رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

به نقل از

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
:

 

وقتی «کایبا گیونفریدو» به دنیا آمد، والدینش انتظار نداشتند که نوزادشان بیماری دشواری داشته باشد، اما شش هفته بعد از تولد، او دچار مشکل تنفسی و دشواری در شیر خوردن شد. این مشکل تا دو ماهگی به تدریج بیشتر شد، طوری که مجبور شدند برای این شیرخوار لوله تنفسی بگذارند (انتوباسیون تنفسی)، تا او بتواند تنفس کند.

 

jy78njx67djy6ygl4nwy.jpg

بررسی‌های انجام شده، مشکل این شیرخوار را آشکار کردند، مشخص شد که او مبتلا به تراکئوبرونکومالاسی موضعی localized tracheobronchomalacia است، در این بیماری نای و نایژه‌ها نرم‌تر از حالت معمول هستند و روی هم می‌خوابند و باعث مشکل تنفسی می‌شوند، در مورد «کایبا» یک مشکل دیگر هم وجود داشت، شریان‌های ریوی او از محل نامعمولی منشأ گرفته بودند و در ادامه روی نایژه اصلی چپ فشار وارد می‌آوردند.شیرخوار را نمی‌شد برای همیشه به همین صورت با لوله تنفسی و تنفس مصنوعی زنده نگاه داشت، به همین خاطر پزشکان دانشگاه میشیگان به این فکر افتادند که در محل ضعف و نرمی نایژه یک نوع محافظ و غلاف برای نایژه درست کنند، طوری که نایژه روی هم نخوابد.اما این کار به صورت سنتی ممکن نبود، چون اگر کودک همواره در حال رشد است و متناسب با آن نایژه و دستگاه تنفسی او هم بزرگ‌تر می‌شود، پس نیاز به قطعه‌ای بود که خود را با رشد کودک تطبیق دهد، به تدریج حل شود و از نظر آناتومی کاملا هماهنگ با شکل دستگاه تنفس کودک باشد.به همین خاطر نخست کودک سی تی اسکن شد و بعد یک نمونه سه‌بعدی دقیق از دستگاه تنفسی ایجاد شد و دست آخر با فناوری چاپ سه‌بعدی با پلیمر زیستی‌ای به نام «پُلی کاپرولاکتون»، غلاف مورد نظر ساخته شد، این غلاف ظرف دو سال به تدریج جذب بدن می‌شود، در این فاصله نایزه کایبا فرصت رشد و سفت شدن را پیدا می‌کند.

 

2hiq8j8frvkhgka9omzr.jpg

 

n5f4rw5wjlbxhdscnw5.jpg

غلاف مورد نظر ساختمان پیچیده‌ای داشت و همان طور که می‌بینید تقریبا می‌شود آن را به لوله یک جاروبرقی تشبیه کرد.

 

dv51j7hn6kl950rfsw22.jpg

rsl28riq5v1nayzsldh8.jpg

تنها ۲۱ روز بعد از عمل، کایبا از دستگاه تنفس (ونتیلاتور) جدا شد و حالا خودش می‌تواند نفس بکشد. :ws37:

فناوری‌های کاربردهای متفاوتی دارند، با فناوری چاپ سه‌بعدی

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
یا مثل این مورد برای نجان جان انسان‌ها از آن استفاده کرد.

منبع:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

منبع ما:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

ایول پلی کاپرولاکتون :hapydancsmil:

:ws38::whistle:میشه آدم های مورد علاقمون رو هم پرینت سه بعدی ازشون بگیریم که همیشه باشن ؟

 

کایبا چشماش به نظرم ضعیف باشه :دی

 

پلی کاپرولاکتون زمان تخریبش معمولا دو تا سه ساله که برای این کار مناسب بوده. غیر سمی هست و زیست سازگار. نرمه و راحت قابلیت فرایند کردن داره

لینک به دیدگاه
ایول پلی کاپرولاکتون :hapydancsmil:

:ws38::whistle:میشه آدم های مورد علاقمون رو هم پرینت سه بعدی ازشون بگیریم که همیشه باشن ؟

 

کایبا چشماش به نظرم ضعیف باشه :دی

 

پلی کاپرولاکتون زمان تخریبش معمولا دو تا سه ساله که برای این کار مناسب بوده. غیر سمی هست و زیست سازگار. نرمه و راحت قابلیت فرایند کردن داره

فك كنم ميشه. يه چند وقت ديگه خدا بخواد! :ws3:

بچه هنگ كرده :-"

تخريب منظورت همون جذبه؟ من فك كردم جذب ميشه :ws52:

لینک به دیدگاه

فك كنم ميشه. يه چند وقت ديگه خدا بخواد! :ws3:

بچه هنگ كرده :-"

تخريب منظورت همون جذبه؟ من فك كردم جذب ميشه :ws52:

 

 

 

 

اره جذب میشه. ولی قبلش تخریب میشه. تخریبش هم هیدرولیزی هست. یعنی گروه های حساس به آب توی ساختارش داره که وقتی توی محیط حاوی آب قرار میگیره، آب به این گروه ها حمله می کنه و این گروه ها با جذب مولکول آب میشکنن و تخریب شروع میشه و بعد محصولات تخریب جذب میشن

همراه این کارا میتونن دارو هم روی پلیمر سوار کنن که تو طولانی مدت آزاد شه

لینک به دیدگاه
اره جذب میشه. ولی قبلش تخریب میشه. تخریبش هم هیدرولیزی هست. یعنی گروه های حساس به آب توی ساختارش داره که وقتی توی محیط حاوی آب قرار میگیره، آب به این گروه ها حمله می کنه و این گروه ها با جذب مولکول آب میشکنن و تخریب شروع میشه و بعد محصولات تخریب جذب میشن

همراه این کارا میتونن دارو هم روی پلیمر سوار کنن که تو طولانی مدت آزاد شه

 

چه جالب :ws37:

مرسي گفتي.

 

من نميدونستم واسه Drug Delivery هم ميشه از اين سيستم استفاده كرد. فك كنم نياز هم باشه دارو‌هاي ضد انعقادي رو به همين شيوه وارد بدنش كنن. مث كاري كه واسه استنت‌ها ميكنن. نه؟:JC_thinking:

 

پ.ن(جهت اطلاع دوستان عزيز): ورود جسم خارجي به بدن باعث واكنش نشون دادن بدن ميشه و ممكنه توي اون محل لخته شكل بگيره و باعث گرفتگي رگ ها و در نهايت مرگ بيمار بشه. به خاطر همين بعد از چنين جراحي هايي، داروي ضد انعقاد خون به بيمار داده ميشه كه اين اتفاق رخ نده. يه داروي معروف كه توي اين زمينه استفاده ميشه، قرص وارفارين هست. توي بعضي پروتز‌هاي جديد، ميان دارو رو با استفاده از خود پروتز به بيمار ميدن. يا به تدريج دارو آزاد ميشه و جذب بدن ميشه، يا سطح پروتز با اينتيما پوشيده ميشه كه ديگه لخته سازي صورت نگيره. :w16:

لینک به دیدگاه

این پلیمر کلا جز دسته ای از پلیمرهاست که توی دی دی اس کاربرد زیادی داره. حتی گاهی واکسن ها رو هم روی این پلیمر لود میکنن......ولی در مورد موضوع این تاپیک نمیدونم که این کارو کردن یا نه. و به جز رقیق کننده ایا از داروهای دیگه هم استفاده کردن یا نه. به علاوه که ممکنه رقیق کننده رو به صورت تزریفی مثل هپارین یا خوراکی مثل وارفارین داده باشن. نمیدونم...

 

ولی در مورد استنت ها که ضد انعقاد همراه استنت هست، این دارومانع از ایجاد لخته بین سوراخ های استن میشه...ولی ایا کمک به حل کردن پلاکت های قبلی خون باعث گرفتگی شده بودن میکنه؟

لینک به دیدگاه
این پلیمر کلا جز دسته ای از پلیمرهاست که توی دی دی اس کاربرد زیادی داره. حتی گاهی واکسن ها رو هم روی این پلیمر لود میکنن......ولی در مورد موضوع این تاپیک نمیدونم که این کارو کردن یا نه. و به جز رقیق کننده ایا از داروهای دیگه هم استفاده کردن یا نه. به علاوه که ممکنه رقیق کننده رو به صورت تزریفی مثل هپارین یا خوراکی مثل وارفارین داده باشن. نمیدونم...

 

ولی در مورد استنت ها که ضد انعقاد همراه استنت هست، این دارومانع از ایجاد لخته بین سوراخ های استنت میشه...ولی ایا کمک به حل کردن پلاکت های قبلی خون باعث گرفتگی شده بودن میکنه؟

درسته.

 

اين اتفاق به خاطر سخت شدن روي پلاك ها بعيد به نظر مي‌رسه. معمولا هم اميدي به اين قضيه ندارن. البته شايد دارو‌هاي خاصي واسه اين كار استفاده بشه.

ولي خطر پاره شدن پلاك هم از خود وجود پلاك ميتونه بيشتر باشه و خيلي علاقه‌اي به تغيير حالتش ندارن.

خيلي وقتا ترجيح ميدن كه پلاك رو خيلي دستكاري نكنن كه تمركز تنش رخ نده و پاره نشه كه آمبولي ايجاد كنه. يعني بيشتر سعي ميكنن كنترلش كنن تا اينكه حلش كنن. :ws38:

 

پ.ن: drug delivery system) :DDS) يا همون سيستم رهايش دارو هست كه از روش‌هايي غير از خوردن دارو يا تزريقش، براي جذب دارو توي بدن استفاده ميكنه. يكيشون هميني هست كه توي چند پست اخير در موردش صحبت كرديم.

 

پلاك هم همون گرفتگي عروق هست كه براي درمانش از روش‌هايي مثل بالون زدن يا كاشت استنت(همون فنر!) استفاده ميشه. :w16:

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...