روش جدید ردیابی سلول‌های سرطانی لوزالمعده با نانومیله‌ها

[azarafrooz 14221]

نقاط کوانتومی، مواد حاجب بسیار مناسبی برای انواع تصویربرداری در سرطان محسوب می‌شوند. یک گروه پژوهشی از دانشگاه نیویورک، اخیراً ثابت کرد که نانومیله‌ها در این زمینه توانایی بهتری را نسبت به اشکال کروی دارند.

این گروه دو گونه میله‌های کوانتومی با اندازه‌های متفاوت ساختند: یک گونه از میله‌ها نور نارنجی و گونة دیگر نور قرمز را ساتع می‌كرد. میله‌های کوانتومی نارنجی به یک منوکلونال آنتی‌بادی متصل شد که توانایی شناخت پرتئین کلودین-4 را داشت. میله‌های کوانتومی قرمز هم به منوکلونال آنتی‌بادی دیگری ـ که توانایی شناخت پرتئین مزوتلین را داشت ـ متصل شد. هر دوی این پروتئین‌ها به‌وسیلة سلول‌های سرطانی اولیه و متاستاتیک لوزالمعدة انسانی بیان بیش ‌از حد می‌شوند.

محققان پس از اضافه کردن سلول‌های لوزالمعدة در حال رشد و میله‌های متصل به آنتی‌بادی‌ها در محیط رشد، به‌راحتی می‌تواستند هر دو نوع میله را با میکروسکوپ فلورسانس استاندارد ردیابی کنند.

مطالعة بعدی نشان داد که سلول‌ها طی فرایندی به نام "اندوسیتوز با میانجی‌گری گیرنده"، نانومیله‌ها را به درون خود هدایت می‌کنند؛ امّا دیده شد در صورت اضافه شدن همان نانومیله‌ها به سلول‌های توموری ـ که کلودین-4 و مزوتلین را بیان بیش از حد نمی‌کردند ـ هدایت میله‌ها به درون صورت نمی‌گیرد.

این نتایج نشان می‌دهد که هدایت سلولی میله‌ها به درون، مخصوص سلول‌هایی است که هدف آنتی‌بادی‌های متصل به میله‌ها هست.

منبع خبر: ستاد ویژه توسعه فناوری نانو