Peyman 16150 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 فروردین، ۱۳۸۹ توجه : برداشت از مطالب این تاپیک تنها با ذکر منبع آن مجاز می باشد. (http://www.noandishaan.com) اکثرا در شیارها و نواحی دیگری روی سطح فلز که حالت مرده دارند و در معرض محیط خورنده قرار دارند، خوردگی موضعی شدیدی اتفاق می افتد. این نوع خوردگی معمولاً همراه با حجم های کوچک محلول ها یا مایعات که در اثر وجود سوراخ، سطوح واشرها ، محل روی هم قرار گرفتن دوفلز ، رسوبات سطحی ، شیارهای زیر پیچ ، مهره ها و میخ پرچهای ساکن شده اند یا به اصطلاح حالت مرده پیدا کرده اند، می باشد در نتیجه این نوع خوردگی را خوردگی شیاری یا گاهی اوقات خوردگی لکه ای یا واشری نیز می نامند. چنانچه مایع خورنده امکان نفوذ به داخل درزها و شکاف های بین دو فلز را داشته ولی امکان خروج نداشته باشد، به تدریج پیل های غلظتی اکسیژنی در درزها تشکیل و منجر به خوردگی شدید هر دو قطعه خواهد شد. این نوع خوردگی بیشتر در شکاف های بین قطعات سازه های دریایی مانند پیچ و مهره ها و صفحات گوناگونی که روی هم قرار گرفته اند بوجود می آید. در منطقه شکاف ، اکسیژن مصرف شده و منطقه آندی می گردد و در بیرون شکاف اکسیژن غلظت بیشتری داشته و منطقه کاتدی می گردد. وجود یون کلر که در آب دریا موجود می باشد، در اسیدی کردن منطقه شکاف موثر بوده و سرعت خوردگی را بالا می برد. وجود ارگانیسم های دریایی می تواند ایجاد چنین خوردگی را تشدید کند. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده