M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ اتفاقا دیروز با دوستم راجب همین حرف میزدیم.مدل قدیمیها که واقعا اسفباره وضعشدر ایران اصلا مفهومی به نام اجتماع وجود نداره.زندگی اجتماعی,حقوق اجتماعی,حرکت اجتماعی... اصلا و ابدا دنبالش نباشید. این محیط کسل و رخوت بار جولانگاه تکخوریه فقط ,هر چی بیشتر موفقتر.به قول خودتون فکر و ذکر این مردم انباشت بیشتر با هزینه کمتر هست. جمعیت حداقلی هم یا تن به مُردار شدن میدن یا میرن.همه محتاجیم به ظهور یک سوال؟شما و دوستتون برای حل این مشکل آیا دنبال راه حل بودید؟ یا نا امید شدید؟ اگر همین جمعیت های اندک هم شروع کنیم خیلی خوبه.. چون تاپیک کلا به سمت اتوبوس رفت باید بگم که در مرحله نارمک، چندین گروه با هم هماهنگ شدن واسه اعتراض به اتوبوس ها و موفق شدن...پس میشه نتیجه گرفت 5 لینک به دیدگاه
behe 2545 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ توی شهر ما که واسه خطهای بالا شهر هم اتوبوساش نواند هم کولردارند ولی برای پایین شهر دربوداغون ترین اتوبوسا رو گذاشتن ... 4 لینک به دیدگاه
Alireza Hashemi 33392 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ امروز رفتم تو بقالی دوتا رانی گرفتم میگه میشه 2400 3000 تومن دادم بقیشو یه شکولات 200 تومنی میده میگه پول خورد ندارم میگم من شکولات نمیخوام بعد این شکلات 200 تومنه میبینم 2 تا دیگه ام گزاشت روش گفت این این 600 تومن گفتم این شکلات رو نمیخوام گفت ندارم نمیشه گفتم باشه عب نداره یه کرانچی بود ورداشتم میگه میشه 1000 تومن هر چی ور میداشتن 100 تومن 200 تومن میزد بالا تر هیچی پولمو گرفتم اومدم بیرون کوبیدم رفتم یه مغازه دیگه اونم گفت خورد ندارم یه یارو اومد یه 500 داد اونو داد به من گفت میشه 2500 گفتم دونه ای 1200 گفت نه 1250 شد چون خورد ندارم:w58:100 -تومن 200 تومن واسه هیچکسی ارزش نداره ولی یه بار خواستم کسی حقم رو نخوره به چه سختی افتادم دفعه دیگه اگر همین اتفاق بیوفته شکلات رو میگیرم میزارم جیبم میگم گور بابای حقم...این یه مثال کوچیکه حالا همین رو بسط بدین به تمام حق هایی که جامعه دولت ملت کارفرما دوست بقیه میخورن واسه گرفتن هرکدوماش کلی باید انرژی بزاری ولی به نظرم اگر هرکس پیگیر حق خودش باشه شخص مسئول به خودش میاد... 7 لینک به دیدگاه
M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ توی شهر ما که واسه خطهای بالا شهر هم اتوبوساش نواند هم کولردارند ولی برای پایین شهر دربوداغون ترین اتوبوسا رو گذاشتن ... یکی از پرترددترین مسیرهای تهران تجریش راه آهن است...جالبه روز اولی که کرایه ها گرون شد من از تجریش داشتم میرفتم ونک و همه کسانی که سوار بودن، 100 تومن 200 تومن براشون مطرح نبود ولی اعتراض میکردن...همیشه مسئولین سعی میکنند کسانی که پیگیر هستند رو راضی نگه دارن، اگر میبینیم به مناطق پایین شهر کمتر توجه میشه ، یکی از دلایلش این هست که خود مردم شادی کمتر پیگیر باشن. امروز رفتم تو بقالی دوتا رانی گرفتم میگه میشه 2400 3000 تومن دادم بقیشو یه شکولات 200 تومنی میده میگه پول خورد ندارم میگم من شکولات نمیخوام بعد این شکلات 200 تومنه میبینم 2 تا دیگه ام گزاشت روش گفت این این 600 تومن گفتم این شکلات رو نمیخوام گفت ندارم نمیشه گفتم باشه عب نداره یه کرانچی بود ورداشتم میگه میشه 1000 تومن هر چی ور میداشتن 100 تومن 200 تومن میزد بالا تر هیچی پولمو گرفتم اومدم بیرون کوبیدم رفتم یه مغازه دیگه اونم گفت خورد ندارم یه یارو اومد یه 500 داد اونو داد به من گفت میشه 2500 گفتم دونه ای 1200 گفت نه 1250 شد چون خورد ندارم:w58:100 -تومن 200 تومن واسه هیچکسی ارزش نداره ولی یه بار خواستم کسی حقم رو نخوره به چه سختی افتادم دفعه دیگه اگر همین اتفاق بیوفته شکلات رو میگیرم میزارم جیبم میگم گور بابای حقم...این یه مثال کوچیکه حالا همین رو بسط بهدین به تمام حقایی که جامعه دولت ملت کارفما دوست بقیه میخورن واسه گرفتن هرکدوماش کلی باید انرژی بزاری ولی به نظرم اگر هرکس پیگیر حق خودش باشه شخص مسئول به خودش میاد... البته واسه مشکل شما یک تاپیک به نام اعتراض قبلا زده بودم... خودم هم امروز در صف نانوایی نسبت به آقایی که میخواست زودتر از من نون بگیره اعتراض کردم (اون تاپیک نتیجه داد) کلا اعتراض تا یک حدی خوبه و ادامه بدید....اما در اینجا میخواهیم اعتراض های اجتماعی رو بررسی کنیم...چرا روحیه اجتماعی ما از بین رفته...چجوری میشه این روحیه رو به جامع برگرداند؟ 4 لینک به دیدگاه
anvil 5769 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ یک سوال؟شما و دوستتون برای حل این مشکل آیا دنبال راه حل بودید؟ یا نا امید شدید؟ اگر همین جمعیت های اندک هم شروع کنیم خیلی خوبه..چون تاپیک کلا به سمت اتوبوس رفت باید بگم که در مرحله نارمک، چندین گروه با هم هماهنگ شدن واسه اعتراض به اتوبوس ها و موفق شدن...پس میشه نتیجه گرفت راه حل؟!من تازه دیروز این تجربه خوشایند داشتم فهمیدم عمق فاجعه چقده.سرو کارمم به اتوبوس نمیفته حالا شاید اینا بهانه بنظر بیاد ولی وقتی شما یکی میبینی مسیر هر روزه با این اوضاع میاد و میره ککشم نمیگزه نسبت به من که سالی 2بار گذارم بیفته خودبخود دچار بی اعتنایی میشی. دوستم که از اتوبوسای تهران اعتراض داشت به یکی از مسافرام گفته بود اونم جواب داد که چیکار کنیم جواب نمیدن. 4 لینک به دیدگاه
behe 2545 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ اینکه حقت رو بخورن و یه لیوان آبم روش به یه طرف اینکه احمق و شاسگول فرضت میکنن به یه طرف ... من شده حتی اگه حقم و بخورن ولی به طرف میفهمونم که فکر نکنه زرنگی کرده و من نفهمیدم ... اینم که من میگم یه نمونه ی کوچیکی از حق خوری توی این مملکته ... به قول دوستمون 100 تومن و 200 تومن چیزی نیست ولی کرایه ی اتوبوسای دانشگاه ما قبل از عید ( یعنی سال 91 ) 700 تومن بود بعد از عید ( یعنی سال 92 ) کرایه شد 900 تومن خب اکثراً 900 تومن پول خورد داشته باشی خیلی کم پیش میاد به خاطر همین بیشتر دانشجوها هم 1000 تومنی میدن به راننده ولی اگر بگی راننده ککش بگزه که 100 تومن باید پس بده ؟!! اصلاً به رو خودش نمیاره .... منم اومدم چند بار تذکر بدما ولی نمیدونم چرا زبونم نمیچرخه ... واقعاً مقصر خودمونیم ... 3 لینک به دیدگاه
Saba Heidari 14145 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بسیار بحث جالبی عه. کاملا هم درسته که تا خودمون نخوایم نمیشه شرایط رو عوض کرد اما مسئله اینه که خیلی از ماهاه بیخیالیم. خود من کلا به این مسائل توجه نمیکنم، برای مثال چون میبینم سختمه بخوام با اتوبوس اینور اونور برم ترجیح میدم با اژانس یا تاکسی به مقصدم برسم دلیلشم اینه که واقعا حوصله ی این مسائل رو دیگه ندارم. 2 سال پیش نزدیک خونمون ، تو پیاده رو از ساعت 11 _ 12 شب به بعد پاتوث یه سری ادم خلاف میشد که واقعا واسه اهالی رفت و امد سخت میشد تو اون ساعات از شب، شده بود محلی که اشغالا رو جمع میکردن؛ تو این منطفه این مسائل یکم عجیبه اما اتفاق افتاد خلاصه که اهالی استشهاد جمع کردیم واسه شهرداری، اینا بعد از 2 ماه بدو بدو فقط یه هفته اونجا رو جمع کردن و بعدش دوباره روز از نو روزی از نو. البته ما دیگه اونجا نیستیم ولی خب دوستام که اونجا زندگی میکنن میگن هنوز اون مشکل رو داره. منظورم اینه که هرچی بدوییم بازم کسی پاسخگو نیست. 3 لینک به دیدگاه
M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ راه حل؟!من تازه دیروز این تجربه خوشایند داشتم فهمیدم عمق فاجعه چقده.سرو کارمم به اتوبوس نمیفته حالا شاید اینا بهانه بنظر بیاد ولی وقتی شما یکی میبینی مسیر هر روزه با این اوضاع میاد و میره ککشم نمیگزه خودبخود دچار بی اعتنایی میشی.دوستم که از اتوبوسای تهران اعتراض داشت به یکی از مسافرام گفته بود اونم جواب داد که چیکار کنیم جواب نمیدن. قبلا هم گفتم ، باید احساس عزت نفس در ما بیدار بشه، آیا این خدمات ارائه شده در شان ما هست؟ اگر هست که ساکت میشیم و هیچی نمیگیم...ولی اگر نیست، چرا لااقل در موردش صحبت نمیکنیم...باید از یک جایی شروع کرد..شروعش میتونه از خود اتوبوس ها و بیدار کردن افرادی باشه که دچار بی اعتنایی شدن..میشه یک روز همه تصمیم بگیرن از صبح تا شب به سازمان اتوبوسرانی تماس بگیرن و در مورد یک مسیر خاص اعتراض کنند. اینکه حقت رو بخورن و یه لیوان آبم روش به یه طرف اینکه احمق و شاسگول فرضت میکنن به یه طرف ... من شده حتی اگه حقم و بخورن ولی به طرف میفهمونم که فکر نکنه زرنگی کرده و من نفهمیدم ... اینم که من میگم یه نمونه ی کوچیکی از حق خوری توی این مملکته ... به قول دوستمون 100 تومن و 200 تومن چیزی نیست ولی کرایه ی اتوبوسای دانشگاه ما قبل از عید ( یعنی سال 91 ) 700 تومن بود بعد از عید ( یعنی سال 92 ) کرایه شد 900 تومن خب اکثراً 900 تومن پول خورد داشته باشی خیلی کم پیش میاد به خاطر همین بیشتر دانشجوها هم 1000 تومنی میدن به راننده ولی اگر بگی راننده ککش بگزه که 100 تومن باید پس بده ؟!! اصلاً به رو خودش نمیاره .... منم اومدم چند بار تذکر بدما ولی نمیدونم چرا زبونم نمیچرخه ... واقعاً مقصر خودمونیم ... دوست عزیز من هم مشکل شما رو داشتم ولی با کمی تمرین حل شد...اعتراضنترس و شروع کن 3 لینک به دیدگاه
Alireza Hashemi 33392 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بهترین راهش اینه که نظارت بیشتر بشه برخورد شخصی من تنها ممکنه به دعوا ختم بشه ولی اگر مرجع قانونی بالاتری از من به حقم رسیدگی کنه و من رو نپیچونه و نتیجش رو ببینم باعث میشه که از حقم نگزرم متاسفانه وقتی نیست خودم رو به زحمت نمیدازم وقت بزارم هزینه موبایل بزارم زنگ بزنم به کسی که کوچکترین توجهی به اعتراضم نمیکنه همین میشه که دیگه کسی به خودش زحمت همچین کاری رو نمیده چون با اینکارش خودش رو اذیت کرده اینکه یه مرفه نیاد از حقش بگزره اونم با بقیه همراه بشه مثل روزای بارونی که کرایه تاکسی ها دو برابر میشه هروقت برای اعتراض چند نفر شدیم و سوار نشدیم کسانی بودند که بدو بدو پریدن تو ماشین و گفتن برو ما میدیم این برو ما میدیمشون باعث خیس شدن الاف شدن پرو کردن راننده میشه و دفعه بعد من اولین نفر کرایه بیشتر رو به جون میخرم که سختی نکشم 5 لینک به دیدگاه
M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بسیار بحث جالبی عه.کاملا هم درسته که تا خودمون نخوایم نمیشه شرایط رو عوض کرد اما مسئله اینه که خیلی از ماهاه بیخیالیم. خود من کلا به این مسائل توجه نمیکنم، برای مثال چون میبینم سختمه بخوام با اتوبوس اینور اونور برم ترجیح میدم با اژانس یا تاکسی به مقصدم برسم دلیلشم اینه که واقعا حوصله ی این مسائل رو دیگه ندارم. 2 سال پیش نزدیک خونمون ، تو پیاده رو از ساعت 11 _ 12 شب به بعد پاتوث یه سری ادم خلاف میشد که واقعا واسه اهالی رفت و امد سخت میشد تو اون ساعات از شب، شده بود محلی که اشغالا رو جمع میکردن؛ تو این منطفه این مسائل یکم عجیبه اما اتفاق افتاد خلاصه که اهالی استشهاد جمع کردیم واسه شهرداری، اینا بعد از 2 ماه بدو بدو فقط یه هفته اونجا رو جمع کردن و بعدش دوباره روز از نو روزی از نو. البته ما دیگه اونجا نیستیم ولی خب دوستام که اونجا زندگی میکنن میگن هنوز اون مشکل رو داره. منظورم اینه که هرچی بدوییم بازم کسی پاسخگو نیست. مگه بقیه کشورها چیکار میکنند که ما نمیتونیم انجام بدیم...مشکل ما ایرانی ها دو چیز شده: لقمه آماده می خواهیم و زود نا امید میشیم....صبا جان دویدن یک هفته ای جوابگو نیست....شما خودت در نظر بگیر، مثلا خیاطی، یک مشتری داری که حواسش به همه کوک های شما هست...و یک مشتری دیگه ای داری که اصلا براش مهم نیست چی بپوشه، و یکی که گاهی حوصله داشته باشه اعتراضی میکنه و بعد از یک مدت ساکت میشه...کار کدوم یکی رو با دقت و حوصله بیشتری انجام میدی؟ مسلما اولی...خب جامعه و مسئولین اجتماعی هم همین طور هستن دیگه. 2 لینک به دیدگاه
IT Maryam 1201 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بعضی از اتوبوسها کولر دارند و روشن میکنند. ولی این تاکسی ها با این وضع کرایه ها اصلا انگار نه انگار! اعتراض هم میکنیم بهانه هزینه بنزین و درد و مشکلات زندگی را به رخ میکشند! ولی تابه حال از طریق 1888 پیگیر نبودم. البته این یک مورد کمرنگش است. من شخصا چند بار وقت گذاشتم برای مسائل مشابه این، ولی تقریبا پاسخی که میخواستم نگرفتم. شاید اعتراضم به نسبت 2 از 5 کارآمد بوده. معمولا آنقدر ماست مالی میشود که حس انصراف به آدم دست میدهد. ولی پشیمان نیستم. 3 لینک به دیدگاه
Saba Heidari 14145 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بهترین راهش اینه که نظارت بیشتر بشه برخورد شخصی من تنها ممکنه به دعوا ختم بشه ولی اگر مرجع قانونی بالاتری از من به حقم رسیدگی کنه و من رو نپیچونه و نتیجش رو ببینم باعث میشه که از حقم نگزرم متاسفانه وقتی نیست خودم رو به زحمت نمیدازم وقت بزارم هزینه موبایل بزارم زنگ بزنم به کسی که کوچکترین توجهی به اعتراضم نمیکنه همین میشه که دیگه کسی به خودش زحمت همچین کاری رو نمیده چون با اینکارش خودش رو اذیت کردهاینکه یه مرفه نیاد از حقش بگزره اونم با بقیه همراه بشه مثل روزای بارونی که کرایه تاکسی ها دو برابر میشه هروقت برای اعتراض چند نفر شدیم و سوار نشدیم کسانی بودند که بدو بدو پریدن تو ماشین و گفتن برو ما میدیم این برو ما میدیمشون باعث خیس شدن الاف شدن پرو کردن راننده میشه و دفعه بعد من اولین نفر کرایه بیشتر رو به جون میخرم که سختی نکشم من اتقاثی که واسه خودمون افتادو مثال زدم همه ی اهالی خیابون امداد شرفی وغربی معترض بودن و استشهاد نوشتن اما بعد ازینکه یه هفته شهرداری به مشکلمون رسیدگی کرد ، بعد از یه هفته باز مشکل شروع شد و کار به تهدید چندتا از اهالی خیابون رسید که همه دیگه بیخیال شدن. مشکل اینه که کسی توجه نمیکنه داداشی. واسه تاکسی هم که میگی ماشالله انقدر این شهر امنه که من به عنوان یه دختر اگه بعد از تاریکی هوا و تو هوای بارونی یه تاکسی که مطمئن تر از ماشینای شخصی عه هر چقدر کرایه بخواد بهش میدم چون به هیچ عنوان احساس امنیت نمیکنم. مشکل از اون بالایی هاس که رسیدگی نمیکنن. 2 لینک به دیدگاه
M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ بهترین راهش اینه که نظارت بیشتر بشه برخورد شخصی من تنها ممکنه به دعوا ختم بشه ولی اگر مرجع قانونی بالاتری از من به حقم رسیدگی کنه و من رو نپیچونه و نتیجش رو ببینم باعث میشه که از حقم نگزرم متاسفانه وقتی نیست خودم رو به زحمت نمیدازم وقت بزارم هزینه موبایل بزارم زنگ بزنم به کسی که کوچکترین توجهی به اعتراضم نمیکنه همین میشه که دیگه کسی به خودش زحمت همچین کاری رو نمیده چون با اینکارش خودش رو اذیت کردهاینکه یه مرفه نیاد از حقش بگزره اونم با بقیه همراه بشه مثل روزای بارونی که کرایه تاکسی ها دو برابر میشه هروقت برای اعتراض چند نفر شدیم و سوار نشدیم کسانی بودند که بدو بدو پریدن تو ماشین و گفتن برو ما میدیم این برو ما میدیمشون باعث خیس شدن الاف شدن پرو کردن راننده میشه و دفعه بعد من اولین نفر کرایه بیشتر رو به جون میخرم که سختی نکشم تا احساس نیاز نشه، واسه چی نظارت بیشتر بشه؟ مثال دیگه غذاهای سلف دانشگاه هست...هر وقت بچه ها ظرف ها رو زمین گذاشتن و نخوردن.....مسئولین پیگیر شدن....اگر اعتراضی نباشه، تلنگری دسته جمعی نباشه، معنی نمیده.... متاسفانه در مثال شما هم همین عدم اتحاد باعث دلسردی شده بعضی از اتوبوسها کولر دارند و روشن میکنند. ولی این تاکسی ها با این وضع کرایه ها اصلا انگار نه انگار! اعتراض هم میکنیم بهانه هزینه بنزین و درد و مشکلات زندگی را به رخ میکشند! ولی تابه حال از طریق 1888 پیگیر نبودم. البته این یک مورد کمرنگش است. من شخصا چند بار وقت گذاشتم برای مسائل مشابه این، ولی تقریبا پاسخی که میخواستم نگرفتم. شاید اعتراضم به نسبت 2 از 5 کارآمد بوده. معمولا آنقدر ماست مالی میشود که حس انصراف به آدم دست میدهد. ولی پشیمان نیستم. درود بر شما که پشیمان نیستی 3 لینک به دیدگاه
Saba Heidari 14145 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ مگه بقیه کشورها چیکار میکنند که ما نمیتونیم انجام بدیم...مشکل ما ایرانی ها دو چیز شده: لقمه آماده می خواهیم و زود نا امید میشیم....صبا جان دویدن یک هفته ای جوابگو نیست....شما خودت در نظر بگیر، مثلا خیاطی، یک مشتری داری که حواسش به همه کوک های شما هست...و یک مشتری دیگه ای داری که اصلا براش مهم نیست چی بپوشه، و یکی که گاهی حوصله داشته باشه اعتراضی میکنه و بعد از یک مدت ساکت میشه...کار کدوم یکی رو با دقت و حوصله بیشتری انجام میدی؟ مسلما اولی...خب جامعه و مسئولین اجتماعی هم همین طور هستن دیگه. نه مریمییی، ما دوماه هر روز رفتیم شهرداری و اینور و اونور تا یعد از دو ماه اومدن جمع کردن اما فقط یه هفته جواب داد بعدش دوبارهع همونجوری شد. اینم که دیگه پیگیری نکردن واسه ااین بود که تهدید کردن چندتا از اهالی رو دیگه همه بیخیال شدن. خب این کاملا درسته اما باید یکی باشه که حرف مردم رو بشنوه، که نیست. 2 لینک به دیدگاه
IT Maryam 1201 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ فکر میکنم کلید ریشه ی همه این صحبتها، در ابتدا دست مسئولین هست. بعضیها فقط پاسخگو هستند ولی در واقع کار مفیدی انجام نمیدهند. اگر کسی باشد که اینها را جزء وظایفش بداند و سعی کند که پیگیری مردم را بی نتیجه نگذارد، میشود امیدوار بود. وگرنه مردم بدشان نمیاید که اوضاع بهتر شود. روایت داریم که ناشنوائی برخی باعث بی تفاوتی برخی دیگر میشود! 3 لینک به دیدگاه
behe 2545 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ آخه بعضی وقتا هم اگه بخای حقتو بگیری باید چندین برابر حقت هزینه کنی تا آیا به حقت برسی یا نرسی !!!! یکی از آشناهای ما توی یه شرکتی ( از نوع دولتیش !!! ) کار میکرد که یه حق قانونی رو به کارکنانش نمیداد ؛ این آشنای ما هم برای اینکه حقشو بگیره دو سال تمام برو تهران و بیا وکیل بگیر حتی کارش به دیوان عدالت هم رسید توی دیوان بهش گفتن ما تلاشمونو کردیم پرونده ات رو میفرستیم شهر مورد نظر برو از طریق دادگاه اون شهر رسیدگی کن ... این بنده ی خدا هم اومد و به مدیر عامل شرکت گفت که من دنبال حقمم و از طریق دادگاه حقمو میگیرم !!!! میدونی مدیر عامله چی بهش گفت ؟؟؟ گفت بنده ی خدا برو پی کارت دادگاه ماله ماست ، دادگاه تو مشت منه من دادگاه رو خریدم ... هیچی دیگه این بنده ی خدا هم دو برابر حقش خرج کرده بود که حقشو بگیره آخرم به حقش نرسید ... بعضی وقتا برای اینکه حقتو بگیری باید علاوه بر هزینه ی مالی هزینه ی خیلی چیزا رو هم پرداخت کنی !!!! 1 لینک به دیدگاه
M!Zare 48037 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 مرداد، ۱۳۹۲ آخه بعضی وقتا هم اگه بخای حقتو بگیری باید چندین برابر حقت هزینه کنی تا آیا به حقت برسی یا نرسی !!!! یکی از آشناهای ما توی یه شرکتی ( از نوع دولتیش !!! ) کار میکرد که یه حق قانونی رو به کارکنانش نمیداد ؛ این آشنای ما هم برای اینکه حقشو بگیره دو سال تمام برو تهران و بیا وکیل بگیر حتی کارش به دیوان عدالت هم رسید توی دیوان بهش گفتن ما تلاشمونو کردیم پرونده ات رو میفرستیم شهر مورد نظر برو از طریق دادگاه اون شهر رسیدگی کن ... این بنده ی خدا هم اومد و به مدیر عامل شرکت گفت که من دنبال حقمم و از طریق دادگاه حقمو میگیرم !!!! میدونی مدیر عامله چی بهش گفت ؟؟؟ گفت بنده ی خدا برو پی کارت دادگاه ماله ماست ، دادگاه تو مشت منه من دادگاه رو خریدم ... هیچی دیگه این بنده ی خدا هم دو برابر حقش خرج کرده بود که حقشو بگیره آخرم به حقش نرسید ... بعضی وقتا برای اینکه حقتو بگیری باید علاوه بر هزینه ی مالی هزینه ی خیلی چیزا رو هم پرداخت کنی !!!! البته گاهی اوقات نیاز به یک شیوه های زیرکانه داره...یکی از دوستان سال گذشته تعریف میکرد که یکی از اقوامشون از خارج اومده بوده ولی چمدانشون در فرودگاه گم میشه و ایشون که میگن کسی پیگیری نمیکنه....ولی، پدر ایشون در یکی از ماهنامه های تخصصی مهندسی کارت خبرنگاری داشتن، با استفاده از همون مسئولین فرودگاه رو تهدید به رسانه ای کردن موضوع میکنند و سریع چمدون ایشون پیدا میشه، البته یک مقدار از سوغاتی ها هم گم شده بوده گاهی اوقات هم میشه موضوع رو آنقدر مهم کرد که ذهن همه درگیر بشه 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده