نگاهی به سپر موشکی آمریکا

[Lean 56,968]

نگاهی به سپر موشکی آمریکا

مقدمه :

در دهه 1980 با روی کار آمدن دولت ریگان برنامه ابتکار دفاع استراتژیک (SDI) در دستور کار مقامات نظامی ایالات متحده قرار گرفت برنامه ای که به خاطر شباهت آن با موضوع فیلم سینمایی جنگ ستارگان معروف شد.

تفاوت عمده ابتکار دفاع استراتژیک با برنامه پدافند موشکی در این است که عمده فعالیت های پدافندی جنگ ستارگان در فضای خارج از جو و توسط ماهواره ها انجام می گرفت و بر اساس آن ماهواره های مسلح به سلاح لیزری و حتی هسته ای در سراسر فضای اطراف زمین به گردش پرداخته و علاوه بر انهدام موشک های متخاصم خارج شده از جو قادر به هدف قرار دادن اهداف مستقر بر زمین نیز بود.

ابتکار دفاع استراتژیک به خاطر هزینه های کلانی که طلب می کرد هیچ گاه از مرحله طرح جلوتر نرفت ولی صرف مطرح شدن آن کافی بود تا مقامات اتحاد شوروی را دچار تزلزل شدید کند و راه را برای فروپاشی بلوک شرق هموار سازد.

با وقوع 11 سپتامبر دوره ای جدید در طرح پدافند موشکی آمریکا آغاز شد. جورج دبیلیو بوش به چند اقدام در این زمینه دست زد نخست اینکه از کنگره 8/3 میلیار دلار بودجه برای پدافند موشکی در سال 2002 درخواست کرد در حالی که بودجه سال 2001 برای این کار 2/1 میلیار دلار بود دوم اینکه برنامه پدافند موشکی را به جای پدافند موشکی در صحنه (TMD) مطرح کرد.

شایان ذکر است این برنامه پدافند موشکی بر خلاف قبلی پدافندی چند لایه است و بالاخره اینکه آمریکا را از معاهده موشک های ضد بالستیک (ABM) خارج کرد.

جزئیات طرح :

در این پدافند موشکی سه لایه پدافندی منظور شده است که عبارتند از:

1- پدافند مرحله پرتاب(Boost Phase)

2- پدافند لایه میانی(Midcourse)

3- پدافند مرحله نهایی (Terminal phase)

در پدافند مرحله پرتاب: سامانه پدافندی اعم از رادار یا موشک رهگیر در نزدیکی خاک دشمن مستقر می شوند تا در فاصله کوتاهی پس از پرتاب موشک بالستیک دشمن آن را پیش از ورود به جو کشف رهگیری و منهدم کنند.

در صورت موفقیت آمیز بودن این عملیات موشک مهاجم یا در آسمان منهدم می شود یا اینکه به زمین سقوط می کند و احیانا در همان جا منفجر می شود با وجود این کارایی این پدافند به ویژه در برابر کشورهایی با وسعت و عمق استراتژیک زیاد نظیر روسیه چین هند و ایران بسیار محدود است و تنها در مورد کشورهایی کوچک نظیر کره شمالی می تواند موثر واقع شود.

از این رو آمریکا با استقرار ناوهای مجهز به رادار باند X و موشک های رهگیر در دریای ژاپن و در نزدیکی کره شمالی قادر است به مقابله با پرتاب موشکهای بالستیک این کشور بپردازد.

در پدافند مرحله میانی: ساماه پدافندی در نقطه ای در مسیر احتمالی پرواز موشک های مهاجم دشمن در خارج از خاک ایالات متحده (نظیر آنچه در لهستان و جمهوری چک اتقاق افتاد) مستقر می شود در این مرحله موشک مهاجم که جو خارج شده و در مسیر رسیدن به هدف تعیین شده است توسط رادار باند X مستقر در زمین کشف و توسط موشک های رهگیر مورد هدف قرار می گیرد در این مرحله می توان از ماهواره های مجهز به موشک رهگیر یا سلاح لیزری یا حتی هواپیماهای بلند پرواز نیز برای هدف قرار دادن موشک مهاجم استفاده کرد.

مهمترین ایراد این نوع پدافند این است که ممکن است موشک مهاجم بدون اینکه به طور کامل در خارج از جو منهدم شده باشد در سرزمین کشورهای دوست سرنگون شود و به آنجا آسییب برساند.

در حال حاضر ایالات متحده سامانه هایی از این دست را در آلاسکا،گرینلند،بریتانیا و ژاپن مستقر کرده است و تا سال 2013 استقرار سامانه پدافندی این کشور در لهستان و جمهوری چک نیز خاتمه می یابد.

بالاخره در پدافند مرحله نهایی: سامانه پدافندی مورد نظر در خاک ایالات متحده و در مناطق حساس و مورد هدف این کشور مستقر می شود تا پس از ورود آخرین بخش از موشک مهاجم به جو زمین و قبل از اصابت کلاهک های آن به اهداف تعیین شده آنها را کشف رهگیری و منهدم کند.

پدافند در این مرحله به مراتب دشوارتر از مراحل قبلی است زیرا احتمال هدف قرار نگرفتن تعدادی از کلاهک های پرتاب شده از یک موشک بالستیک دارای چند کلاهک زیاد است به ویژه آنکه در این گونه از موشک ها تعدادی از کلاهک ها فریب دهنده و بعضی واقعی اند.

پدافند چند لایه موشکی دارای 2 عنصر اصلی رادار باند X و موشک رهگیر است. اگر چه گفته شد عناصر دیگری همچون ماهواره ها سنسورها و هواپیماهای بلند پرواز نیز می توانند در تامین داده ها و همچنین هدف قرار دادن موشک بالستیک مهاجم به سامانه پدافند موشکی کمک کنند.

ماهواره های مستقر در فضا می توانند علایم اولیه از پرتاب موشک بالستیک مهاجم را دریافت و مخابره کنند. رادار FBX-T یا رادار متحرک باند X مستقر در پایگاه مقدم در مسیر میانی پروازی ، موشک مهاجم را کشف و رهگیری می کند و در این کار در صورت امکان از داده های حسگر Aegis ناوهای نیروی دریایی مستقر در نزدیکی سواحل کشور مهاجم سود می جوید.

رادار SBX-1 یا رادار دریا پایه باند X در طول مسیر حرکت موشک مهاجم می تواند آن را کشف و رهگیری کند و سرانجام در هر یک از این مراحل موشک رهگیر با اصابت مستقیم به هدف آن را منهدم می کنند.

رادار باند X که قرار است در اسراییل (منطقه مسلمان نشین فلسطین!!!!!!!!) و همچنین در لهستان مستقر شود از نوع رادار FBX-T است که راداری متحرک دارد. ساخت این رادار یکی از بخش های اصلی برنامه کمپانی ریتیان در زمینه پدافند موشکی است. این نوع رادار برای گسترش نقش رادار در سامانه پدافند موشکی بالستیک طراحی شده است و عنصری مهم در استراتژی چند لایه محسوب می شود.

از جمله قابلیت های رادار FBX-T برخورداری از بسته های نرم افزاری کارآمدی است که از جمله آنها می توان به بسته نرم افزاری (CR-1) و (CR-2) اشاره کرد.

بسته نرم افزاری (CR-1) این رادار را قادر به ارسال پیام های پیچیده و همچنین ایجاد ارتباط با مدیریت جنگ در سامانه پدافند موشک بالستیک موسوم به C2BMC (ارتباط فرماندهی و کنترل مدیریت جنگ) می کند.

این نرم افزار قابلیت های مراقبت و جستجوی سریع در مسیر هدف را فراهم آورده است و مقابله سریع با تهدید را میسر می کند دیگر بسته مهم نرم افزاری رادار FBX-T موسوم به (CR-2) است که به این رادار قابلیت جستجو ردیابی و پردازش الگوریتم های اضافی می بخشد.

رادار باند X از پرتوهای ارتعاشی برای ردیابی موشک های بالستیک استفاده می کند. باند فرکانس این نوع رادار 8-12 مگا هرتز است و وضوح دید بالایی دارد به گونه ای که قادر به ردیابی حرکت یک شی به اندازه پرتقال از فاصله 2900 مایلی (4700کیلومتری) است.

ایالات متحده هدف عمده از استقرار سامانه های پدافند موشکی در سراسر جهان را مقابله با تهدیدات موشکی کشورهای به اصطلاح سرکش عنوان کرد در حالی که روسیه برداشت متفاوتی از این تلاش ها دارد از نظر روسیه توسعه فعالیتهای ناتو به فراتر از مرزهای اروپایی آن گسترش این پیمان به سراسر خاک اروپا و تلاش آن برای عضوگیری از میان کشورهای جدا شده از شوروی سابق نظیر کشورهای بالتیک اوکراین و اخیرا گرجستان تماما در جهت به محاصره در آوردن و کنترل تحرکات نظامی این کشور است.

کارشناسان نظامی نیز بر خلاف ادعای آمریکا که هدف از استقرار رادار باند X در سرزمین فلسطین را کمک به ایجاد صلح میان اعراب و رژیم صهیونیستی عنوان می کند آن را تقویت توان پدافندی این رژیم در برابر تهدیدات موشکی ایران می دانند.

 

[NYC 20,977]

در مورد سپر دفاع موشکی جایی خوندم این سامانه قادره یک توپ گلف رو در هوا اونم از فاصله 600مایلی (تقریباً 966 کیلومتر) شناسایی کنه!

تکنولوژی ساختش تقریباً 15 سال از علم زمان حاضر جلوتره.