Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آذر، ۱۳۹۱ بررسي مسئلة ساختمان هاي بلند مرتبه در منظر شهري داراي ابعاد مثبت و منفي زيادي است. شناخت اين ابعاد مي تواند تصميم گيرندگان را در جهت تقويت ابعاد مثبت و همچنين حذف ابعاد منفي كمك نمايد. بر همين اساس، تحقيق حاضر به بررسي جايگاه ساختمانهاي بلند مرتبه در منظر شهري با هدف روش نتر ساختن ابعاد مسئله م يپردازد. بررسي چگونگي قرار گيري ساختمان هاي بلند مرتبه در شهر مي تواند از منظرهاي مختلف مورد بررسي قرار گيرد، اما آنچه در اين تحقيق مد نظر است مقايسه اي تطبيقي ميان دو نوع قرارگيري ابنيه بلند در شهر است كه به صورت خوشه اي (cluster) و منفرد (stand alone) شناخته می شود. ارزيابي تأثير اين دو نوع ابنيه بلند در شهر بر اساس سه هدف : 1. عملكردي 2. هويتي 3. زيباشناسانه اقدام صورت ميگيرد كه به ترتيب ايجاد بيشترين كارايي، معنا و زيبايي در منظر شهري مورد توجه قرار مي دهد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش ارزيابي تطبيقي استفاده مي شده كه در آن به بررسي ايجاد فرصتها و تهديدها بر اساس قرارگيري ابنيه بلند به صورت منفرد و خوشه اي پرداخته قرار مي دهد. يافته هاي اين تحقيق نشان ميدهد كه در مكانيابي و معماري بناهاي بلند منفرد و خوشه اي بايد تفاوت قائل شد؛ زيرا ابعاد تأثيرگذار اين بناها در منظر شهري متفاوت است. برج هاي منفرد داراي مفهوم "منيت"و بناهاي بلند خوشه اي تجربه حذف ديدهاي شهري مي شود. بر اساس تفاوت هاي اين دو نوع بناي بلند، بايد تصميمات مناسب در ضوابط معماري و مكان يابي براي هر يك به عمل آيد. واژگان کلیدی: منظر شهري، ساختمان هاي بلند مرتبه، خوشه اي، برج هاي منفرد نویسندگان: مهرداد کریمی مشاور، سید امیر منصوری، علی اصغر ادیبی دانلود مقاله 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده