mani24 29665 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ v معرفي خرگوش اهلي (Oryctolagus Cuniculus)حيواني از راسته خرگوش شكلان (Lagomorpha) و خانواده Leporidae است و خاستگاه ابتدائي آن غرب اروپا و شمال غرب آفريقا مي‌باشد. در حال حاضر از نژادهاي مختلف آن به منظورهاي گوناگون از جمله توليد پشم و گوشت، انجام تحقيقات‌بيولوژيكي و بعنوان حيوانات خانگي استفاده مي‌شود. رفتار غير تهاجمي و آرام خرگوش آنرا بعنوان يك حيوان خانگي ايده‌آل مطرح نموده است. با اين وجود جهت‌نگهداري مناسب آن، آشنائي با خصوصيات آناتوميكي، فيزيولوژيكي و رفتاري اين حيوان ضروري است. vويژگيهاي كالبد شناسي و فيزيولوژيكي سر:مهمترين ويژگي آناتوميكي حيوان در سر، گوشها مي‌باشند. بخش خارجي گوشها يعني لاله گوش‌خصوصيت برجسته اين حيوان بوده و علاوه بر نقش آن در شنوائي، به لحاظ وجود شبكه وسيع عروقي در زير پوست‌اين ناحيه، تأثير مهمي درتنظيم حرارت بدن دارند. لاله‌هاي گوش نرم و بسيار حساس مي‌باشند و نبايد از آنها براي‌گرفتن و مقيد كردن حيوان استفاده نمود. چشمها به نسبت اندازه سر بزرگ و داراي زاويه ديدي حدود 190 درجه مي‌باشند. مردمكها قدرت اتساع‌زيادي دارند و بدين علت حساسيت بينائي حيوان به نور را در مقايسه با انسان 8 برابر افزايش مي‌دهند. پلك سوم دراين حيوانات رشد قابل ملاحظه‌اي دارد كه در هنگام خواب از گوشه داخلي چشم حركت نموده و سطح قرنيه رامي‌پوشاند. دندانهاي خرگوش رشد دائمي دارند، بعنوان مثال دندانهاي پيشين در طول سال بيش از 10-12 سانتيمتر رشدمي‌نمايد بنابراين بيماريهاي دنداني نظير رشد بيش از حد دندانها و يا وجود دندانهاي نابجا و بد شكل از موارد متداول‌در خرگوشها مي‌باشند. قفسه صدري: حجم قفسه صدري در مقايسه با گنجايش محوطه خيلي كوچك است. قلب نيز كوچك است وبر خلاف ساير پستانداران دريچه دهليزي - بطني سمت راست سه لختي (Tricuspid) نبوده و دو لختي Bicuspid))است. محوطه بطني: طول روده‌ها حدود 10 برابر طول بدن است و بخش مهمي از آن را (از نظر گنجايش و عملكرد)روده‌كور (Cecum)تشكيل مي‌دهد كه باقيمانده هضم نشده مواد غذائي پس از عبور از روده باريك وارد آن شده وتوسط ميكروفلور موجود در آن مورد تجزيه قرار مي‌گيرند و تركيبي غني از پروتئين و ويتامين را ايجاد مي‌كنند. خرگوش بطور طبيعي و غريزي رفتاري تحت عنوان مدفوع خواري دارد. اين حيوانات دو نوع مدفوع توليدمي‌كنند كه يك نوع آن بشكل دانه‌اي و نوع ديگر بحالت خميري است. نوع دوم غني از تركيبات پروتئيني و ويتاميني‌است و حيوان فقط اين نوع مدفوع را مورد تغذيه قرار مي‌دهد. اين عمل معمولا صبح زود انجام مي‌شود و حيوان‌مدفوع را مستقيما از مخرج خود مي‌گيرد و بدين ترتيب بخشي از نياز بدن به پروتئين و تركيبات ويتاميني را تامين‌مي‌نمايد. ادرار خرگوش بواسطه مصرف جيره غذائي گياهي داراي PH قليائي حدود 8/2 است و رنگ آن از زرد روشن تانارنجي پر رنگ يا قهوه‌اي متمايل به قرمز متغير است كه ميزان رنگ بر اساس دهيدراتاسيون و قليائي بودن ادرار تغييرمي‌كند. همچنين بخاطر وجود نمكهاي كربنات كلسيم و فسفات آمونيم و منيزيم ادرار كدر است. رسوب اين تركيبات‌بر سطح ميله‌هاي قفس، تميز كردن لانه را با اشكال روبرو مي‌سازد. درجه حرارت طبيعي بدن بين 37 تا 39/4 درجه سانتيگراد و به طور متوسط 38/3 درجه سانتيگراد مي‌باشد. با توجه به وجود نژادهاي مختلف وزن حيوان بالغ مي‌تواند از حداقلkg 0/9 در نژادهاي كوچك (آلماني،لهستاني) تا kg 1/8 در نژادهاي متوسط (نيوزيلند) و kg 7/3 در نژادهاي بزرگ (فلاماندري بزرگ) متغير باشد. متوسططول عمر اين حيوان حدود 5 تا 6 سال و حداكثر طول عمر قابل انتظار 15 سال است. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ v نگهداري خرگوش را مي‌توان در داخل منزل (بعنوان مثال در حياط) نگهداري نمود. حداقل سطح مورد نياز براي‌خرگوش با وزن kg 2 حدود 0/3 متر مربع است. براي خرگوشهاي با وزن بيش از kg 2 به ازاء هر كيلوگرم وزن اضافه‌سطح لانه بايد حدود 0/2 - 0/1 متر مربع افزايش يابد و در صورتيكه چند خرگوش با هم نگهداري شوند بايد به ازاءهر خرگوش اضافي 0/2 متر مربع به سطح لانه افزوده گردد. ارتقاع لانه بايد در حدي باشد كه حيوان بتواند بطور كامل بر روي پاهاي خود بلند شود كه بسته به جثه حيوان‌مي‌تواند حدود 45-90 سانتيمتر در نظر گرفته شود. در صورتيكه خرگوش در فضاي خارج منزل نگهداري مي‌شودكف لانه بايد در مقابل نفوذ رطوبت عايق شود و در صورتيكه نگهداري در داخل منزل صورت مي‌گيرد كف لانه‌مي‌تواند مشبك و يا توري باشد كه بدين ترتيب ادرار و رطوبت ناشي از آن در كف قفس باقي نمي‌ماند و اين مسئله‌اجازه مي‌دهد تا تميز كردن لانه در فواصل طولاني‌تري انجام گيرد. جهت جلوگيري از بروز نزاع در بين خرگوشها و عوارض متعاقب آن، خرگوشهاي نر را بايد جدا از هم نگهداري‌نمود. همچنين نرها و ماده‌ها نيز جز در هنگام جفتگيري بايد در لانه‌هاي جداگانه نگهداري شوند. نگهداري چندخرگوش ماده با هم در يك قفس اشكالي ندارد. خرگوشها مي‌توانند درجه حرارت بين 270 - 4 درجه را تحمل نمايند كه البته متوسط درجه حرارت توصيه‌شده بين 22 - 16 درجه سانتيگراد است. رطوبت محيط بايد حدود 60 - 40 % باشد و حداقل طول مدت روشنائي‌مورد نياز 16 - 14 ساعت است. در صورتيكه طول مدت روشنائي محيط از اين مقدار كوتاهتر باشد حيوان دچارنقصان فعاليت جنسي پائيزي (Autumnal ***ual depression) مي‌گردد. v تغذيه ميزان مصرف غذا در خرگوشها بطور متوسط روزانه حدود 5 گرم به ازاء 100 گرم وزن بدن است. بهترين ماده‌غذائي براي خرگوشها، جيره‌هاي غذائي تجاري است كه تركيبات آن بر اساس نياز حيوان تنظيم شده است. اين‌جيره‌ها معمولا حاوي 17% - 14% پروتئين، 22% - 12% فيبرخام و 2500 - 2100 كيلو كالري انرژي هستند. در كنار اين مواد مي‌توان از سبزيجات مختلف نيز استفاده نمود و بايد توجه كرد كه سبزيجات فاسد و كپك‌زده‌نباشند. اين حيوان از نظر فيزيولوژيك شبه نشخوار كننده (Pseudoruminant) بشمار ميرود و چون ميكروفلور دستگاه‌گوارش آن نسبت به تغييرات اسمولاريته و PHبسيار حساس است بنابر اين تغيير نوع مواد غذائي بايد به آهستگي وطي مدت 5 - 4 روز انجام گيرد و هرگونه تغيير ناگهاني در محتويات جيره غذائي، بخصوص استفاده از جيره‌هاي غني‌از كربوهيدرات مي‌تواند با ايجاد اختلالات شديد گوارشي سبب مرگ حيوان گردد. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ vتوليد مثل تعيين جنسيت در خرگوشهاي نابالغ بسيار مشكل بوده و به تجربه نياز دارد. بنابراين در اين مورد از دامپزشك‌كمك بگيريد. خرگوشها در حدود سن 24 - 16 هفتگي به بلوغ مي‌رسند. نژادهاي كوچكتر زودتر ازنژادهاي بزرگتر و ماده‌هازودتر از نرها بالغ مي‌شوند. خرگوش ماده سيكل اوستروس منظمي ندارد ولي مرحله پذيرش جنسي طولاني و حدود7-10 روز است. در صورتيكه جفتگيري انجام نگيرد ظرف 1-2 روز حالت پذيرش از بين رفته و پس از آن حيوان‌مجددٹ وارد مرحله پذيرش جنسي مي‌گردد. خرگوش ماده‌اي كه وارد اين مرحله شده است به ساير خرگوشهاي ماده داخل قفس اجازه مي‌دهد كه بر پشت‌وي بجهند كه اين نشانه در جهت تشخيص حيوان آماده جفتگيري حائز اهميت است. همانگونه كه در مبحث لانه ذكرشد نرها و ماده‌ها بايد جدا از يكديگر نگهداري شوند و فقط هنگام پذيرش جنسي خرگوش ماده براي مدت حدود10 دقيقه در قفس خرگوش نر قرار داده شود. در صورتيكه جفتگيري منجر به لقاح نگردد، ممكن است آبستني كاذب (Pseudopregnancy) رخ دهد. در اين‌مرحله حيوان ماده كليه حالات حيوان آبستن را دارد و حتي پستانها نيز بزرگ مي‌شوند ولي اين مرحله حداكثر پس ازحدود 18 روز خاتمه مي‌يابد. طول مدت آبستني حدود 33 - 30 روز است. رشد پستانها سريع بوده و طي هفته آخر آبستني صورت مي‌گيرد.طي روزهاي آخر حيوان ماده شروع به ساخت لانه مي‌نمايد و براي اين منظور اقدام به كندن موهاي ناحيه شكم‌مي‌كند. تعداد بچه‌ها بين 4-12 و بطور متوسط 7 عدد است. بچه‌ها معمولا صبح زود و طي حدود يك ساعت و ياكمتر متولد مي‌شوند. طول مدت شيردهي حدود 4-6 هفته است. مادر در طول روز فقط يكبار و معمولا صبحها به‌بچه‌ها شير مي‌دهد و بقيه ساعات روز لانه بچه‌ها را ترك مي‌نمايد كه اين مسئله نبايد بعنوان عدم پذيرش بچه‌هاتوسط مادر قلمداد شود. در صورت مرگ مادر و يا هنگامي كه مادر قادر به شيردادن بچه‌ها نباشد مي‌توان آنها رابصورت دستي تغذيه نمود. جهت تغذيه بچه‌ها شير با فرمولهاي مختلفي توصيه شده است كه يكي از ساده‌ترين‌فرمولها بشرح زير مي‌باشد: شير گاو 240 سي‌سي زرده تخم مرغ 1 عدد عسل 5 سي‌سي موليتي ويتامين كودكان 5 سي‌سي شير دادن هر 12 تا 24 ساعت انجام مي‌گيرد. البته بايد در نظر داشت كه تغذيه دستي بچه خرگوشها بندرت‌موفقيت‌آميز بوده و ممكن است با مشكلات و عوارض متعدد گوارشي و تنفسي در بچه خرگوشها همراه باشد. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ v خرگوش و بهداشت عمومي هر چند موارد گزارش شده از انتقال بيماريهاي خطرناك بين انسان و حيوان در خرگوشهاي اهلي و خانگي نادراست با اين وجود مهمترين اين بيماريها عبارتند از سالمونلوز، تولارمي، هاري، عفونتهاي قارچي پوست و مو، سل وتوكسوپلاسموز. جهت جلوگيري از بروز بيماري در حيوان و كاهش احتمال انتقال آن به صاحب حيوان توصيه‌هاي زير بايدمورد توجه قرار گيرد. 1 - پس از خريد حيوان، جهت معاينه و بررسي وضعيت سلامت آن و دريافت راهنمائيهاي لازم به درمانگاههاي‌دامپزشكي مراجعه شود. 2 - حتي‌الامكان با ساخت جايگاه و لانه مناسب، حيوان در خارج از محيط منزل و به عنوان مثال در حياط نگهداري‌گردد. 3 - در صورتيكه حيوان در داخل منزل نگهداري مي‌شود بايد داراي جايگاهي خاص و نسبتا محدود باشد و از رفت وآمد آزادانه حيوان در محيط منزل بايد جلو گيري شود. 4 - محل نگهداري و لانه حيوان روزانه نظافت گردد. 5 - از تماس حيوان با حيوانات خانگي افراد ديگر و همچنين حيوانات غيرخانگي نظير گربه‌هاي ولگرد جلوگيري‌شود. 6 - نظافت شخصي علي‌الخصوص شستن دستها پس از تماس با حيوان از اهميت زيادي برخوردار است. 7 - در صورت مشاهده هرگونه تغيير در ظاهر و يا رفتار حيوان، جهت بررسي علت آن به درمانگاه دامپزشكي مراجعه‌شود و بر اساس نظر دامپزشك معالج انجام معاينات دوره‌اي مورد توجه قرار گيرد. واكسن هاري جز در مواردي كه حيوان در معرض هاري قرار دارد و يا در مناطقي كه هاري شايع مي‌باشد توصيه‌نمي‌شود و براي پيشگيري از بروز ساير بيماريهاي متداول در خرگوش نيز تاكنون واكسني تهيه نشده است. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ بیماری های مهم خرگوش عوامل بيماريزاي مختلفي خرگوشها را درگير و مبتلا مي‌كند كه در ذيل به ذكر مهمترين آنها پرداخته مي‌شود . پاستورلوز (Pasteurellosis) مهمترين عامل باكتريايي بيماريزا در خرگوشها پاستورلامولتوسيدا مي‌باشد. عفونت ناشي از اين باكتري ممكن است بصورت التهاب مخاط بيني، پنوموني، التهام گوش مياني، التهاب مخاط چشم، آبسه و عفونتهاي دستگاه تناسلي، ديده شود . متعاقب ابتلا به اين بيماري ظاهرآ ايمني ضعيفي ايجاد مي‌گردد كه باعث مي‌شود خيلي از خرگوشها بصورت حامل (Carrier) باقي مانده و باعث بقاي بيماري در محيط و ابتلاي ساير خرگوشها گردند . توصيه مي‌شود به محض مشاهده علائم فوق جهت تشخيص و درمان بيماري خرگوش خود، به دامپزشك مراجع كنيد. وي توضيح خواهد داد كه آنتي‌بيوتيكها معمولا بيماري را به ظاهر رفع و يا شدت آنرا كاهش مي‌دهند، ولي بيماري ممكن است متعاقب يك فشار محيطي يا استرس، دوباره عود كند . پنوموني (Pneumonia) در هر سني ممكن است حيوان را درگير كند . حيوان مبتلا علايمي چون تب (©40 كاهش اشتها، التهاب مخاط بيني (ابتدا با تشرح سروزي چشمها و بيني شروع شده و سپس اين ترشحات بصورت چركي و خشك شده بر روي بيني مشاهده مي‌شوند)، تنگي نفس، عطسه و سفه از خود نشان مي‌دهد . توصيه مي‌كنيم به محض مشاهده علائم فوق به دامپزشك مراجعه كنيد. در صورتيكه يكي از خرگوشهايتان مرده باشد، لاشه خرگوش مرده را هر چه سريعتر به دامپزشكتان برسانيد چرا كه مشاهده كالبدگشايي كمك زيادي به وي در تشخيص صحيح بيماري كرده و سياست درماني مناسبي براي ساير خرگوشهاي مبتلا، پايه‌گذاري خواهد كرد . آنتروتوكسمي عامل بيماري Clostridium spiroform مي‌باشد. بيماري بصورت اسهال آبكي ناگهاني ديده مي‌شود كه عمدتآ بچه خرگوشهاي 2 ـ 1 ماهه را درگير مي‌كند. در اكثر مواقع، خرگوش در شب سالم به نظر مي‌رسد و آنگاه در روز بعد مرده يافت مي‌شود. به منظور پيشگيري از بيماري رعايت نكات زير حائز اهميت است. غذا مي‌بايست كيفيت خوب و فيبر بالا داشته باشد، تغيير ناگهاني در جيره صورت نگيرد و هرگونه تغيير بتدريج و در طي يك هفته انجام پذيرد. بچه خرگوشها زود از شير گرفته نشوند و غذا از 3 ـ 2 هفتگي در اختيار آنها گذاشته شود. در اين مورد نيز لاشه خرگوش مرده به تشخيص توسط دامپزشك كمك خواهد نمود. بعلت سير سريع بيماري، درمان با آنتي‌بيوتيكها چندان رضايت‌بخش نيست . بيماري Tyzzer اين بيماري توسط Bacillus piliformis در بسياري از گونه‌هاي حيواين نظير خرگوش، همستر، موش و گربه ايجاد مي‌گردد. بيماري با اسهال آبكي و مرگ سريع طي يك تا دو روز مشخص مي‌گردد. گاهي اوقات تمام بچه خرگوشهاي يك مادر را درگير مي‌كند. بيماري معمولا در سنين 3 ـ 5/1 ماهگي ديده مي‌شود و مرگ و مير ممكن است تا %50 برسد. اين باسيل گرم منفي بعنوان يك جرم داخل سلولي در سلولهاي كبد و اپيتليوم سكوم مطرح مي‌باشد. با توجه به اينكه حالت فعال (Vegetativr) باكتري در محيط ناپايدار مي‌باشد، احتمال ميرود بيماري با خوردن اسپورهاي باكتري منتقل شود.ا نتقال از طريق جفت نيز ممكن است انجام پذيرد. علايم كالبدگشايي نظير ضخيم شدن ديواره سكوم، خونريزيهاي نقطه‌اي بر روي آن و نقاط نكروزه سفيد رنگ به قطر 2 ميلي‌متر بر روي كبد به تشخيص بيماري توسط دامپزشك كمك خواهد نمود. وي به شما خواهد گفت كه درمان بيماري چندان موفقيت‌آميز نيست، بدليل اينكه جرم داخل سلولي است و مقابله با آن مشكل است . ميكسوماتوز (Myxomatasis) عامل بيماري ويروس Myxoma از خانواده Poxviridae مي‌باشد. عمده‌ترين راههاي انتقال آن توسط بندپايان، كك‌ها و هوا مي‌باشد. جنس Sylvilagus منبع طبيعي ويروس مي‌باشد. از اين رو اين حيوانات به اين ويروس نسبتآ مقاومند، اما خرگوشهاي آزمايشگاهي (Oryctolaus cuniculus) ، شديدآ به بيماري مبتلا شده و مرگ و مير بالايي در جمعيت آنها رخ مي‌دهد . خرگوش در حالت فوق حاد بيماري در ظرف يك هفته تلف مي‌شود و قبل از مرگ حيوان بيحال و پلكهاي آن متورم مي‌گردد. در حالت حاد، پس از گذشت يك هفته چشمها بي‌رمق شده و تورم و در اطراف دهان، سوراخهاي بيني، مجاري تناسلي و مقعد ديده مي‌شود. در خرگوشهايي كه زنده مي‌مانند، پس از گذشت 10 روز از آغاز بيماري، تورم چركي پلك و ملتحمه و التهاب در قاعده گوش مشاهده مي‌گردد . ممكن است ندولهايي در روي سر، پاها و گوشها ديده شود. در حالت حاد معمولا پس از گذشت 11 روز از آلودگي به ويروس، حيو ان تلف مي‌شود. بهتر است به دامپزشك مراجعه كنيد تا بيماري را با مشاهده علايم كلينيكي و آسيب‌شناسي تشخيص دهد . در نواحي كه بيماري بومي است، كنترل ناقلين باعث كنترل بيماري مي‌گردد. خرگوشهاي تازه وارد مي‌بايست در محلي به دور از حشرات به مدت 2 هفته قرنطينه گردند. براي ايجاد ايمني از يك واكسن زنده تخفيف حدت يافته استفاده مي‌شود كه حدود 9 ماه ايمني مي‌دهد . بيماري هموراژيك ويروسی(Viral hemorrhagic disease VHd ) بيماري حاد و بسيار مسري مي‌باشد. اعتقاد بر اين است كه عامل بيماري عضو خانواده ويروسهاي پاروا مي‌باشد. انتقال ويروس بوسيله ذرات معلق (aerosol) و ساير ترشحات حيوان صورت مي‌گيرد. انتقال مكانيكي آن توسط وسايل، انسان، جوندگان و محصولات جنسي خرگوش نيز حائز اهميت است. بچه خرگوشهاي زير 2 ماه مقاوم بوده و بيماري معمولا در خرگوشهاي شيروار و آبستن ديده مي‌شود . دوره كمون بيماري 72 ـ 24 ساعت بوده، خرگوش ناگهان مرده يافت مي‌شود و علائمي قبل از آن مشاهده نمي‌گردد. در مواردي كه دوره بيماري طولاين مي‌گردد، تنگي نفس و پرخوني از جمله علايمي است كه قابل رؤيت است. واگيري بيماري ممكن است تا %80 هم برسد و ميزان مرگ و مير هم حدود %90 ـ 80 مي‌باشد. با ديدن علائمي چون ناراحتي تنفسي، مرگ و مير بالا و گسترش سريع بيماري مي‌توان به آن مظنون شد. علائمي كه در كالبدگشايي مشاهده مي‌شوند (پرخوني ريه‌ها و كبد، ناي مملو از كف خون‌آلود و يا غير خون‌آلود، خونريزي در تيموس، پرخوني ضعيف تا مشخص و التهاب كليه‌ها، طحال و كبد) به تشخيص صحيح بيماري بوسيله دامپزشك كمك خواهد نمود . گلوله‌هاي مو داخل معده (Gastric hair ball) تا قبل از اين تصور مي‌شد كه بيماري گلوله‌هاي مو داخل معده، خود يك بيماري اوليه است، اما بعدها مشخص گرديد كه اين بيماري يك چهره از بيماري ديگر، بوده و در و اقع ثانويه مي‌باشد. بطور طبيعي خرگوشها به وفور خود را ليسيده و تميز مي‌كنند كه در نتيجه اين امر مقدار زيادي مو وارد دستگاه گوارش مي‌گردد. حال اگر به هر علتي، حركات دستگاه گواش كاهش يابد گلوله‌هاي مو در داخل معده تجمع خواهند كرد. از عوامل مستعدكننده اين بيماري مي‌توان به استرس (مثل استرس جايگاه كوچك، استرس نزديك زايمان) درد (مثل بدفرمي دندانها و طويل شدن ريشه دندانها كه ايجاد درد مي‌نمايند) و ترس اشاره نمود. علايم قابل توجهي در اين بيماري مانند بي‌اشتهايي، كاهش مصرف آب، كاهش مزمن وزن، افسردگي ناشي از كاهش سطح انرژي بدليل عدم اخذ و عدم مشاهده پلتهاي مدفوع به مدت 2 ـ 1 ديده مي‌شود. توصيه مي‌كنيم به محض مشاهده علائم فوق به دامپزشك مراجعه كنيد. وي در وهله اول با مشاهده علايم باليني و تاريخچه حيوان به بيماري مشكوك و سپس به منظور تأييد تشخيص، از راديوگرافي استفاده خواهد كرد. 1 لینک به دیدگاه
mani24 29665 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۱ تاریخ فسیل كشف شده خرگوش 30 ـ 40 میلیون سال پیش می‌باشد ، ولی زمان واقعی اهلی شدن این حیوان به دوران راهبان كاتولیك فرانسوی اولیه بازمی‌گردد . آنها نژادهایی از خرگوش را كه امروزه با عنوان نقره شامپانی (Champagne De Argent) می‌شناسیم ، با اصلاح نژاد ایجاد نمودند . چشمها چشمها در خرگوش بسیار درشت بوده و در كنار سر قرار گرفته اند كه این امر موجب می‌گردد تا زاویه دید وی بسیار وسیع باشد (هر چشم حدود 190 درجه از زاویه دید را پوشش می‌دهد) ، بنابراین خرگوش براحتی می‌تواند پشت سر خود را نیز ببیند . توانایی تشخیص رنگها در خرگوش بسیار محدود است ، اما می‌تواند حركات را به راحتی از فواصل دور تشخیص دهد . قدرت دید خرگوش در نور كم بسیار بیشتر از انسان است ، بدلیل اینكه مردمك چشم این حیوان قابلیت استاع بیشتری (حدود 8 برابر) نسبت به چشم انسان دارد . خرگوش برای شناسایی صاحبش از شكل ، بو و صدای او برای بدست آوردن تصویری از وی استفاده می‌نماید . در ضمن چشمهای نوزاد خرگوش ، 7 تا 10 روز پس از تولد گشوده می‌شوند . گوشها گوشهای خرگوش خیلی بزرگ است و این حالت به حیوان كمك می‌كند تا بتواند اصوات را از جهات مختلف بشنود ، در ضمن خرگوش قادر است در آن واحد ، اصوات را از دو جهت مختلف بشنود . از مزایای دیگر این گوشهای برگ و پر عروق این است كه در تنظیم درجه حرارت بدن خرگوش نقش دارند . بدین ترتیب كه در دمای بالا ، عروق گوش متسع شده و حرارت از این طریق دفع می‌شود . دامنه شنوایی گوش خرگوش نسبت به انسان كمتر می‌باشد . بدلیل ظرافت و عروق فراوان گوش در این حیوان توصیه می‌شود كه هیچ وقت برای بلند كردن وی از گوشهایش استفاده نگردد . بینی خرگوشها حدود 100 میلیون گیرنده برای درك بوهای مختلف دارند . لذا حس بویایی آنها نسبت به انسان (كه فقط 5 تا 6 میلیون گیرنده دارد) بسیار قویتر است . خرگوش می‌تواند از طریق بو كشیدن صاحب خود را شناسایی كند و یا وقتی حیوانی غریبه وارد قلمرویش می‌گردد ، آنرا تشخیص دهد . این حیوان به منظور افزایش میزان در معرض بودن گیرنده‌های بینی خود ، حدود 20 تا 120 بار در دقیقه بینی خود را تكان می‌دهد . دندانها تمامی دندانهای خرگوش در طول عمر حیوان رشد دائم دارند . میزان رشد دندانهای قامی حدود 5/12 سانتیمتر و دندانهای آسیا حدود 5/7 تا 10 سانیتمتر در سال می‌باشد . خرگوش احتیاج به جویدن چیزهای سخت مانند قطعات چوب و شاخه‌های درخت سیب دارد تا بتواند از رشد بیش از حد دندانهای خود جلوگیری كند . زبان زبان خرگوش حدود 800 جوانه چشایی دارد لذا بنابراین از خوردن غذاهای خوشمزه و متفاوت لذت می‌برد . قفسه سینه قفسه سینه و قلب این پستاندار ، نسبتا ً كوچك بوده و دریچه دهلیزی ـ بطنی سمت راست نیز 2 لتی می‌باشد . محوطه شكمی شكم در خرگوش نسبت به بدن خیلی حجیم بوده و طول روده‌هایش 10 برابر طول بدن است . خرگوش دارای معده ای غده‌ای ، با ترشح اسید و آنزیم ، می‌باشد . سكوم در خرگوش بزرگ بوده و عقده‌های لنفاوی اطراف آن برجسته و مشخصند . خرگوشها برای هضم غذا نیاز به مقداری علوفه با كیفیت در جیره غذایی خود دارند . آنها شبیه نشخواركننده (Pseudorominant) هستند . یعنی فیبرهایی كه با هضم آنزیمی در معده و روده تجزیه نمی‌شوند ، توسط میكروفلور سكوم (كه از نظر عملكرد مشابه شكمبه در نشخواركنندگان است) هضم می‌شوند . این حیوان دو نوع مدفوع ، مدفوع نرم كه با موكوس پوشیده شده است و مدفوع به صورت پلتهای سفت ، از خود دفع می‌كند . خرگوشها مدفوع نرم خود را كه حاوی مواد غذایی غنی شده است و معمولا در شب آن را تولید می‌كنند ، جهت تأمین بخشی از نیازهای غذایی خود ، مستقیما ً از مقعد خود می‌خورند كه به این فعالیت ، كوپروفاژی (مدفوع‌خواری) گفته می‌شود . در ضمن مدفوع سفت خرگوشها از بهترین كودهای باغچه ، بشمار می‌رود . پاها در مورد قدرت پاهای خرگوش جالب است بدانید كه نیروی حاصل از لگد زدن این حیوان می‌توند باعث شكستن استخوان پشت آن گردد . یك خرگوش وحشی به هنگام فرار از دست شكارچی می‌تواند تا حدود 6/3 متر بپرد . خرگوشها به منظور خسته نمودن شكارچی می‌توانند بصورت زیگزاگ بدوند . ادرار در حالت طبیعی ، ادرار خرگوش غلیظ و كدر است كه این امر بدلیل وجود مواد كریستالی ، مانند فسفات كلسیم و فسفات آمونیوم است . PH ادرار در حالت طبیعی ، قلیایی (حدود 2/8) می‌باشد كه بدلیل عفلخوار بودن حیوان است . رنگ ادرار نیز از زرد روشن تا قهوه‌ای تیره متغیر است . 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده