رفتن به مطلب

هویت افراد


viviyan

ارسال های توصیه شده

معلوم بود بحث یک لایه ی پنهانی داره... :ws3:

 

خوب حالا بحث یک مقداری تغییر کرد...

من پیشنهاد میکنم کلا اشاره به عقیده رو کنار بگذاریم... عقیده ما رو وارد بحث های معناگرایی و اپیستمالوژیک می کنه یک مقدار (گرچه در بحث های ایدئولوژیک هم در نهایت مجبوریم به عقاید و در نهایت اپیستمالوژی اشاره کنیم)... ولی برای اینکه بحث یکم بهتر شکل بگیره بنده اجازه میخوام خط اول رو به این شکل بازنویسی کنم و بعد جواب بدم...

 

 

 

خوب اینجا وارد بحث های ایدئولوژیک شدیم... کلا بحث های ایدئولوژیک خیلی ساده تر هستند و خوش فهم تر، البته به شرطی که نخوایم خود ایدئولوژی رو بررسی کنیم...

 

خوب اینجا ما با دو یا چند گروه با ایدئولوژی های متفاوت طرف هستیم... یک گروه اکثریت و یک یا چند گروه در اقلیت...

مسائله به طور کلی فقط و فقط به ایدئولوژی اقلیت خلاصه میشه... اینجا واقعا درست یا غلطی وجود نداره... اینجا بحث تنها بر سر رویارویی دو ایدئولوژی متفاوت هست... اینجا ما دو یا چند ایدئولوژی متفاوت داریم که هر کدام از اونها تصویر خودشون از جهان رو درست تر میدونند... در نتیجه میشه گفت درست و غلط بودن اینکار تنها به ارزش های جامعه و ارزش هایی که اون ایدئولوژی ها با خودشون یدک میکشند برمیگرده...

در چنین حکومت هایی همیشه یک استحکاک (نمیدونم درست نوشتم یا نه...) دائمی با حکومت به وجود میاد برای اینکه حکومت همیشه سعی در این داره که اون ایدئولوژی مورد نظر خودش رو به اجبار به جامعه تلقین کنه... خوب در این جوامع همیشه اون گروه های تحت فشار شروع به نشان دادن واکنش های متفاوت میکنند و این واکنش ها هم در طول زمان تغییر میکنه و ثابت نیست... توهین کردن به اون عقیده و اون افراد هم بخشی از این حرکت هست... این رو میتونیم روشی برای نشان دادن مخالفت با اون ایدئولوژی خاص بدونیم... اینکه تا چه حد تاثیر داره رو جامعه و فرد میتونه در حالت های مختلف مشخص کنه...

متاسفانه به نظر من در مورد درست و غلط بودن چنین رفتاری نمیشه یک حکم قطعی صادر کرد...

 

مساله رو گروهی در نظر نگیریم بهتره. مثلا یکی خودش رو عضو هیچ گروهی نمیدونه، مبلغ هیچ عقیده ای نیست، با هیچ عقیده ای سر جنگ نداره جز عقیده ای که درباره نوع زندگیِ او و نوع پوشش براش تکلیف تعیین میکنه. خیلیای دیگه هم که به اون ایدئولوژی حتی اعتقاد دارند و دوستان اون هم هستند، مخالف این تحمیل شدن هستند ولی در اینجا کسی که احساس میکنه طبق میلش نمیتوونه زندگی کنه و زندگیش داره تباه میشه اون یک نفره. شاید هم فکر داشته باشه ولی هرگز در پیِ عضویت در گروهی خاص نیست، کم هزینه ترین راه ممکن مبارزه براش، توهین و تمسخر (به بدترین وجه) اون ایدئولوژی به شکل مخفی هست چون نمیخواد هزینه ای به سنگینی مردن بدهد. در این حالت به نظرتون اون به دوستان معتقدش خیانت کرده؟ به اونا توهین کرده؟ نمیشه با کسی که عقیده ای مخالف عقیده ی تو دارد، دوست شد؟

  • Like 4
لینک به دیدگاه
مساله رو گروهی در نظر نگیریم بهتره. مثلا یکی خودش رو عضو هیچ گروهی نمیدونه، مبلغ هیچ عقیده ای نیست، با هیچ عقیده ای سر جنگ نداره جز عقیده ای که درباره نوع زندگیِ او و نوع پوشش براش تکلیف تعیین میکنه. خیلیای دیگه هم که به اون ایدئولوژی حتی اعتقاد دارند و دوستان اون هم هستند، مخالف این تحمیل شدن هستند ولی در اینجا کسی که احساس میکنه طبق میلش نمیتوونه زندگی کنه و زندگیش داره تباه میشه اون یک نفره. شاید هم فکر داشته باشه ولی هرگز در پیِ عضویت در گروهی خاص نیست، کم هزینه ترین راه ممکن مبارزه براش، توهین و تمسخر (به بدترین وجه) اون ایدئولوژی به شکل مخفی هست چون نمیخواد هزینه ای به سنگینی مردن بدهد. در این حالت به نظرتون اون به دوستان معتقدش خیانت کرده؟ به اونا توهین کرده؟ نمیشه با کسی که عقیده ای مخالف عقیده ی تو دارد، دوست شد؟

 

این رو هم کم و بیش جواب داده بودم در همون پست...

متاسفانه نمیشه گفت درست هست یا غلط... هر کدوم از اینها رو که بگیم میشه براش نقض های زیادی آورد...

 

مسلما براساس تعریفی که قبلا در مورد توهین گفتی اون فرد یا توهین کرده به اون افراد یا نکرده... اون افراد یا ناراحت میشند یا نمیشند... مسئله اینجا بود (در بحث های قبلی) که اینکار درست هست یا خیر... من فکر میکنم درست و غلط رو موقعیت مشخص میکنه نه خود اون برخورد... و به نظر من مسلما خیانت هم نکرده... البته اون افراد ممکن هست چنین تصوری نداشته باشند...

 

من با خیلی افراد که عقاید و ایدئولوژی های متفاوت با من داشته اند دوست بودم... از هر دو طرف و در هر زمینه ای... مسلما میشه چنین کاری کرد... ولی همیشه یک سری برخورد ها شکل میگیره... این تفاوت ها مسلما خودشون رو نشون میدند... البته این رو بگم دوستی با افرادی که عقاید متفاوت دارند تنها در صورتی ممکن هست که این افراد تند رو نباشند... در هیچ زمینه ای...

  • Like 3
لینک به دیدگاه
بسیار موافقم... :w16:

و البته امضای شما در مورد این بحث هم بسیار صدق میکنه... مسلما در بسیاری چیزها یقینی نیست و تازه این در حالتی است که ما تفکری سولپسیستیک نداشته باشیم...

 

خوب دقیقا مشکل اصلی اینجاست... چه کسی این صلاحیت رو داره؟ یا چه گروهی؟

 

البته اینجا عقیده ی ما با هم بسیار متفاوت هست... در جایی که شما فکر میکنید آزادی بیان یک "حق" انسانی هست بنده معتقدم نه تنها آزادی بیان یک حق بشری نیست بلکه اصلا بشر هیچ حقوقی نداره و حتی فراتر از اون اصلا چیزی به نام "حق" معنایی نداره... من اینها رو priviledge میدونم که میتونه در هر زمانی از ما گرفته بشه...

ما متاسفانه نه راهی برای اثبات وجود حق داریم (به معنای مطلق میگم) و نه راهی برای دسترسی به این حقوق برای مشخص کردن حد و مرز های اون...

و اما اگر برای چنین چیزهایی حد و مرزی تعیین نشه ما نه تنها در مورد آزادی بیان بلکه در مورد آزادی به طور کلی با مشکل رو به رو خواهیم شد... برای مثال شما میتونید آزادی توهین به بنده رو داشته باشید و بنده در هم در مقابل آزادی دار زدن شما رو داشته باشم...

باید همیشه در جایی خط قرمزی مشخص بشه... مسئله اینجاست که این خط قرمز ها رو چه کسی یا چه گروهی باید مشخص کنند...

من با اینکه وجود بر ماهیت مقدم است موافقم به عبارت دیگه هر عملی هم متضمن محیط خود است و هم متضمن درونگرایی انسانی یعنی انچه بشر از خود میسازد نه اینکه انچه برای بشر تعیین شده است.در مورد تعیین خط مرزها یک ایده تقریبا پذیرفته شده وجود داره من تا اونجایی ازاد هستم که ازادی و حریم شخصی شما به خطر نیافته.حالا اینکه توهین مستقیم من به یه شخص ازادی و حریم شخصی اون شخص رو به خطر می اندازه ؟ در این مورد به نظر من بله به حریم شخصی اون فرد تعدی شده.یا دار زدن یک نفر اشکارا تجاوز به ازادی دیگریست البته اینها در صورتی درسته که بپذیریم هر شخصی تا انجا ازاد است که ازادی دیگران به خطر نیافتد
  • Like 3
لینک به دیدگاه
این نکته رو باید من روشن کنم که منظور من از بیان این مسئله این نبود که این افراد دارن مبارزه می کنن یا خودشون میدونن دارن واسه چی موهاشون میزارن بیرون

چون خیلی از خانوما رو دیدم که اخر فشنه ولی چون خودشو اینجوری قشنگ میدونه یا به خیال خودش داره از مد پیروی می کنه اینکارو انجام میده

منظورم خود عقیده یا قانون غلط بود که به مرور زمان غلط بودن خودشو نشون میده و داده

من اسم چنین خانومای فشن رو میزارم zero intelligent agent

این افراد رفتارهای herd رو از خودشون نشون میدن

و در هر جامعه متاسفانه تعداد این agent ها غالبه به بقیه گروههای فکری یا رفتاری یک جامعه

 

zero intelligent agent اسم بسیار مناسبی بود... بنده با اجازه ی شما این رو استفاده میکنم ازش... :ws28:

 

من فکر نکردم که شما منظورتون این هست که این افراد دانسته اینکار رو انجام میدند... این فقط چیزی بود که خواستم بهش اشاره کرده باشم...

 

دقیقا بنده هم همین رو میگم... به نظر من هم این افراد ناخواسته دست به یک سری دهن کجی ها و مخالفت ها میزنند... من در یکی از همین پست ها گفتم که جامعه همیشه خواسته یا ناخواسته شروع به نشان دادن یک سری واکنش هایی میکنه و اینها هم در طول زمان تغییر میکنند...

البته این استحکاک دائمی زیاد تاثیر گذار نیست...

  • Like 4
لینک به دیدگاه
خب این سوال پیش میاد ما هدفمون از توهین چیه

برا بیدار کردن بخشی از جامعه

برای شکستن چهره مقدس مابانه اون

یا برای جا کردن خودمون تو اون جامعه برای بیان اینکه منم هستم

ستار بهشتی مرد رفت

ولی تاثیر خودشو دست کم رو بخشی از مردم و طبقه کارگر گذاشت (نمونه اش همسایه اش تو مراسم جهلم ستار )

یا سعیدی سیرجانی

و امثالهم

هدف از توهین رو مشخص کن چرا باید من نوعی توهین کنم ؟

 

 

ما هدفمون از توهین شکستن تقدس ایدئولوژی حاکم بر جامعه نزد معتقدان به اون ایدئولوژی (مردم) هست. ستار بهشتی مرد و رفت، اتفاق خاصی نیفتاده عزیزم.

 

 

چن تا سوال

توهین کردن همیشه خوبه؟ یا این استثنا فقط در مورد حکومت مخالف عقاید ما درسته؟

و سوال دو : کسی که فک میکنه توهین کردن خوبه اما این کار رو نمیکنه و ساکت نشسته تو خونش ترسو و بزدل هست؟

 

 

توهین همیشه در همه جا میتوونه یک راه حل باشه. البته تعریف ها از توهین معمولا متفاوته، در مورد من هیچ کس رو از اینکه بهم توهین کنه منع نمیکنم و حق توهین کردن هم برای خودم قایلم.

ج سوال دو: نه عزیزم، شخصیت متفاوتی داره.

  • Like 3
لینک به دیدگاه
خب این سوال پیش میاد ما هدفمون از توهین چیه

برا بیدار کردن بخشی از جامعه

برای شکستن چهره مقدس مابانه اون

یا برای جا کردن خودمون تو اون جامعه برای بیان اینکه منم هستم

ستار بهشتی مرد رفت

ولی تاثیر خودشو دست کم رو بخشی از مردم و طبقه کارگر گذاشت (نمونه اش همسایه اش تو مراسم جهلم ستار )

یا سعیدی سیرجانی

و امثالهم

هدف از توهین رو مشخص کن چرا باید من نوعی توهین کنم ؟

خانم سارا بین ازادی توهین کردن و نتیجه توهین کردن تفاوت وجود داره.اینها دو مسئله جدا هستن.حداقل من اینجا تاکیدم بر دفاع از ازادی در هر نوع نقدیه(چالشها رو هم میپذیرم)
  • Like 3
لینک به دیدگاه
من با اینکه وجود بر ماهیت مقدم است موافقم به عبارت دیگه هر عملی هم متضمن محیط خود است و هم متضمن درونگرایی انسانی یعنی انچه بشر از خود میسازد نه اینکه انچه برای بشر تعیین شده است.در مورد تعیین خط مرزها یک ایده تقریبا پذیرفته شده وجود داره من تا اونجایی ازاد هستم که ازادی و حریم شخصی شما به خطر نیافته.حالا اینکه توهین مستقیم من به یه شخص ازادی و حریم شخصی اون شخص رو به خطر می اندازه ؟ در این مورد به نظر من بله به حریم شخصی اون فرد تعدی شده.یا دار زدن یک نفر اشکارا تجاوز به ازادی دیگریست البته اینها در صورتی درسته که بپذیریم هر شخصی تا انجا ازاد است که ازادی دیگران به خطر نیافتد

 

بسیار عالی...

ولی باز هم اینجا سوالاتی باقی موند...

اول اینکه حریم شخصی یک فرد چیست؟ و دقیقا چه چیزی تعدی به حریم شخصی به حساب میاد؟ فردی ممکن هست ادعا بکند که اگر بنده سرماخوردگی دارم نباید از خانه خارج بشم برای اینکه حامل این ویروس هستم و با بالا بردن احتمال ابتلای اون فرد به آن بیماری به حریم شخصی آن فرد تعدی کرده ام...

 

مسئله اینجاست که آزادی یک کلمه ی توخالی و پوچ است و دارای ذات نیست... ما باید با تعیین یک تعریف از اون براش معنا بسیازیم...

این چیزی که شما اینجا به اون اشاره میکنید تعریف آزادی از دیدگاه دموکراسی و برخی ایدئولوژی های شبیه به اون هست و بنده این رو دموکراسی میدونم نه آزادی چون فکر میکم هر زمان کلمه ی آزادی به زبان میاد باید حتما اون رو تعریف کنیم...

بنده البته خودم با این تعریف از آزادی موافقم و تعریف آزادی از دیدگاه دموکراسی رو بهترین تعریف از آزادی میدونم...

  • Like 4
لینک به دیدگاه

ببخشید دوستان نمیخوام پارازیت بندازم ولی جان من یه نگاه به این تایپیک بندازین؟؟؟

:|

 

[h=1]تاكيد آيت ا.. مكارم شيرازي براستفاده از انرژي هاي نو در توليد برق[/h]

  • Like 4
لینک به دیدگاه
چن تا سوال

توهین کردن همیشه خوبه؟ یا این استثنا فقط در مورد حکومت مخالف عقاید ما درسته؟

و سوال دو : کسی که فک میکنه توهین کردن خوبه اما این کار رو نمیکنه و ساکت نشسته تو خونش ترسو و بزدل هست؟

 

توهین کردن خوب نیست و بد هم نیست... توهین کردن تنها توهین کردن است... همین... در بهترین شرایط و با نادیده گرفتن بسیاری نقض ها (حتی فکر کردن در موردشون هم سخته برای من) میشه گفت خوب و بد بودن اون براساس نتیجه ی اون مشخص میشه و برای هر فردی میتونه خوب یا بد باشه...

 

به هر حال هر کسی تا یک حدی حاظر هست برای هر چیزی بپردازه... میتونیم روی این افرادی یک برچسب هم بچسبانیم...

  • Like 4
لینک به دیدگاه
بسیار عالی...

ولی باز هم اینجا سوالاتی باقی موند...

اول اینکه حریم شخصی یک فرد چیست؟ و دقیقا چه چیزی تعدی به حریم شخصی به حساب میاد؟ فردی ممکن هست ادعا بکند که اگر بنده سرماخوردگی دارم نباید از خانه خارج بشم برای اینکه حامل این ویروس هستم و با بالا بردن احتمال ابتلای اون فرد به آن بیماری به حریم شخصی آن فرد تعدی کرده ام...

 

مسئله اینجاست که آزادی یک کلمه ی توخالی و پوچ است و دارای ذات نیست... ما باید با تعیین یک تعریف از اون براش معنا بسیازیم...

این چیزی که شما اینجا به اون اشاره میکنید تعریف آزادی از دیدگاه دموکراسی و برخی ایدئولوژی های شبیه به اون هست و بنده این رو دموکراسی میدونم نه آزادی چون فکر میکم هر زمان کلمه ی آزادی به زبان میاد باید حتما اون رو تعریف کنیم...

بنده البته خودم با این تعریف از آزادی موافقم و تعریف آزادی از دیدگاه دموکراسی رو بهترین تعریف از آزادی میدونم...

درسته من که گفتم وجود بر ماهیت مقدمه و باز گفتم حرفام در صورتی قابل پذیرش هست که اون تعریف رو از ازادی بپذیریم چون این تعریف از نظر من هم قابل پذیرش ترین تعریف ممکنه این جمله من بود (در مورد تعیین خط مرزها یک ایده تقریبا پذیرفته شده وجود داره من تا اونجایی ازاد هستم که ازادی و حریم شخصی شما به خطر نیافته)و در اخر هم گفتم(البته اینها در صورتی درسته که بپذیریم هر شخصی تا انجا ازاد است که ازادی دیگران به خطر نیافتد)و با این هم که این کلمات به ذات معنی ندارن و این ما هستیم که سعی در تعریفشون میکنیم.منظور من از اینکه وجود بر ماهیت مقدم است دقیقا همین هست که این ما هستیم که ماهیتها رو بنا به محیطمون تعریف میکنیم.
  • Like 4
لینک به دیدگاه
درسته من که گفتم وجود بر ماهیت مقدمه و باز گفتم حرفام در صورتی قابل پذیرش هست که اون تعریف رو از ازادی بپذیریم چون این تعریف از نظر من هم قابل پذیرش ترین تعریف ممکنه این جمله من بود (در مورد تعیین خط مرزها یک ایده تقریبا پذیرفته شده وجود داره من تا اونجایی ازاد هستم که ازادی و حریم شخصی شما به خطر نیافته)و در اخر هم گفتم(البته اینها در صورتی درسته که بپذیریم هر شخصی تا انجا ازاد است که ازادی دیگران به خطر نیافتد)و با این هم که این کلمات به ذات معنی ندارن و این ما هستیم که سعی در تعریفشون میکنیم.منظور من از اینکه وجود بر ماهیت مقدم است دقیقا همین هست که این ما هستیم که ماهیتها رو بنا به محیطمون تعریف میکنیم.

 

بسیار عالی...

بنده هم کاملا با همه چیز موافق بودم...

 

ما به شدت هم عقیده هستیم... :ws3:

  • Like 4
لینک به دیدگاه
خب بشکن ولی وافن جوابتو داد موقعیت توهین کردن و نوع عکس العمل طرفتو ر نظر بگیر و اینکه چه هزینه ای میخوای برای توهین کردنت بپردازی ؟

ستار بهشتی جونشو هزینه کرد

برای اتفاق هم زوده قضاوت کنیم

خود ستار نتیجه ومحصول رفتارهای کنشگران اجتماعی و کارگری و سیاسی دیگری بود که اینجوری ظهور کرد اونم با سواد سیکلش

اگر ازادی توهین کردن وجود میداشت احتمالا ستار و بسیاری دیگه هیچ وقت انتقاد هم نمیکردن و صرفا زندگی معمول خودشونو در ازادی میگذروندن.
  • Like 3
لینک به دیدگاه

به عقیده ی بنده (کاری که من خودم میکنم) بهترین راه این هست که شما با هیچ هدف خاصی جلو نرید (در بحث یا هر چیزی مشابه اون) بلکه هر زمان در هر جایی که لازم شد به شکل تمام و کمال اون چیزی که لازم هست گفته بشه رو کاملا رک و پوست کنده بیان کنید... اگر این شامل توهین هم بود بگذارید باشه... لازم بوده... هیچ ایرادی هم نداره... مهم نیست که اون فرد ناراحت میشه یا خیر... مهم نیست که اون فرد این رو توهین میدونه یا نه... مهم این هست که شما به هدفت که بیان حرفت به بهترین شکل ممکن بوده رسیدی...

 

توهین کردن بدی که داره این هست که اول از همه اگر شما در یک مناظره مشغول هستید crediability شما رو در چشم گروه سوم (خواننده) بسیار کم میکنه... زمانی که چنین اتفاقی افتاد جلب نظر اون گروه اگر غیر ممکن نباشه حداقل بسیار بسیار سخت هست و این تنها در حالتی هست که فرد مقابل شما توانایی خیلی بالایی در مناظره نداشته باشه و از این موقعیت به نفع خودش استفاده نکنه...

در بحث های دیگر هم همیشه بار بحث رو پایین میاره و کار شما رو سخت تر میکنه... برای اینکه در اون بحث ها به جای اینکه با یک شامپانزه رو به رو باشید با یک گاو وحشی رو به رو هستید و دیگه هیچ خبری هم از منطق نیست...

البته بنده همیشه از این روش برای اثبات یک سری خصوصیات در افراد دین دار متعصب استفاده کرده ام...

 

 

---------------------------------------------------------------------------------------

 

بنده سه هزارمین پستم رو در این تاپیک دادم... این رو نوشتم که بعدها یادم باشه... :ws3:

  • Like 5
لینک به دیدگاه
ما خودمون موقعیتش پیش بیاد ستارکشی بالقوه هستیم

بهتره نگران خودمون باشیم

قدرت شیرینترین حس دنیاست و هر کسی ممکنه ازش سو استفاده کنه.زهرالودترین پیوند دنیا هم پیوند با قدرت نامحدوده.ولی منظور دیگه ای شما از این پست داشتین؟! اینجا الان منظور شخص من هست؟
  • Like 2
لینک به دیدگاه
فرض کنید تو جامعه ای زندگی میکنید که براساس عقاید اکثریت مجبورید زندگی و رفتار کنید. اگر اعتراض کنید هم از زندگی ساقط میشید. آیا به عقاید اکثریت توهین میکنید؟ آیا به مجریان عقاید توهین میکنید؟ آیا هویت افراد را جدا از عقایدشون میدانید؟ در کل چه میکنید؟

 

این سوال همیشه یه جور دیگه تو ذهن من بود.

اینکه مثلاً اگر دوباره رفراندومی برگزار بشه و در اون قوانین اسلامی به تائید مردم برسه و اکثریت مردم مجدداً بهش رای بدن واقعاً اون موقع تکلیف چیه؟!

اکثریت ما میخوایم تو کشورمون همه زن ها حجاب اجباری داشته باشن. ما نمیفهمیم و بی شعوریم (مثال میزنم جسارت نشه) ولی ما اینو میخوایم! ما که در اکثریت هستیم اینو میخوایم!

 

به نظر من توهین مستقیم همیشه تاثیر بیشتر و فوری تری داره.

 

دقیقا همین هست... توهین مستقیم تاثیر بسیار بیشتری داره... البته منظور من در تاثیر برانگیختن واکنش های شدید هم هست...

 

من متوجه نشدم رو چه حساب میگید توهین همیشه بهتر جواب میده؟!

میشه دلیل منطق پسند بیارید؟

مثلاً تو جامعه ای مثل افغانستان که من فکر میکنم به اون سرزمین پست اول شبیه باشه وقتی توهینی به اسلام و قرآن و ... میشه این جماعت زمین و به زمان میدوزن!

ینی چیزی که (حالا در ظاهر) معلومه اینا جز اینکه رو اعتقاداتشون متعصب تر میشن و راه رو برای نقد زیرکانه و نرم هم تنگ تر میکنه چیزی نداره.

به نظرم دادن یک کامپیوتر مجهز به اینترنت پرسرعت خیلی بهتر از توهین جواب بده.

 

توهین همیشه در همه جا میتوونه یک راه حل باشه. البته تعریف ها از توهین معمولا متفاوته، در مورد من هیچ کس رو از اینکه بهم توهین کنه منع نمیکنم و حق توهین کردن هم برای خودم قایلم.

 

آخه چرا توهین کنیم و توهین بشنویم.

من نمیگم کدومش بهتره ولی به نظرم اوضاع اصلاً جالب نمیشه وقتی همه حق توهین به هم رو داشته باشیم.

تنش بوجود میاد. حالا فرض رو بر این بذاریم که در جامعه ای زندگی کنیم که دیگه توهین به عقاید همدیگه هنجار شده باشه حتی.

به نظرم اصلاً جالب نمیشه اوضاع. احترام (بی احترامی نکردن) چیز خوبیه که.

  • Like 4
لینک به دیدگاه
ا

من متوجه نشدم رو چه حساب میگید توهین همیشه بهتر جواب میده؟!

میشه دلیل منطق پسند بیارید؟

مثلاً تو جامعه ای مثل افغانستان که من فکر میکنم به اون سرزمین پست اول شبیه باشه وقتی توهینی به اسلام و قرآن و ... میشه این جماعت زمین و به زمان میدوزن!

ینی چیزی که (حالا در ظاهر) معلومه اینا جز اینکه رو اعتقاداتشون متعصب تر میشن و راه رو برای نقد زیرکانه و نرم هم تنگ تر میکنه چیزی نداره.

به نظرم دادن یک کامپیوتر مجهز به اینترنت پرسرعت خیلی بهتر از توهین جواب بده.

 

توهین باعث از بین رفتن تقدس میشه... این بعد منطقی قضیه هست... توهین باعث میشه که اون ارزش و مقامی که فرد یا اون چیز در چشم طرف مقابل داره از بین بره و خورد بشه... این به هر حال صورت میگیره حتی اگر خود فرد متوجه اون نشه... تاثیر روانی بسیار قوی داره توهین...

 

بله... بنده خودم هم گفتم... توهین کار رو سخت میکنه ولی شما باید ببینید هدف شما دقیقا چی هست و تا چه حدی میخواید برای رسیدن به اون هدف بهایی بپردازید...

 

 

نه... یک کامپیوتر با اینترنت پر سرعت برای این افراد نتیجه اش یاد گرفتن چگونگی ساختن بمب های فشار و لوله ای و ساخت و طراحی سایت های اسلامی و بهتر شدن روش های عملیات تروریستی میشه... وگرنه اگر به این حرف ها بود تا الان همه فیلسوف و دانشمند شده بودند... اینترنت و کامپیوتر و کتاب و چیزهایی از این قبیل فقط به درد یک سری افراد میخوره...

 

نه متعصب تر نمیشند... سعی میکنند از اعتقاداتشون دفاع کنند و اون حمله ای که بهشون شده رو پاسخ بدند... ولی به راحتی خورد شدنشون رو میشه دید...

 

البته بنده گفتم که توهین رو زیاد دوست ندارم... ولی اگر لازم باشه ازش فرار هم نمیکنم... همش بستگی به موقعیت و هدف داره...

  • Like 4
لینک به دیدگاه
این سوال همیشه یه جور دیگه تو ذهن من بود.

اینکه مثلاً اگر دوباره رفراندومی برگزار بشه و در اون قوانین اسلامی به تائید مردم برسه و اکثریت مردم مجدداً بهش رای بدن واقعاً اون موقع تکلیف چیه؟!

اکثریت ما میخوایم تو کشورمون همه زن ها حجاب اجباری داشته باشن. ما نمیفهمیم و بی شعوریم (مثال میزنم جسارت نشه) ولی ما اینو میخوایم! ما که در اکثریت هستیم اینو میخوایم!

 

 

آخه چرا توهین کنیم و توهین بشنویم.

من نمیگم کدومش بهتره ولی به نظرم اوضاع اصلاً جالب نمیشه وقتی همه حق توهین به هم رو داشته باشیم.

تنش بوجود میاد. حالا فرض رو بر این بذاریم که در جامعه ای زندگی کنیم که دیگه توهین به عقاید همدیگه هنجار شده باشه حتی.

به نظرم اصلاً جالب نمیشه اوضاع. احترام (بی احترامی نکردن) چیز خوبیه که.

 

 

مشکل از پایه است بنابراین باید به پایه حمله کرد، بحث منطقی با مردم متعصب و نفهم و بیشعور جواب نمیده، چون قدرت درکشون در حدی نیست که متوجه بشن قانونی که اونا براساس اصول ایدئولوژیشون وضع کردن باعث ناراحتیِ عده ای میشه، در مواردی حتی بسیار دیکتاتورمآبانه و حق به جانبانه معتقدن که هرکی ناراضیه حقشه بمیره، بی خانمان بشه و در جاهایی اگر به نفعشون باشه پرونده سازی میکنن علیه ش، بیشتر وقتا هم گوششون رو میگیرن که حرفهای فرد معترض رو نشنوند. در این موارد اگر فردی ناراضی به صورتی که جانش کمتر به خطر بیفته به صورت مستقیم توهین کنه، توهیناشو بکوبه در صورت اون مردم متعصب مجبور میشن بفهمن، تقدس ایدئولوژیشون میشکنه، متوجه میشن این داره فحش میده، مسخره میکنه و هیچ اتفاق خاصی هم براش نمیفته. شاید در ابتدا عصبانی بشن، فحش بدن ولی هیچ کاری جز عصبانیت از دستشون برنمیاد، شاید حتی تحریم کنن ولی بالاخره باز غافلگیر میشن با توهین ها و کم کم براشون عادی میشه، کم کم دیگه عصبانی هم نمیشن و ...

 

من نمیگم راه بریم و به همدیگر توهین کنیم، من میگم در مواردی چاره ای جز توهین کردن وجود نداره، در واقع با توهین کردن مساله بهتر و راحت تر حل میشه. البته در مورد توهین به عقاید مسئله فرق میکنه؛ فقط فحش مستقیم به عقیده رو توهین به عقاید میدونم و کاملا به خودم حق میدم وقتی عقاید دیگران زندگیِ منو در منگنه قرار میدن از فحش استفاده کنم. در کل تعریف مشخصی برای توهین به عقاید وجود نداره، برخی حتی وقتی اصول ایدئولوژی خودشون رو هم که در کتابای خودشون نوشته شده براشون بیان میکنی توهین به عقاید میدونن.

  • Like 4
لینک به دیدگاه
قصد توهین ندارم ولی جدا خیلی کم اطلاع و ناآگاه هستی

جهت اطلاعت باید عرض کنم که تا 1 و 2 سال اول عنگیلاب حجاب اجباری نبوده (هر چند برادرا دخترای بیحجاب رو مورد عنایت قرار میدادند)

ضمنا تا پیش از رفراندوم هم مردم فکر میکردند جمهوری اسلامی چیز متفاوتی هست با اینی که الان شاهدش هستیم..

برو مطالعه کن ببین خمینی چی وعده هایی به این ملت بینوا داده و بعد زده زیرش

98 % ...... :ws28:

ضمنا عزیز از ادامه ی بحث سیاسی با شما معذورم چون برای مدیران عزیز مشگل بوجود میاره ....

 

 

این 2 میلیارد نفر به چه درد دنیا میخورند ؟

چرا هرچی تکنولوژی و علم و ... هست مال ممالک کفاره ؟

جدا اسلام تا حالا چه گلی به سر عالم بشریت زده ؟

جز اینکه باعث قتل هزاران انسان در طول عمر ننگین 1400 ساله ش شده و به هرجا رفته فقر و بدبختی برده و سرزمینها رو نابود کرده !!

چرا باید به عقایدی که پیرمرد 50 ساله با دختر کودک و از نظر بعضی علما با کودک شیرخواره میتونه ازدواج کنه و هزاران مورد ننگین و شرم آور دیگه احترام گذاشته بشه؟

 

امثال این اراجیف رو هم عاخوندا درست میکنند تحویل ما میدن عزیز ...

من اصن نمیدونم که زمان کوروش واقعا اینجوری بوده یا نه برام مهم هم نیست ... کوروش هم برام مقدس نیست که هرچیزی ازش شنیدم کورکورانه و بی دلیل بگم درسته ...

اون زمونا مردم توی غار زندگی میکردند الان هم مردم باید بگند چون زمان ایران باستان توی غار زندگی میکردند پس ما هم بریم تویغار زندگی کنیم ؟!

 

در مورد قضیه شهرهای کوچیک هم با شما موافق نیستم ....

 

 

اوایل انقلاب با بی حجابی تحت عنوان "خلاف شرع" مبارزه میشد. درستِ یه عده به قول شما خودسر مبارزه میکردن ولی یه عده با پشتوانه قانونی اینکار رو میکردن.

مثل جرم روزه خواری. هیچ جای قانون جرمی تحت عنوان "روزه خواری" نداریم. ولی شما میبینید که خیلی راحت و با پشتوانه قانونی با روزه خواران به اسم خلاف شرع مبارزه میشه.

من کاری با وعده ها ندارم. مردم رای دادن. بدِ دوست داشتن، خوبِ دوست داشتن. مردم بی سواد بودن حق رای داشتن، دانشمند بودن حق رای داشتن. کسی چاقو نذاشته بود زیر گلوشون که بیاید گول منو بخورید و رای بدین که. اون موقع اکثریت گفتن ما اینو میخوایم و باید بهشون احترام گذاشته بشه.

حالا اینکه چقدر اون ارزش ها الان هم مهمه و مردم الان چی میخوان دیگه هیچ کس نمیتونه مطلق بگه تا رفراندومی برگزار بشه و مشخص بشه.

 

شما افرادی مثل خوارزمی و .... رو نمیشناسی؟

پس هست. هستن دانشمندایی که مسلمونن و به بشریت خدمت کردن. نمیشه مطلق گفت اسلام بد است.

وقتی افرادی مثل بن لادن رو نماینده اسلام میدونی کسی مثل دکتر حسابی رو هم نماینده اسلام میدونی؟

اینکه اسلام چه گلی به سر این ممالک زده هم من نمیتونم نظری بدم.

شما به من بگو اگر این اسلام نبود چه اتفاقی میوفتاد؟ هیچکس نمیتونه این سوال رو جواب بده پس نمیشه مقایسه کرد.

از کجا میدونی اگر اسلام نبود اوضاع از این بدتر نمیشد؟

وقتی من تو زدگیم دیدم مردمی (همین الانش طالبان و خیلی از روستا ها) که تنها دلیل نظافتشون و اینکه یه مقدار به آب نزدیک میکنن خودشون رو همین وضو گرفتن و غسل کردنه به این نتیجه میرسم که اتفاقاً اسلام با قوانین نظافتیش اگر نبود این بشر تا حالا از مریضی مرده بود!

وقتی طرف تنها دلیلی که باعث میشه به یه نفر کمک کنه رو ثواب داشتن میدونه پس اتفاقاً اسلام به این بشر کمک کرده. اگر اسلام نبود اوضاعش خیلی بدتر میشد.

اسلام کلی گرایش داره که خیلیاشون همدیگه رو قبول ندارن! پس شما چطوری همه رو میذاری تو یه طرف و رای صادر میکنی!

بحث بی احترامی نکرده نه احترام گذاشتن.

من هم برای خیلی از آدما احترامی قائل نیستم ولی خب چرا باید بهشون توهین کنم.

طرز فکر شما از دید من اشتباهه. من حق دارم به شما توهین کنم؟

شما محترمی تا جایی که نیای تو حریم من و منو آذیت نکنی.

  • Like 1
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...