mani24 29665 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ [h=2]پارک های ملی ایران[/h] پارك ملي به محدوده‌اي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع، بيشه‌هاي طبيعي، اراضي جنگلي، دشت و آب و كوهستان اطلاق مي‌شود كه نمايانگر نمونه‌هاي برجسته‌اي از مظاهر طبيعي ايران مي‌باشد و به منظور حفظ هميشگي وضع زندگي و طبيعي آن و همچنين ايجاد محيط مناسب براي تكثير و پرورش جانوران وحشي و رشد رستنيها در شرايط كاملاً طبيعي تحت حفاظت قرار مي‌گيرد . پارک های ملی ایران : پارک ملی کویر(1) پارک ملی کویر (2) پارک ملی کویر(3) پارک ملی دریاچه ارومیه پارک ملی بختگان پارک ملی گلستان پارک ملی گرگان پارک ملی بمو پارک ملی تندوره پارک ملی کلاه قاضی پارک ملی خجیر پارک ملی سرخه حصار پارک ملی تنگ صیاد پارک ملی خبر پارک ملی لار پارک ملی نای بند پارک ملی ساری گل پارک ملی سالوک پارک ملی بوجاق پارک ملی خارتوران پارک ملی کیاسر پارک ملی پابند 4 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي كوير مركزي(1) پارك ملي كوير بين 23/51 الي 04/53 طول شرقي و 17/34 الي 12/35 عرض شمالي در استان سمنان واقع شده است. مساحت پارك ملي446400 هكتار مي باشد. پوشش گياهي: درمنه , شيرخشت , گون , گرگ تيغ ,خنجك , افدرا , اشنان ,قيچ, اسفند, تاغ , پرند ,جارو , خارشتر , اسكنبيل , انواع گرامينه , ني ,سازو ,علف شور ,گز , جگن ,آتريپلكس. پستانداران : كل و بز و قوچ و ميش , آهو, جبير , گورخر ,پلنگ , يوزپلنگ , كفتار ,روباه شني , شغال , گرگ , گربه وحشي :كاراكال , تشي , خرگوش , سمور سنگي. پرندگان : انواع غازها, مرغابيها,حواصيلها, گنجشك سانان, زنبورخوركها ,كبوترها , كلاغها, عقابها,درنا, فلامينگو, پرستو,كوكر,قمري ,توكا,هدهد, بلدرچين , تيهو,كبك,هوبره,دال ,شاهين, بحري , دليجه,سارگپه , سنقر. خزندگان : انواع مار, سوسمار , مارمولك و لاك پشت . 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارک ملی کویر (2) نام انگلیسی : kavir national park نام فارسی : پارک ملی کویر موقعیت جغرافیایایی در فاصله اي نه چندان دور از جنوب شرقي پايتخت مجموعه و نمايشگاهي طبيعي از وحوش كمياب بياباني و كويري وجود دارد. كل و بز، قوچ و ميش وحشي، گربه شني، جبير، يوزپلنگ ايراني و جوامع گياهي متنوع. اين منطقه مجموع شبه جزيره اي است كه بين درياچه نمك، كوير ريگ، كوير مركزي و كوير گرمسار محصور و نمونه بارزي از بيابان ها و استپ هاي كم آب است. اين منطقه در سطح كره زمين يكي از چند نقاطي است كه به عنوان ذخيره گاه كره بايد مورد حفاظت قرار گيرد. اين منطقه در سال ۱۳۴۳ توسط كانون شكار ايران با مساحت ۶۰۹ هزار و ۴۳۸ هكتار حفاظت شده، اعلام شد و در سال ۱۳۵۵ به پارك ملي تبديل شد و در سال ۵۷ شوراي عالي محيط زيست با آزاد اعلام كردن قسمت هاي جنوبي، آبريزهاي كوه سرخ و آبريزهاي جنوبي كوه سفيد آب را جزو پارك ملي اعلام كرد و مساحت پارك به ۶۷۰ هزار هكتار رسيد. در سال ۶۱ با توجه به شرايط اقتصادي، اجتماعي و امكانات و توانايي هاي حفاظتي به دو قسمت پارك ملي به وسعت ۴۲۰ هزار هكتار شامل منطقه سياه كوه، نخجير، سفيد آب و كليه ارتفاعات و تپه ماهورها و دشت هاي مجاور آن و منطقه حفاظت شده كوير به مساحت ۲۵۰ هزار هكتار شامل دشت هاي مكوش، سياه پرده، پرده زرد و ارتفاعات دوازده امام و نره خركوه تقسيم شد كه تحت مديريت اداره كل حفاظت محيط زيست استان سمنان اكنون قرار دارد. پارك ملي و منطقه حفاظت شده كوير مركزي در غرب كوير مركزي ايران و شرق درياچه نمك و قم رود در استان قم، پيشوا و دهستان ارادان و قشلاق بزرگ گرمسار و شمال دهستان ابوزيد آباد كاشان قرار دارد كه در محدوده استان هاي تهران - قم، سمنان و اصفهان واقع شده است و داراي اقليم خشك و بياباني است و بيشتر بارندگي آن از آبان تا ارديبهشت ماه مي بارد. متوسط ميزان ساليانه باران در منطقه ۱۵۰ ميلي متر است. معمولاً گرماي شديد از اوايل خرداد تا پايان مهر در منطقه ادامه دارد. راه هاي ورودي منطقه مناسب ترين راه ورودي منطقه از طريق راه آسفالته ورامين، پيشوا تا يك كيلومتري ايستگاه راه آهن ابردژ ادامه دارد و از مسير جاده شني برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بلند، عسگرآباد، حصارگلي به پاسگاه محيط باني مباركيه مي رسد. از سمت جنوبي منطقه راه ديگري از طريق كاشان، آران، مرنجاب به پاسگاه محيط باني سفيد آب و نرسيده به بندعلي خان را از طريق جاده ورامين، جواد آباد، چرمشهر به محيط باني فصلي بندعلي خان مي رسد. راه هاي ديگري براي ورود به منطقه وجود دارد كه عبور از آنها بدون راهنما كاري بسيار خطرناك است. جهت جلوگيري از هرگونه پيشامد سوء و ناگوار احتمالي بايد قبل از انجام برنامه سفر به كسب اطلاع و مجوز اداره كل حفاظت محيط زيست استان سمنان و هماهنگي با واحدهاي تابعه مستقر در منطقه اقدام شود. پارك ملي كوير قريب يك سال است كه از اداره حفاظت محيط زيست استان تهران به استان سمنان واگذار شده است. راهي كه ما طي كرديم جاده كاروانسراي قصر بهرام بود اين جاده تا دو راهي قصر بهرام در مسير مباركيه چند كليومتر بعد از گلدار گل سرخ از جاده سفيدآب جدا شده، سپس از دست چپ پس از طي ۱۸ كيلومتر وارد كاروانسراي قصر بهرام شديم، اين راه خاكي نسبتاً خوب بود. كاروانسراي شاه عباسي در منطقه به قصر بهرام معروف است در پارك ملي و منطقه حفاظت شده كوير جز يك يا دو رودخانه دايمي منطقه كه آن هم در فصول گرم داراي آب كمي هستند، تقريباً هيچ آب جاري كه بتوان آن را رودخانه ناميد وجود ندارد. منابع عمده آبي درياچه نمك كه تنها درياچه اي است كه در جوار پارك قرار دارد يكي از بزرگترين شوره زارهاي ايران است. اين درياچه حالت مثلثي دارد كه رأس آن در شمال قرار گرفته و وسعت آبگير درياچه حدود ۲۵۰۰ كيلومتر مربع و مرز غربي پارك ملي كوير را تشكيل مي دهد. آب اين درياچه بسيار شور است و در هنگام غروب از قله سياه كوه منظره بسيار زيبايي دارد. درياچه نمك حوزه آبگير بسياري از رودخانه هاي مركزي ايران است و اطراف آن باتلاق هاي زيادي وجود دارد هر چند هيچ نوع آبزي در آب اين درياچه وجود ندارد ولي زمستان ها تعداد قابل توجهي از پرندگان مهاجر آبزي به اين درياچه و رودهاي اطراف آن روي مي آورند. سال ها پيش، تابستان ها نيز تعدادي فلامينگو در نواحي جنوبي آن ديده مي شد. آبگيرهاي ديگر آبگير مكوش، بيره زرد، اسب قدير اكثراً خشك و محل جمع شدن سيلاب هستند. رودخانه هاي منطقه عبارتند از: رودخانه بندعلي خان، اين رودخانه مهمترين رودي است كه در منطقه حفاظت شده كوير جاري بوده و سرچشمه اين رود از كوه خرسنگ است كه رودخانه جاجرود را به وجود مي آورد و در مسير خود از مناطق حفاظت شده ورچين و جاجرود و پارك ملي خجير عبور كرده در پارچين كه وارد دشت ورامين مي شود چندين شاخه مي شود و مورد استفاده آبياري قرار مي گيرد و پساب رودخانه جاجرود و مسيل فاضلاب تهران را در جلگه ورامين دريافت كرده و در بندعلي خان وارد منطقه حفاظت شده مي شود. چند سالي است كه مانداب هاي رودخانه بندعلي خان به علت ريزش فاضلاب كارخانه هاي مختلف به گنداب تديل شده و ديگر زمستان زيستگاه بعضي پرندگان مهاجر مخصوص خوتكا و سرسبز نيست. رودخانه قره چاي: كه از كوه هاي راسوند در جنوب اراك سرچشمه گرفته بعد از گذر از اراك و ساوه با قم رود يكي شده به درياچه نمك مي ريزد. شعبه سفلاي اين رود در نزديكي مرزهاي حفاظت نشده كوير زيستگاه زمستاني انواع پرندگان مهاجر آبزي به خصوص غار، اردك هاي كله سبز و خوتكا و اردك هاي خشك زي مانند آنقوط و باد كوبه اي در تمام فصول بوده و حائز اهميت است. چشمه هاي حائز اهميت پارك ملي عين الرشيد، آب محله، شكر آب، نخجير، چشمه شاهي، سياه كوه از معروف ترين چشمه هاي پارك ملي كوير است، در حال حاضر تأمين كننده آب قصر بهرام است اين چشمه در دامنه شمالي سياه كوه قرار دارد و مشرف به قصر بهرام است كه به وسيله يك كانال آبي روباز به طرف قصر شاهي و عمارت حرمسرا هدايت شده كه از عجايب معماري به شمار مي رود. چشمه شاهي آب شيرين مايل به شور دارد كه به وسيله لوله به قصر بهرام براي استفاده عموم هدايت شده است در اطراف چشمه ني و درخت بادامك به وفور ديده مي شود چشمه هاي ديگر كه آبشخور قوچ و ميش و جبير است عبارتند از: چشمه بيد، چشمه عين الرشيد،حوض آقا محمد، چشمه آب محله، چشمه بز، چشمه سرخ، چشمه پيغمبر، چشمه آب گله، چشمه قاجاريه، چشمه شكراب، چشمه طلحه، چشمه ملك آباد، چشمه زنبوري، چشمه آب باريك، چشمه لكاب، چشمه ميراب دراز. پارك ملي كوير علاوه بر داشتن جوامع گياهي كويري، نيمه كويري و جوامع گياهي خاك هاي شور در بخش هاي كوهستاني داراي جوامع گياهي با سيمايي استپي است حفاظت از منطقه و جلوگيري از بوته كني، چراي دام، قطع درختچه ها به طور چشمگيري باعث ترميم پوشش زنده خاك شده و گياهان فرصت يافته اند تا استقرار و رشد و توسعه يابند. بسياري از شن ها و ريگ هاي روان و متحرك كه از ويژگي هاي بارز مناطق كاملاً كويري است در اين منطقه كمتر به چشم مي خورد با استقرار رستني ها تثبيت يافته اند مگر در مناطق حفاظت شده كه در بخش هايي از آن هنوز از اين پديده ها وجود دارد. در ابتداي راه كه از مناطق حفاظت شده عبور مي كرديم، در بعضي مناطق با حفر چاه به كشاورزي پرداخته بودند و بقيه مزرعه ها تحت اجاره يكي از آقازاده ها براي امور پرورش شتر اختصاص يافته بود. گياهان پارك ملي كوير از گونه هاي خشكي پسند (گزروفيت ها) و گياهان شور پسند (هالوفيت) هستند كه به عنوان شاخص