azarafrooz 14221 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 اردیبهشت، ۱۳۹۲ بیشتر روش های پیشین برای تولید متانول از دی اکسید کربن نیاز به الکتریسیته بسیار، فشار و دمای زیاد دارد و از مواد شیمیایی سمی یا عناصر کمیابی مانند کادمیوم و تلوریم استفاده می کنند. تیمی از محققان در دانشگاه تگزاس در آرلینگتون (UTA) روش جدیدی را ایجاد کرده اند که مدعی هستند ایمن تر، ارزان تر و ساده تر از رویکردهای متداول است و می تواند در مقیاس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ی این امکان را بدهد تا میزانی از دی اکسید کربن که از کارخانجات تولید برق خارج می شوند را به کار بگیرند و به سوختی مفید تبدیل کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر به ادامه ی مطلب مراجعه کنید. ساده ترین مولکول های الکل (و سمی البته برای بشر) متانول (CH3OH) است که می تواند به فرمی از سوخت دیزل زیستی تبدیل شده و برای سوخت موتورها به کار روند. همچنین ماده شیمیایی مهمی در تولید پلاستیک، چسب و حلال است. دکتر کریشنان راجشوار استاد برجسته شیمی و بیوشیمی و از بنیانگذاران مرکز علوم و فناوری انرژی تجدید شونده در UT آرلینگتون است وی فرآیند جدید تولید متانول را که توسط تیم تحقیقاتی وی ایجاد شده است را توضیح داده است که مدلی فتوالکتروشیمیایی فتوسنتز است که در گیاهان رخ می دهد. قلب این تکنیک از فرآیندی دمایی استفاده کرده است که نانوسیم های اکسید مس (CuO) با نوع دیگری از اکسید مس (Cu2O) پوشش داده شده اند و آنها در محلولی غنی از دی اکسید کربن غوطه ور شده اند. آرایش میله نانو هیبرید CuO-Cu2O سپس در معرض نور خورشید یا نوری شبیه سازی شده مانند نور خورشید در آزمایشگاه قرار گرفته است که موجب واکنش شیمیایی و تولید متانول مایع می شود. تجربیات این تیم تحقیقاتی نشان می دهد که متانول تولید شده با فرآیند الکتروشیمیایی 95 درصد کارآیی دارد و از ورود انرژی مازاد پیشگیری می کند که به عنوان پتانسیل بیش از حد این تکنیک نسبت به روش های دیگر باید مدنظر قرار داد. این فرآیند ممکن است برای ایجاد سوختی در نقاط دوردست نظیر مکان هایی در آلاسکا و کانادا که از خطوط لوله و جاده ها دور هستند کاربرد داشته باشد. دکتر راجشوار تصور می کند که ممکن است با خروجی ژنراتورهای تولیدکننده الکتریسیته درهم آمیخته شوند و آلودگی گاز تلف شده CO2 را بازیابی کنند تا سوخت مفیدی را تولید کنند. تجربیات این تیم تا به حال در مقیاس بسیار کوچکی انجام شده است اما تیم UTA در حال افزایش بودجه خود هستند تا کار خود را در مقیاسی وسیع تر دنبال کنند تا از این فرآیند که بخشی از تحقیق بوده محصولات تجاری در سطحی فراتر از کار تحقیقاتی ایجاد کنند. کارولین کیسون قائم مقام تحقیقات دانشگاه می گوید که امیدوار به راه حل هایی در آزمایشگاه هستیم که تنها در شروع کار است. راجشوار می افزاید همانطور که از سوخت های فسیلی استفاده می کنیم با این پرسش مواجه خواهیم شد که با دی اکسید کربن آنها چه کار کنیم. این انتخاب جایگزین می تواند گازهای گلخانه ای را به سوخت مایع تبدیل کنند. این انتخاب ارزش افزوده ای را به دنبال خواهد داشت. همچنین اعضای دیگر تیم UTA شامل غزاله قدیم خانی، نورما تاکونی، ویلایوان چانمانی و کسبا جاناکی است که به تازگی یافته های خود را در ژورنال Chemical ad Engineering News در 21 ژانویه 2013 منتشر کرده اند. منبع :سایت صنعت ) sanat..me 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده