رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

و اما Uaral...

یه گروه از آمریکای جنوبی، از شیلی که سبکش فولک/دوم متاله...یه دوم متال متفاوت...

متالهدهای فروم نمیدونم کیان ولی این گروه آهنگش به درد هر کسی که غمگینه یا طالب یکم غمه میخوره...هر کسی که ممکنه کسی که دوس داشته رو از دست داده باشه یا چمیدونم...روز سختی داشته! به شرطی که گوشش آمادگی شنیدن یه موسیقی کاملن غمناک و متفاوت داشته باشه.

در سال 1996 آچیاگو(Aciago) و کاودال(Caudal)، 2 دوست و خویشاوند، هر کدام راههای خویش را می‌رفتند ولی جفتشان تکه هایی از یک خانواده که محکوم به سرکوبی بود را با خود حمل می‌کردند. رنج و کار در سرزمینشان باعث شده بود آنها دیوانه‌وار به آن عشق بورزند. زمینی که خانه و غم‌ها و امیدشان بود. در آن زمانها در همه‌ی شبهایی که این دو فامیل با هم بودند، می‌شد موسیقی را در جو خانه حس کرد؛ هرچند هیچگاه به سرانجام نرسیدند زیرا نیازهایی که احساسات را مهار می‌کردند، همه‌شان تابعی از زمان بودند.

در 1997، غوطه‌ور در تنهایی کوهستان، شراب سرخ، شب را با اصل و نسب خویش پشت آسمان و درختان پنهان می‌کرد و هیزم تر آتش را فروزان نگه می‌داشت و رود پوتررو گرانده را که در تاریکی ناپدید می‌شد، روشن و نمایان می‌کرد. آن شب، شب شعر و موسیقی بود که یوآرال به کاودال و آچیاگو آموخت چگونه درد و رنج خود را با موسیقی ای به زیبایی و غمناکی شب و به تنهایی کوه بیان کنند. و پس از آن بعنوان 2 کار نمونه،"پوتررو گرانده" و "تسلیم در برابر زوال" را ضبط کردند...

در آن زمان ها جاده‌های منتهی به نیچه بخاطر پایان یک زندگی نسبی، خونین بودند. هیچکس آن روز را فراموش نمی‌کند که یوآرال رنج خود را در پس دیواره‌های تابوت پنهان کرد و هوا را با دلتنگی پر کرد. دوران سخت و نافرجامی که یوآرال نمادی از یک آینه بود، که درد زمین را در پس یک سکوت ابدی نمایش می‌داد و زجر و سختی که در ترکیب نت‌ها شخصی سازی شده بود. اینگونه بود که بدون نیازی به توافق، نامشان را یوآرال برگزیدند و سمفونی‌هایی تازه در ذهن داغدیده‌شان نواخته شد.

درد و رنج آنها در صدای هر قطره‌ی باران منعکس می‌شود...تصمیم گرفتنر که قطعه‌ای جدید بسازند؛"از درد تا ناامیدی" تنها و در میانه‌ی کلبه‌شان در جنگل. که روزی یکی از دوستانشان، بر حسب اتفاقی عجیب، نوای موسیقی محزونشان را شنید و آنان را دعوت کرد تا قراردادی ببندند. و اینگونه بود که آچیاگو و کا.دال، وارد استودیو شدند.

و در نهایت از میان همه‌ی رنج و اندوهی که از حس ویرانی سرچشمه می‌گرفت، صدایی تازه برخاست که حزن را به طور کامل بیان می‌کرد، نزدیکی نسبی را و زجر ناامیدی را؛"نواهای رنج" برخاست...

 

چیزی که خوندید یکی از توصیفات گروه یوآرال بود که خودم ترجمش کردم و به سختی می‌تونم چیزی بهش اضافه کنم. یک از اون چیزا اینه که همونطور که متوجه شدید، این گروه فقط 2 نفره، آچیاگو و کاودال که به ترتیب وظیفه‌ی نواخت و خواندن رو بر عهده دارند. برای کسی که بدون زمینه میره سراغ یوآرال شاید عجیب باشه که همه ی این گیتار کلاسیک و الکتریک و فلوت و ارگان و پیانو و درامز و ... رو فقط یه نفر میزنه و همچین گروهی که با این کیفیت آثارشو پخش میکنه فقط دو نفر باشه.

هیچ عکسی از چهره‌ی آچیاپو و کاودال تو اینترنت نیست و کلن شاید فقط 2 یا 3 تا عکس از یوآرال تو اینترنت باشه که همش سیاه و سفیده...

این گروه برخلاف گروه های دیگه اصلن دنبال شهرت نیست، حتی تو ویکیپدیا هم صفحه نداره!

اینو به عنوان مطلع تاپیک ازم بپذیرید تا اگه زنده موندیم چندتا نمونه کار واسه دانلود هم بذارم...

 

همین الان یه نوشته‌ی خوب از یه جای فارسی دیدم:

 

نميدونم تا حالا اسم Uaral به گوشتون خورده يا نه ؟ ؟

 

 

Uaral نام يه گروه تقريبا بي نام و نشونه که توي سايت هاي بزرگي مثل ويکيپديا هم مطلبي راجع به اون وجود نداره.

 

من خيلي بررسي بيوگرافيک و ادبي راجع به اشعارش نميکنم بيشتر به نقد و بررسي موسيقي اورال و ويژگي هاي زيباي اين گروه ميردازم.

 

شايد اين اولين بررسي از نظر موسيقي به زبان فارسي يا شايدم به تمام زبان ها براي اين گروه باشه. ( بعيدنيست وقتي فقط کمتر از سه تا عکس از اين گروه هست که چهره هاشون توي هيچکدوم واضح نيست. )

 

 

اين بررسي صرفا نظر شخصي نيست و نتيجه ي ساعت ها تحقيق و مطالعست.

13408144081.jpg

 

اورال يک گروه شيلياييه و با توجه به ويژگي جغرافيايي اين منطقه (آمريکاي جنوبي يا همون امريکاي لاتين) بعيد نيست که بگيم اورال بسيار درگير سبک محلي يا Folk اون ناحيست.

 

ترکيب اين Folk از اين ناحيه و سبک Doom Metal که عمدتا بيانگر حس غم با Tempo يا همون ضرب آهنگ پايينه سبکي تلفيقي رو تشکيل ميده که Doom/Folk گفته ميشه که در موردش توضيح ميدم.

 

Doom Metal يکي از زير شاخه هاي موسيقي متاله که بيشتر بيانگر غم و درده .

 

به موسيقي محلي و سنتي هر قسمت از جهان موسيقي Folkore يا Folk يا فولک اون قسمت گفته ميشه مثل فولک روسي ، فولک لاتين و ...

 

که Uaral از فولک لاتين استفاده ميکنه.

 

اورال يه گروه دو نفرست .

 

Aciago که اجراي تمام ساز ها رو بر عهده داره !!! ( ماشاالله)

 

Caudal که خواننده ي گروهه و انصافا خوانندست.

 

 

ساز شناسي:

 

استفاده از گيتار کلاسيک و پررنگي اين ساز قدرتمند توي اکثر آهنگ هاي اورال کاملا احساس ميشه به طوريکه شايد ميشه گفت موزيک اين گروه بر پايه ي گيتار کلاسيک بنا شده و به خاطر گستردگي و توانايي اين ساز ( که ساز پايه ي آهنگ هاي اورال محسوب ميشه ) اين گستردگي و توانايي به موسيقي اورال يک جور آزادي و بي محدوديتي از نظر هارمونيک و ملوديک هديه کرده و استفاده ويژگي بسيار خاص ساز گيتار که در ساز هاي انگشت شماري ديده ميشه ويژگي اي که گيتار ميتونه در نهايت خشونت باشه و در عين حال در نهايت لطافت.

 

به علاوه نوازندگي استادانه Aciago (گيتاريست گروه ) و گاهي به صورت چند گيتار توي آهنگ ها اين قدرت و گيرايي رو توي موسيقي گروه چندين برابر ميکنه.

 

استفاده از آرپژ هاي منظم و متناوب ، زخمه هاي آروم و حساب شده ، استفاده از دوبل نت ها به صورت ضربه ي همزمان به دو سيم ، استفاده از آکورد هايي با فاصله هاي خاص که توليد صداي غمناک و گاهي ترسناک ميکنن و ده ها تکنيک ديگه که اورال رو از لحاظ موسيقيايي بسيار بالا ميبره .

 

علاوه بر گيتار کلاسيک که ساز ملي اسپانيايي ها و به طور کلي تر لاتين زبان هاست که اين رو ميشه از تأثير فولک بودن سبک گروه برداشت کرد ، اورال از گيتار الکتريک که نماينده ي رسمي سبک متال يا به طور کلي تر راکه هم استفاده ميکنه که پا فراتر از مرز هاي محدود سبک فولک ميذاره.

 

در بعضي آهنگ ها نوازندگي عمدتا ملوديک ساز گيتار الکتريک به صورت ديستورت شده يا خشن شده توي گام هاي تاريک و غم بار Doom Metal به سبک رنگ بوي بيشتري از متال داده.

 

گروه از فلوت هم توي بعضي آهنگاش استفاده ميکنه که باز هم تأثير همون Folk بودن يا محلي بودن هنر گروه اورال محسوب ميشه. سازي بسيار ملوديک و لطيف که صدايي برگرفته از طبيعت داره و بدون شک همه رو ياد درخت ها و جنگل هاي زيبا ميندازه.

 

" طبيعت " همون کلمه ايه که اورال خيلي به دنبالش ميدوه.

 

ظرافت موجود توي صداي فلوت و تقابل اون با خشونت گيتار و صد البته جيغ هاي فوق العاده خشن با تناليته ي پايين و بم خواننده ي گروه ، Caudal ، تضادي فوق العاده جذاب به وجود مياره که که کسي قادر به توضيحش نيست.

استفاده از پيانو که قدرت بسيار بالايي تو اجراي نت ها و آکورد ها داره هم امتياز بسيار بزرگي براي اين دو موزيسين شيلياييه.

و البته ارگان ، که توي مراسم تشييع جنازه در کليسا هاي مسيحيت نواخته ميشه ، حس تاريکي مرگ و غم و ترس از مرگ رو منتقل ميکنه و اين بسيار جالبه.

بيس و درامز گروه هرچند بسيار هماهنگ با ساير سازها نواخته ميشه اما در مقابل کيفيت نوازندگي سازهاي ديگه ي گروه مثل "گيتار کلاسيک عالي اورال" چندان به چشم نمياد و چنگي به دل نميزنه.

 

ضرب آهنگ ها بيشتر 3/4 با سرعت (Tempo) کم يا 4/4 انتخاب ميشه.

 

گام ها و آکورد هاي استفاده شده معمولا مينور هستند که صدايي غمناک دارن يا ترکيبي از مينور و ماژور .

 

بعضي وقتا خارج شدن عمدي از گام ، که به تاريکي آهنگ اضافه ميکنه.

 

گاهي از آکورد هاي کاسته و افزوده استفاده ميشه که به حس آهنگ ها اضافه ميکنه.

 

وکال يا آواز :

 

آواز اورال آوازي دردناک و در عين حال پرخاشگره . فوق العاده با حس و در عين حال با رعايت اصول.

 

کل آواز هاي اورال بر سه پايه بنا شده که دائم خواننده بين اونها مانور ميده:

 

1. تکنيک جيغ ( با تناليته ي پايين به صورت خشن و ديستورت شده و گاهي ضجه)

 

2. صداي طبيعي خواننده کمي بم.

 

3.صدای حلقی

 

صداي خواننده جوري به نظر ميرسه انگار بعد از يک گريه ي طولاني آهنگ رو ضبط کرده و در حين خوندن هنوز پاي چشماش خيسه يا همين الان داره گريه ميکنه فقط همنقدر ميشه گفت که "حسش فوق العادست" کاملا اندوه و غم توش داره و اين از نظر دوم متال Doom Metal بودن گروه رو ممتاز ميکنه.

 

جيغ هايي که Caudal استفاده ميکنه يکي از زيبا ترين قسمت هاي موزيک اوراله. جيغ هايي با تناليته ي بسيار پايين بدون از دست دادن گام يا ريتم به صورت خيلي عجيبي ملوديک که گاهي واسه حنجرش نگران ميشي !!!

اين نوع جيغ بيشتر توي سبک Death Metal استفاده ميشه همچنين بعضي از ضجه ها ريشه در Black Metal داره و اگه بخوايم دقيق تر سبک خوانندگي ( صرفا خوانندگي ) اين گروه رو بررسي کينم شايد اسم Doom/Death/Black Metal رو بشه روش گذاشت.

 

به طور کلي صدا داراي دو حس ترس و غمه .

 

ضجه هاي ترسناکي که توي آهنگا شنيده ميشه مو رو به تن راست ميکنه و همچنين روايت به صورت دکلمه و گريه هاي واقعي و ترسناک و پر از غصه (!!!) همه و همه ما رو به حس عجيب موسيقي اورال نزديک و نزديک تر ميکنه.

 

نکته ي قابل توجه ديگه و شايد منحصر به فرد اورال استفاده از صداي طبيعت مثل : بارون ، پرنده ها ، رعد و برق و ... صورت تقريبا سه بعدي زيبايي به آهنگ هارو چند برابر ميکنه و يک حس ناتوراليستي يا طبيعت گرايي زيبا به مخاطب ميده.

***

بدون شک و به طور کلي Uaral از نظر موسيقي يک گروه ممتازه و به خوبي موفق شده غم و ترس رو با استفاده از موسيقي محلي يا Folk توي آهنگاش جا بده.

 

دقيقا مشخص نيست Uaral قدرت Folk رو به رخ کشيده نشون داده که ميشه توي اون Doom Metal رو جا داد ؛ يا برعکس ، ميخواسته بگه Doom Metal انقدر قويه که Folk رو به زيبايي توي خودش جا داده ؟ ؟ ! !

معلوم نيست کدوم توي کدوم حل شده ؟!

 

يک تلفيق موفق.

 

مخاطب با درک بالا و گوش دادن به يکي از آهنگاي اورال از حس هاي غم (عمدتا) ، ترس ، طبيعت گرايي و آرامش ، تجربه ي عجيبي بدست مياره .

 

بدون شک اگر اورال بيشتر به زبان انگليسي شعر ميخوند طرفدار هاي بيشتري جذب ميکرد. ( که من اصلا موافق اين نيستم اورال با تمام گمنامي و مرموزيش و حفظ کردن اصالت خودش اوراله )

 

اخطار :

 

درجه ي تأثير گذاري آهنگاي اين گروه بسيار بالاست به همين دليل افرادي که غم و غصه زياد يا به هر اندازه چه کم چه زياد مشکل افسردگي دارن اين آهنگ هارو به هيچ وجه گوش نکنن هنرمندهاي Uaral انسان هايي افسرده هستند و اين توي تمام آهنگاي مثل روز روشنه.

 

اين موزيک جنبه ميخواد

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

  • Like 3
لینک به دیدگاه
  • 8 سال بعد...

حتما یه گروه ایرانی هست که گوش بدید اسمش هست مردمگیا یا ماردوومگیا mardoomgia بعد اینکه من گوش دادم فهمیدم چرا اینقدر اورال یا یوآرال تو ایران طرفدار داره!!! خاننده این بند شناخته نشده ایرانی واقعا افسانه هست. کوزیکای اورال شبیه این بند هست حتی صدا خاننده و هارش وکالش و اگه گوش ندید به این بند پست دووم متال ایرانی نصف عمرتون بر فناست

  • Like 1
لینک به دیدگاه
  • 2 ماه بعد...

آخه جالبه این همه این گروه تو ایران طرف دار داره! و دقیقا یه آقایی هست صدای آوازش و موسیقی نواختنش عین این گروه هست....... من تحقیق کردم دیدم خیلی خیلی ساله موسیقی میسازه تو سبک متال. و میشه گفت اولین بند دوم متال ایران این آدم هستش... جالب این که تو دنیا هیچ کسی اهنگ این گروه موسیقی یوآرال رو نخونده! خوندنش هم واقغا باید سخت باشه.. جز همین آقا ایرانی! اونما دقیقا همون تن صدا!! آخه ادم میمونه نکنه؟ خود همین باشه؟!!! از همین بند موسیقی مردمگیا هستاااا همون فرد در mardoomgia
جالب اینکه سبک موسیقی هاش دوم متال و فلک هست و جالبت تر خودش ساز میسازه فلوت سرخپوستی عین مال اورال رو دیدم یه جا داشت هم مینواخت هم میخوند مو به تنم سیخ شد . . .همون ناله ها همون فریاد ها همون هارش وکال بم و همون تن صدا!!!!!!!!! و جالب یه ادم بی ادعا و خیلی خیلی با ادب بود. خیلی برا ما زشته تو ایران همچین موسیقی دان هایی داریم حتی نمیشناسن خیلی ها..... خدایی ظلم هستاااااا ظلم ........................

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...