زنده تطابق با شرايط اكولوژيكي نامساعد زيستي قسمتي از سال را در معرض كمبود آب قرار داشته و براي ادامه حيات و سازگاري با كمبود آب و شوري خاك ساختمان خاصي پيدا مي كند كه معرف خشكي و محدوديت هاي زيستي اين گياهان براي مقابله با كم آبي، حرارت زياد، برگ هاي كوچك منتهي به خار پيدا مي كنند كه معرف خشكي و محدوديت هاي زيستي اين گياهان براي مقابله با كم آبي، حرارت زياد برگ هاي كوچك منتهي به خار پيدا مي كنند. در بيشتر نقاط هموار و كوهپايه اي جامعه درمنه ديده مي شود. پارك ملي كوير علاوه بر دشت هاي هموار و تپه ماهورها داراي رشته كوه هايي در بخش جنوبي، شرقي و مركزي نيز است. اين كوه ها شامل سياه كوه، نخجير و سفيدآب مي شوند. در كوهپايه هاي سياه كوه و كوه هاي خشك نزديك چشمه سفيدآب درختچه هاي بادامك، شير خشت و خنجك به صورت تك درختان پراكنده و روي دامنه ها جوامع گياهي استپي ديده مي شود. در دره ها و كوهپايه هاي سنگي گونه كاروان كش اغلب به چشم مي خورد در اطراف چشمه هاي لب شور گونه هاي گز، گرگ تيغ، توده هاي انبوه ني از جوامع گياهي اين منطقه به شمار مي آيد. در اطراف قصر بهرام كه از خاك هاي سنگريزه اي تشكيل شده درمنه همراه با شور، گون، آتريپلكس، سودا، هليوتروپيوم پراكنده اند روي دامنه هاي صخره اي كوه ها بوته چوبك، پوشيده شده است. در كل اين منطقه جمعاً ۲۰ محيط بان مسئول حفاظت و كنترل ملي كوير و منطقه حفاظت شده هستند كه در واقع به هر نفر ۳۳ هزار و ۵۰۰ هكتار به طور تقريبي جهت مراقبت و سركشي مي رسد. مدتي كه ما مستقر بوديم تمام خودروهاي محيط بانان به خاطر اشكال فني قادر به حركت نبودند و از اتومبيل دوستان ميراث فرهنگي حاضر در قصر بهرام كمك گرفتيم. علم محيط زيست علمي است كه امروزه براي آشنايي با آن كلاس ها و دوره هاي مختلفي قرار داده اند كه روز به روز پيچيده تر مي شود. اما متأسفانه محيط زيست با آن كاربري، اكنون در ايران زير استاندارد است از جمله در مورد يوزپلنگ ايراني كه در حال انقراض است و يكي از زيستگاه هاي او پارك ملي كوير است. از طرف دفتر عمران سازمان ملل متحد (UNDP) طرح حفاظت از يوزپلنگ برقرار شده، حدود پنج محيط بان به اين مسئله مي پردازند كه متأسفانه اكثراً دوره لازم را كه حاوي اطلاعات كافي در مورد زندگي و رفتار اين حيوان باشد نگذرانده اند. محل زندگي محيط بانان از بهداشت كافي برخوردار نبوده و حتي يك ظرفشويي مناسب جهت شست وشوي ظروف خود نداشتند. از همه مهمتر لباس و وسايل مناسب خوب در اختيار نداشتند و ظاهراً مسئولي كه خود از محيط زيست اطلاعي نداشته باشد و مرتباً با مسئله حيات وحش و معناي زيستگاه كره در تماس نباشد هيچ وقت تن به سركشي از داخل كوير نمي دهد. مدت ها بود كه بي سيم خراب بود و فقط از خارج مي توانستند از طريق پاسگاه سياه كوه با آنها تماس بگيرند. محيط باني پاسگاه مباركيه نيز از حداقل امكانات برخوردار بود و حتي يك چراغ قوه هم نداشت، ورود و خروج كنترل اساسي نمي شد. در اين كوير، عقرب، مار جعفري، مار شاخدار به وفور پيدا مي شد و حتي يك سي سي سرم ضدمار و يا يك مركز درماني و يا حتي يك تكنسين نبود اگر خداي ناكرده محيط باني دچار حادثه مي شد معلوم نبود كي و كي به او رسيدگي مي شود. محيط بانان هر روز بايد مسافت هاي طولاني را جهت سركشي و آمارگيري طي مي كردند و اين مستلزم اين بود كه كفش مناسب كوهنوردي و كوله مناسب داشته باشند كه متأسفانه به يكي دو نفر از محيط بانان لباس تحويل داده نشده بود. هر سال تعداد كثيري از طريق دانشكده هاي مختلف فارغ التحصيل منابع طبيعي داريم كه وارد اجتماع مي شوند. آيا از بين اين خيل نيروي علاقه مند و تحصيلكرده و بيكار نمي توان نيروي كار آمد اين مناطق تأمين شود. شواهد چنين برمي آمد كه وضعيت پارك رها شده و بسيار افت پيدا كرده بود. مسئول قبلي پارك كه سال ها در دوره كوير تجربه داشت تعويض شده و پارك به دست كساني افتاده كه حتي هر هفته داخل آن پا هم نمي گذارند. 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارک ملی کویر (3) نام انگلیسی : kavir national park نام فارسی : پارک ملی کویر مشخصات پارک ملی کویر سازمان حفاظت محیط زیست را چنین تعریف می کند: پارك ملي به محدوده‌اي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع، بيشه‌هاي طبيعي، اراضي جنگلي، دشت و آب و كوهستان اطلاق مي‌شود كه نمايانگر نمونه‌هاي برجسته‌اي از مظاهر طبيعي ايران مي‌باشد و به منظور حفظ هميشگي وضع زندگي و طبيعي آن و همچنين ايجاد محيط مناسب براي تكثير و پرورش جانوران وحشي و رشد رستنيها در شرايط كاملاً طبيعي تحت حفاظت قرار مي‌گيرد. همین سازمان مشخصات پارک ملی کویر را چنین بیان می کند: پارك ملي كوير بين 23/51 الي 04/53 طول شرقي و 17/34 الي 12/35 عرض شمالي در استان سمنان واقع شده است. مساحت پارك ملي446400 هكتار مي باشد. پوشش گياهي: درمنه , شيرخشت , گون , گرگ تيغ ,خنجك , افدرا , اشنان ,قيچ, اسفند, تاغ , پرند ,جارو , خارشتر , اسكنبيل , انواع گرامينه , ني ,سازو ,علف شور ,گز , جگن ,آتريپلكس. پستانداران : كل و بز و قوچ و ميش , آهو, جبير , گورخر ,پلنگ , يوزپلنگ , كفتار ,روباه شني , شغال , گرگ , گربه وحشي :كاراكال , تشي , خرگوش , سمور سنگي. پرندگان : انواع غازها, مرغابيها,حواصيلها, گنجشك سانان, زنبورخوركها ,كبوترها , كلاغها, عقابها,درنا, فلامينگو, پرستو,كوكر,قمري ,توكا,هدهد, بلدرچين , تيهو,كبك,هوبره,دال ,شاهين, بحري , دليجه,سارگپه , سنقر. خزندگان : انواع مار, سوسمار , مارمولك و لاك پشت . شایان ذکر است که در داخل پارک ملی، منطقه حفاظت شده کویر مرکزی نیز قرار دارد. سازمان حفاظت محیط زیست را چنین تعریف می کند: منطقه حفاظت شده به محدوده‌اي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع، دشت و آب و كوهستان اطلاق مي‌شود كه از لحاظ ضرورت حفظ و تكثير نسل جانوران وحشي يا حفظ و احياي رستنيها و وضع طبيعي آن داراي اهميت خاص بوده و تحت حفاظت قرار مي‌گيرد. سایت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران نیز مشخصات این پارک را چنین بیان می کند: پارك ملي كوير در 50 كيلومتری جنوب شرقي تهران و در غرب كوير مركزي ايران و شرق درياچه نمك قرار دارد. اراضي مسطح اين پارك با پوشش گياهي كويري و نيمه كويري، زيستگاه پستانداراني چون جبير، آهو و گونه هاي با ارزشي چون يوزپلنگ و گورخر است. در ناحيه كوهستاني بخش شمالي پارك، كل و بز و قوچ و ميش به سر مي برند. پرندگان چون كبك و تيهو بومي اين منطقه هستند ولي هر ساله پرندگان مهاجري چون فلامينگو، آنقوت، سر سبز و خوتكا به آب بندهاي اين منطقه مي آيند. علاوه بر آن در اين پارك آثار فرهنگي و تاريخي مانند كاروانسراي قصر بهرام و باقي مانده آثار كاروانسراي عين الرشيد نيز به چشم مي خورد. ورود به پارک برای رسیدن به پارک پس از گذشتن از ورامین و پیشوا، جاده ادامه پیدا می کند و پس از چند کیلومتر، تبدیل به جاده خاکی می شود. در ورودی پارک، محیطبانی مبارکیه قرار دارد. محیطبانان پس از بررسی مجوزها (این مجوزها از اداره محیط زیست استان سمنان اخذ می شود) و اخذ ورودیه، اجازه ورود به پارک را می دهند. پس از مدتی رانندگی در جاده خاکی، به قصر بهرام یا همان کاروانسرای شاه عباسی می رسیم. چنانچه از قصر بهرام ابتدا به سمت غرب و سپس به سمت شمال برویم، یک جاده خاکی ما را به انتهای پارک (از سمت شمال) می رساند. ادامه این جاده خاکی که از میان کویر خشک و شوره زار عبور می کند، به روستای کهک و گرمسار می رسد. این جاده در قسمت کویری از کنار یک جاده قدیمی که بنام جاده سنگفرش موسوم است می گذرد. قصر بهرام این بنا و برخی از سایر بناهای اطراف آن، از بناهای پادشاهی دوران صفویه است. ساختمانی به شکل مربع که دو ورودی شمالی و جنوبی دارد و دارای حیاط بزرگی است و دورتادور حیاط، شترخوانها و حجره ها قرار دارد. به محض ورود از هرکدام از ورودیهای شمالی و جنوبی، پلکانهایی در طرفین وجود دارد که به پشت بام منتهی می شوند. در حال حاضر سرمحیطبانی قصر بهرام در این بنا قرار دارد و منجمین و گردشگران در مراجعه به این بنا، در حجره ها و یا در پشت بام آن اطراق می کنند. در این بنا برخی امکانات رفاهی برای مراجعه کنندگان قرار داده شده است (موتور برق، آب، دستشویی). چشم انداز عمومی پارک با اینکه نام این پارک را کویر گذاشته اند لیکن بخشهای وسیعی از آن حالت بیابانی دارد و دارای رستنیهای فراوان است. در این پارک کوههای دوازده امام و سیاهکوه قرار دارند. در ضمن پارک دارای چشمه ها و نهرهایی است. پوشش گیاهی پوشش گیاهی پارک عمدتا شامل بوته ها و بندرت درختچه ها است . تنوع جانوری حیواناتی که من در این پارک مشاهده کردم عبارت بودند از: آگاما، عقرب، خرخاکی، پروانه، تیهو، کوکر، هوبره، سسک، چکاوک کاکلی، زنبورخورک، گنجشک و خرگوش که توانستم از برخی از آنها عکس بگیرم. جاده سنگفرش جاده سنگفرش نیز از راههای قدیمی است که در زمان صفویه و با سنگ و ملاط ساخته شده است. ظاهرا دلیل ساخت این راه وجود بارانهای فصلی بوده است که منطقه را تبدیل به باتلاق می کرده و در نتیجه عبور و مرور را با مشکل مواجه می ساخته است. در امتداد این جاده نهرهای فصلی و رود گلو وجود دارد که آثار پلهایی بر روی آنها قابل مشاهده است. مشکلات پارک شاید بزرگترین مشکل پارک که نظر هر بیننده ای را جلب می کند، تعدی ها و تجاوز به عرصه آن است. وجود گله های گوسفند و شتر و همچنین وجود مناطق مانور نظامی و آثار عدیده ای از شلیک توپ و تفنگ، نشانه های بارزی از این تعدی ها است. 3 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي درياچه اروميه پارك ملي درياچه اروميه بين استانهاي آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي و در موقعيت جغرافيايي 37 تا 30/38 عرض شمالي و 45 تا 46 طول شرقي واقع شده است. مساحت پارك 464056 است .اين درياچه جمعا داراي 102 جزيره بزرگ و كوچك به مساحت 33486 هكتار است . پوشش گياهي: سرو كوهي , پسته وحشي , داغداغان ,زالزالك , بادام كوهي ,شيرخشت ,ديو آلبالو, گندميان ,فرفيون ,آويشن ,درمنه ,علف شور, كاكوتي ,زنبق,يولاف ,شنگ و شقايق. پستانداران : قوچ و ميش ارمني و گوزن زرد ايراني . پرندگان: فلامينگو, پليكان , كاكايي و تنجه . خزندگان : انواع مارهاي سمي و نيمه سمي, مارمولك و آفتاب پرست . دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران قرار دارد و در میان دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی بخش شده است. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه درونْ سرزمینی ایران است. آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتآ از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، گدار، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه میشود. حوضه آبریز دریاچه ارومیه ۵۰۸۹۲ کیلومتر مربع است که پیرامون ۳٪ مساحت کل کشور ایران را دربر می‌گیرد. این حوضه با داشتن دشت‌هایی مانند دشت پیرانشهر سلماس، ارومیه، تبریز، آذرشهر، مراغه، میاندوآب، مهاباد، نقده و اشنویه یکی از کانون‌های ارزشمند فعالیت کشاورزی و دامداری در ایران بشمار می‌رود. دریاچه ارومیه بزرگترین آبگیر دائمی آسیای غربی است که در غرب پشته (فلات) ایران قرار گرفته. پارک ملی دریاچه ارومیه پس از مرداب انزلی از جالب‌ترین و نغزترین زیستگاه‌های طبیعی جانوران در ایران بشمار می‌رود. تا کنون بیش از ۱۸۶ گونه از پرندگان آبزی و کرانه‌ای و ده‌ها پرنده خشکی‌زی در استان آذربایجان غربی شناسایی شده اند. دریاچه ارومیه دارای ۱۰۲ جزیره است که همه آنها از سوی سازمان یونسکو به عنوان اندوخته طبیعی جهان به ثبت رسیده است. جزیره اِشک زیستگاه پرندگان زیبای کوچگر از جمله مرغ آتش و تنجه و نیز گوزن زرد ایرانی است. گِل کرانه دریاچه خاصیت درمان برای دردهای بندگاهی (مَفصلی) و بیماری‌های زنان را دارد. برای گشت و گذار در دریاچه و جزیره‌های آن می‌توان از دو کشتی سهند و نوح یا قایق‌های گوناگون در بندر گلمانخانه بهره گرفت . تاریخ نگاره دریاچه ارومیه از ناسانام کهن این دریاچه چیچَست بوده است. این واژه واژه ایست از اوستایی و پارسی باستان و تلفظ آن چَئِچَستَ بوده است. دریاچه چیچست در اسطوره‌های ایرانی نقشی بنیادین دارد. عرصه بسیاری از رویدادهای مهم زندگی کیخسرو، کرانه این دریاچه بوده است. دژ بهمن که کیخسرو در نبردی غول آسا و سهمگین آن را میگشاید و از چنگ دیوان بدر می‌‌آورد در نزدیکی همین دریاچه بوده و بسیاری اسطوره‌های دیگر. نام ارومیه نامیست که آشوریان به آن داده اند. اور در زبان آشوری به معنای شهر است (همان واژه‌ای که در نام اورشلیم (شهر آشتی) هم وجود دارد) و میه به معنای آب است (همریشه با مآء عربی). پس اورمیه یا ارومیه بمعنی شهر آب است. در دوران پهلوی به مناسبت پادشاهی رضاشاه پهلوی، به این دریاچه نام رضائیه داده شده است. نام جزایر نام ۱۰۲ جزیره دریاچه ارومیه بدین شرح است: آرزو، اشک، اسپیر، کبودان، شاهی (اسلامی)، اسپیرو، اسپیرک، آذین، مهر، مهران، مهرداد، برزو، برز، سیاوش، سیاه‌تپه، تنجه، تنجک، بن‌اشک، اشک‌سر، اشکو، چاک‌تپه، دی، ماغ، میدان، چشمه‌کنار، میانه، سامانی، آذر، سنگان، سنگو، تک، جوزار، جوین، جودره، سپید، بستور، زیرآبه، بهرام، گرز، اردشیر، ناهید، پنهان، شاهین، کنارک، زرتپه، خرسک، امید، گریوک، گرده، گیو، کَلسنگ، گلگون، آرام، پناه، کریوه، ناویان، زاغ، مشکین، سهران، پیشوا، کام، کامه، سروش، سرخ، شبدیز، ناخدا، کوچک‌تپه، توس، برزین، آرش، آتش، سیاه سنگ، کرکس، شورتپه، ناوی، نهفت، شوش‌تپه، ایران‌نژاد، شمشیران، مهدیس، کاکایی بالا، کاکایی میانه، کاکایی پایین، تخت، تختان، مرکید، کاوه، مهوار، نادید، کمان، زرکمان، زرکنک، نهان، برد، بردین، بردک، تیر، تشبال، سریجه، بن، کفچه‌نوک. در شمال غربی ایران پهناورترین دریاچه داخلی کشور محسوب میشود.این دریاچه دارای ۱۳۰ کیلومتر طولو در پهن ترین نقطه ۴۰ کیلومتر عرض و۴۶۳۰۰۰۰ هکتار مسحت است. عمیق ترین نقطه دریاچه ۱۵ متر وعمق میانگین ان ۵ متر می باشد. دریاچه ارومیه با مینگین بارندگی سالانه ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیمتر و درجه حرارت متغیر از ۱۷ـ تا ۳۶ درجه سانتیگراد از سطح ازاد ۱۲۷۴ متر ارتفاع دارد. اب دریاچه غلظت بسیار دارد که در نقاط مختلف و فصول گوناگون میزان املاحش متغیر و بطور متوسط حدود ۳۰۰ گرم در لیتر است. در سال ۱۳۴۶ جزیره کبودان(قویون داغی) از طرف سازمان حفاظت محیط زیست حفاظت شده اعلام گشت.در سال ۱۳۵۴ بود که این جزیره ئ سایر جزایر موجود در اینمنطقه بجز جزیره اسلامی(شاهی)منطقه حفاظت شده دریاچه ارومیه اعلام و بعدا به پارک ملی تبدیل شد. در پارک ۳۲۰۰ هکتاری جزیره کبودان که غیر مسکونی و زیستگاه انواع پستانداران وحشی مثل موش صحرایی ـ قوچ و میش و پلنگ است. سیمای جزیره کبودان استپی و بخش هایی از این جزیره نیمه جنگلی بیشتر پسته وحشی همراه با درختچه های دیگر از جمله بادام وحشی ـ ارس کوهی ـ بادام کوهی ـ خوشک و گوجه وحشی و گیاهان گوناگونی چون دم اسبی ـ مرغ علف گوسفندی و جو وحشی از جمله گیاهان و درختان این جزیره است. پرواز دسته جمعی فلامینگوها ـ پلیکان ها ـ تنجه ها و کاکایی ها در دریاچه ارومیه مناظر بدیعی در بهار و تابستان پدید می اورد. 4 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي بختگان پارك ملي بختگان در استان فارس بين 15/53 الي 15/54 طول شرقي و 11/29 الي 51/29 عرض شمالي واقع شده است. مساحت آن در حدود 000, 160هكتار مي باشد. پوشش گياهي: انواع دياتومه ها وجلبكها,انواع گياهان شورپسند گز و ني ودرمناطق خشكي ارس ,بنه,تنگس,قيچ ,بادام كوهي , آويشن , كاكوتي و باريجه مي باشد. پستانداران : كل و بز و قوچ و ميش , گربه وحشي , گرگ , پلنگ , كفتار ,روباه , شغال و در دشتها آهو. پرندگان : فلامينگو ,پليكان ,انواع غازها, مرغابيها ,حواصيلها,كشيمها, كاكايي ها, پرستوهاي دريايي, ماهي خوركها, انواع گنجشكسانان ,عقابها, سنقرها , هوبره ,بلدرچين , درنا, لك لك, كبك,چلچله ,داركوب پري شاهرخ , دال , بحري , بالابان ,شاهين , ليل و‌دليجه . 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي گلستان پارك ملي گلستان درحدفاصل استانهاي گلستان و در موقعيت جغرافيايي بين 31/37 الي 04/53 عرض شمالي و 43/55 الي 17/66 طول شرقي واقع شده و مساحت آن در حدود 87242 هكتار مي باشد. پوشش گياهي:بلوط,بلندمازو, ممرز,انجيلي,پلت,شيردار,ك ركو,آزاد,اوري,توسكاي قشلاقي,كلهو,انجير, توت,ملچ, داغداغان,ازگيل, وليك,زالزالك,سياه تلو,گوجه وحشي, شير خشت, گردو,تمشك ,اناروحشي, گلابي وحشي ,زرشك,تاغ,گز ,پرند,كاروانكش , كلاه ميرحسن , گون , چوبك , درمنه , خارشتر و ارس. پستانداران : مرال , شوكا ,خرس قهوه اي ,پلنگ ,خوك وحشي ,گربه جنگلي , تشي , آهو ,قوچ و ميش , پلنگ , گرگ , روباه , كل , بز . پرندگان : قرقاول , كبك , تيهو , زنگوله بال , كوكر سينه سياه , ابيا و بلدرچين , قرقي , دليجه , سارگپه پا بلند,سارگپه ,عقاب دوبرار,دال شيا , دال , عقاب دريايي دم سفيد, مرادان , بالابان , هما,داركوب سياه ,بلبل ,توكاي باغي , سهره ها ,سكاها , زرده پره ها ,مگس گيرها ,زنبوركها و دم سرخها . اين پارک تا قبل از سال ۱۳۳۶ شکار گاه محسوب می شد. در شهريور ۱۳۴۲ به پارک محمد رضا شاه تغيیرنام دادو در سال ۱۳۵۳ به پارک ملی تبديل شد. پس از پيروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با وسعت ۹۱۸۹۵ هکتار تحت حفاظت قرار گرفت.اين پارک در ۵۵ کيلومتری شرق گنبد و ۱۱۵ کيلومتری غرب بجنورد در مسير مشهد واقع شده است.رويش های اصلی پارک به علت ۳ اقليم متفاوت متنوع است. 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ منطقه حفاظت شدهٔ پارك ملى، گرگان اين پارک در ۱۹ مرداد ماه ۱۳۳۶ به نام منطقه حفاظت شده آلمه و يشکى تحت حفاظت قرار گرفت. در ۲۳ بهمن ۱۳۴۰ با همان مساحت اوليه (۸۹۰‚۹۱ هکتار) به منطقه حفاظت شده آلمه موسوم گرديد و در شهريور ماه سال ۱۳۴۲ عنوان پارک ملى و در سال ۱۳۴۳ نام پارک وحش را به خود اختصاص داد. بعد از تغيير نام سازمان شکاربانى و نظارت بر صيد به سازمان حفاظت محيط زيست در شهريورماه ۱۳۵۰، منطقه‌اى در شرق اين پارک به نام قرخت با مساحت ۰۰۰‚۳۴ هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده به آن الحاق و در سال ۱۳۵۵ هر دو منطقه در يکديگرادغام گرديدند و در مجموع با مساحت ۸۹۵‚۱۲۵ هکتار، پارک ملى گلستان را تشکيل دادند که بعد از پيروزى انقلاب اسلامى در بهمن ۱۳۵۷، طى بررسى‌هاى مجدد و در نظر گرفتن مسائل اجتماعى و نياز اهالى اطراف منطقه، مساحت آن به ۸۹۰‚۹۱ هکتار تقليل يافت. از نظر توپوگرافى، اين پارک بى‌نظير از صخره‌هاى مرتفع آهکى تا تپه‌ماهورهائى با شيب و فراز کم تشکيل گرديده و از نظر اقليمى بين درياى خزر و مناطق خشک شرقى قرار گرفته است، و به همين لحاظ اقليم‌هاى متفاوت از نواحى بسيار مرطوب تا قسمت‌هاى نيمه‌‌خشک را در بر مى‌گيرد. نزولات آسمانى در اين پارک برحسب منطقه متفاوت و ميزان آن بين ۱۰۰۰ ميلى‌متر تا کمتر از ۲۰۰ ميلى‌متر در سال متغير است. درجه حرارت آن از ۲۵- درجه تا ۳۵+ درجه سانتى‌گراد برحسب ماه‌هاى مختلف متفاوت است. شرايط طبيعى پارک موجب به وجود آمدن زيستگاه‌‌هاى مناسبى براى زندگى پستانداران وحشى شده و گوناگونى اين جانوران را نيز تشديد کرده است. مناطق جنگلى اين پارک را گونه‌‌هائى مانند مرال (گاو کوهى، بزرگترين گوزن ايران) و شوکا جلوه‌اى خاص بخشيده‌اند. در نواحى استپى نيز حيوانات مختلفى مانند آهو، قوچ و ميش، کل و بز و يوزپلنگ زندگى مى‌کنند. پلنگ، گراز، خرس قهوه‌اى، گرگ، شغال، گربه پالاس و گربه جنگلى (و نيز گونه‌هاى متعددى از پستانداران کوچک) نيز از جانورانى هستند که در اکثر نواحى اين پارک يافت مى‌شوند. گفته مى‌شود که ببر نيز در پارک وجود دارد. از ميان جمعيت پستانداران بزرگ وحشى اين پارک، قوچ و ميش بيش‌‌ترين تعداد را دارند. تنوع گونه‌هاى پرندگان اين پارک نيز به بيش از ۱۵۰ گونه پرنده وحشى مى‌رسد. حدود ۴۸ نوع پرنده در فصل بهار و تابستان در منطقه يافت شده و ۶۲ گونه نيز بومى پارک مى‌باشند. به اين ترتيب حدود ۱۱۰ نوع پرنده در اين پارک زاد و ولد مى‌کنند. علاوه بر اين، ۲۱ نوع پرنده ديگر نيز در زمستان‌ها مشاهده شده و ۱۹ گونه ديگر نيز در مسير مهاجرت خود در اين پارک توقفى کوتاه مى‌کنند. سار صورتى، شاهين بحرى و بال لاکى از اين دسته‌اند. از انواع پرندگان قابل شکار اين پارک به قرقاول، کبک، تيهو، زنگوله بال، کوکر سينه سياه، ابيا و بلدرچين مىتوان اشاره کرد که ابيا و بلدرچين مهاجر و بقيه بومى منطقه مى‌باشند. از پرندگان شکارى و لاشخورهائى که از ساير جانوران تغذيه نموده و در سرتاسر سال در پارک مشاهده مى‌شوند، مىتوان به قرقى، دليجه، سار، کپه، دال ساه، عقاب دريائى دم سفيد، طرلان و بالابان اشاره کرد. اين پرندگان در کنترل جمعيت انواع جانورى، بهداشت محيط و حفظ سلامت انواع جانوران ديگر نقشى حياتى دارند. پارک ملى گلستان زيستگاه بسيارى از پرندگان و گنجشکان زيبا و آوازه‌خوان مانند دارکوب سياه، بلبل، توکاى باغى، انواع سهره‌ها، سسک‌ها، زرده پره‌ها، مگس‌گيرها، زنبور خورک‌ها و دم سرخم‌ها مى‌باشد. اين گروه از پرندگان نقش بسيار مهمى در کنترل آفات نباتى ايفا مى‌کنند. پارک ملى گلستان بين دو حوزه نيمه نم پسند و نيمه خشکى پسند قرار دارد و به تدريج در حرکت به طرف شرق، سيماى طبيعى آن به حالت استپيک تغيير پيدا مى‌‌کند، به همين جهت عناصر گياهى نواحى سه گانهٔ فوق را مىتوان در پارک مشاهده نمود. تنوع و رنگارنگى ياهان اين پارک چنان مناظر زيبائى را به وجود آورده است که نظير آن را در کمتر جائى از اين سرزمين مىتوان ديد. توسکاى قشلاقى، کلهو، انجير، توت، ملج، داغداغان، ازگيل، وليک، زالزالک، سيامتو، گوجه وحشى، شيرخشت، دغدغک، گردو، تمشک، انار وحشى، گلابى وحشى و ... از گونه‌هاى مختلف گياهى پارک محسوب مى‌شوند. در کف جنگل گونه‌هاى بى‌شمارى نظير سرخس‌ها، متامتى و ... پراکنده‌اند. در نواحى خشک‌تر درختچه‌هاى زرشک، تغ، گز، کاروان‌کش، بوته‌هاى کلاه مير حسن، گون، گدار، چوبک، درمنه، خارشتر و ساير گونه‌هاى استپى يافت مى‌شود. در نواحى مرتفع گونهٔ ارس نيز به طور پراکنده ديده مى‌شود. پارک ملى گلستان مى‌تواند مورد بازديد و گذران اوقات فراغت عموم مردم به ويژه مسافران عبورى در مسير جاده تهران - مشهد قرار گيرد. پارکينگ‌ها و کمپينگ‌هايى جهت استراحت و اقامت شبانه در اين پارک ايجاد شده است که برخى از آنان مدت‌هاست مورد بهره‌بردارى قرار مى‌گيرد. از آن جمله مىتوان پارکينگ‌هاى تنگ‌‌راه، گلستان و آبشار را نام برد که امکان دسترسى به آنها آسان و نيز از برخى جنبه‌هاى اساسى تفرجگاهى مانند ملاحظه مناظر زيبا و بديع، بهره‌گيرى از هواى پاک و لطيف، امکان مشاهده انواع پرندگان و ساير جانوران حائز اهميت است. اين پارکينگ‌ها حداقل وسائل و تجهيزات تفرجگاهى از قبيل ميز و نيمکت، اجاق، زباله‌دانى و سرويس‌هاى بهداشتى را دارند. ضمناً کمپينگى جهت اقامت شبانه در دست تهيه است که پس از تکميل مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ساختمانى به منظور ارائه اطلاعات، نمايش فيلم‌ها و اسلايدهاى مربوط به منطقه و نيز بيان مسائل زيست محيطى که خود عامل مؤثرى در ارتقاء سطح فرهنگ زيست محيطى بازديدکنندگان به حساب مى‌آيد، ايجاد گرديده است. با توجه به طبيعت زيبا و جذاب اين پارک نمى‌توان بازديد نقاط خاصى از آن را توصيه نمود، بلکه مشاهده آن در صورت امکان حداقل براى يکبار به علاقمندان توصيه مى‌شود. البته در محل پارک، مأمورين سازمان حفاظت محيط زيست جهت ارائه اطلاعات و راهنمايى‌هاى لازم در خدمت هم‌‌ميهنان عزيز و جهانگردان هستند. 3 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي بمو پارك ملي بمو در شمال شهر شيراز و در موقعيت جغرافيايي 53/29 تا 36/29 عرض شمالي و 54/52 تا 29/52 طول شرقي به مساحت 48678 واقع شده است . پوشش گياهي : گلهاي رنگارنگ نظير پامچال , لاله و شقايق شيراز,بادام كوهي , ارژن , بنه شناسايي شده است . پستانداران : آهو , قوچ و ميش , كل و بز ,پلنگ ,كفتار ,گرگ , گربه وحشي پرندگان : كبك , تيهو ,كوكر , هما ,عقاب طلايي و دال . کوه بمو در شمال شهر شیراز که از شهر به خوبی دیده می شود. قله کوه بمو بلندترین نقطه پارک ۲۷۰۰ متر بلندی دارد. در سال ۱۳۴۶ پنجاه هزار و در سال ۱۳۴۹ حدود ۴۸۰۰۰ هکتار مساحت داشت اما اینک حدود ۴۰۰۰۰ هکتار مساحت دارد و سه رشته کوه به موازات هم از شرق به غرب این پارک امتداد دارد. میزان بارندگی ان حدود ۴۰۰ میلی متر و زمستان ها این نواحی تا حدی سرد و معدل حرارت حداقل در قسمتی از سال از سه درجه کمتر است و تابستان درجه گرمایش به ۳۴ درجه می رسد. بهار پارک بمو از اواخر زمستان اغاز و گلها و گیاهان ان از جمله گلهای اشک یا لاله واژگون گلسنگهای صخره چسب زرد و پامچال در ان پدیدار میشود . پوشش گیاهی کنونی بمو عمدتا بوته زار و بیشتر شامل گون و درمنه است و در طول سالهای گذشته بیش از ۳۰۰ گونه گیاهی جمع اوری و شناسایی شده است. در پارک ملی بمو چشمه های فراوانی با پراکندگی مناسب روان است از اب برخی از جشمه ها در گذشته در کشاورزی استفاده می شود. پستانداران پارک ملی بمو: ۱)اهو ۲) قوچ و میش ۳) بز و پازن ۴) پلنگ ۵) کفتار ۶) گرگ ۷) روباه ۸)شغال و احتمالا دو نوع گربه وحشی پرندگان: اسمان بمو هیچگاه خالی از پرندگان نیست ۵۵ نوع پرنده در این پارک امار گیری شده که ۲۶ گونه بومی منطقه است که سراسر سال در این منطقه بیر میبرند از جمله عقاب طلایی ـ هماـ کرکس ـ دال ـ کبک ـ تیهو ـ کوکر سفید ـ سینه سیاه ـ و... . 3 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 8 فروردین، ۱۳۹۲ پارك ملي تندوره پارك ملي تندوره در شمال خراسان در موقعيت 32/58 تا 48/58 طول شرقي و 15/37 الي 35/37 عرض شمالي واقع شده است .مساحت آن در حدود 35658 هكتار مي باشد. پوشش گياهي: ارس, كيكم ,شير خشت ,باريجه ,آنقوزه ,كندل , زيره سياه ,كتان وحشي ,جاشير , كلپوره ,آويشن, آنخ , ريش و انواع گرامينه . پستانداران: قوچ اوريال , كل و بز, پلنگ ,خوك , انواع گربه وحشي ,شغال, گرگ , تشي, رودك , سمور سنگي, سنجاب زميني . در شمال خراسان در منطقه ای کوهستانی با صخره ها و تپه ماهور های متعدد و دره های ژرف و پر شیب که پوشیده از گیاهان مختلف است و یکی از بهترین زیستگاهای جانوران وحشی به ویژه قوچ و میش اوریال می باشد. پوشش گیاهی: از انواع علفی ـ بوته ای ودرختان و درختچه ها تشکیل گشته که در سراسر منطقه با انبوهی متفاوت پراکنده اند. به واسطه سیمای طبیعی خود یکی از زیباترین بخش های طبیعت دس نخورده ایران است. پارک ملی تندوره با ۷۳۴۳۵ هکتار مساحت در ال ۱۳۴۷ به عنوان منطقه حفاظت شده قرق گردید و در اسفند ماه سال ۱۳۴۸ به پارک وحش تندوره تغییر نام یافت . از سال ۱۳۵۳ مساحت این پارک به ۵۳۷۸۰ هکتار تقلیل یافت. پارک ملی تندوره در منطقه قوچان و درگز قرار دارد که از شمال در نزدیکی مرز جمهوری ترکمنستان واقع است. میزان بارندگی سالانه اش حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی متر و توزیع بارندگی در فصول مختلف بسیار متفاوت است. درجه حرارت در زمستان تا ۲۰- درجه میرسد و حداقل ۴ ماه از سال در این منطقه برف وجود دارد. خصوصیات طبیعی: منطقه ای است کوهستا نی که از یک سری تپه ماهور های مرتفع به هم پیوسته و در جنوب و در رشته های سنگی در شمال تشکیل شده که رشته های اخیر دره های عمیقی را ایجاد کرده و بطور کلی زیستگاه های بسیار خوبی برای وحوش کوهستانی است . با اینک باران به مقدار کافی در این پارک نمی بارد با این حال دارای ۳۲ چشمه و ۹ حلقه چاه می باشد. پرندگان: ۱۹ عقاب طلایی ۲) عقاب شاهه ۳) سارگپه ۴) کورکور ۵) قرقی ۶) جغد ۷) کبوتر چاهه ۸) کبوتر کوهی ۹) یاکریم ۱۰) قمری معمولی و خانگی ۱۱) سیاه سینه ۱۲) قره قیلوق ۱۳) لاشخور هما ۱۴) کلاغ ۱۵) کلاغ زاغی ۱۶) گنجشک ۱۷) شبگرد ۱۸) کاکلی ۱۹) سنگ چشم ۲۰ ) سسک . خزندگان : ۱) مار کبری ۲) مار جعفری ۳) تیر مار ۵) مار ابی ۶) لاکپشت . پوشش گیاهی : پارک ملی تدوره سیمای متفاوتی به می گیرد . دامنه کوهها به ویژه بلندی های میانی پارک و کوهپایه ها و شیب های بر افتاب پوشیده از درمنه و همراه با انوع گونه های علفی است . شیب های تند و پوشش تنک ودرختچه ها ودرختان ان را در بر گرفته . درختچه های گوجه وحشی ـ البالوی وحشی ـ شیر خشت ـ زرشک را می توان بر شمرد . همچنین انواع علوفه و گیاهان دارویی در این پارک می روید . 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده