mani24 29665 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ ميگو و آلودگی های زيست محيطی مربوطه معرفی "سندرم لکه سفید" در میگو White Spot Syndrome در خبرها آمده بود که با شیوع بیماری "لکه سفید" در یازده استخر سایت پرورش میگوی "حله" در استان بوشهر،انتظار می رود امسال با کاهشی حدود 20 درصد در تولید میگوی پرورشی مواجه شویم و در صورت حذف کل مزارع درگیر با این بیماری تا این زمان،تولید کنندگان فقط از بابت هزینه بچه میگو حدود 8 میلیارد ریال خسارت خواهند دید. این امر مرا بر آن داشت که اطلاعاتی چند در خصوص این بیماری ارائه نمایم. توزیع جغرافیایی این بیماری برای اولین بار در سال 1993 در چین گزارش شد و خیلی سریع در بسیاری از کشورهای آسیایی پرورش دهنده میگو منتشر شد.در سال 1999 نیز عفونت و آلودگی به این ویروس بطور گسترده در مزارع پرورشی جنوب،مرکز و شمال ایالات متحده گزارش شده است.وقوع این بیماری در تمام فصول و تمام مراحل پرورشی مشاهده شده است اما به نظر می رسد که بروز این بیماری با نوسانات محیطی ارتباط دارد.عوامل دیگری مثل استرس ناشی از بقایای مواد شیمیایی و حشره کش ها در تسریع روند شیوع این بیماری تقش دارد. اسامی عمومی و مشخصات میکرو ارگانیسم مولد بیماری ویروس سندرم لکه سفید(WSSV مخفف White spot syndrome virus) یا کمپلکس باکولوویروس سندرم لکه سفید(WSBV مخفف White spot syndrome baculovirus complex)،ویروسی با DNA بزرگ است که به جنس جدید ویسپوویروس(whispovirus) و تیره Nimaviridae تعلق دارد.این ویروس فقط رده سخت پوستان(Crustaceous) را درگیر می کند. طیف میزبان تمام سخت پوستان متعلق به راسته ده پایان(Decapoda)شامل میگوها،لابستر،و خرچنگ به این ویروس حساسند؛اما بیماری لکه سفید اساسا میگوهای پرورشی(خانواده penaeidae)را درگیر می کند. علائم بیماری و اثر بر روی میزبان حیوانات مبتلا ممکن است تنها یک یا چند نشانه از نشانه های زیر را بروز دهند اما همچنان بیماری می تواند بدون هیچ علامتی وجود داشته باشد: - میگوها بی حال و سست می شوند. - توقف یا کاهش شدید مصرف غذا توسط جانوران دیده می شود. - ظرف چند روز،میگوهای در حال مرگ در لبه های استخرهای پرورش و نزدیکی سطح آب دیده می شوند. - میگوهای مبتلا به عفونت حاد نرخ تلفات بالا همراه با مرگ و میر توده ای(تا صد در صد در طی 3 تا 10 روز بعد از شروع علائم کلینیکی)دارند. علائم کلینیکی بیماری در جانوران مبتلا - پوسته شل و سست می شود. - رسوبات سفیدرنگ نمک های کلسیمی در اپیدرم کوتیکول پدیدار شده که این رسوبات در سطح داخلی کوتیکول پشتی مشهودترند.قطر این لکه ها بین 2- 0.5 میلیمتر است و علت نامگذاری بیماری نیز در واقع بروز همین لکه های سفیدرنگ می باشد. - سطح بدن و اندام های جانبی تیره تر می شود و به علت گستردگی سلول های کوتیکولی حاوی رنگدانه، رنگ بدن میگوهای رو به مرگ به صورتی یا قهوه ای-قرمز متمایل می شود. - سطح بدن سنگین شده و دستگاه تنفسی با انگل های خارجی مسدود می شود. ضایعات ضایعات بوجود آمده روی پوسته می توانند بصورت لکه های ریز تا صفحاتی باشند که چندین میلیمتر قطر دارند.این صفحات نیز می توانند با یکدیگر ادغام شده و صفحات بزرگتری را تشکیل دهند.این ضایعات زمانی بهتر مشاهده می شوند که کوتیکول قسمت cephalothorax برداشته شده،بافت های ضمیمه ای جدا شوند و کوتیکول را بالا گرفته و در مسیر نور مشاهده نماییم.اما با این حال پدیدار شدن لکه های سفیدرنگ روی کوتیکول، راهنمای دقیقی برای پی بردن به بیماری لکه سفید نیست. تشخیص تفریقی در غیاب ویروس WSSV،قلیائیت بالا نیز گاهی اوقات ممکن است سبب تشکیل رسوبات کلسیمی در کوتیکول شود.کیفیت پایین آب استخر(غلظت زیاد آمونیاک،اکسیژن پایین،PH بالا یا پایین)نیز ممکن است علائمی شبیه بیماری لکه سفید ایجاد نماید. انتقال بیماری - منبع اصلی عفونت در استخرهای پرورش،تخم های حامل ویروس هستند که بصورت عمودی ویروس را از مولد مادر دریافت کرده اند. - انتقال افقی نیز در این بیماری وجود دارد.آب مهمترین حامل غیر زنده ویروس است. - انتقال این بیماری از طریق میگوهای آلوده موجود در آب و یا از طریق کانی بالیسم میگوهای مرده یا ضعیف انجام می گیرد. - بسیاری از سخت پوستان دیگر(حدود 40 گونه)مانند خرچنگ ها،کریل،لابستر و...حاملین این ویروس هستند درصورتیکه ممکن است خود مبتلا نباشند. - پرندگان می توانند از طریق رها کردن میگوهای صید شده در استخرهای مجاور،بیماری را از استخری به استخر دیگر انتقال دهند. اقدامات مدیریتی در پیشگیری از بروز بیماری - جلوگیری از مبادله تجهیزات و وسایل مابین استخرها - منع استفاده از غذاهای تازه - حذف منظم و معدوم سازی میگوهای بی حال یا مرده بمحض مشاهده. در زمان شیوع بیماری نیز: - قرنطینه استخرهای آلوده همراه با کنترل عبور و مرور انسانی - معدوم سازی تمام میگوهای مبتلا و در معرض بیماری(از طریق سوزاندن یا دفن کردن) - تمییز کردن و ضدعفونی استخرهای آلوده نکاتی چند در خصوص سندرم لکه سفید - تاکنون مرگ و میر زیادی از بابت این سندرم در بسیاری از کشورها گزارش شده است. - گزارش ها حاکی از آنست که تولید مزارع پرورش میگو به مدت دو سال تا 40 درصد افت کرده است و بعد از آن در طولانی مدت تنها تا 70 درصد بهبود یافته است. - مقاومت به ویروس این بیماری در هیچیک از گونه های سخت پوست ذکر شده گزارش نشده است. - عفونت ممکن است سطح پایینی داشته باشد و در سخت پوستان سالم حالت مزمن داشته باشد یا اینکه شکل حاد به خود بگیرد و منجر به تلفات گردد. - تکثیر ویروس این بیماری با استرس های محیطی تحریک می شود. - ویروس لکه سفید می تواند در آب دریا برای 7-4 روز قدرت خود را حفظ کرده و باقی بماند. منابع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 فروردین، ۱۳۹۲ پرورش و تکثیر لابستر مقدمه لابسترهای خاردار(Sping lobsters) یا لابسترهای صخره ای(Rock lobsters)انواعی از سخت پوستان عالی هستند که به جهت گوشت لذیذ و پروتئین زیاد و چربی کم و درا بودن انواع ویتامین های B12،B6،B3،B2،A،فسفر،آهن و کلسیم در بازارهای جهانی محصولات دریایی از ارزش ویژه و بهای بالایی برخوردارند.علاوه بر این ها،کمیابی آن ها در طبیعت و نیز بیولوژی خاص و پیچیده شان همواره توجه دانشمندان علوم زمین و دریایی را به خود جلب نموده است. پراکنش لابسترها از نواحی زیر قطب تا مناطق گرمسیری و حداکثر تا عمق 500 متری می باشد. گونه های تجاری لابستر که مورد توجه صیادان می باشد شامل موارد زیر است: Nephropidae,Palinaridae,Scyllaridae,Synaxidae,Poly ohelidaus زیست شناسی لابستر لابسترها در طول رشد خود به فواصل معین پوست اندازی می کنند و توانایی ترمیم و بازسازی خود را دارند.آنها در محیط های صخره ای و سنگلاخی زندگی می کنند و در طول روز در خلال سنگلاخ ها و شکاف ها مخفی شده و شبها از پناهگاه خود خارج می شوند و به گردش و شکار می پردازند. تغذیه لابستر از حلزونها،نرمتنان،سخت پوستان کوچک و ماهی می باشد.دشمن اصلی لابستر ها برخی از انواع ماهیان،لاک پشت های دریایی،مارهای آبی و پستانداران آبزی و البته انسان می باشد. پرورش لابستر تقاضای فراوان برای لابسترها،در کشورهای جنوب شرق آسیا و قیمت بالای لابستر، اهمیت تکثیر و پرورش آن را توجیه می کند که شامل مراحل زیر می باشد: 1- قرنطینه:که به جهت شناسایی لابسترهای بیمار جدید به مدت 5 تا 6 روز پیش از ورود به سیستم پرورشی صورت می پذیرد.در صورت مشاهده لابسترهای ضعیف (که از روی اندام های شکسته،زخم های بسیار حساس،خوردگی دم یا لکه سیاه روی کاراپاسشان شناسایی می شوند)،اقدام به جداسازی آنها کنید.لابسترهای سالم به مدت 1 ساعت در طی چند روز در حمام متیلن بلو جهت ضد عفونی قرار داده می شوند. 2- تطبیق دهی و جمع آوری:به مدت یک هفته و با تغذیه مناسب جهت غنی سازی شان صورت می گیرد و از 7 تا 20 مترمربع متغیر می باشد.اندازه گیری طول کاراپاس و وزن بدن در همین زمان صورت می گیرد.کیفیت آب،غذا و میکروارگانیسم های موجود در آب مکررا کنترل می شود. 3- پرورش:آب مصرفی از *****های ماسه ای و کیسه *****ی 1 میکرونی عبور کرده تا اجرام معلق آن زدوده شود.در تمام مدت این دوره هوادهی پیوسته صورت می گیرد.شرایط بحرانی(افت حرارت و یا تغییرات شوری) را با تنظیم عمق آب و تعویض آب مخازن تعدیل کنید.در صورت گل آلود بودن آب،با تعویض سریع آن از بروز مشکل جلوگیری کنید. تغذیه از صدف های خوراکی زنده می باشد که بستگی به اندازه،ظرفیت و توانایی لابستر دارد. در صورتی که صدف زنده در دسترس نمی باشد می توان از صدف های خوراکی منجمد شده و ماهیهای غیر ما کول استفاده کرد.میزان غذای مصرفی 4 تا5 درصد وزن بدن لابستر می باشد که بهتر است همین میزان در طی ساعات عصر داده شود و غذای خورده نشده قبل از تعویض آب صبح روز بعد پاکسازی شود. در شرایط مطلوب میانگین رشد 35 گرم در ماه بوده است.به نظر می رسد قطع پایه چشمی(eyestalk)به تحقق امر فوق کمک کند.ظرفیت تانک های نگهداری و پرورش لابستر بیش از 50 تن و ارتفاع حدود 1.5 متر می باشد.این تانک سیمانی بوده و نصب چسب پلاستیکی سیاه رنگ درون آن به حفظ رنگدانه های لابستر کمک می کند.هوادهی مطلوب توسط لوله های PVC در منافذ کف صورت می گیرد.قرار دادن پناهگاه هایی مثل پلاستیک،آجر،تخته سنگ،لوله های PVC می تواند به شبیه سازی شرایط طبیعی آنها کمک کند. یکی از موارد جالب، پرورش لابستر با ماهیان ریزه خوار در سیستم پرواری لابستر می باشد.در پرورش توام لابستر با شاه ماهی(mullet)،اضافه غذای لابستر و مواد دفعی آن به مصرف شاه ماهی رسیده و هیچ مرگ و میری در لابسترها و شاه ماهی ها در طول دوره مشاهده نخواهد شد. افزايش روزافزون آلودگي خليج فارس به مواد نفتي و شيميايي، دو کفه اي هاي مرواريد ساز خليج فارس را در آستانه نابودي قرارداده است. دکتر محمدرضا فاطمي، مدرس دانشگاه و بيولوژيست دريايي، در گفت و گو با قلم سبز ايران با اعلام اين مطلب گفت: "تا چند دهه قبل سواحل جنوبي ايران در منطقه خليج فارس حدفاصل بندرعباس تا بندر بوشهر تماما پوشيده از صدف هاي مرواريدساز بود و هزاران نفر از راه صيد مرواريدها امرارمعاش مي کردند درحالي که امروز در منطقه بوشهر به دليل توسعه صنايع نفتي و پتروشيمي و افزايش آلودگي ها ديگر حتي يک صدف هم وجود ندارد." وي افزود: "درحال حاضر اطراف جزيره کيش، لاوان، هندورابي و جزيره نخيلو تنها مکان زيست دو کفه اي هاي مرواريدساز است که صيد مرواريد در اين مناطق هم به شدت کاهش يافته است." به گفته اين مدرس دانشگاه دو کفه اي هاي داراي ارزش اقتصادي را از دو نوع بزرگ به نام سديفي و نوع کوچک مرواريدساز به نام محار عنوان کرد و خاطرنشان ساخت: "ذخاير صدف سديفي که براي استفاده از پوسته تزئيني آن صيد مي شود به شدت کاهش يافته است به همين دليل مرکز تحقيقات موسسه شيلات در صدد تکثير مصنوعي اين نوع صدف در بندرلنگه و رهاسازي بچه صدف ها به دريا به منظور جلوگيري از انقراض نسل هاست." فاطمي، عدم رعايت ضوابط زيست محيطي و تخليه پساب ها و فاضلاب هاي صنايع نفتي و پتروشيمي به دريا را عامل اصلي نابودي صدف هاي مرواريدساز خليج فارس عنوان کرد. دستیابی ایران به دانش تولید صدف مروارید ساز لب سیاه جام جم آنلاين: محققان پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان با احیای زیستگاههای صدف مروارید ساز لب سیاه موفق به دستیابی به دانش فنی تولید این نوع صدف شدند. مهندس حسین رامشی مجری طرح در گفتگو با مهر گفت: صدف لب سیاه بومی ایران یکی از مهمترین گونه صدفهای مروارید ساز در دنیا است که به دلیل صید بی رویه از زیستگاههای لاوان، هندورابی، کیش، خارک، تنبک و کنگان رو به انقراض بود. وی احیای زیستگاهها و بازسازی ذخایر صدف لب سیاه و دستیابی به تکنیک تکثیر این صدف را از اهداف طرح پرورش این گونه ذکر کرد و افزود: این طرح از سال 1372 در ایستگاه بندر لنگه این پژوهشکده آغاز شد که در ابتدا متاسفانه به دلایل مختلف لارو صدفها از بین می رفتند ولی با مشاوره هایی که با متخصصان در این زمینه داشتیم موفق به تولید 23 هزار قطعه صدف شدیم. رامشی با بیان اینکه در ادامه روند تحقیقات در سال جاری موفق به تولید 50 هزار قطعه صدف شدیم، اظهار داشت: به منظور احیای زیستگاهها، این تعداد صدفچه در زیستگاه لاوان رها سازی شدند. وی با بیان اینکه پروژه پرورش صدف و مروارید در دراز مدت نتیجه بخش خواهد بود، تاکید کرد: بعد از وارد کردن صدفچه ها در دریا بعد از گذشت 2 سال می توان اقدام به هسته گذاری در صدفها برای مرواریدسازی کرد. رامشی به مهر گفت : وقتی کفه های صدف برای تغذیه و صاف کردن آب باز می شود در صورتی که جسم خارجی مانند سنگریزه وارد آن شود، برای دفع آن شروع به ترشح سلول مروارید می کند و در نهایت منجر به تولید مروارید می شود. در این پروژه نیز ما هسته هایی را برای تولید مروارید در تخمدان صدف وارد می کنیم که به این روش هسته گذاری می گویند. مجری طرح حد مطلوب زیستگاه این گونه را 2 میلیون قطعه دانست و تاکید کرد: دانش فنی پرورش این گونه صدف تاکنون در اختیار کشورهای مکزیک، فرانسه، استرالیا و آمریکا بوده است و ما با دستیابی به آن امیدواریم تا سال 88 زیستگاههای صدف لب سیاه را به حد استاندارد برسانیم. رامشی درباره ویژگیهای این گونه گفت : صدف لب سیاه ایران یکی از بزرگترین گونه صدف مروارید ساز در دنیاست که قادر است مرواریدهایی به قطر 14 تا 20 میلیمتر را تولید کند. ضمن آنکه گوشت و پوست آن نیز مورد استفاده قرار می گیرد. وی با بیان اینکه از گوشت آن برای تهیه خوراک انسان و دام و از پوست آن در صنایع ترئینی مانند دکمه سازی و منبت کاری استفاده می شود، ادامه داد: پوسته این صدف به مبلغ 8 دلار به فروش می رسد. رامشی به مهر گفت: در صورت حمایت دولت از این طرح، ضمن ارزآوری برای کشور در مناطق ساحلی جنوب کشور می توان اشتغال زایی قابل توجهی ایجاد کرد. منابع: Holthuis,B,7875.The biology of the sping lobster Dow,R.L.7981.The biology & management of lobsters برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده