One gear 7,070 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۲ یه خواهش: تو دفترم چیزی ننویسین!دفترمو خط خطی هم نکنین ! تقدیم به همه ی نواندیشانی های نازنین: اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی و اگر هستی کسی هم به تو عشق بورزد... و اگر اینگونه نیست تنهاییت کوتاه باشد و پس از تنهاییت نفرت از کسی نیابی... آرزومندم که اینگونه پیش نیاید ،اما اگر پیش آید بدانی چگونه به دور از نا امیدی زندگی کنی... برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی، از جمله دوستان بد و ناپایدار... برخی نادوست و برخی دوستدار...که دست کم یکی از میانشان بی تردید مورد اعتمادت باشد... و چون زندگی بدین گونه است ،برایت آرزومندم دشمن نیز داشته باشی...نه کم و نه زیاد ،درست به اندازه ،تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد... که دست کم یکی از آنها اعتراضش به حق باشد تا که زیاده به خودت غره نشوی... و نیز آرزومندم مفید فایده باشی ،نه خیلی غیر ضروری ،تا در لحظات سخت وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است همین مفیدبودن کافی باشد تا تو را سرپا نگه دارد... همچنین برایت آرزومندم صبور باشی...نه با کسانی که اشتباهات کوچک می کنند ،چون این کار ساده ای است ،بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر می کنند...و با کاربرد درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی... و امیدوارم تا جوان هستی خیلی به تعجیل رسیده شوی و اگر رسیده ای به جوان نمائی اصرار نورزی و اگر پیری ، تسلیم نا امیدی نشوی...چرا که هر سنی خوشی و ناخوشی خودش را دارد و لازم است بگذاریم در ما جریان یابد... امیدوارم که دانه ای هم در خاک بنشانی هرچند خرد بوده باشد و با روئیدنش همراه شوی تا دریابی زندگی در یک درخت وجود دارد... بعلاوه آرزومندم پول داشته باشی زیرا در عمل به آن نیازمندی و برای اینکه سالی یک بار پولت را جلو رویت بگذاری و بگوئی: "این مال من است" فقط برای اینکه روشن کنی کدامتان ارباب دیگری است... و در پایان آرزومندم "زن-مرد" خوبی داشته باشی که اگر فردا خسته باشید یا پس فردا شادمان باز هم از عشق حرف برانید تا از نو بیاغازید... اگر همه ی اینها که گفتم فراهم شد دیگر چیزی ندارم برایت آرزو کنم... 10 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۲ روزي مرد کوري روي پله‌هاي ساختماني نشسته و کلاه و تابلويي را در کنار پايش قرار داده بود روي تابلو نوشته شده بود: "من کور هستم لطفا کمک کنيد" روزنامه نگارخلاقي از کنار او مي‌گذشت، نگاهي به او انداخت. فقط چند سکه در داخل کلاه بود.. او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اينکه از مرد کور اجازه بگيرد تابلوي او را برداشت آن را برگرداند و اعلان ديگري روي آن نوشت و تابلو را کنار پاي او گذاشت و آنجا را ترک کرد. عصر آن‌روز، روزنامه‌نگار به آن محل برگشت، و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است. مرد کور از صداي قدم‌هاي او، خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسي است که آن تابلو را نوشته، بگويد که بر روي آن چه نوشته است؟روزنامه‌نگار جواب داد: چيز خاص و مهمي نبود، من فقط نوشته شما را به شکل ديگري نوشتم و لبخندي زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هيچوقت ندانست که او چه نوشته است ولي روي تابلوي او خوانده مي‌شد: "امروز بهار است، ولي من نمي‌توانم آنرا ببينم" وقتي کارتان را نمي‌توانيد پيش ببريد، استراتژي خود را تغيير بدهيد. خواهيد ديد بهترين‌ها ممکن خواهد شد. باور داشته باشيد هر تغيير بهترين چيز براي زندگي است. حتي براي کوچکترين اعمالتان از دل، فکر، هوش و روحتان مايه بگذاريد اين رمز موفقيت است.... 9 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۲ کسی که باعث خشمتان می شود شمــــا را کنترل می کند.... به هیـچ کسی چنین قـــــــدرتی ندهیــد.... 10 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۲ یه جـــــــایی تو همین انجمن خوندم: اینجا تا پیراهنت را سیاه نبینند باور نمیکنند چیزی از دست داده باشی... 3 سال و 12 روزه که لباس مشکی تنمه امــا چرا هنوز خودمم باورم نمیشه از دستش دادم.... 9 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۲ از مـا گذشت ولیکـن تو روزگــــار فکــــــری به حال خویش کن این روزگـــــــار نیست... 7 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 مرداد، ۱۳۹۲ .... ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ نه مثل جبر... نه مثل هندسه ...! نه ﻣﺜﻞ ۱ منهای ۱ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ۰ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ مثل نیمکت آخر... زنگ آخر... ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ... ﻣﺪﺍﻡ ﺭﻭﯼ ﭼﻮﺏ ﺣﮏ ﻣﯿﮑﺮﺩ مرا یاد بگیر....! 9 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 مرداد، ۱۳۹۲ پس از کلی دردسر با پسر مورد علاقه ام ازدواج کردم… ما همدیگرو به حد مرگ دوست داشتیم , سالای اول زندگیمون خیلی خوب بود… اما چند سال که گذشت کمبود بچه رو به وضوح حس می کردیم… می دونستیم بچه دار نمی شیم…ولی نمی دونستیم که مشکل از کدوم یکی از ماست… اولاش نمی خواستیم بدونیم…با خودمون می گفتیم…عشقمون واسه یه زندگی رویایی کافیه…بچه می خوایم چی کار؟ در واقع خودمونو گول می زدیم..هم من هم اون…هر دومون عاشق بچه بودیم… تا اینکه یه روزعلی نشست رو به رومو ,گفت…اگه مشکل از من باشه …تو چی کار می کنی؟ فکر نکردم تا شک کنه که دوسش ندارم…خیلی سریع بهش گفتم…من حاضرم به خاطر تو رو همه چی خط سیاه بکشم… علی که انگار خیالش راحت شده بود یه نفس راحت کشید و از سر میز بلند شد و راه افتاد…گفتم: تو چی؟ گفت: من؟گفتم: آره… اگه مشکل از من باشه… تو چی کار می کنی؟برگشت…زل زد به چشام…گفت: تو به عشق من شک داری؟…فرصت جواب نداد و گفت: من وجود تو رو با هیچی عوض نمی کنم…با لبخندی که رو صورتم نمایان شد خیالش راحت شد که من مطمئن شدم اون هنوزم منو دوس داره…گفتم:پس فردا می ریم آزمایشگاه…گفت: موافقم… فردا می ریم… و رفتیم… نمی دونم چرا اما دلم مث سیر و سرکه می جوشید…اگه واقعا عیب از منبود چی؟… سر خودمو با کار گرم کردم تا دیگه فرصت فکر کردن به این حرفهارو به خودم ندم… طبق قرارمون صبح رفتیم آزمایشگاه… هم من هم اون…هر دو آزمایش دادیم… بهمون گفتن جواب تا یک هفته دیگه حاضره… یه هفته واسمون قد صد سال طول کشید…اضطرابو می شد خیلی آسون تو چهره هردومون دید… با این حال به همدیگه اطمینان می دادیم که جواب ازمایش واسه هیچ کدوممون مهم نیس… بالاخره اون روز رسید…علی مث همیشه رفت سر کار و من خودم باید جواب ازمایشو می گرفتم…دستام مث بید می لرزید… داخل ازمایشگاه شدم… علی که اومد خسته بود…اما کنجکاو…ازم پرسید جوابو گرفتی؟ که منم زدم زیر گریه…فهمید که مشکل از منه…اما نمی دونم که تغییر چهره اش از ناراحتی بود…یا ازخوشحالی… روزا می گذشتن و علی روز به روز نسبت به من سردتر و سردتر میشد… تا اینکه یه روز که دیگه صبرم از این رفتاراش طاق شده بود… بهش گفتم:علی…تو چته؟چرا این جوری می کنی…؟اونم عقده شو خالی کرد گفت:من بچه دوس دارم مهناز…مگه گناهم چیه؟…من نمی تونم یه عمر بی بچه تو یه خونه سر کنم… دهنم خشک شده بود…چشام پراشک…گفتم اما تو خودت گفتی همه جوره منو دوس داری…گفتی حاضری بخاطرم قید بچه رو بزنی…پس چی شد؟ گفت:آره گفتم…اما اشتباه کردم…الان می بینم نمی تونم…نمی کشم…نخواستم بحثو ادامه بدم…پی یه جای خلوت می گشتم تا یه دل سیر گریه کنم…و اتاقو انتخاب کردم… من و علی دیگه با هم حرفی نزدیم… تا اینکه علی احضاریه اورد برام و گفت : می خوام طلاقت بدم… یا زن بگیرم…نمی تونم خرج دو نفرو با هم بدم… بنابراین از فردا تو واسه خودت…منم واسه خودم…دلم شکست…نمی تونستم باور کنم کسی که یه عمر به حرفای قشنگش دل خوش کرده بودم…حالا به همه چی پا زده…دیگه طاقت نیاوردم لباسامو پوشیدمو ساکمم بستم…برگه جواب ازمایش هنوز تویجیب مانتوم بود… درش اوردم یه نامه نوشتم و گذاشتم روش و هر دو رو کنار گلدون گذاشتم…احضاریه رو برداشتم و از خونه زدم بیرون… توی نامه نوشته بودم: علی جان…سلام…امیدوارم پای حرفت واساده باشی و منو طلاق بدی…چون اگه این کارونکنی خودم ازت جدا می شم…می دونی که می تونم…دادگاه این حق رو به من می ده که از مردی که بچه دار نمیشه جدا شم…وقتی جواب آزمایشارو گرفتم و دیدم که عیب از توئه…باور کن اون قدر برام بی اهمیت بود که حاضر بودم برگه رو همون جاپاره کنم…اما نمی دونم چرا خواستم یه بار دیگه عشقت به من ثابت شه… توی دادگاه منتظرتم… امضاء : مــــــــــــــریم ... 9 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 شهریور، ۱۳۹۲ باز قلبم داره نامنظم می زنه... این روزا خیلی داره باهام بد تا می کنه... حق داره قلب کوچولوی من از وقتی رفتی همیشه اونقد تنگ بوده که راه نفسش داره بند میاد... 7 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 شهریور، ۱۳۹۲ هر جایی گیـــر کردم ، درجــــا زدم ، کم آوردم ، بی طاقت شدم گفتن بسپرش به زمان...! بیزارم از هر چیزی که تنها راه حلش گذر زمانه... 7 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۲ یک روز مــــرگ را مثــــل روســــــری حریر ســــــر می کنـم تو می خندی و می گـــــــویی چقــــــدر مردن به تو می آید... 5 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۲ خیالی نیست بگذار خوش باشند به بردشان در بخت آزمایی این زندگی من خوب می دانم بلیطم برده جایزه ی سخت آزمایی را... 10 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۲ صدایت که می کنم طعــــم دهانم عوض می شود.... 8 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۲ انسان هــــــــای آخرین دیگــــــر حرفی برای زدن نمانده به غــــــــــارها بر می گردیم و دوباره نقاشی می کشیم... 6 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 شهریور، ۱۳۹۲ هــــــرچه دیوارتر ، آوارتر.... 6 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 شهریور، ۱۳۹۲ بی گمـــــان شعــــــــــر نام دیگـــــــر اندوه است... 6 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 شهریور، ۱۳۹۲ شایعه ی رفتنت میان بالش هـــا دهان به دهان می چرخد و هــــرشب انقدر در گوشم می خوانند که می ترسم آخـــــر نبودنت را باور کنم.... 6 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 19 شهریور، ۱۳۹۲ تمام روزهــــای سال را روزه می گــــرفتم اگــــــــر غصه ، خوردنی نبود.... 6 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 شهریور، ۱۳۹۲ دوره ی قصه هـــــای مصــــوُر به پایان رسیده است قهــــرمان پدران سرزمین من هستند که به مصاف قبض و قسط می روند... 4 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 شهریور، ۱۳۹۲ من برهان خلفـــم بیا و "عشــــق" را ثابت کن.... 3 نقل قول لینک به دیدگاه
One gear 7,070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۲ این پنجشنبه هم گذشت ... من موندم و پنج شنبه و یه مزار ... "ساکت صبورم" نه بذار درست ترشو بگم "سنگ صبور ساکتم" چجــــوری بی تابی هامو طاقت میاری؟ این چه رسمه مهمون نوازیه که هر وقت میام آروم خوابیدی ... روزی که برای همیشه خوابیدی نمی دونم چه خواب خوبی دیدی که دیگه بیدار نشدی.... تنها دلخوشیم شده بوسیدن سنگ مزارت... 5 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .