spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۹۱ صنایع دستی و توسعه کارافرینی تحقیق کارافرینی در زمینه صنایع دستی استان بوشهر پیشگفتار : صنایع دستی به دلیل تبلور ذوق و اندیشه در تولید آن برخورداری از ارزش های والای فرهنگی و هنری در فرهنگ ملی کشور ویادگار ارزشمند نیاکان ماست با استفاده از منابع و امکانات موجود در گوشه و کنار این سرزمین پهناور و الهام مواهب خدادادی آن ساخته وپرداخته گردیده است وخود به منزله ی شناسنامه ی هویت قومی و ومیراثفرهنگی مردم مناطق مختلف کشور است از این توجه و اهمیت دادن به آن از ارزش والایی برخوردار است تا کنون در رابطه با صنایع بومی استان فعالیتهای زیادی انجام نگرفته است ولی از جمله ی تحقیقات ایجاد شده و کتاب فرهنگ ، بومی و سنتی نوشته ی سرکار خانم فاطمه فولادی در سال 2004 وتحقیقات جامع در زمینه ی کارهای دستی ووسایل قدیمی نوشته ی آقای دکتر عبدالعزیز بلادی نام برد همچنان جناب آقای الله کرم لیراوی که همواره به فرهنگ بومی وسنتی کشور عشق می ورزد چندین سال است که شبانه روز و در folklore وفرهنگ سنتی اثر خود را در این زمینه به جای گذاشته است . چکیده : هنرهای سنتی استان بوشهر به دلیل دور بودن ازمرکزوهمچنین مواد اولیه در منطقه محدود و شامل رشته های زیر است : حصیر بافی _ عبا بافی _ منبت _ گلیم _ گبه _ قالی _ جاجیم و رشته های گلیم و گبه که از بازار خوبی بهره مند است فعال میباشد اما عبا بافی و حصیر بافی رو به فراموشی است وسفالگری به دلیل نبودن بودجه ی کافی در دسترس هنرمندان ودور بودن از مرکز کیفیت خوبی برخوردار است هنرهای سنتی در این منطقه انگشت شمار است اما بیشتر روستاهای شهرستان دشتستان _ دشتی _ گناوه _ کنگان _ و دیر به گبه بافی و گلیم بافی مشغول هستند . در گبه بافی روستای شول شهرستان گناوه از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا قدمت بیشتری در گبه بافی دارد گبه های شول به کشورهای حوزه خلیج فارس وحتی اروپا صادر میشود نقش های گبه های صادراتی توسط شرکت ها سفارش داده میشود ونقش هایی است که مورد پسند مردم وبازار اروپا است وریشه در گبه بافی محلی ندارد اما بعضی از بافندگان هستند که نقشهایی اصیل را نسل به نسل به خاطر سپرده اند و این گبه ها در خانه هایشان دیده میشود در قدیم پشمها و نخ های گبه رنگ نمی شد وبه رنگ طبیعی خود پشم می بافتند .وبه آن گبه خود رنگ میگفتند جاجیم بافی در استان بوشهر نسبت به گبه وقالی از بازار اقتصادی خوبی برخوردار نیست اما هنرمندان آن را برای خودشان میبافتند و همین طور اهالی برای جهیزیه فرزندانشان از هنرمندانی خریداری میکنند حصیر بافی در منطقه دستاوردهای هنرمندحصیر باف در اکثر خانه های بوشهر دیده میشود اما قیمت آن کم است وجواب نیاز هنرمندان را نمیدهد وهنرمندان به ناچار برای کسب وامرار معاش مجبورند به کارهای دیگری مشغول شوند . عبا بافی به دلیل اینکه استاد کارها اندک است رو به انقراض است واکثر هنرمندان آن افراد مسن هستند و نیروی جوان مایل به فراگیری این صنعت نیست . سفالگری : این رشته در این منطقه بیشتر صنعت است ونوآوری در آن مشاهده نمیشود واکثر همت کارگاهها ی سفالگری صرف ساختن قلیان میشود زیرا هنرمندان با این دستاوردها امرار معاش می کنند وجز این در آمد دیگری ندارند و غالبا به دلیل اینکه بودجه ندارند دست ساخته های آنان نیز تنوع خاصی ندارد در صورتی که همه ی آنها مشتاقند تا آن چه رادر ذهن دارند در کوره هایشان مشاهده کنند و خلاقیت خویش را در این دستاوردها به معرض نمایش بگذارند . این تحقیق به روش کتابخانه ای و از طریق مراجعه به کتابخانه و مراجعه به کتابخانه و مراجعه به مرکز صنایع دستی میراث فرهنگی وبنیاد بوشهر شناسی صورت گرفته است . برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده