anvil 5769 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 خرداد، ۱۳۹۲ نور شگفتانگيزی که ليزر نام دارد شايد يکي از بارزترين نمودهاي هماهنگي در جهان ما باشد. نور ليزر در اثر وقوع نوعي همارتعاشي در مولکولها يا يونهاي برخي مواد، تحت شرايط ويژهاي حاصل ميشود. در اين حالت هر فوتون نور گسيلشده در ماده مزبور با تمامي مولکولهاي ديگر آن ماده، همارتعاش ميشود. اين همارتعاشي، نوعي اثر تشديدي را ايجاد ميکند به طوري که پس از مواجهه فوتون مزبور با هر يک از مولکولهاي ماده، فوتوني ديگر دقيقاً همارتعاش با فوتون اول بهوجود ميآيد. اين عمل به صورت تکثيري بارها و بارها تکرار ميشود تا نهايتاً ميلياردها ميليارد فوتون همارتعاش بهوجود ميآيند. توان انرژي اين ليزر ممکن است از توان يک لامپ صد واتي معمولي بيشتر نباشد اما با اينحال همين ليزر، حتي توانايي بْرِش دادن فولاد را هم دارد و اين در حالي است که نه تنها يک لامپ صد واتي معمولي بلکه هزاران لامپ مشابه هم قادر به انجام چنين کاري نيستند. تنها عاملي که چنين قدرت خارقالعادهاي به ليزر ميبخشد، همگامي و همارتعاشي پرتوهاي نوري گسيل شده از آن است. باريکه ليزر آنچنان قدرت نفوذي دارد که ميتوان آن را مستقيماً تا کره ماه هم فرستاد. دانشمندان با همين روش و با به کارگيري يک پرتو ليزر، فاصله زمين تا ماه را با دقت بسيار بالايي اندازهگيري ميکنند. اين قدرت، تجلي قدرت همارتعاشي در جهان است. ليزر ميتواند الگويي براي کارهاي ما باشد. اگر ما به چنين حالت همارتعاشي با تمامي کائنات برسيم، قصدهايمان از قدرت بسيار بالايي برخوردار خواهند شد، قدرتي همانند يک ليزر عظيم کيهاني. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده