امام علی فکر میکرده که" قلب "جایگاه حکمت و احساساته!؟

[B-neshan 691]

با سلام

 

در آیات زیادی از قرآن هست که نشون میده انسان با قلبش فکر میکنه و یا احساسی بهش دست میده. مثلن:

سوره حج ایه 46

أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ

 

آيا در زمين به سير و تماشا نرفته اند تا براى آنان دل هايى به وجود آيد که با آنها بينديشند، يا گوش هايى که با آنها بشنوند؟ حقيقت اين است که چشم ها کور نيست، بلکه قلب هايى که در سينه ها است کور است. ( 46 )

 

و یا ق 37

 

 

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ

همانا در اين حقايقى که از روز رستاخيز و سرگذشت امّت هاى گذشته برشمرديم ، براى کسى که دلى انديشمند دارد

 

به هر شکل

توجیه کنندگان در توجیه این آیات به روش بسیار معمولشون یعنی "این که اون معنی رو نمیده" روی میارن. و میگن که اینجا که گفته قلب منظورش قلب نیست، منظورش روحه، یا هر چیز دیگه ای.. انگار نمیشده بگه روح . بگذریم

=======

 

در نهج البلاغه که بعد از قرآن بالاترین کتاب ما مسلمین هست اومده که:

 

حکمت 108:

وَ قَالَ [عليه السلام] لَقَدْ عُلِّقَ بِنِيَاطِ هَذَا الْإِنْسَانِ بَضْعَةٌ هِيَ أَعْجَبُ مَا فِيهِ وَ ذَلِكَ الْقَلْبُ وَ ذَلِكَ أَنَّ لَهُ مَوَادَّ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ أَضْدَاداً مِنْ خِلَافِهَا فَإِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجَاءُ أَذَلَّهُ الطَّمَعُ وَ إِنْ هَاجَ بِهِ الطَّمَعُ أَهْلَكَهُ الْحِرْصُ وَ إِنْ مَلَكَهُ الْيَأْسُ قَتَلَهُ الْأَسَفُ وَ إِنْ عَرَضَ لَهُ الْغَضَبُ اشْتَدَّ بِهِ الْغَيْظُ وَ إِنْ أَسْعَدَهُ الرِّضَى نَسِيَ التَّحَفُّظَ وَ إِنْ غَالَهُ الْخَوْفُ شَغَلَهُ الْحَذَرُ وَ إِنِ اتَّسَعَ لَهُ الْأَمْرُ اسْتَلَبَتْهُ الْغِرَّةُ وَ إِنْ أَفَادَ مَالًا أَطْغَاهُ الْغِنَى وَ إِنْ أَصَابَتْهُ مُصِيبَةٌ فَضَحَهُ الْجَزَعُ وَ إِنْ عَضَّتْهُ الْفَاقَةُ شَغَلَهُ الْبَلَاءُ وَ إِنْ جَهَدَهُ الْجُوعُ قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ وَ إِنْ أَفْرَطَ بِهِ الشِّبَعُ كَظَّتْهُ الْبِطْنَةُ فَكُلُّ تَقْصِيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ كُلُّ إِفْرَاطٍ لَهُ مُفْسِدٌ .درود خدا بر او ، فرمود: به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آويخته كه شگرف ترين اعضاى درونى اوست ، و آن قلب است ، كه چيزهايى از حكمت ، و چيزهايى متفاوت با آن ، در او وجود دارد.

پس اگر در دل اميدى پديد آيد ، طمع آن را خوار گرداند ، و اگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن را تباه سازد ، و اگر نوميدى بر آن چيره شود ، تأسف خوردن آن را از پاى در آورد ، اگر خشمناك شود كينه توزى آن فزونى يابد و آرام نگيرد ، اگر به خشنودى دست يابد ، خويشتن دارى را از ياد برد، و اگر ترس آن را فراگيرد پرهيز كردن آن را مشغول سازد.

و ارگ به گشايشى برسد ، دچار غفلت زدگى شود ، و اگر مالى به دست آورد ، بى نيازى آن را به سركشى كشاند ، و اگر مصيبت ناگوارى به آن رسد ، بى صبرى رسوايش كند ، و اگر به تهيدستى مبتلا گردد ، بلاها او را مشغول سازد ، و اگر گرسنگى بى تابش كند ، ناتوانى آن را از پاى در آورد ، و اگر زيادى سير شود ، سيرى آن را زيان رساند ، پس هر گونه كُندروى براى آن زيانبار ، و هرگونه تُندروى براى آن فساد آفرين است .

در اینجا به شکر خدا امام دقیقن اشاره میکنه که منظورم از قلب چی هست :

به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آويخته كه شگرف ترين اعضاى درونى اوست ، و آن قلب است ،

 

با این اوصاف منظور امام از قلب خود خوده قلبه که یه تیکه گوشته چسبیده به رگهاست! که چیزهایی از حکمت ! و بقیه چیزها در اون وجود داره. و در ادامه اون بقیه چیزها رو بیان میداره که میفهمیم اون چیزها احساست انسانن، مثل ترس و ...

 

-------------------------------------

 

دیدم خیلی از دوستان از امام علی نقل قول و حدیث زیاد میارن گفتم ببینم این سخنان رو هم خوندن یا ...

[Alireza Hashemi 33392]

بحث مذهبی ممنوعه

تاپیک بسته شد