mani24 29665 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 دی، ۱۳۹۱ شهر «ترین» های ایران یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست. همین دو ویژگی کافی است تا ایرانیان بدانند کشوری به وسعت تاریخ جهان دارند و شهری کویری که می توانند خشت به خشت، ریگ به ریگ و لحظه به لحظه تاریخ آن را به رخ جهانیان بکشند. دومین شهر تاریخی جهان «برترین» جاذبه های گردشگری، تاریخی و میراث فرهنگی زیادی دارد که هر کدام از آنها می تواند به تنهایی جاذبه ای منحصر به فرد برای بازدید گردشگران و دوستداران میراث فرهنگی و تاریخ ایران و جهان باشد. این شهر به شهر بادگیرها معروف است. به دارالعباده، شهر دوچرخه‌ها، شهر شیرینی، شهر قنات و قنوت و قناعت و شهر آتش و آفتاب. تاریخ نویسان معتقدند که قدمت یزد به پیش از اسلام می رسد. عده ای هم می گویند که شاید شهر تاریخی یزد را باید در نقطه دیگری غیر از مکان کنونی آن جستجو کرد. اما با این حال قدمت بسیاری از آثار تاریخی کشف شده در شهر یزد به قرن پنجم هجری باز می گردد. در عین حال کشف بناهای دیگری متعلق به قرن های دوم و سوم هجری، تردیدها را در تخمین قدمت شهر یزد بیشتر می کند. در هر صورت تاریخ سکونت انسان در این خطه از هزاره سوم پیش از میلاد فراتر رفته است، به طوری که در عهد پیشدادیان طایفه های در حال کوچ از بلخ به پارس، این سرزمین را یزدان نامیدند و از آن زمان به بعد یزد محل عبادت شد. یزد را از آن جهت امن ترین شهر می دانند که جنگ و بلایای طبیعی تا کنون نتوانسته به آن صدمه ای وارد کند. به همین دلیل است که تاریخ نویسان از آن به عنوان امن ترین شهر ایران یاد کرده اند. مارکوپولو جهانگرد ایتالیایی نیز درباره یزد می گوید که تجار جاده ابریشم این شهر را به لحاظ امنیت مالی و جانی آن دوست دارند. گسترده ترین بافت تاریخی ایران بافت تاریخی شهر یزد با مساحتی در حدود 800 هکتار را می توان گسترده ترین و اصولی ترین بافت تاریخ ایران دانست که تجربه های متفاوتی در زمینه مداخله متولیان امر در شبکه معابر را در خود جای داده است. بافت تاریخی یزد به عنوان دومین بافت خشتی دنیا و دست نخورده ترین بافت تاریخی کشور به شماره 15000 در فهرست ملی ثبت شده است. نارین قلعه، قدیمی‌ترین بنای خشتی جهان قدیمی ترین بنای ساخته شده از خشت در دنیا نارین قلعه یا کهندژ نام دارد که در شهر باستانی میبد بر فراز تپه ای بلند بنا شده و بر تمامی شهر میبد و پیرامون آن دید دارد. تا کنون کشوری ادعا نکرده است که بنایی قدیمی تر از کهندژ دارد. کهندژ نام دژهای کهنی است که در آغاز پیدایش شهرها بنا شده اند. این دژها در دوره پیش از اسلام و بیشتر در دوران ماد، هخامنشی و اشکانی ساخته شده و بناهایی تک و پر تراکم بودند که بر فراز تپه‌های طبیعی یا مصنوعی می‌ساختند. طولانی ترین قنات ایران طولانی ترین قنات ایران به نام «قنات زارچ» با طول صد کیلومتر در استان یزد قرار دارد. این قنات یکی از کهن ترین قنات های ایران به شمار می آید که سابقه ای بیش از سه هزار سال دارد. طول کوره قنات زارچ بیش از 71 کیلومتر بوده و تعداد چاه های آن دو هزار و 115 حلقه شمارش شده است. مسن ترین درخت جهان سرو چهار هزار ساله ابرکوه را می توان مسن ترین موجود زنده جهان نامید. هر چند که گفته می شود در کشور سوئد نیز درختی وجود دارد که از سرو ابرکوه قدیمی تر است اما اکنون از درخت پیر سوئد تنها ریشه های آن باقی مانده در حالی که سرو کهنسال شهرستان ابرکوه با 25 متر ارتفاع 18 متر محیط و 5.11 متر اندازه دور تنه در قلب ایران زنده و سبز است و آرام آرام زندگی می کند. بلندترین بادگیر جهان بلندترین و منحصر به فرد ترین بادگیرهای جهان را تنها می توان در استان یزد پیدا کرد. بادگیر باغ دولت آباد یزد در شمار زیباترین بادگیرهای دوره زندیه و قاجاریه با قدمتی 270 ساله به عنوان بلندترین بادگیر جهان به حساب می آید. این بادگیر که نمونه ای از معماری دوره زندیه را داراست در سال 1160 هـ.ق توسط محمدتقی خان یزدی مشهور به خان بزرگ سرسلسله خوانین یزد ساخته شد. این بادگیر ارتفاعی به طول 33 متر و 80 سانتی متر دارد و از خصوصیات بارزش هشت ضلعی بودن آن است که باعث می شود باد در هر جهت به راحتی و به سرعت به قسمت زیرین آن هدایت شود و پس از برخورد به سطح آب حوضچه زیر بادگیر، هوای خنکی در داخل آن ایجاد کند. در کنار این بادگیر باغی شامل سه عمارت هشتی و سردر و تالار آینه نیز موجود است که بهشت آیین خوانده می شود و دارای نقوش اسلیمی است. این باغ مدتها محل اقامت کریم خان زند در یزد بود و از نظر طراحی در شمار زیباترین باغ های دوره زندیه و قاجاریه محسوب می شود. قدیمی ترین میدان ساعت شهری در ایران قدیمی ترین ساعت شهری ایران در میدان وقت الساعت یزد نصب شده است. این ساعت آفتابی به استناد کتاب جامع مفیدی نخستین ساعت شهری است که فردی به نام ابوبکر ساعت ساز یزدی آن را در سال 725 هجری قمری در مدرسه رکنیه در جوارمسجد جامع یزد نصب کرد. این مکان بعدها به نام میدان وقت الساعت شهرت یافت. قدیمی ترین نخل چوبی ایران نخل چوبی میدان امیر چخماق به عنوان قدیمی ترین نخل چوبی ایران با 450 سال عمر متعلق به عصر صفوی و به نخل حیدری ها معروف است. بلندی این نخل 8.5 متر و اضلاع آن نیز 8.5 در 8.5 متر است. این نخل مجموعه مشبکی از چوبهای تراشیده شده با گره چینی ها و تیرهای بزرگ است که تقریبا به شکل درخت سرو (نماد آزادگی) ساخته شده است. اما بزرگترین نخل ایران نیز با همین ویژگی ها در شهرستان زارچ قرار دارد. یزدی ها رسم دارند که در ایام سوگواری امام حسین(ع) مراسم نخل گردانی اجرا کنند. این نخل توسط 150 نفر در میان مردم گردانده می شود تا مراسم ویژه آن نمادی باشد برای آزادگی و مظلومیت امام سوم شیعیان. قدیمی ترین مسجد ایران ساخت مسجد جامع فهرج واقع در 30 کیلومتری شهر یزد، به نیمه اول قرن اول هجری برمی گردد. این مسجد، تنها مسجد جهان اسلام است که ساختمان آن از ابتدا تا کنون هیچ تغییری نکرده است. اگرچه در میان باستان شناسان اختلاف نظر وجود دارد اما ظاهرا مسجد جامع فهرج قدیمی ترین مسجد ایران است. مسجد جامع فهرج کماکان زنده و پویا بوده و در آن نماز جماعت برپا می کنند. بلندترین مناره های جهان مسجد جامع کبیر یزد یکی از شاهکارهای معماری و تاریخی جهان به شمار می رود و به جرات می توان گفت دارای بلندترین مناره های جهان است. بنای این مسجد با عظمت قرنهاست که از فراسوی تاریخ تمدن این سرزمین می درخشد به نحوی که در کتب تاریخی یزد آمده است:«مسجد را بر جای آتشگاه ساسانی ساخته اند و سنگ بنای آن توسط علاء الدوله گرشاسب نهاده شده است». مسجد جامع قدیم در قرن ششم هجری قمری و به دستور گرشاسب از نوادگان «علاء الدوله کالنجار» ساخته شد و بنای اصلی مسجد کنونی از آثار «سید رکن الدین محمد قاضی» است. دو مناره مسجد که ارتفاع تقریبی آن از کف تا نوک به بیش از 52 متر می رسد، دارای قطری در حدود هشت متر است که در دوره صفوی به بنا افزوده شده اما در سال 1313 هجری شمسی فرو ریخت و دوباره تجدید بنا شد. بلندای این مناره ها و اینکه کاشی کاری منحصر به فردی حتی در اوج مناره ها انجام شده، تعجب همگان را بر می انگیزد زیرا این مناره ها هرچه به سمت بالا رفته باریکتر شده و تنها یکی از آنها دارای پلکان است از اینرو ظرافت کاشی کاری در این ارتفاع به واقع قابل تحسین است. بیشترین تعداد دخمه ها در یزد دخمه محلی است که زرتشتیان، مردگان را بر طبق آداب دینی در آن می نهادند اما از وقتی که به دفن کردن در گورستان پرداخته اند، استفاده از دخمه متروک شده است. بیشترین این دخمه ها در یزد قرار دارد چون در این شهر زرتشتیان زیادی زندگی می کردند. دخمه قدیمی یزد حدود سی سال است که دیگر مورد استفاده نیست، دخمه مانکجی لیمجی هاتریا، دخمه چم تفت، دخمه شریف آباد اردکان،دخمه ترک آباد اردکان تنها نام تعدادی از دخمه های زیاد موجود در یزد است. سرپرستی این دخمه ها را انجمن زرتشتیان بر عهده دارد. تنها آب انبار شش بادگیری جهان انبار شش بادگیر یزد به دلیل دارا بودن شش بادگیر به این نام معروف شده و تنها آب انبار شش بادگیر جهان است. سه بادگیر آن از ابتدا ساخته شده بود و سه بادگیر دیگر بعدها به آن اضافه شده است، با کمی دقت در شکل بادگیرها تفاوت سه بادگیر قدیمی با دیگر بادگیرهای آن را می توان مشاهده کرد. شش بادگیر آب انبار با توجه به شرایط اقلیمی و جهت باد در این منطقه به شکل هشت وجهی هستند. شهر یزد همچنین دارای تنها آب انبار هفت بادگیری جهان با دو مخزن است که در روستای عصر آباد قرار دارد. تنها کاروانسرای دایره ای در ایران غیراز همه جاذبه های منحصر به فردی که در شهر یزد وجود دارد، می توان تنها ترین کاروانسرای دایره شکل ایران را هم در شهرستان مهریز در مسیر یزد به کرمان مشاهده کرد. کاروانسرای زین الدین یکی از 99 کاروانسرایی است که شاه عباس در ایران ساخته با این تفاوت که معماری آن دایره ای است.اکنون از این کاروانسرا به عنوان یک اقامتگاه سنتی و جاذبه گردشگری یاد می شود. می گویند که اقامت در این کاروانسرای 400 ساله و دیدن آسمان پر ستاره اش امری است که با آن تجربه سفر به یزد، تاریخی ترین شهر جهان کامل می شود! گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی منبع: مهر 3 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 دی، ۱۳۹۱ [h=2]شهری تاریخی زیر نقاب[/h] شهری تاریخی زیر نقاب اگر شما هم جز مسافرینی هستید كه به خراسان و شهرستان سبزوار سفر می‌كنید و علاقه‌مند به دیدن آثار تاریخی نیز هستید، پیشنهاد می‌كنیم تنها به دیدن آثار ارزشمند شهرهای مسیر از جمله سبزوار بسنده نكنید، چراكه در نزدیكی سبزوار شهری كوچك قرار دارد كه نام آن برای بیشتر ما چندان آشنا نیست. شهری به نام «نقاب» كه اگرچه امروزه دورافتاده و كم‌جمعیت است، ولی آثار و بقایای تاریخی موجود در آن نشان از گذشته‌ای پرشكوه و پراهمیت دارد؛ البته ذكر این نكته ضروری است كه نقاب مركز شهرستان جوین است و سراسر این منطقه در گذشته جوین نام داشته كه بدون تردید بیشتر دوستداران فرهنگ و ادبیات ایران نام جوین را به واسطه شخص عطاملك جوینی مولف كتاب مشهور جهانگشای جوینی می‌شناسند. شهر نقاب از نظر تاریخی از قدمت و پیشینه بسیار كهنی برخوردار است. قرار گرفتن در كنار جاده ابریشم نیز خود یكی دیگر از دلایل پراهمیت بودن این منطقه در روزگار گذشته است. از سوی دیگر این منطقه به علت واقع شدن بین ارتفاعات كوه‌های آلاداغ در شمال و كوه‌های سبزوار در جنوب از موقعیت ویژه‌ای برخوردار است. مسجد آق‌قلعه در 79 كیلومتری شمال سبزوار و هفت كیلومتری غرب شهر نقاب واقع شده است. متاسفانه در سال‌های اخیر انجام فعالیت‌های عمرانی و شهرسازی كه بدون مطالعه از نظر حفظ آثار تاریخی انجام گرفت، موجب آسیب‌دیدگی شدید این مجموعه شده است. این مسجد در داخل حصار قلعه واقع شده است و ایوان ورودی آن دارای دو نیم‌برج است كه بخش تیزه ایوان آسیب دیده است. مسجد دارای دو شبستان غربی و شرقی است كه شبستان غربی تقریبا از بین رفته اما شبستان شرقی نسبتا سالم مانده است. مسجد دارای سه محراب، یكی در گنبد خانه و دو محراب در شبستان‌ها‌ست. ارتفاع گنبد مسجد آق‌قلعه حدود 12 متر است، شبستان‌های اطراف گنبد اصلی نیز هركدام به وسیله 15 گنبد كوچك پوشیده شده است. در ساقه داخلی گنبد و محل اتصال بدنه به گنبد و زیر فیلپوش‌ها و نورگیرها، یك ردیف كتیبه روی گچ دور تا دور بنا را پوشش می دهد. تنها كتیبه این بنا در داخل گنبد خانه مسجد است كه در آن تاریخ 712 هجری قمری دیده می‌شود. البته كتیبه مزبور آسیب فراوان دیده و در بخش‌هایی به كلی تخریب شده و در مرمت آن این محل‌ها با گچ سفید پر شده‌اند. این تاریخ در واقع، زمان ساخت اولیه آق‌قلعه در زمان فرمانروایی سلطان محمد خدابنده، الجایتو است. در ضلع غربی این دژ، بقایای سه طبقه معماری دیده می‌شود. تعدادی اتاق در این بخش وجود دارد. با توجه به متون تاریخی و آثار موجود مشخص می‌شود كه حاكمان این منطقه در اواخر حكومت ایلخانان به منظور ایجاد شهری به سبك سلطانیه زنجان به شكل تقریبا مستطیل، شامل تمامی فضاهای كالبدی شهری آن دوره یعنی؛ خندق، برج، بارو، ارگ، مسجد، قنات، قبرستان و.... ایجاد كرده‌اند دژ آق‌قلعه دژ آق‌قلعه دارای مساحت 42.3 هكتار درون حصار اصلی و محیط آن 2850 متر است و بخش ارگ حكومتی، درون آن قرار دارد. ارتفاع موجود حصار از چهار متر تا 11 متر متغیر است كه در جاهای مختلفی بتازگی و به بهانه عملیات راهسازی یا لوله‌كشی آسیب‌دیده است. دور تا دور دیواره دژ در گذشته دارای خندق بوده كه در حال حاضر در بیشتر بخش‌ها پر شده است. كهن‌دژ در بخش شرقی حصار قرار دارد و در آن بافت‌های معماری مشهود است و احتمالا اهالی هنگام احساس خطر به این بخش پناهنده می‌شدند. در ضلع غربی این دژ، بقایای سه طبقه معماری دیده می‌شود. تعدادی اتاق در این بخش وجود دارد. با توجه به متون تاریخی و آثار موجود مشخص می‌شود كه حاكمان این منطقه در اواخر حكومت ایلخانان به منظور ایجاد شهری به سبك سلطانیه زنجان به شكل تقریبا مستطیل، شامل تمامی فضاهای كالبدی شهری آن دوره یعنی؛ خندق، برج، بارو، ارگ، مسجد، قنات، قبرستان و.... ایجاد كرده‌اند. دروازه ورودی شهر از ضلع شمالی بوده كه با توجه به وجود خندق دارای پلی متحرك بوده است. در زمان صفویه باز هم در جبهه جنوبی آق‌قلعه روی خرابه‌های ایلخانی، خانه‌های خشت و گلی ساخته شده و به نسبت پیشین جمعیت بیشتری در آن ساكن می‌شوند؛ از این زمان سكونت در این محل تا اوایل دوره قاجار ادامه دارد. لازم به توضیح است كه براساس عكس‌های هوایی منطقه، رشته قنات‌های فراوانی در این محل وجود داشته كه اصلی‌ترین آن رشته قناتی است كه از ضلع جنوبی مجموعه وارد شده و حلقه چاه‌های آن پی در پی تا ضلع شمال آن ادامه می‌یابد كه خود مهم‌ترین عامل آبادی این سطح و سطوح پیرامون آن بوده است. امامزاده هفت معصوم (كروژده) این بنا به فاصله 70 كیلومتری شمال غرب سبزوار و سه كیلومتری جاده جوین ـ جاجرم واقع شده است. در اطراف بنا قبرستانی وجود دارد. گنبد بنا در گذشته فرو ریخته و مجددا ساخته شده است و پوشش فعلی آن كاهگل است. عنصر اصلی تشكیل‌دهنده بنا خشت خام است. بنای امامزاده هفت معصوم از بیرون دارای یك پلان هشت ضلعی است، به جز جبهه شمالی كه ایوان ورودی بنا را تشكیل می‌دهد، در دیگر جبهه‌ها هر كدام از هفت ضلع، یك طاق نما را در بر گرفته است كه چون روی بدنه خارجی را با گل نسبتا ضخیمی اندود كرده‌اند به جز چند طاق كه كمی از آنها پیدا‌ست، بقیه در زیر گل مدفون شده‌اند. از دیگر دیدنی‌های منطقه جوین و نقاب می‌توان به: امامزاده بهرامیه، امامزاده كلاته میمری، امامزاده بداغ‌آباد، آرامگاه سعدالدین حموی، آبشار بید، سد و رودخانه یام اشاره كرد. بخش گردشگری تبیان برگرفته از جام جم 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 دی، ۱۳۹۱ [h=2][/h] شهر سربداران خیلی ها برای تابستان امسال شان برنامه سفر به مشهد مقدس را خواهند داشت. اگر شما هم جزو این مسافران هستید، پیشنهاد می کنیم فقط به این شهر بسنده نکنید و در مسیر رسیدن به مشهد سری هم به سبزوار بزنید. شهری که به خاطر سرسبزی و خرمی اش به این نام معروف شده است. سبزوار اگرچه در استان خراسان رضوی قرار دارد اما در آن خبری از آب و هوای گرم و خشک نیست. این شهر کوهستانی هوای معتدلی دارد و فقط در تابستان ها در آن خشکی را می بینید. با این حال، گرمای این شهر به خاطر محصور شدن در میان کوه ها از بسیاری مناطق مرکزی کشور خنک تر است. اما چیزی که باعث شد سفر به سبزوار را به شما پیشنهاد کنیم، طبیعت و سرسبزی این شهر نیست که اگر بنا به سفر به مناطق سرسبز باشد، گزینه های بیشتری پیش روی شما خواهد بود. آنچه سبزوار را به یک مقصد گردشگری دوست داشتنی تبدیل می کند، بناهای تاریخی آن است که تاریخ دوستان زیادی را به این شهر می کشاند. آنچه در سبزوار خواهید دید آتشكده آذربرزین مهر: این آتشكده در نزدیكی روستایی به نام ریوند قرار دارد كه بنایی به‌جا مانده از دوره ساسانی است. این بنا از نوع چهار طاقی‌های مشهور این دوره است. مسجد جامع سبزوار: این مسجد از بناهای دوره ایلخانی است كه در خیابان بیهقی قرار گرفته است. تزئیناتی كه در این مسجد به كار رفته، كاشیكاری با كاشی‌های هفت رنگ و كاشیكاری خشتی است. در بالای محراب كتیبه‌ای به تاریخ 1292 به چشم می‌خورد. مناره‌های مسجد نمایی آجری و ساده دارند. شبستان‌های آن دارای طاق‌های ضربی است كه نمای زیبایی به داخل مسجد بخشیده است. ایوان بلند این مسجد نیز سراسر از تزئینات كاشیكاری پوشیده كه مربوط به دوره ساخت بنا نیست و در دوره‌ای جدیدتر روی بدنه آن كار شده است. كتیبه‌های سنگی از دوره صفوی نیز در دالان شرقی مسجد به چشم می‌خورد كه در مورد دستوراتی است كه شاه طهماسب صفوی به مردم منطقه ابلاغ كرده بود. مسجد پامنار: مسجد پامنار اما از مسجد جامع در این شهر قدمت بیشتری دارد و بر پایه بررسی‌های انجام شده، قدمت آن به سده‌های نخستین اسلام می‌رسد. این مسجد نیز در خیابان بیهقی قرار دارد. این مسجد از یك شبستان ستون‌دار، ایوان، تك‌منار و صحنی كه در بخش جنوبی است تشكیل شده، البته با بررسی و تحقیق آن را الحاقی اعلام كردند. به دلیل وجود این تك منار به بلندای 20 متر درست در كنار ایوان، به مسجد پامنار شهرت پیدا كرده است. این منار به وسیله آجر چینی‌های زیبا تزئین شده و بر بدنه آن كتیبه‌ای دیده می‌شود كه به صورت نواری پهن دور تا دور ساقه مناره را فراگرفته است. در زیر این كتیبه آجرهای لعابدار بسیار كوچك لاجوردی رنگ كار شده است. بر پایه كتاب‌های تاریخی این مسجد در سال 317 هجری ساخته شده و ساخت منار را هم به سال 420 هجری منتسب كرده‌اند. مناره خسروگرد: این مناره در نزدیكی روستای خسروگرد قرار دارد كه برای راهیابی به كار می‌رفته است كه به آن میل راهیابی می‌گفتند. این مناره دارای كتیبه‌ای است كه سال 505 هجری در آن نوشته شده كه به دوره سلجوقی برمی‌گردد. امامزاده یحیی: بنای گنبددار و روحانی امامزاده در تقاطع خیابان‌های اسرار و بیهقی است. گنبد بنا و مناره‌ها با كاشی‌های فیروزه ایشان از دور نمایان است و جلوه‌ای خاص به این محل داده است. گنبد بنا از نوع گنبدهای ساقه‌دار بوده كه ساقه آن بلند است. گنبد خانه قدیمی‌ترین بخش امامزاده است. كاروانسرای فرامرزخان: به این كاروانسرا رباط كانون نیز گفته می‌شود كه در بخش غربی میدان كارگر شهر قرار دارد. این بنا از نوع كاروانسراهای چهار ایوانی است كه توسط حاج فرامرزخان سبزواری برای زائران حرم امام رضا(ع) وقف شده بود. صحن كاروانسرا باز است و بجز چهار ایوان در چهار جهت اصلی، غرفه‌هایی نیز روبه‌روی صحن دیده می‌شود. امروزه این بنا را به موزه مردم‌شناسی تبدیل كرده‌اند. از دیگر بناهای دیدنی شهر می‌توان به مصلای سبزوار، آرامگاه حاج ملاهادی سبزواری، آرامگاه ملاحسین كاشی، آرامگاه اسطوره‌ای سهراب، مدرسه فصیحه، امامزاده شعیب بن موسی بن جعفر، باغ اسكویی، بازار، ارگ سبزوار، چهار تاقی ریوند، مقبره خانوادگی و آرامگاه میرزا امین الدین مشهدی و یخدان‌های سبزوار (مشهور به شیش یخدونا) اشاره كرد. پناهگاه و منطقه حفاظت شده شیر احمد و منطقه شكار ممنوع پروند هم از مناطق طبیعی هستند كه در نزدیكی شهر سبزوار قرار دارند. روزهای تعطیل مردم از گوشه و كنار این شهر و روستاهای اطراف برای گردش و تفریح به آنجا می‌روند. در این مناطق گیاهان دارویی بسیاری رشد می‌كند.در هر دو منطقه شكار جانوران و پرندگان ممنوع است و این به حیات وحش منطقه كمك می‌كند تا به دور از آسیب‌های انسانی پابرجا بمانند. فراوری: الهام مرادیبخش گردشگری تبیان برگرفته از جام جم 2 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 دی، ۱۳۹۱ [h=2][/h] سفر به پنج هزار سال تاریخ بر اساس شواهد تاریخی، نیشابور حدود پنج هزار سال قدمت دارد. نام آن از واژه «نه شاهپور» گرفته شده است؛ «نه» به معنی شهر است، یعنی شهری كه شاهپور آن را بنا كرده است. از نیشابور با اسامی و عناوین دیگری همچون ابرشهر، شهر قلمدان‌های مرصع، شهر صبح هنگامان، شهر فیروزه و شهر سلسله‌الذهب هم یاد شده است. این شهر مركز حكومت طاهریان بوده كه مغول‌ها آن را با خاك یكسان كردند. نیشابور كنونی در نزدیكی شهر كهن آن بنا شده است.اما بسیاری از مردم، نیشابور را به شهر شعر و شعور می‌شناسند ولی اگر یك‌بار به این شهر سفر كرده باشید بلافاصله متوجه خواهید شد كه كنار جاذبه‌های مختلف ادبی، هنری و تاریخی، نیشابور شهر باغ‌های رویایی و كوچه‌باغ‌های شگفت‌انگیز است و بیهوده نیست كه آوازه این كوچه باغ‌ها در سراسر ادب و هنر ما پیچیده است و بخش عمده‌ای از شاعران و هنرمندان خراسانی به گونه‌ای مستقیم و غیرمستقیم در آثارشان ذكر خیری از باغ‌های نیشابور كرده‌اند. باغ خیام، باغ خرمك، باغ امامزاده محروق، باغ قدمگاه و باغ شیخ فریدالدین عطار نیشابوری از جمله میراث فرهنگی نیشابور است كه پس از گذشت قرن‌ها، هنوز دلربا و استوار همچون نگینی می‌درخشند و شاید اغراق نباشد اگر بگوییم این باغ‌ها در شهر تاریخی و باستانی نیشابور می‌توانند خود به تنهایی میزبان و محركی برای دعوت از گردشگران ایرانی و خارجی باشند. در بازدید از این باغ‌ها دوربین عكاسی را فراموش نكنید كه بعدها حسرت خواهید خورد. نامیدن این باغ به نام قدمگاه، به دلیل اثر قدم‌های مبارك امام هشتم (ع) روی یك لوح سنگی است. هنگامی كه آن امام همام، جاده ولایت ـ مسیر مدینه تا مرو ـ را طی نمودند، تنها شهری كه در این مسیر، مفتخر به میزبانی حضرت رضا(ع) شد، نیشابور بود كه در همین مكان هم حدیث معروف سلسله الذهب شكل می‌گیرد باغ قدمگاه یكی از باغ‌های ایرانی نیشابور، باغ زیبای قدمگاه است كه مزین به نظم و تناسب و برخوردار از حرمتی ویژه است كه هنوز هم سایه سنگین تاریخ را در گوشه گوشه آن می‌توان حس كرد. ورودی باغ، فوق‌العاده زیباست و عمارت آن مزین به كاشی‌های رنگی معرق است. این باغ در شیبی تند قرار دارد و جریان آب از بالاترین نقطه باغ از استخری كه محل جمع‌آوری و پخش آب است آغاز می‌شود و به دور حیاط و عمارت می‌چرخد و سرانجام از زیر سرسرا و ورودی گذر می‌كند. نامیدن این باغ به نام قدمگاه، به دلیل اثر قدم‌های مبارك امام هشتم (ع) روی یك لوح سنگی است. هنگامی كه آن امام همام، جاده ولایت ـ مسیر مدینه تا مرو ـ را طی نمودند، تنها شهری كه در این مسیر، مفتخر به میزبانی حضرت رضا(ع) شد، نیشابور بود كه در همین مكان هم حدیث معروف سلسله الذهب شكل می‌گیرد. باغ محروق از دیگر باغ‌های ماندگار ایران كه در شهر نیشابور قدیم پابرجاست، باغ امامزاده محمد محروق است كه بر اساس نظم منطقی، وسعت و گستردگی هماهنگ، رعایت جهات جغرافیایی و مشخصات محیطی، استفاده درست از آفتاب و خلق محیطی آرام و مصفا و نیز هماهنگی عمارت (كوشك) با باغ، حیرت‌انگیز است. باغ عطار باغ شیخ فریدالدین عطار نیشابوری را هم در سفر به نیشابور حتما باید ببینید كه آرامگاه زیبای كمال‌الملك ـ نقاش بزرگ ایران ـ در غرب باغ، جلوه‌ای خاص به فضا داده است. اما اگر گذارتان به نیشابور و باغ های معروف آن افتاد، سری هم به موزه های زیبای این شهر بزنید که هر کدام گوشه هایی از تاریخ این منطقه را روایت می کنند. موزه رباط شاه عباسی این موزه در ضلع شرقی رباط در گوشه میدان خیام قرار گرفته و با مساحت تقریبی 600 متر مربع همزمان با برپایی کنگره بزر گداشت عطار نیشابوری در سال 1374 اقتتاح شد. موزه رباط از نوع موزه های محلی و منطقه ای و مشتمل بر سه بخش باستان شناسی، مردم شناسی و بخش ویژه است و در واقع ساختمان آن کاروانسرای شاه عباسی نیشابور، یکی از بناهای دوره صفویان بوده است. برای دیدن این موزه باید به بافت مرکزی شهر نیشابور، خیابان امام خمینی (نیشابور)، مراجعه کنید. موزه حکیم عمر خیام این موزه به مناسبت برگزاری کنگره جهانی خیام، در 28 اردیبهشت ماه 1379 در کنار آرامگاه خیام احداث شد. در بازدید از این موزه چهاربخش را می بینید. بخش اول آثار مربوط به نجوم شامل ابزار آلات رصد و ستاره شناسی، اسطرلاب، انواع قطب نماها و صور فلکی است. بخش دوم ظروف فلزی معاصر باخیام از قرن پنجم ه. ق را شامل می شود، بخش سوم شامل ظروف سفالین لعابدارمربوط به قرون سوم تا هفتم هجری قمری است و در بخش چهارم هم نسخ خطی، نسخ خطی نجوم و تابلوهای مربوط به حکیم عمر خیام به چشم می خورد. فراوری:الهام مرادیبخش گردشگری تبیان برگرفته از جام جم، پورتال نیشابور 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده