YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۲ این مقاله ( ScienceDaily (Feb. 2, 2012 علم (2 فوریه، 2012) – تا کنون تصور میشد در مرکز هرکهکشانی سیاهچاله هایی قرار دارند که جرم بعضی از آنها هزاران میلیون برابر خورشید است که با توجه به این جرم، گرانش قوی آنها باعث میشود مواد اطراف خود را با سرعت به درون خود بکشد. آنها تصور میکردند که این امر مانع از تولد ستاره در نزدیکی این سیاه چاله ها میشود، اما در حال حاضر یک تیم بین المللی از اخترشناسان با مطالعه در نزدیکی کهکشان قنطورس نشان داده است که این فرضیه کاملا اشتباه است :" یک سیاه چاله که به نظر میرسد به تولد یک ستاره کمک میکند" این تیم، به رهبری دکتر استانیسلاو (Dr Stanislav Shabalaاز دانشگاه تاسمانی، دکتر (Dr Mark Crockett ) از دانشگاه آکسفورد، و دکتر Sugata Kaviraj امپریال کالج لندن، نتایج خود را در یک ژورنال ماهانه انجمن نجوم رویال انتشار دادند. سیاه چالهای در مرکز در هر لحظه تغییر وضیعت میدهند،این سیاه چاله ها مواد دریافتی را در یک جریان خارجی موسوم به outflows به درون خود هدایت میکنند.طول این مسیر جریان میتواند به میلیون ها سال نوری برسد.این جریان ها گازهای کهکشانی اطراف خودرا متراکم ،داغ و آنها را به خارج از مسیر هدایت میکنند . بخش عمده ای از این گاز، مواد خامی است که از آن ،ستاره ساخته می شوند، بنابراین outflows به طور قابل توجهی بر شکل گیری ستارهگانی که میزبان آنها در کهکشان ها است تاثیرگذار است.(به عکس دقت کنید) اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل دوربین میدان گسترده 3 (WFC3) به مطالعه مناطق مرکزی قنطورس، فهرست NGC 5128، یک کهکشان 13 میلیون سال نوری از دور روشن در جهت جنوب صورت فلکی قنطورس. در نور مرئی، یک کمربند برجسته گرد و غبار که در سراسر کهکشان گسترده شده است میتواند دیده شود و زمانی که در X-ray و طول موجهای رادیویی مشاهده شده این جریان تا یک میلیون سال نوری از مرکز سیاهچاله امتداد داشت دانشمندان با استفاده از لنز 3WFCهابل، توانستند یک نگاهی از نزدیک به رشته داخلی، درمنطقه ای واقع در نزدیکی یک منبع انتشار اشعه X وماورائ بنفش داشته باشند(همان مسیر جریان). با استفاده از تصاویر هابل، این تیم پس از آن قادر بودند تا ازتاریخچه شکل گیری ستارگان با دقت بی سابقه ای نقشه برداری کنند. آنها دریافتند که نوک نزدیکترین رشته به جریان شامل ستارگان جوان است، سنین،متناسب با زمانیست که جریان برقرار است اما هیچ ستاره جوانی در فاصله ی دور از این جریان وجود ندارد. این دقیقا همان چیزی است که از جریان overrunning انتظار می رود ابری از گاز که در مسیر خود نشسته است. چگال ترین بخش های فشرده از ابر فشرده و آماده برای تشکیل ستاره است، در حالی که گاز در اطراف دور از نوک رشته، مثل توده ای از برگ پاییز در باد در حال جاروب است. نظرات دکتر Shabala: "این افزایش تشکیل ستاره توسط outflows حتی در عالم جوان(چند ملیون سال پیش حدود 8 ملیارد سال بعد از بیگ بنگ) مهم تر بوده است، که در آن توده های متراکم گاز بسیار بیشتر رایج بوده است مطالعه ما نیاز به در نظر گرفتن نقش بازخورد مثبت از outflows برجسته است. این کشف یک قطعه جدید هیجان انگیز را به یک پازل بزرگ می افزاید که به فهم چگونگی به وجود آمدن کهکشان ها کمک میکند Click here to view the original image of 800x460px. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده