راکفلر غول اقتصاد دنیا

[Lean 56968]

شاید بتوان اذعان داشت که دیوید راک فلر [که اکنون بیش از صد سال دارد]، در طی چند دهه‌ی اخیر، سرمایه‌دارترین و تصمیم‌‌گیرترین و تأثیرگذارترین فرد در سیاست‌های داخلی و جهانی ایالات متحده بوده و هست. وی تنها فرزند زنده جان دی.راک فلر (John D. Rockefeller) پسر و تنها نوه زنده تاجر نفت میلیاردر جان دی.راک فلر پدر و بنیان گذار شرکت استاندارد اویلبود.

 

دوران جوانی:

وی پس از گذران دوره‌های تحصیل، در سال 1936 با رتبه بالایی از دانشگاه‌ هاروارد فارغ التحصیل شد که دلیل آن ارائه‌ی تزهای بسیار قوی در زمینه سوسیالیسم فابیوسی توسط وی بود. او دوره فوق لیسانس رشته اقتصاد را در دانشگاه هاروارد به پایان رساند و سپس یک سال در دانشکده اقتصاد لندن که ارتباط قوی با این خانواده و پدر آنها و موسسه خیریه راک فلر داشت، گذراند. وی در سال 1940 موفق به اخذ مدرک دکترا از دانشگاه شیکاگو شد که در سال 1889 توسط خانواده‌اش تأسیس شده بود و عنوان پایان نامه او " منابع استفاده نشده و ائتلاف اقتصادی" بود.

 

آغاز فعالیت اجتماعی – سیاسی:

اولین ملاقات سیاسی او در همان جوانی که در شعبه‌‌ی بانک چیس منتهن (Chase Manhattan ) مشغول کار شده بود،‌ در LSE با جان . اف . کندی (John F. Kennedy ) بود. سپس در پی کسب تجربه در دستگاه های دولتی به سمت منشی شهردار نیویورک فیورلو لا گاردیا(Fiorello La Guardia ) منصوب و مدت 18 ماه خدمت او در شهرداری به عنوان "سال خدمت به جامعه " معروف شد.

راکی فلر سپس به عنوان دستیار مدیر منطقه‌ای وزارت دفاع و خدمات رفاهی و بهداشتی ایالت متحده مشغول به کار شد ( 1942-1941) . درسال 1943 در دانشکده افسری ثبت نام کرد و به دنیای نظامی قدم گذاشت تا اینکه در سال 1945 به مقام کاپیتانی دست یافت. در طی جنگ جهانی دوم او در آفریقای شمالی و فرانسه و در سیستم اطلاعاتی ارتش خدمت کرد (و فرانسه را به خوبی صحبت می‌کرد) و واحدهای اطلاعات اقتصادی و سیاسی را بنیان نهاد و در همین دوره نیز به مدت هفت ماه به عنوان دستیار وابسته نظامی در سفارت آمریکا در پاریس خدمت کرد . او در طی این مدت با خانواده خود و مدیران شرکت نفتی استاندارد اویل (Standard Oil ) در تماس بود و از آنها می‌خواست تا توجه بسیاری به نیروی بالقوه و بسیار گران‌بهای" شبکه سازی" معطوف دارند.راک فلر در سال 1947 به هیئت موسسه خیریه کارنگی (Carnegie ) با هدف صلح جهانی دعوت شد. این دعوت توسط آلگر هیس (Alger Hiss ,) ، رئیس این موسسه که بعد ها در دام رسوایی جاسوسی گرفتار شد، انجام گرفت. اعضای این هیئت را شخصیت‌هایی مانند جان فوستر دالس (John Foster Dulles ،رئیس) ،دوآیت دی. آیزنهاور (Dwight D. Eisenhower ) و توماس جی. واتسون (Thomas J. Watson .)‌، رئیس IBM ، تشکیل می‌دادند. او بر حسب وظیفه انتصاب خویش به سمت مذکور را پذیرفت و در انتقال سودمند مقر اصلی این موسسه به مقابل ساختمان مقر اصلی سازمان ملل و شعبه‌ای از بانک چیس در طبقه همکف آن ، نقش بسزایی داشت

 

.

 

 

راک فلر در سال 1949 به عنوان مدیر به شورای روابط خارجه پیوست و او تا آن زمان جوان ترین فردی بود که به این سمت منصوب شده بود و بنا بود که بعدها به سمت ریاست کمیته انتخاباتی منصوب شود اما زمان بسیاری طول کشید تا به مقام ریاست گروه تاثیر گذار تصمیم گیری سیاست خارجه دست یافت.

این گروه بعدها تشکیل شد اما قدمت ریاست او در این انجمن به سال 1949 بر می‌گردد. او پیش از این نیز به عنوان منشی گروه مطالعاتی CFR در " بازسازی اروپای غربی" نقش مهمی را در این انجمن ایفا کرد (طی سال های 47-1946). اقدامات این گروه از این لحاظ دارای ارزش است که بر تصمیمات مدیریتی ترومن (Truman administration's ) جهت بازسازی اروپای ویران شده از جنگ و با کمک های مالی آمریکا که به برنامه مارشال معروف است، تاثیراتی داشته است.

سپس طی مدتی طولانی که وی عضو این انجمن بود و تنها دوره ریاستش از سال 1981-1970 به طول انجامید‌، با شخصیت‌های مهم سیاسی شاغل در وزارتخانه‌های دولتی موفق دیدار کرد. مانند هری اس.ترومن (Harry S. Truman )، وزیر امور خارجه سابق ایالت متحده‌، کاندولیزا رایس (Condoleezza Rice ) و معاون سابق رئیس جمهور دیک چنی (Dick Cheney ) که مدت‌ها عضویت و همکاری با این انجمن را ادامه دادند.

 

 

 

قدرت بخشیدن به فعالیت‌های اقتصادی:

راک‌فلر که وارث ثروت کلان خانوادگی در بخش‌های بانکی، مستغلات، تجاری و ... بود، قدرت اقتصادی را با ایجاد تشکیلات بزرگ اقتصادی در خانواده آغاز کرد و سپس از طریق سهم و نقشی که در بانک چیس داشت، فعالیت در زمینه‌ی اقتصاد تشکیلاتی را به بخش‌های مختلف در داخل آمریکا و سپس کشورهای دیگر گسترش داد.

راک فلر به همراه تجار دیگر در دهه 1960 کمیته مشاوره بین الملل (IAC) را تشکیل دادند. این کمیته در سال 2005 شامل 28 بازرگان برجسته و مشهور از 19 کشور در سرتاسر دنیا بود که بسیاری از آنها دوستان شخصی وی محسوب می شدند. او تا سال 1999 که بازنشسته شد پیوسته رئیس این کمیته بود . پس از روی کار آمدن سیستم ادغام جی.پی مورگان نام این کمیته به انجمن بین الملل تغییر یافت و اعضای آن را افراد برجسته‌ای مانند: هنری کسینجر (Henry Kissinger )‌، ریلی پی.بچ تل (Riley P. Bechtel‌، از گروه بچ تل)‌، آندر دس مارایز( Andre Desmarais )، لی کوآن یو(Lee Kuan Yew ) و جورج شوتلز (George Shultz ) رئیس فعلی انجمن‌، تشکیل می دادند. اعضای برجسته این انجمن که سالیانی متمادی عضو آن بودند عبارتند از : جیانی اگنلی (Gianni Agnelli ، با سابقه ترین عضو در حدود 30 سال) ، جان لودان (John Loudon ، رئیس رویال داچ- شل (Royal Dutch-Shell ) ، سی.داگلاس دیلون (C. Douglas Dillon )‌، دیوید پکارد(David Packard ) و هنری فورد دوم (Henry Ford II ).

 

 

 

 

بانک چیس با نظارت راک فلر به صورت بانکی بین المللی درآمد و مرکز مهمی در سیستم مالی دنیا و بانک اصلی سازمان ملل متحد به شمار می‌رفت. بدین شکل کنترل مالی سازمان ملل و بالتبع نقش مستقیم‌تر در اداره و تصمیم‌گیری‌های آن تسهیل شد.

بانک چیس نقش سیاسی خود را در بلوک شرق آن زمان گسترش داد. حدود پنجاه هزار بانک طرف معامله در دنیا وجود دارد که همگی از بزرگترین بانک‌ها بوده و با بانک چیس همکاری می‌کنند. مهم‌ترین دستاورد آن در سال 1973، یعنی تأسیس اولین شعبه بانک آمریکایی در میدان کارل مارکس (One Karl Marx Square ) در مجاورت کاخ کرملین اتحاد جماهیر شوروی، حاصل شد و دیگری سفر راکی فلر به چین بود که باعث شد بانک او به بانک ملی چین و اولین بانک چینی طرف معامله در ایالت متحده آمریکا تبدیل شود.

 

 

بانک جهانی و IMF

بانک چیس هم چنین ارتباطی قوی با بانک جهانی دارد زیرا سه رئیس آن، یعنی جان جی. مک کلویJohn J. McCloy ، سر یوجین آر بلک Black, Sr. Eugene R و جورج وودز George Woods ، برای چیس کار می‌کردند. چهارمین رئیس،ی عنی جیمز دی. والفن سن James D. Wolfensohn ،نیز رابطه نزدیکی با راکی فلر دارد زیرا مدیر مؤسسه خیریه راکیفلر و موسسات خانوادگی دیگر آنها نیز بوده است.

 

برقرار ارتباط تشکیلاتی و تأثیر‌گذار با شخصیت‌های سیاسی داخلی و خارجی:

سرمایه‌کلان و آروزی سلطه‌ی اقتصادی بر جهان که مستلزم سلطه‌ی سیاسی بود، سبب و زمینه‌ی مساعد را برای ارتباط راک فلر با سرویس‌های اطلاعاتی (پس از ارتباط با رجال سیاسی) را مساعد نمود.

اولین ارتباط او در دهه 1950 با آژانس اطلاعات مرکزی (سیاCIA) بود. همچنین با آلن دالس (Allen Dulles ) و برادر وی جان فوستر دالس (John Foster Dulles ) که خویشاوند سببی خانواده محسوب می‌شد، آشنا شد.

در اتاق 3603 واقع در مرکز راک فلر بود که آلن دالس مرکز عملیاتی WWII خود را ، در نزدیکی بندر پیرل (Pearl ) ، به راه انداخت، که ارتباط نزدیکی با M16 داشت و خود مرکز اصلی عملیاتی در ایالت متحده محسوب می شد. او همچنین با ریچارد هلمز (Richard Helms )‌، مدیر سابق سیا و همچنین آرچی بالد روزولت (Archibald Roosevelt - پسر)‌‌، کارمند بانک چیس و نماینده سابق سیا که پسر عموی نماینده این سازمان یعنی کرمیت روزولت (Kermit Roosevelt - پسر) نیز بود آشنا شد. کرمیت روزولت یکی از شخصیت‌هایی بود که در کودتای 1953 ایران دست و نقش تعیین کننده‌ای داشت‌.

وی همچنین در سال 1953 با ویلیام باندی (William Bundy) رابطه دوستی برقرار کرد وی یکی از آنالیزاتورهای مهم سازمان سیا در دهه 1950 و به مدت 9 سال بود که بعدها رابط آژانس در سازمان حافظ صلح ملل شد‌.

کری ریچ (Cary Reich's) در کتاب زندگی نامه برادرش دیوید نلسوناینگونه می‌نویسد: او کار خود را در عملیات اطلاعاتی بخش خود و دیگر بخش‌های اصلی آژانس خلاصه کرده بود و دوست و معتمد وی‌، یعنی آلن دالس مدیر سیا، بر کارهای وی نظارت داشت.

 

حضور فعال‌تر در عرصه سیاست بین‌الملل – با ترغیب پذیرش شاه ایران توسط جیمی کارتر:

در نوامبر 1979 بود که رئیس بانک چیس یعنی راک فلر در یک رویداد بین المللی درگیر شد.

 

 

این رویداد از این قرار بود که وی به همراه هنری کسینجر، جان مک کلوی و آجودان‌های خود، جیمی کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا را ترغیب کردند تا شاه ایران، محمد رضا پهلوی، را که برای درمان بیماری غدد لنفاوی عازم آمریکا بود، بپذیرد.

این ملاقات نه تنها نتیجه‌ی مثبتی برای جیمی کارتر و شاه نداشت، بلکه سبب خشم بیشتر ملت ایران گردید، تا جایی که اشغال لانه‌ی جاسوسی را عکس العمل شدید این ملاقات بر شمردند. این شکست بزرگ که در واقع مرگ سیاسی جیمی کارتر، پس از شکست‌های وی در مهار انقلاب اسلامی ایران و حفظ شاه بود، سبب گردید تا وی (به نمایندگی از سوی حزب و سرمایه‌داران حامی‌اش) برای نخستین بار در طول زندگی راک فلر را زیر فشار‌های سخت رسانه‌ها ( به خصوص نیویورک تایمز) قرار داد .

 

سفرهای سیاسی به منظور اشراف و تأثیرگذاری مستقیم در سیاست‌های جهانی:

راک فلر که به ظاهر فقط یک سرمایه‌دار و سرمایه‌گذار کلان بود، مانند یک رئیس جمهوری قدرتمند، سفرهای خارجی خود و ملاقات‌ و مذاکره با سران کشورهای دیگر به صورت سازماندهی شده افزایش داد.

وی در طی سفرهای بسیاری که به سر تا سر دنیا داشت و با هواپیمای جت شخصی خود پرواز می‌کرد و با رهبران زیادی در دنیا از جمله فیدل کاسترو (Fidel Castro )، میکائیل گورباچف (Mikhail Gorbachev )‌، نیکیتا کروچف (Nikita Khrushchev ) ، و مهمتر از همه صدام حسین [به خاطر نقش‌آفرینی‌اش در جنگ مسقتیم با

نظام جمهوری اسلامی ایران] ملاقات کرد.

 

 

 

 

شخصیت‌های مهم دیگری که دوستان شخصی او نیز محسوب می‌شوند عبارتند از اعضای راتس چایلد (Rothschild )، یعنی هنری فورد (Henry Ford ) و خانواده دالس و افراد مفیدی مانند کاترین گراهام (Katharine Graham ) از واشنگتن پست، بروک آستر (Brooke Astor )‌، نلسون ماندلا (Nelson Mandela ) و پیتر جی.پیترسون (Peter G. Peterson ) رئیس گروه بلک استون (Blackstone Group ) که باعث موفقیت راک فلر به عنوان رئیس شورای روابط خارجه در سال 1985 شد.

 

 

میهمانی‌های سیاسی:

 

با توجه به این که راک فلر به ظاهر یک شخصیت سیاسی نیست، اما «قدرت پشت پرده»ی سیاست‌های امریکا و جهان غرب محسوب می‌کرد، برگزاری میهمانی و ضیافت‌های شام و نهار را پوشش ملاقات‌های تعیین کننده‌ی خود قرار داده بود.

راک فلر اغلب میزبان مقامات عالی بود که از نیویورک دیدن می‌کردند و یکی از این دیدارها مربوط به دیدار امپراطور و امپراتیس ژاپن در سال 1994 بود. وی به اتفاق همکارانش از مهمانان در موزه هنرهای مترو پلیتن (Metropolitan Museum of Art) پذیرایی ‌کرد. و رئیس شرکت نیویورک تایمز، آرتور اوکس سالزبرگر Arthur Ochs Sulzberger, Jr.) - پسر) که همچنین رئیس موزه نیز بود، او را در این کار همراهی می‌کرد.

مهمانان رسمی او افرادی مانند هلموت اشمیت (Helmut Schmidt) صدر اعظم اسبق آلمان، سر ادوارد هیت (Edward Heath) از بریتانیای کبیر و ژاک شیراک (Jacques Chirac) نخست‌وزیر فرانسه بودند.

 

گسترش اقتصاد سیاسی با مشورت کسینجر:

راک فلر در موارد بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های «اقتصادی – سیاسی» خود با کسینجر مشورت می‌کرد. که از جلمه می‌توان به تاسیس بانک چیس در شیلی و کنترل و مدیریت خطرهای انتخابات سالوادور آلنده (Salvador Allende) در سال 1970 و حمایت از سیاست باز شدن مرزهای چین در سال 1971 که سبب افزایش موقعیت برای بانک چیس بود نام برد.

در سال 1965 راک فلر و دیگر بازرگانان مهم مبادرت به تشکیل انجمن آمریکایی‌ها کردند. کار این انجمن حمایت و تحرک بخشیدن به سیاست یکپارچگی اقتصادی در کشورهایی آمریکایی بود. این انجمن نقش مهمی در تصویب موافقت نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) داشت.

در سال 1992 در طی یکی از جلسات انجمن، راک فلر پیشنهادی را مبنی بر "منطقه تجارت آزاد در نیمکره غربی" ارائه کرد که منجر شد میامی (Miami) در سال 1994 به عنوان منطقه تجارت آزاد کشورهای آمریکایی، به اوج خود برسد.

رابطه او و رئیس انجمن با رئیس جمهور بیل کلینتون (Bill Clinton) به خاطر حمایت از طرح آن ها توسط رئیس ستاد کلینتون یعنی مک مک لارتی (Mack McLarty) مستحکم‌تر شد، چرا که شرکت مشاوره‌ای او به نام «کسینجر مک لارتی» به این انجمن وابسته بود و خود مک لارتینیز عضو هیئت مدیره آن محسوب می شد.

وی درسال 1992 به عنوان عضو برجسته شرکت بانکداران آمریکا و روسیه انتخاب شد که شرکتی متشکل از گروه مشاورین می‌باشد که رئیس بانک فدرال نیویورک آن را با موافقت رئیس جمهور این کشور یعنی بوریس یلتسین (Boris Yeltsin) تاسیس کرد و وظیفه آن کمک به روسیه برای مدرنیزه کردن سیستم بانکداری آن کشور بود.

رئیس جمهور جیمی کارتر به او سمت منشی خزانه داری ایالت متحده و ریاست بانک فدرال را پیشنهاد کرد اما او نپذیرفت و شغل خصوصی را ترجیح داد (شغلی که والکر (Volcker) به او پیشنهاد داده بود). پیشنهاد دیگر از سوی برادرش نلسون بود که قصد داشت کرسی مجلس سنای رابرت کندی (Robert Kennedy) رئیس جمهور اسبق امریکا را که در ژوئن 1986 به قتل رسیده بود به او واگذار کند، یعنی درست همان شغلی که نلسون قبلی به برادر زاده‌اش «جی راک فلر» پیشنهاد کرده بود. اما راک فلر این پیشنهاد را نیز نپذیرفت. چرا که حضور مشهود و علنی در صحنه‌ی سیاست‌ و دولت‌های زودگذر، قدرت و نقش سیاسی و دائمی او را تضعیف می‌کرد.

او نیز مانند پدرش جمهوری‌خواه و عضو گروه میانه رو جمهوری خواهان راک فلر بود که به واسطه جاه طلبی‌های سیاسی و سیاست عمومی برادرش نلسون به وجود آمده بود.

وی در سال 2006 گروهی متشکل از اعضای گلدمن زاکس (Goldman Sachs) و سایر افراد و با هدف ایجاد گروه جمع آوری اعانه در واشنگتن، تشکیل داد. نام این گروه جمهوری‌خواهان محافظه‌کار بود و از کاندیدا‌های میانه روی آزادی خواهی حمایت می‌کرد که دارای ایدئولوژی قوی‌تری بودند و شانس برنده شدنشان بیشتر بود.

 

تاسیس و ریاست برخی از موسسات تأثیر گذار در استراتژی‌های اقتصادی و سیاسی

رئیس و رئیس افتخاری شورای روابط خارجه(1985-1970)

رئیس بانک چیس منهتن (1981-1969)

موسس و رئیس انجمن آمریکای شمالی (1991-1977)، رئیس افتخاری کمیسیون سه جانبه

عضو جامعه موسسان ایالت متحده و عضو کمیته رهبری گروه بیلدربرگ(1954)

رئیس هیئت مدیره شرکت بی.اف.گوردیچ B. F. Goodrich & Cو کمپانی شکر پونتا آلگر(Punta Alegre Sugar Corp) (64-1956) و انجمن بیمه عمر عادلانه ایالت متحده(65-1960)

مدیر و مدیر بازنشسته موزه هنرهای مدرن (1948و1962 تا 1972 و1993-1987)

موسس ، رئیس و رئیس افتخاری انجمن امریکاییها (1963)

رئیس افتخاری و مسئول بخش لایف(Life Trustee) دانشگاه راک فلر (1975-1950)

مسئول بخش لایف دانشگاه شیکاگو( 1966 و 1962-1947)

مدیر موسسه پیترسون ( موسسه اقتصاد بین الملل سابق)

رئیس و مدیر کمیته اجرایی هیئت ناظران کالج هاروارد (1968-1962 و 1960-1954)

رئیس هیئت مطالعاتی ناظران در دانشگاه هاروارد

عضو موسسه دوستان آمریکایی دانشکده اقتصاد لندن

مشارکت در تاسیس و ریاست کمیته مشاوره بین الملل چیس

رئیس شرکت سرمایه گذاری بین الملل چیس (1975-1961)

مدیر درجه اول بانک اصلی نیویورک

عضو برجسته شرکت بانکداران آمریکایی- روسی (1992)

رئیس اتاق بازرگانی و صنعتی نیویورک

مدیر شرکت حسابرسی نیویورک (1978-1971)

موسس و رئیس مرکز روابط داخلی آمریکا (CIAR) (معاون فرهنگی انجمن کشور های آمریکایی 1965)

موسس، رئیس و رئیس افتخاری جامعه کشور های آمریکایی

مشارکت در تاسیس انجمن مشاوره آمریکای لاتین

موسس شرکت کشور های آمریکایی

رئیس افتخاری جامعه ژاپن

رئیس انجمن مرکز شهر منهتن

مدیر موسسه یاد بود مرکز تجاری جهان

مشارکت در تاسیس کمیته مشاغل هنری (BCA،1967)

مدیر شرکت مورنینگ ساید هیتز(Morningside Heights)

عضو هیئت مدیره کمیسیون برنامه ریزی بخش وست چستر

عضو هیئت مدیره کمیته بازرگانی اتحاد با هدف پیشرفت (1961)

موسس کمیته فوریت تجارت آمریکایی

مدیر انجمن توسعه کشورهای خارجی

مدیر شرکت آمریکایی مالی کشور های خارجی

عضو کمیسیون معاملات ارزی ریاست جمهوری ریگان

مدیر انجمن اقتصادی و تجاری آمریکا-روسیه

نایب رئیس انجمن مشاوره تجاری آمریکا-چین

موسس کمیته فوریت تجاری آمریکا (ECAT)

نایب رئیس انجمن مشاوره روابط اقتصادی ژاپن- ایالت متحده

رئیس کمیته مشاوره باز سازی سیستم پولی بین المللی ایالت متحده

عضو موسس و عضو افتخاری کمیسیون دوستان کاخ سفید (1965-1964)

مسئول کتابخانه جان اف.کندی

مسئول افتخاری و رئیس کمیته اجرایی خانه بین الملل نیویورک

مسئول موسسه خیریه کارنگی(Carnegie) با هدف صلح جهانی( 1960-1947)

موسس اصلی کمیته اجرایی ایالت متحده به نام کنفرانس دارت موت(Dartmouth)

موسس و رئیس گروه خدمات اجرایی بین الملل (IESC) (ریاست 1968-1964)

مشارکت در تاسیس سینزگز(Synergos) وابسته به حوزه جهانی بشر دوستی

مشاور افتخاری و مشاور بین المللی امپراطوری پری میم(Praemium)

عضو موسسه پارکهای صلح

مسئول مکان تاریخی دره هودسن(Historic Hudson Valley)

رئیس شرکت بازسازی استون بارنز(Stone Barns)

رئیس سرویس مالی راک فلر

رئیس شرکت گروه راک فلر(1995-1983)

رئیس شرکت داراییهای مرکز راک فلر(1992-1985)

مشارکت در تاسیس و مسئول مشاور صندوق برادران راک فلر ( RBF،1940) (ریاست 1987-1981)

مشارکت در تاسیس و مسئول افتخاری صندوق خانوادگی راک فلر (RFF، 1967)

رئیس صندوق سیلانتیک(Sealantic) متعلق به پدرش

موسس صندوق دیوید راک فلر (1989)

صندوق وام و تاسیس توسعه جهانی دیوید راک فلر (RBF،2006)

طراح پروژه فارغ التحصیلی دیوید راک فلر در دانشگاه راک فلر

مشارکت در تاسیس کمیته مشاوره مرکز تحقیقات آمریکای لاتین مرکز راک فلر (DRCLASS) در دانشگاه هاروارد (1994)

 

ایلومیناتی (Illuminati)

 

راک فلر از بینانگذاران و نیز طراحان و حامیان قدرتمند ایلومیناتی (Illuminati) بزرگ‌ترین و مخوف‌ترین تشکیلات ماسونی است که در تاریخ 13 سپتامبر 1975 کار خود را با موضوع ایجاد حکومت واحد جهانی آغاز کرد. کلیات طرح‌های تقسیم دنیا،‌ تغییر حکومت‌ها، تغییر نقشه‌ی جغرافیایی، راهبردهای اقتصادی، ارتباطی،‌ خبری،‌ تبلیغاتی و ... در این تشکیلات طراحی می‌گردد.

 

 

 

جمع‌بندی:

نقش راک فلر در اقتصاد و سیاست امریکا و جهان و نفوذ و طرح‌هایشان در سازمان‌های رسمی و غیر رسمی تعیین کننده‌ی استراتژی‌ها، سبب گردیده تا او را «قدرت پنهان» و پشت پرده‌ی امریکا لقب دهند.

سرمایه‌گذاری راک فلر فقط به یک یا چند بانک اختصاص ندارد، بلکه سهم غالب یا شراکتی او به صورت مستقیم و یا از طریق سرمایه‌گذاری شرکت‌ها در شرکت‌های یا مؤسسات یا نهادهای دیگر، شرکت‌های نفتی، حمل و نقل، بیمه‌ها،‌ صنایع متفاوت و حتی دانشگاه‌ها، روزنامه‌ها، مجلات، کلوپ‌های ورزشی، کلیساهای تحت پوشش، مؤسسات خیریه، شبکه‌های اینترنتی، سرمایه‌گذاری‌های کلان و تعیین کننده امریکا در امارات، چین، روسیه و تمامی کشورهای اروپایی و ...، سبب گردیده تا قدرت او بر تمامی سیاست‌های داخلی و خارجی آمریکا و کشورهای متحد سایه افکنده و در کشورهای هدف تعیین کننده باشد.

کنترل فضای اینترنتی، گسترش ردیابی کاربران کلیه شبکه‌های اینترنتی اجتماعی و ... از دستورات مستقیم وی بود که در نزدیک به یک دهه پیش در کنفرانس «بیلدبرگ» - که با حضور متوسط 130 عضو از تأثیرگذارترین رجال سیاسی و اقتصادی و رسانه‌ای جهان سالیانه یک بار جهت مدیریت اذهان عمومی تشکیل می‌گردد – صادر شد و شرکت‌های گوگل و یاهو مأمور برنامه‌نویسی و سازماندهی این مهم شدند.

فهرست برخی از شرکت‌ها و مؤسسات تحت پوشش: