شامپانزه های نر برای ماده ها کادو می برند!!!

[Iman-Emperatour 4937]

 

میمون شناسان موسسه ماکس پلانک و کارشناسان رشته انسان شناسی با گرایش تکامل در لایپزیک دریافته اند که شامپانزه های ماده، بیشتر با نرهایی جفتگیری می کنند که گوشت شکار خود را با آنها تقسیم می کنند. پژوهشگران امیدوارند از این پس به یافته های جدیدی درباره تبارشناسی رابطه زن و مرد برسند.

محققان اسکاتلندی چندی پیش در جنگل های گینه مشاهده کرده بودند که شامپانزه های نر از مزرعه ها و باغ ها برای ماده های مورد علاقه خود میوه می آورند. تاکنون پژوهشگران برای توضیح علت این رفتار شامپانزه های نر در تقسیم غذای خود میان ماده ها با مشکل روبه رو بودند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه از شهر لایپزیک آلمان، میمون پژوهان موسسه ماکس پلانک این شهر، با بررسی های خود در پارک ملی «تای» در ساحل عاج آفریقا، به نتایج جدیدی برای توضیح این نوع رفتار دست یافته اند. آنها ثابت کرده اند شامپانزه های ماده بیشتر با نرهایی جفتگیری می کنند که دست کم یک بار غذا یا طعمه خود را با آنها تقسیم کرده باشند. در مقابل نرهایی که غذای خود را با ماده ها تقسیم نکرده اند، از جفتگیری بی نصیب مانده اند. بر این اساس نرهای خسیس برای ماده ها جاذبه کمتری دارند. در ارزیابی آماری نتایج این نوع مشاهده علمی، جفتگیری با ماده هایی که در روزهای تخمک گذاری بوده اند، ثبت نشده است. علت آن است که شامپانزه های نر معمولاً علاقه خاصی به تقسیم غذا با چنین ماده هایی دارند و این ممکن است دقت نتایج بررسی ها را کاهش دهد. با وجود این در بررسی های این دانشمندان رابطه مستقیمی میان جفتگیری با نرها و تقسیم غذای آنها با ماده ها به چشم می خورد.

پژوهشگران موسسه ماکس پلانک همچنین به این نتیجه رسیده اند که شامپانزه های بی جفت در ازای جفتگیری، گوشت طعمه خود را با ماده ها تقسیم کرده اند. در این میان ماده ها هنگامی بار دیگر گوشت طعمه نرها را به عنوان غذا دریافت می کنند که از جفتگیری قبلی مدتی گذشته است. این ممکن است به دلیل نیاز مجدد نرها به جفتگیری باشد.

خانم کریستینا گومس کارشناس رشته انسان شناسی و عضو این گروه پژوهشی معتقد است؛ «شامپانزه های نر که طعمه خود را با ماده ها تقسیم می کنند، شانس جفتگیری خود را تا دو برابر افزایش می دهند. در واقع با تقسیم غذا شامپانزه های ماده که شکار برای آنها سخت تر است، از خطر زخمی شدن، مصرف انرژی و خستگی خود می کاهند.»

کریستف بوش پژوهشگر موسسه ماکس پلانک در لایپزیک بر این باور است که یافته های این پژوهش ها تاثیر مستقیمی بر ابهام زدایی از رابطه مردان و زنان و تبارشناسی آن دارند. بعضی از بررسی ها در آینده به این موضوع خواهند پرداخت که آیا در جوامع بدوی و گروه های شکار انسان های اولیه نیز پیوندی میان «مشوق غذایی» برای زنان از سوی شکارچیان مرد وجود داشته یا خیر.

پیشتر کاوش های انسان شناختی نشان داده اند که در دوران اولیه تکامل انسان و زندگی قبیله یی، شکارچیان موفق، زنان بیشتر و در پی آن فرزندان بیشتری داشته اند. پیش از انتشار یافته های جدید دانشمندان موسسه ماکس پلانک، شواهد اندکی برای اثبات علمی این مدعا وجود داشت.زمانی بعضی از پژوهشگران علوم دینی چنین دیدگاه هایی را «خرافه علمی» می پنداشتند، اما با تکمیل یافته های دانشمندان، نظریه تکامل انسان و تبارشناسی رفتارهای او، رفته رفته شاخ و برگ بیشتری می گیرند.