+پویا 2049 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 تیر، ۱۳۹۲ مقدمه: منطقه ساحلی جنوب ایران به طول تقریبی 1480 کیلو متر در مجاورت دو دریای عمان و خلیج فارس قرار دارد. این منطقه غیر از جلگه خوزستان از طرف شمال به وسیله رشته کوه های ساحلی کم ارتفاع که در امتداد دریا کشیده شده و تا بلوچستان ادامه دارد،محصور شده است.سواحل جنوب ایران عموما بسیار کم عرض و باریک است و فقط در دو بخش ،یکی در انتهایی ترین بخش صاحل شرقی یعنی جلگه دشتیاری و دیگری در منطقه ساحل مکران وسعت یافته است.این اقلیم،اراضی پست مجاور دریای عمان و خلیج فارس را به غیر از نواحی جنوبی استان خوزستان در بر می گیرد.ارتفاع متوسط منطقه از سطح دریا کمتر از 50 متر است.این اقلیم بخش عمده ای از استان بوشهر،هرمزگان و سیستان و بلوچستان را شامل می شود و مانند نوار باریکی سواحل و جزایر دریای عمان و خلیج فارس را در بر می گیرد.دارای زمستانهای معتدل و تابستان های بسیار گرم و مرطوب است.شهرهایی چون بندر دیر،بندر لنگه،بندر چابهار،بندر عباس،بوشهر،جاسک،جزایز خارک،قشم و کیش دارای این اقلیم هستند. ویژگی های اقلیمی 1-مشخصات آب و هوایی معدل دمای سالیانه 24 تا 27 و نوسان دمای سالیانه 19 تا 31 درجه ی سانتیگراد می باشد. در زمستان متوسط حداکثر دما در طی روز حدود 20 تا 26 و متوسط حداقل دما درطی شب حدود 10 تا 16 درجه سانتیگراد است. حداکثر مطلق دما در تابستان 42 تا 51 و حداقل دما در زمستان 7- تا 10 درجه سانتیگراد است. یخبندان هرگز اتفاق نمی افتد.بارندگی سالیانه 100 تا 280 میلیمتر است که به صورت رگبارهای شدید،و غالبا طی چند روز در فاصله زمانی اواخر آذر تا اوایل فروردین می بارد. رطوبت نسبی هوا در تابستان حداکثر 35 تا 55 درصد و در زمستان ها حداکثر 70 تا 85 درصد می باشد. زمستان ها حدود 60 درصد و تابستان ها حدود 80 درصد واقع روز هوا آفتابی است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده