azarafrooz 14221 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 بهمن، ۱۳۹۱ برای اولین بار در سال 1976 واتانابه و همکارانش استخراج نقطه ابری (Cloud Point Extraction) را به عنوان یک تکنیک جدید جداسازی و استخراج و همچنین جایگزینی برای برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام های آلی معرفی کردند. یک محلول مایسلی از سورفکتانت غیریونی وقتی گرما داده شود بالاتر از یک دمای معین، کدر می شود که این دما به عنوان دمای نقطه ابری شناخته می شود. محلول مایسلی در دو فاز مجزا جداسازی می شود. یک فاز ( فاز غنی از سورفکتانت Surfactant Rich Phase ) که حجم کوچکی دارد و دیگری فاز آبی است ، در جایی که غلظت سورفکتانت زیر غلظت بحرانی مایسلی Critical Micelle Concentration (CMC) است. مراحل فرآیند استخراج نقطه ابری به این صورت است که ، ابتدا به محلول آبی محتوی جزء و یا اجزایی که باید استخراج شوند ، سورفکتانت اضافه می شود. مقدار سورفکتانت اضافه شده باید به اندازه ای باشد تا تشکیل اجتماعات مایسلی در محلول را تأمین کند ، یعنی غلظت نهایی سورفکتانت باید از (CMC) اش تجاوز کند. سپس به منظور تشکیل مایسل یا ابری شدن محلول ، شرایط تغییر داده می شود ( افزایش یا کاهش دما ، افزایش نمک یا یک سورفکتانت دیگر). به منظور بالا بردن سرعت جدایی دو فاز می توان از سانتریفوژ استفاده کرد. در این صورت مایسل ها در یک فاز با حجم کم به نام فاز غنی از سورفکتانت قرار می گیرند و یک گونه هایی که می توانند با اجتماع مایسل در محلول برهمکنش داشته باشند ( یا به فرم طبیعی شان و یا بعد از مشتق سازی ) به آسانی می توانند در حجم کوچک فاز غنی از سورفکتانت تغلیظ شوند. راندمان استخراج گونه هایی که به واحد مایسلی در محلول متصل می شوند به قدرت برهمکنش بین مایسل- حل شونده وابسته است. استخراج نقطه ابری برای جداسازی دسته وسیعی از ترکیبات به کار رفته است از جمله: 1) استخراج یون های فلزی بعد از تشکیل کمپلکس با خاصیت آبگریزی مناسب 2) جداسازی و خالص سازی گونه های بیولوژیکی ( به طور عمده پروتئین ها) 3) استخراج ترکیبات آلی لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده