Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آذر، ۱۳۹۱ دو مفهوم از فضای شهری در کالبد شهر ایرانی قابل درک است. یکی مفهوم آرمان شهر دولتی ایرانی است که در آن دولت نیازمند تعامل با مردم نیست و مکانی نیز در شهر برای این موضوع در نظر گرفته نمی شود، مانند تمامی شهرهای قدرت مادی و پارسی ایران. دیگری مفهوم دولت شهر آرمانی ایرانی است که در آن حضور مردم در عرصه تصمیم گیری های دولتی مطرح بود و مکان میدان مرکزی در شهر بدین منظور اختصاص یافته است. مانند شهرهای پارسی هلنی و پارتی که چون این میدان، صحن معبد نیز می باشد، مفهوم یک دولت شهر آرمانی ایرانی نیز دارد. سازمان شار ایرانی در دولت اشکانی از یکسو با تبعیت از قدرت پادشاه دارای حصار و قلعه بوده است، و از سوی دیگر دولت - شهری است که در آن از آرای مردم در تصمیم گیری های حکومتی استفاده می شود، که مکان جلوه این حضور اجتماعی، میدانی در جلوی معبد ایرانی بوده است. چون این میدان حکومتی در راستای باورهای دینی و آرمان های ایرانی شکل می گیرد، مفهوم فضای شهری ایرانی در این دوره یک دولت شهر آرمانی ایرانی است. به منظور اثبات فرضیه های فوق، تعریفی از موضوع فضای شهری به تشریح مفاهیم ذهنی و مصادیق عینی، در مکاتب شهرسازی پرداخته می شود. سپس تاریخ مفاهیم دولت شهرهای ایرانی و یونانی در سیر تحول شهرسازی ایران نسبت به هم مقایسه می شوند. عدم تمایل به مردم سالاری بودن حکومت های ایرانی، قلعه شهرهای مادی و پارسی با دولت شهر آرمانی مردم سالارانه که در شهر هترا عنوان گشته مطرح می شود. واژگان کلیدی: شهر، ایران، یونان، باستان، دولت شهر، آرمان شهر، فضای شهری نویسنده: احمد میرزا کوچک خوشنویس برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده