ضمن کمبود آن در درختان میوه نظیر مرکبات و زیتون باعث عارضه مرگ سرشاخه های جوان می شود. از دیگر ویژگی های مفید کلسیم این است که باکنترل فعالیت آنزیم های پکتولیتیک مانع آلودگی های قارچی می‌شود. علیرغم آنکه اکثر خاکهای ایران آهکی است کمبود کلسیم به فراوانی در محصولات باغی و زراعی دیده می‌شود. در پایة برگ‌های دچار کمبود کلسیم نکروز نشان داده می‌شود. قابلیت تحرک بسیار کم کلسیم ، عمده‌ترین فاکتوری است که برای بیان علایم کمبود کلسیم در گیاه به کار می‌رود. علایم کلاسیم کمبود کلسیم ممکن است شامل پوسیدن میوه‌های انتهایی گوجه فرنگی (سوختن میوه‌های بخش انتهایی گوجه فرنگی) ، سوختگی لبة برگ کاهو ، قلب سیاه کرفس و مرگ مناطق رشد در بسیاری از گیاهان است. همة این علایم ، بافت‌های مردة نکروتیک نرمی را نشان می‌دهند که به سرعت به سمت مناطق رشد پیش می‌رود که این امر بیشتر به جابجایی کم کلسیم در بافت‌ها مربوط است تا ذخیرة کم آن در محیط خارج. گیاهانی که رشد آهسته‌تری دارند و دچار کمبود ذخیرة کلسیم هستند ، ممکن است دوباره مقدار مشخصی از کلسیم را از برگ‌های پیرتر برای برقراری رشد جابجا کنند و در آنها فقط کلروز حاشیه‌ای برگ‌ها دیده شود. سرانجام این نتایج در حاشیة برگ‌ها بیشتر از نقاط دیگر برگ‌ها به وقوع می‌پیوندد و باعث تغییر شکل برگ به صورت فنجانی رو به پائین می‌شود. این علامت تا نقاط اتصال برگ به دمبرگ گسترش می‌یابد اما برگ‌ها نمی‌افتند بلکه فقط لکه‌های بافت نکروتیک شده در نوک دمبرگ ایجاد می‌شود. گیاهان تحت کمبود کلسیم مزمن ، تحمل بیشتری به پژمردگی نسبت به گیاهان استرس ندیده دارند.

بر: بر یکی از عناصر ریز مغزی است که در تشکیل جوانه گل ، تشکیل گرده و رشد لوله گرده نقش اساس بر عهده دارد. یون بُر موجود در سطح کلاله به عنوانه یکی از عوامل که باعث تحریک جوانه زنی دانه گرده می شود ، شناخته شده است بنابراین کاربرد آن می تواند تشکیل و رشد لوله گرده را بهبود داده و از ریزش گل (به علت بارور نشدن گل) جلوگیری کند. در نتیجه در صد تشکیل میوه را افزایش می دهد.

برگ‌های دچار کمبود بر یک کلروز عمومی خفیف نشان می‌دهند. تحمّل گیاهان به تغییرات زیاد بر ، به اندازه‌ای است که غلظت‌های مورد نیاز برای رشد گیاه تا غلظت‌های سمّی آن برای گیاهان حساس به بر ، اختلاف اندکی دارند.

منیزیم: برگ‌های دارای کمبود Mg ، کلروز پیش رونده‌ای بین رگبرگ‌ها ، همراه با توسعة نکروز در بافت‌های به شدت کلروز شده ، نشان می‌دهند. در این شکل پیشرفته ، کمبود منیزیم ممکن است ظاهراً به کمبود پتاسیم شباهت داشته باشد. در کمبود منیزیم ، علایم معمولاً با مناطق کلروتیک به صورت خال مانند در بافت‌های بین رگبرگ‌ها ظهور می‌یابند. بافت لامینای بین رگبرگ ، بیش از دیگر بافت‌های برگ منبسط شده ، یک سطح برجستة چروک شده تولید می‌کند که در نوک برجستگی‌ها از حالت کلروتیک به سمت نکروتیک شدن بافت پیش می‌رود. در برخی از گیاهان مانند براسیکا ( خانوادة خردل که مشتمل است بر سبزیجاتی از قبیل کلم بروکلی ، بروسل اسپروت ، کلم ، گل کلم ، کلارد ، کلم پیچ ، کلم قمری ، خردل ، کلزا ، راتاباگا ( نوعی کلم ) و شلغم ) رنگ‌های نارنجی ، زرد و ارغوانی نیز ممکن است ظهور کنند.

 

نحوه مصرف SisAron تک عنصری

- محلولپاشی برگی: محصولات زراعی- محلولپاشی برگی به میزان 2-1 لیتر در200 لیتر آب –

درختان میوه - محلولپاشی برگی به نسبت 4-2 در1000 (در صورت نیاز تکرار بفاصله حد اقل دو هفته)

- آبیاری (قطره ای ، بارانی ، سطحی و ...): محصولات زراعی ، 8-6 لیتر در هکتار همراه آب -درختان میوه ، 12-8 لیتر در هکتار همراه آب (در صورت نیاز تکرار بفاصله حد اقل دو هفته)

 

- بذر مال : برای بذر مال کردن هر 100 کیلوگرم بذر از 25/1-1 لیتر سیسارون استفاده کنید ، بدین منظور ابتدا بذرها را روی نایلون پلاستیکی بریزید. سپس کود سیسارون را در دو برابر آب حل کنید و بکمک سمپاش آن را روی بذرها به تدریج و یکنواخت بپاشید و بذرها را زیرو رو کنید تا کاملا یکنواخت شوند.

بذرها را در سایه پهن کرده و پس از خشک شدن اقدام به کشت کنید.

 

-با توجه به کلی بودن توصیه های فوق وهمچنین تنوع شرائط آب وهوائی وارقام محصولات کشاورزی آزمایش درسطح محدود قبل ازمصرف درسطح وسیع ضروری میباشد.