رفتن به مطلب

داروهاي شيميايي - بانک اطلاعات داروها


mani24

ارسال های توصیه شده

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: سايپروهپتادين‌ براي‌ درمان‌آلرژي‌ ناشي‌ از تب‌ يونجه‌، كهير و كهيرغول‌آسا، كهير ناشي‌ از سرما، ميگرن‌ ودرمان‌ بيماري‌ كوشينگ‌ استفاده‌ شده‌است‌.

 

مكانيسم‌ اثر: اين‌ دارو آنتاگونيست‌گيرنده‌هاي‌ H1 و گيرنده‌هاي‌ سروتونيني‌مي‌باشد. به‌ دليل‌ خاصيت‌ آنتي‌هيستاميني‌آن‌، اثر ضد آلرژي‌ دارد.

 

فارماكوكينتيك‌: اين‌ دارو بخوبي‌ از دستگاه‌گوارش‌ جذب‌ مي‌گردد. اثر آن‌ 60 ـ 15دقيقه‌ پس‌ از مصرف‌ خوراكي‌ ظاهرمي‌گردد. دفع‌ آن‌ كليوي‌ و اغلب‌ به‌صورت‌متابوليت‌ طي‌ 24 ساعت‌ صورت‌ مي‌گيرد.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ سرگيجه‌، تسكين‌بيش‌ از حد، اغتشاش‌ شعور و كمي‌ فشارخون‌ ناشي‌ از مصرف‌ اين‌ دارو درسالخوردگان‌ بيشتر است‌.

2 ـ مصرف‌ طولاني‌ مدت‌ اين‌ دارو باعث‌خشكي‌ دهان‌ مي‌شود و احتمال‌ گلودرد،عفونت‌ دهان‌ و گلو و پوسيدگي‌ دندان‌وجود دارد.

 

عوارض‌ جانبي‌: عوارض‌ شايع‌ اين‌ داروخشكي‌ دهان‌، تاري‌ ديد، خواب‌آلودگي‌،غليظ شدن‌ ترشحات‌ نايژه‌ و افزايش‌ وزن‌مي‌باشند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با مضعف‌هاي‌ CNS ممكن‌ است‌ اثرات‌مضعف‌ آن‌ را افزايش‌ دهد. استفاده‌همزمان‌ اين‌ دارو با داروهاي‌آنتي‌كلينرژيك‌ اثرات‌ جانبي‌ آن‌ را تشديدمي‌كند. مصرف‌ همزمان‌ داروهاي‌ سمي‌براي‌ گوش‌ مانند ساليسيلات‌ها ووانكومايسين‌ با اين‌ دارو ممكن‌ است‌ اثرسمي‌ آن‌ را بر گوش‌ از جمله‌ وزوز گوش‌ وسرگيجه‌ را بپوشاند.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ احتمال‌ افزايش‌ وزن‌وجود دارد.

2 ـ بمنظور كاهش‌ تحريك‌ گوارشي‌ همراه‌با غذا، آب‌ يا شير مصرف‌ گردد.

3 ـ در صورت‌ بروز خواب‌ آلودگي‌ ازانجام‌ كارهايي‌ كه‌ نياز به‌ تمركز حواس‌دارند خودداري‌ گردد.

4 ـ اين‌ دارو مي‌تواند عوارض‌ سمي‌ گوشي‌ساليسيلات‌ها را بپوشاند.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در درمان‌ آلرژي‌ مقدار 4ميلي‌گرم‌ 4 ـ 3 بار در روز و حداكثر 32ميلي‌گرم‌ در روز مصرف‌ مي‌شود. درميگرن‌ 4 ميلي‌گرم‌ تجويز كه‌ در صورت‌نياز پس‌ از نيم‌ ساعت‌ تكرار مي‌شود. مقدارمصرف‌ نگهدارنده‌ آن‌ 4 ميلي‌گرم‌ هر 6 ـ 4ساعت‌ است‌.

كودكان‌: در كودكان‌ 6 ـ 2 سال‌ 2 ميلي‌گرم‌3 ـ 2 بار در روز و حداكثر 12 ميلي‌گرم‌ درروز مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Tablet: 4mg

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: دفروكسامين‌ يك‌ عامل‌شلاته‌ كننده‌ فعال‌ است‌ كه‌ به‌عنوان‌ داروي‌كمكي‌ در درمان‌ مسموميت‌ با آهن‌ به‌كاربرده‌ مي‌شود. اين‌ دارو همچنين‌ براي‌تسريع‌ دفع‌ آهن‌ مصرف‌ مي‌شود.دفروكسامين‌ از راه‌ تزريق‌ وريدي‌،عضلاني‌ و يا داخل‌ صفاقي‌ براي‌ كنترل‌تجمع‌ آلومينيوم‌ در استخوان‌، در مبتلايان‌به‌ نارسايي‌ كليه‌ و در درمان‌مسموميت‌هاي‌ عصبي‌ و يا ناهنجاري‌هاي‌استخواني‌ در بيماران‌ تحت‌ دياليز به‌كاربرده‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: دفروكسامين‌ با آهن‌ سه‌ظرفيتي‌ اتصال‌ پيدا كرده‌ و از شركت‌ آن‌ درواكنش‌هاي‌ شيميايي‌ جلوگيري‌ مي‌كند. اين‌دارو مي‌تواند با آهن‌ آزاد سرم‌، آهن‌فريتين‌ و هموسيدرين‌ اتصال‌ پيدا كند ولي‌از هموگلوبين‌ و ميوگلوبين‌ نمي‌تواند آهن‌برداشت‌ كند. دفروكسامين‌ همچنين‌مي‌تواند از بافت‌هاي‌ مختلف‌ آلومينيوم‌ رابرداشت‌ كرده‌ و يك‌ كمپلكس‌ پايدار محلول‌در آب‌ ايجاد كند.

 

فارماكوكينتيك‌: كمتر از 15% دارو از طريق‌دستگاه‌ گوارش‌ جذب‌ مي‌شود.دفروكسامين‌ بوسيله‌ آنزيم‌هاي‌ پلاسمايي‌متابوليزه‌ و از طريق‌ ادرار دفع‌ مي‌شود.مقداري‌ از دارو نيز از طريق‌ صفرا و مدفوع‌دفع‌ مي‌گردد و نيمه‌ عمر آن‌ 6/1 ساعت‌مي‌باشد. آهن‌ شلات‌ شده‌ كه‌ از طريق‌كليه‌ها دفع‌ مي‌گردد، رنگ‌ ادرار را به‌ قرمزمتمايل‌ مي‌كند.

 

موارد منع‌ مصرف‌: اين‌ دارو در بيماري‌هاي‌شديد كليوي‌ يا بي‌ادراري‌ و درهموكروماتوز اوليه‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز آب‌ مرواريد دربيماراني‌ كه‌ تحت‌ درمان‌ طولاني‌ بادفروكسامين‌ هستند وجود دارد.

2 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در كودكان‌ زير سه‌سال‌ منوط به‌ دفع‌ 1mg/day آهن‌ مي‌باشد.

3 ـ در افراد سالخورده‌ همراه‌ ويتامين‌ Cاستفاده‌ گردد.

4 ـ راه‌ تجويز وريدي‌ فقط در بيماران‌ مبتلابه‌ كلاپس‌ قلبي‌ ـ عروقي‌ مورد استفاده‌ قرارگيرد و در اولين‌ فرصت‌ تجويز داروبه‌صورت‌ داخل‌ عضلاني‌ ادامه‌ يابد.

 

عوارض‌ جانبي‌: در محل‌ تزريق‌ گاهي‌خارش‌، درد و سفتي‌ ايجاد مي‌گردد. دردرمان‌ درازمدت‌ ممكن‌ است‌ واكنش‌هاي‌آلرژيك‌ شامل‌ تورم‌ روي‌ پوست‌، خارش‌عمومي‌ بدن‌، بثورات‌ جلدي‌ و واكنش‌هاي‌آنافيلاكتيك‌ رخ‌ دهد.

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: تجويز همزمان‌ باويتامين‌ C باعث‌ افزايش‌ توانايي‌ اين‌ دارودر دفع‌ بيشتر آهن‌ مي‌گردد اگرچه‌ احتمال‌سميت‌ آهن‌ نيز افزايش‌ مي‌يابد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در مسموميت‌ با آهن‌ در ابتدامقدار يك‌ گرم‌ و سپس‌ هر چهار ساعت‌500 ميلي‌ گرم‌ (تا دوبار) به‌صورت‌عضلاني‌ تزريق‌ مي‌شود. در صورت‌ لزوم‌تجويز دارو به‌ ميزان‌ 500 ميلي‌ گرم‌ هر

12 ـ 4 ساعت‌ تا حداكثر 6g/day قابل‌ تكراراست‌.

مقدار اوليه‌ تجويز داخل‌ وريدي‌ دارو يك‌گرم‌ است‌ كه‌ با سرعت‌ كمتر از 15mg/kg/hانفوزيون‌ مي‌گردد و سپس‌ مقدار 500 ميلي‌گرم‌ هر چهار ساعت‌ (تا دوبار) تا حداكثر6g/24h تجويز مي‌شود.

براي‌ تجويز زير جلدي‌ مقدار 2g ـ 1 طي‌مدت‌ 24 ـ 8 ساعت‌ توسط يك‌ پمپ‌ سيارتزريق‌ مي‌گردد. مقدار مصرف‌ دارو از20mg/kg شروع‌ و به‌ 110mg/kg يا مقدارتام‌ 3 گرم‌ در 10 ميلي‌ ليتر آب‌ مقطراستريل‌ افزايش‌ مي‌يابد كه‌ طي‌ 10 ساعت‌در بافت‌ زير جلد انفوزيون‌ مي‌شود.

در مسموميت‌ مزمن‌ 50mg/kg/day ـ 20 ازدارو طي‌ مدت‌ 8 ساعت‌ به‌صورت‌ زيرجلدي‌ انفوزيون‌ مي‌گردد. معهذا، تزريق‌عضلاني‌ راه‌ تجويز ترجيحي‌ دارو است‌ كه‌بايد در تمام‌ بيماراني‌ كه‌ در حالت‌ شوك‌نمي‌باشند، مورد استفاده‌ قرار گيرد. دوزمعمول‌ داخل‌ عضلاني‌ بالغين‌ و اطفال‌

1g/day ـ 0/5 مي‌باشد. بعلاوه‌، در صورت‌انتقال‌ خون‌ به‌ بيمار، لازم‌ است‌ يك‌ دوز 2گرمي‌ دارو همراه‌ با هر واحد خون‌ تزريقي‌به‌صورت‌ انفوزيون‌ آهسته‌ داخل‌ وريدي‌با حداكثر سرعت‌ 15mg/kg/h تجويز گردد.

كودكان‌: دوز توصيه‌ شده‌ اطفال‌ درمسموميت‌ حاد با آهن‌ مقدار50mg/kg/dose است‌ كه‌ هر 6 ساعت‌ و تازماني‌ كه‌ رنگ‌ ادرار تغيير نيافته‌ است‌به‌صورت‌ داخل‌ عضلاني‌ تجويز مي‌گردد.سلامت‌ و كارآيي‌ دارو در اطفال‌ كوچكتر از3 سال‌ ثابت‌ نشده‌ است‌.

 

اشكال‌ دارويي‌:

For Injection (as Mesylate): 500mg

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: آسپاراژيناز در درمان‌لوسمي‌ حاد لنفوسيتيك‌ بكار مي‌رود.همچنين‌ در درمان‌ لوسمي‌ حاد ميلوسيتيك‌و ميلومنوسيتيك‌، لنفوماهاي‌ هوچكيني‌ وغيرهوچكيني‌ و ملانوساركوما مصرف‌شده‌ است‌.

 

مكانيسم‌ اثر: آسپاراژيناز آنزيمي‌ است‌ كه‌باعث‌ تجزيه‌ آسپاراژين‌ به‌ اسيد آسپارتيك‌و آمونياك‌ مي‌شود. بعضي‌ از سلولهاي‌بدخيم‌ برخلاف‌ سلولهاي‌ سالم‌ بدن‌ قادر به‌سنتز آسپاراژين‌ نيستند. آسپاراژيناز درسنتز پروتئين‌، RNA,و DNA مداخله‌مي‌كند.

 

فارماكوكينتيك‌: به‌ ميزان‌ خيلي‌ كم‌ از سدخوني‌ ـ مغزي‌ عبور مي‌كند. توسط سيستم‌رتيكولواندوتليال‌ متابوليزه‌ مي‌شود. نيمه‌عمر تزريق‌ عضلاني‌ 39-49 ساعت‌ وتزريق‌ وريدي‌ 8-30 ساعت‌ مي‌باشد.23-33 روز بعد از قطع‌ درمان‌، دارودوباره‌ در خون‌ ظاهر مي‌شود.

 

موارد منع‌ مصرف‌: در صورت‌ وجود ياسابقه‌ پانكراتيت‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: در صورت‌ بروز پانكراتيت‌،درمان‌ با دارو بايد براي‌ هميشه‌ قطع‌

شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: واكنش‌هاي‌ حساسيتي‌ وآنافيلاكسي‌، كاهش‌ فاكتورهاي‌ انعقادي‌پلاسما، سميت‌ كبدي‌ (ازجمله‌ تغييرات‌چربي‌)، التهاب‌ لوزالمعده‌، تهوع‌، استفراغ‌ ودپرسيون‌ CNS از عوارض‌ جانبي‌ مهم‌ ونسبتŠ شايع‌ دارو هستند.

تداخل‌هاي‌ داروئي‌: دارو با وينكريستين‌،گلوكو كورتيكوئيدها يا كورتيكوتروپين‌،آلوپورينو� �‌، كلشي‌سين‌، متوتركسات‌،انسولين‌ يا داروهاي‌ خوراكي‌ كاهش‌دهنده‌قند خون‌ تداخل‌ دارد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: با توجه‌ به‌ واكنش‌حساسيت‌ مفرط بدارو، قبل‌ از اولين‌ تجويزو مواقعي‌ كه‌ يك‌ هفته‌ يا بيشتر بين‌ دوتزريق‌ فاصله‌ باشد،انجام‌ آزمون‌ داخل‌جلدي‌ توصيه‌ مي‌شود.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در لوسمي‌ حاد لنفوسيتيك‌مقدار IU/kg/day 200 بصورت‌ وريدي‌بمدت‌ 28 روز مصرف‌ مي‌شود.

كودكان‌: IU/m2/day 6000 بصورت‌عضلاني‌ در روزهاي‌ 4، 7، 10، 13، 16، 19،22، 25، 28 درمان‌ همراه‌ با وينكريستين‌ وپردنيزون‌ بكار مي‌رود و يا IU/kg/day1000 بصورت‌ وريدي‌ بمدت‌ 10 روز دربيست‌ و دومين‌ روز درمان‌ همراه‌ باوينكريستين‌ و پردنيزون‌ بكار مي‌رود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Injection: 10,000 IU

 

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

DOXYCYCLINE

TETRACYCLINE

تتراسيكلين‌ها آنتي‌بيوتيك‌هاي‌باكتريو� �ستاتيك‌ با طيف‌ اثر گسترده‌هستند كه‌ امروزه‌ به‌ دليل‌ افزايش‌ مقاومت‌ميكروبي‌ مصرف‌ آنها كاهش‌ يافته‌ است‌.

با اين‌ وجود، اين‌ داروها همچنان‌ درمان‌انتخابي‌ عفونتهاي‌ ناشي‌ از كلاميديا (عامل‌بيماريهاي‌ تراخم‌، پسيتاكوز، سالپنژيت‌،اورتريت‌ و لنفوگرانولوماونروم‌)، ريكتزيا(عامل‌ تب‌ Q)، ميكوپلاسما (عامل‌عفونتهاي‌ مجاري‌ تنفسي‌ و تناسلي‌)،بروسلا و بورليابور گدورفري‌(اسپيروكت‌ عامل‌ بيماري‌ Lyme) مي‌باشند.تتراسيكلين‌ها به‌ دليل‌ اثر برهموفيلوس‌آنفلوانزا در برونشيت‌ مزمن‌ و همچنين‌ دردرمان‌ آكنه‌ و بيماري‌ دهان‌ و دندان‌ نيزمصرف‌ مي‌شوند.

از نظر طيف‌ اثر تفاوت‌ زيادي‌ بين‌تتراسيكلين‌هاي‌ موجود در بازار دارويي‌نيست‌. تتراسيكلين‌ها در استخوان‌ و دندان‌در حال‌ رشد رسوب‌ مي‌كنند (به‌ كلسيم‌پيوند مي‌يابند) و موجب‌ رنگي‌ شدن‌ دندانهاو گاه‌ هيپوپلازي‌ لثه‌ مي‌شوند. به‌ همين‌دليل‌ مصرف‌ تتراسيكلين‌ها در كودكان‌ باسن‌ كمتر از 12 سال‌ و زنان‌ باردار ممنوع‌است‌. به‌ استثناي‌ دوكسي‌ سيكلين‌، سايرتتراسيكلين‌هاي‌ موجود در بازار دارويي‌ايران‌ ممكن‌ است‌ موجب‌ بدتر شدن‌ عيب‌كار كليه‌ در بيماران‌ مبتلا به‌ اين‌ عارضه‌گردند و بهمين‌ دليل‌ مصرف‌ اين‌ داروها دربيماران‌ مبتلا به‌ بيماري‌ كليوي‌ ممنوع‌است‌. جذب‌ خوراكي‌ تتراسيكلين‌ها درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با شير (به‌جزدوكسي‌سيكلين‌)، آنتي‌اسيدها و املاح‌كلسيم‌، منيزيم‌ و آهن‌ كاهش‌ مي‌يابد.مكانيسم‌ اثر تتراسيكلين‌ها جلوگيري‌ ازساخت‌ پروتئين‌ از طريق‌ ممانعت‌ از پيوندtRNA به‌ كمپلكس‌ mRNA ـ ريبوزوم‌ است‌.

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: اين‌ دارو در درمان‌ تشديدبرونشيت‌ مزمن‌، عفونتهاي‌ ناشي‌ ازبروسلا، كلاميديا، ميكوپلاسما و ريكتزيا ونيز در درمان‌ آكنه‌ ولگاريس‌ و افوزيون‌پلورال‌ ناشي‌ از سيروز يا بيماريهاي‌بدخيم‌ مصرف‌ مي‌شود.

 

فارماكوكينتيك‌: 75 درصد دارو از راه‌خوراكي‌ جذب‌ مي‌شود كه‌ اين‌ مقدار درحضور غذا كاهش‌ مي‌يابد. غلظت‌ سرمي‌دارو 3 ـ 2 روز پس‌ از مصرف‌ به‌ حددرماني‌ مي‌رسد. پس‌ از جذب‌ بخوبي‌ دراغلب‌ بافتها و مايعات‌ بدن‌ منتشر مي‌شود.دفع‌ دارو عمدتŠ كليوي‌ است‌، اما از راه‌صفرا نيز دفع‌ مي‌شود. نيمه‌ عمر دارو

11 ـ 6 ساعت‌ است‌ كه‌ در بيماران‌ آنوريك‌ممكن‌ است‌ تا 100 ساعت‌ نيز افزايش‌

يابد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: دارو در صورت‌ وجودعيب‌ كار كليه‌ و در كودكان‌ با سن‌ كمتر از12 سال‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: 1 ـ اين‌ دارو بندرت‌ ممكن‌ است‌موجب‌ بروز حساسيت‌ به‌ نور شود.

2 ـ مصرف‌ تتراسيكلين‌ موضعي‌ ممكن‌است‌ باعث‌ حساس‌ شدن‌ پوست‌ و بروزحساسيت‌ به‌ دارو در صورت‌ مصرف‌موضعي‌ يا سيستميك‌ آن‌ در دفعات‌ بعدي‌شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: تهوع‌، استفراغ‌، اسهال‌،عفونت‌ ثانويه‌ ناشي‌ ازميكروارگانيسم‌هاي‌ مقاوم‌ و بندرت‌واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌ با مصرف‌ اين‌ داروگزارش‌ شده‌ است‌. سردرد و اختلالات‌بينايي‌ ممكن‌ است‌ نشانه‌ افزايش‌ فشارداخل‌ جمجمه‌ باشند. همچنين‌ درد، قرمزي‌،تورم‌ يا ساير علايم‌ تحريك‌ با مصرف‌موضعي‌ اين‌ دارو گزارش‌ شده‌ است‌.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با آنتي‌اسيدها جذب‌ آن‌ را كاهش‌مي‌دهد. جذب‌ خوراكي‌ املاح‌ آهن‌ وتتراسيكلين‌ها در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌دو دارو كاهش‌ مي‌يابد. سوكرالفات‌ جذب‌خوراكي‌ تتراسيكلين‌ها را كاهش‌ مي‌دهد.تتراسيكلين‌ها در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌با داروهاي‌ خوراكي‌ جلوگيري‌ كننده‌ ازبارداري‌، اثر اين‌ داروها را ممكن‌ است‌كاهش‌ دهند.

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ دوره‌ درمان‌ تراخم‌ بااين‌ دارو ممكن‌ است‌ چند ماه‌ طول‌ بكشد.مصرف‌ همزمان‌ تتراسيكلين‌ خوراكي‌ درصورت‌ شديد بودن‌ عفونت‌ ممكن‌ است‌ضروري‌ باشد.

2 ـ از مصرف‌ همزمان‌ داروهاي‌ آنتي‌ اسيد،مكمل‌هاي‌ حاوي‌ كلسيم‌ و آهن‌، ملين‌هاي‌حاوي‌ منيزيم‌ و سديم‌ بي‌كربنات‌ شير ولبنيات‌ طي‌ 3 ـ 1 ساعت‌ پس‌ از مصرف‌ اين‌دارو بايد خودداري‌ شود.

3 ـ بيمار نبايد به‌ مدت‌ طولاني‌ در معرض‌نور آفتاب‌ يا لامپهاي‌ داراي‌ اشعه‌ ماوراءبنفش‌ قرار گيرد.

4 ـ دوره‌ درمان‌ با اين‌ دارو بايد كامل‌

شود.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: مقدار مصرف‌ اين‌ دارو از راه‌خوراكي‌ 500 ـ 250 ميلي‌گرم‌ هر 6 ساعت‌مي‌باشد. در درمان‌ آكنه‌ اين‌ دارو به‌ مقدار250 ميلي‌گرم‌ 3 بار در روز به‌ مدت‌ 4 ـ 1هفته‌ مصرف‌ مي‌شود و سپس‌ اين‌ مقدار به‌2 بار در روز كاهش‌ و تا بهبودي‌ ادامه‌مي‌يابد. در صورتي‌ كه‌ پاسخ‌ درماني‌ لازم‌ديده‌ نشود، افزايش‌ مقدار مصرف‌ ممكن‌است‌ ضروري‌ باشد. تتراسيكلين‌ به‌ مقدار500 ميلي‌گرم‌ 4 بار در روز براي‌ 15 روزدر درمان‌ مراحل‌ اوليه‌ سيفيليس‌ مصرف‌مي‌شود. مقدار مصرف‌ تتراسيكلين‌ دردرمان‌ اورتريت‌ غيرگونوكوكي‌ 500ميلي‌گرم‌ 4 بار در روز براي‌ 21 ـ 7 روزمي‌باشد. به‌صورت‌ موضعي‌، يك‌ يا دو باردر روز استفاده‌ مي‌شود.

كودكان‌: به‌ صورت‌ موضعي‌ يك‌ يا دو باردر روز بر روي‌ موضع‌ ماليده‌ مي‌شود. به‌عنوان‌ ضد باكتري‌، در كودكان‌ با سن‌ 8سال‌ و بيشتر، مقدار 12/5mg/kg ـ 6/15 هر6 ساعت‌ مصرف‌ مي‌شود.

اشكال‌ دارويي‌:

Capsule: 250mg

Topical Ointment: 3%

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: اين‌ دارو به‌عنوان‌ داروي‌انتخابي‌ در درمان‌ پنوموني‌ ناشي‌ ازپنوموسيس‌تيس‌ كاريني‌ و نيز درمان‌توكسوپلاسموز و نوكاردياز و تشديد حادبرونشيت‌ مزمن‌ مصرف‌ مي‌شود.همچنين‌، كوتريموكسازول‌ در درمان‌عفونتهاي‌ مجاري‌ ادرار و عفونت‌ گوش‌مياني‌ ناشي‌ از ميكروارگانيسم‌هاي‌حساس‌ در كودكان‌ مصرف‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: سولفوناميدها به‌طوررقابتي‌يك‌ آنزيم‌ باكتريايي‌ را كه‌ مسئول‌ داخل‌كردن‌ اسيد پاراآمينوبنزوئيك‌ درساختمان‌ اسيد دي‌ هيدروفوليك‌ است‌،مهار مي‌كنند. تري‌متوپريم‌ با اتصال‌ به‌آنزيم‌ دي‌ هيدروفولات‌ ردوكتاز باكتري‌،آن‌ را به‌طورقابل‌ برگشت‌ مهار مي‌نمايد.

 

فارماكوكينتيك‌: سولفامتوكسازول‌ به‌آهستگي‌ و تقريبŠ به‌طور كامل‌ از راه‌خوراكي‌ جذب‌ مي‌شود. تري‌متوپريم‌ نيزبخوبي‌ از راه‌ دستگاه‌ گوارش‌ جذب‌مي‌شود. هر دو دارو به‌طور گسترده‌ دربافتها منتشر مي‌شوند. دفع‌ هر دو داروعمدتŠ كليوي‌ است‌. نيمه‌ عمرسولفامتوكسازول‌ 12 - 6 ساعت‌ و نيمه‌عمر تري‌متوپريم‌ 10 ـ 8 ساعت‌ است‌.

 

موارد منع‌ مصرف‌: اين‌ دارو در صورت‌ابتلاي‌ بيمار به‌ نارسايي‌ كبدي‌ يا كليوي‌ وپورفيري‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: 1 ـ كوتريموكسازول‌ در صورت‌ابتلاي‌ بيمار به‌ عيب‌ كار كليه‌ يا كبد،اختلالات‌ خوني‌، كمبود G6PD و درسالخوردگان‌ بايد با احتياط فراوان‌مصرف‌ شود.

2 ـ در طول‌ درمان‌ درازمدت‌ باكوتريموكسازول‌، انجام‌ آزمون‌ شمارش‌سلولهاي‌ خون‌ به‌طور منظم‌ توصيه‌مي‌شود.

3 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در نوزادان‌ با سن‌كمتر از 6 هفته‌ توصيه‌ نمي‌شود (مگر درپيشگيري‌ يا درمان‌ پنوموني‌ ناشي‌ ازپنوموسيس‌ تيس‌).

 

عوارض‌ جانبي‌: تهوع‌، استفراغ‌، بثورات‌جلدي‌ (از جمله‌ سندرم‌ استيونس‌ ـجانسون‌، نكروليزسمي‌ اپيدرم‌ وحساسيت‌ به‌ نور كه‌ در اين‌ موارد بايدمصرف‌ دارو را فورŠ قطع‌ كرد)، اختلالات‌خوني‌ (شامل‌ كاهش‌ نوتروفيلها وپلاكت‌هاي‌ خون‌، ترومبوسيتوپني‌، بندرت‌آگرانولوسيتوز و پورپورا كه‌ در اين‌ مواردبايد مصرف‌ دارو را فورŠ قطع‌ كرد) وبندرت‌ واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌، اسهال‌، التهاب‌زبان‌، استوماتيت‌، بي‌اشتهايي‌، دردمفاصل‌، درد عضلات‌ با مصرف‌ اين‌ داروگزارش‌ شده‌اند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: در صورت‌ مصرف‌همزمان‌ كوتريموكسازول‌ با تيوپنتال‌،وارفارين‌ و داروهاي‌ ضد ديابت‌ گروه‌سولفونيل‌ اوره‌، اثر اين‌ داروها افزايش‌مي‌يابد. در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با فني‌توئين‌، پيريمتامين‌ ومتوتركسات‌ اثر ضد فولات‌ اين‌ داروهاافزايش‌ مي‌يابد. خطر بروز سميت‌ كليوي‌ناشي‌ از سيكلوسپورين‌ در صورت‌مصرف‌ همزمان‌ با كوتريموكسازول‌افزايش‌ مي‌يابد. اثر اين‌ دارو توسط پتاسيم‌آمينوبنزوات‌ (PABA) كاهش‌ مي‌يابد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در طول‌ مصرف‌ اين‌دارو بيمار بايد مايعات‌ به‌ اندازه‌ كافي‌دريافت‌ كند.

2 ـ احتمال‌ بروز واكنش‌هاي‌ حساسيت‌ به‌نور در بيماران‌ وجود دارد. بيمار بايد ازقرار گرفتن‌ در معرض‌ نور شديد آفتاب‌خودداري‌ كند.

3 ـ در صورت‌ بروز سرگيجه‌ بايد احتياطكرد.

4 ـ در صورت‌ بروز اختلالات‌ خوني‌ يابثورات‌ جلدي‌، بايد بلافاصله‌ مصرف‌ دارورا قطع‌ كرد.

 

مقدار مصرف‌

خوراكي‌:

بزرگسالان‌: به‌صورت‌ خوراكي‌ 2 قرص‌هر 12 ساعت‌ است‌ كه‌ در عفونتهاي‌ شديدتا 3 قرص‌ هر 12 ساعت‌ افزايش‌ مي‌يابد. درصورتي‌ كه‌ طول‌ درمان‌ بيش‌ از 14 روزباشد، اين‌ مقدار يك‌ قرص‌ هر 12 ساعت‌مي‌باشد. كوتريموكسازول‌ در درمان‌پنوموني‌ ناشي‌ از پنوموسيس‌ تيس‌ كاريني‌به‌ مقدار 120mg/kg/day در 4 ـ 2 دوزمنقسم‌ به‌ مدت‌ 14 روز مصرف‌ مي‌شود.

كودكان‌: به‌صورت‌ خوراكي‌ هر 12ساعت‌،در كودكان‌ با سن‌ 6 هفته‌ تا 5 ماه‌يك‌ قرص‌ كودكان‌، در كودكان‌ 6 ماه‌ تا 5سال‌ 2 قرص‌ كودكان‌ و در كودكان‌ 12 ـ 6سال‌ 3 قرص‌ كودكان‌ مصرف‌ مي‌شود.

تزريقي‌:

 

بزرگسالان‌: مقدار مصرف‌ كوتريموكسازول‌از راه‌ انفوزيون‌ وريدي‌ 960 ميلي‌گرم‌ (حاوي‌800 ميلي‌گرم‌ سولفامتوكسازول‌ و 160ميلي‌گرم‌ تري‌متوپريم‌) هر 12 ساعت‌ مي‌باشدكه‌ اين‌ مقدار در عفونتهاي‌ شديد تا 1/44 گرم‌ هر12 ساعت‌ افزايش‌ مي‌يابد.

كوتريموكسازول‌ در درمان‌ پنوموني‌ناشي‌ از پنوموسيس‌ تيس‌ كاريني‌، از راه‌خوراكي‌ يا انفوزيون‌ وريدي‌ به‌ مقدار120mg/kg/day در 4 ـ 2 مقدار منقسم‌ براي‌14 روز مصرف‌ مي‌شود.

كودكان‌: كوتريموكسازول‌ از راه‌انفوزيون‌ وريدي‌ در كودكان‌ به‌ مقدار36mg/kg/day در 2 مقدار منقسم‌ مصرف‌مي‌شود كه‌ در عفونتهاي‌ شديد اين‌ مقداربه‌ 54mg/kg/day افزايش‌ مي‌يابد.

 

اشكال‌ دارويي‌:

For Infusion: (Sulfamethoxazole 400mg+ Trimethoprim 80mg) / 5ml

Pediatric Tablet: Sulfamethoxazole100mg + Trimethoprim 20mg

Suspension: (Sulfamethoxazole 200mg+ Trimethoprim 40mg) / 5ml

Tablet: Sulfamethoxazole 400mg +Trimethoprime 80mg

 

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: اريترومايسين‌ به‌ عنوان‌جايگزين‌ پني‌سيلين‌ها در بيماراني‌ كه‌ به‌ اين‌داروها حساسيت‌ مفرط دارند، مصرف‌مي‌شود. همچنين‌، اريترومايسين‌ در درمان‌آنتريت‌ ناشي‌ از كامپيلوباكتر، پنوموني‌،بيماري‌ لژيونر، سيفليس‌، التهاب‌غيرگنوكوكي‌ پيشابراه‌، التهاب‌ مزمن‌پروستات‌، آكنه‌ ولگاريس‌ و براي‌ پيشگيري‌از ديفتري‌ و سياه‌ سرفه‌ مصرف‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: اريترومايسين‌ يك‌آنتي‌بيوتيك‌ ماكروليد باكتريواستاتيك‌ باطيف‌ اثر ضد باكتري‌ شبيه‌ به‌پني‌سيلين‌هاست‌. اين‌ دارو از طريق‌ پيوندبا ريبوزوم‌هاي‌ باكتريايي‌ مانع‌ بيوسنتزپروتئين‌هاي‌ موجود در باكتري‌ و توقف‌رشد آن‌ مي‌شود.

 

فارماكوكينتيك‌: اين‌ دارو از راه‌ خوراكي‌بخوبي‌ جذب‌ مي‌شود، اما در برابر اسيدمعده‌ ناپايدار است‌. فراهمي‌ زيستي‌ اين‌دارو بسته‌ به‌ نوع‌ استرآن‌ 65 ـ 30 درصداست‌. پس‌ از جذب‌ به‌طور گسترده‌ دربافتها و مايعات‌ بدن‌ منتشر مي‌شود.متابوليسم‌ آن‌ كبدي‌ و دفع‌ آن‌ نيز عمدتŠ ازطريق‌ ترشح‌ در صفرا است‌. اوج‌ غلظت‌سرمي‌ اريترومايسين‌ بسته‌ به‌ نوع‌ استرآن‌4 ـ 2 ساعت‌ پس‌ از مصرف‌ خوراكي‌حاصل‌ مي‌شود. نيمه‌ عمر اين‌ دارو 2 ـ 1/5ساعت‌ است‌ كه‌ در صورت‌ عيب‌ كار كليه‌ممكن‌ است‌ تا 5 ساعت‌ نيز افزايش‌ يابد.

 

هشدارها: در صورت‌ ابتلاي‌ بيمار به‌نارسايي‌ كبدي‌ يا كليوي‌، تاكي‌كاردي‌ بطني‌و پورفيري‌، با احتياط فراوان‌ مصرف‌شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: تهوع‌، استفراغ‌، احساس‌ناراحتي‌ در شكم‌، اسهال‌، كهير، بثورات‌جلدي‌ و ساير واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌، كاهش‌برگشت‌پذير قدرت‌ شنوايي‌ در صورت‌مصرف‌ مقادير زياد دارو، يرقان‌ انسدادي‌و عوارض‌ قلبي‌ با مصرف‌ اين‌ داروگزارش‌ شده‌اند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: غلظت‌ سرمي‌ديسوپيراميد در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌با اريترومايسين‌ افزايش‌ مي‌يابد و ممكن‌است‌ موجب‌ بروز مسموميت‌ و آريتمي‌شود. اثر وارفارين‌ در صورت‌ مصرف‌همزمان‌ با اريترومايسين‌ ممكن‌ است‌افزايش‌ يابد. اريترومايسين‌ متابوليسم‌كاربامازپين‌، بروموكريپتين‌،تئوفيلين‌ وسيكلوسپورين‌ را مهار مي‌كند و ممكن‌است‌ موجب‌ افزايش‌ غلظت‌ سرمي‌ اين‌داروها گردد. اريترومايسين‌ متابوليسم‌ترفنادين‌ را نيز مهار مي‌كند و خطر بروزآريتمي‌ در بيمار را افزايش‌ مي‌دهد (ازمصرف‌ همزمان‌ اين‌ دو دارو بايدخودداري‌ كرد). اثر ديگوكسين‌ بر قلب‌ درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با اريترومايسين‌ممكن‌ است‌ افزايش‌ يابد. غلظت‌ سرمي‌اريترومايسين‌ توسط سايمتيدين‌ افزايش‌مي‌يابد و اين‌ موضوع‌ احتمال‌ بروزعوارض‌ جانبي‌ و مسموميت‌، به‌ويژه‌ناشنوايي‌ ناشي‌ از اريترومايسين‌ راافزايش‌ مي‌دهد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: اريترومايسين‌ ومشتقات‌ خوراكي‌ آن‌ را بهتر است‌ با معده‌خالي‌ مصرف‌ كرد. اما در صورت‌ بروزتحريك‌ گوارشي‌ مي‌توان‌ دارو را با غذامصرف‌ نمود.

 

مقدار مصرف‌:

خوراكي‌:

بزرگسالان‌: مقدار مصرف‌ اين‌ دارو از راه‌خوراكي‌ در بزرگسالان‌ و كودكان‌ با سن‌بيش‌ از 8 سال‌ 500 ـ 250 ميلي‌گرم‌ هر 6ساعت‌ يا 1 ـ 0/5 گرم‌ هر 12 ساعت‌ وحداكثر تا 4g/day در عفونتهاي‌ شديدمي‌باشد. مقدار مصرف‌ اريترومايسين‌ دردرمان‌ مراحل‌ اوليه‌ سيفليس‌ 500 ميلي‌گرم‌هر 6 ساعت‌ براي‌ مدت‌ 21 ـ 14 روزمي‌باشد.

كودكان‌: اين‌ دارو در كودكان‌ با سن‌ كمتراز 2 سال‌ به‌ مقدار 125 ميلي‌گرم‌ هر 6ساعت‌ و در كودكان‌ 8 ـ 2 سال‌ به‌ مقدار250 ميلي‌گرم‌ هر 6 ساعت‌ مصرف‌مي‌شود. مقدار مصرف‌ در عفونتهاي‌ شديدممكن‌ است‌ تا دو برابر افزايش‌ يابد.

تزريقي‌: در عفونتهاي‌ شديد، دربزرگسالان‌ و كودكان‌ 50mg/kg/day از راه‌انفوزيون‌ مداوم‌ وريدي‌ يا در مقاديرمنقسم‌ هر 6 ساعت‌ مصرف‌ مي‌شود. درعفوتنهاي‌ خفيف‌، 25mg/kg/day انفوزيون‌وريدي‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Film Coated Tablet : 200mg, 400mg (asEthylsuccinate)

For Suspension : 200mg/ 5ml (asEthylsuccinate)

For Injection : 1g (as lactobionate)

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: فورازوليدون‌ در درمان‌

وبا، اسهال‌ باكتريايي‌ (ناشي‌ ازارگانيسم‌هاي‌ حساس‌ از جمله‌ گونه‌هاي‌سالمونلا، شيگلا، استافيلوكوك‌،اشريشياكلي‌ ، گونه‌هاي‌ پروتئوس‌،كامپيلوباكتر و انتروباكتر) و ژيارديازمصرف‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: اين‌ دارو در كار چندين‌ آنزيم‌باكتريايي‌ تداخل‌ مي‌كند. فورازوليدون‌فلور ميكروبي‌ روده‌ را برهم‌ نمي‌زند وموجب‌ رشد قارچها نيز نمي‌شود. اين‌ داروآنزيم‌ مونوآمين‌ اكسيداز را نيز مهارمي‌كند.

 

فارماكوكينتيك‌: جذب‌ اين‌ دارو از راه‌خوراكي‌ خوب‌ است‌. دفع‌ دارو عمدتŠكليوي‌ است‌ و مقداري‌ نيز در مدفوع‌ دفع‌مي‌شود.

 

موارد منع‌ مصرف‌: اين‌ دارو در نوزادان‌ باسن‌ كمتر از يك‌ ماه‌ نبايد مصرف‌ شود.

 

هشدارها: در صورت‌ ابتلاي‌ بيمار به‌ كمبودG6PD بايد با احتياط فراوان‌ مصرف‌ شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: فورازوليدون‌ ممكن‌ است‌موجب‌ بروز آنمي‌ هموليتيك‌ خفيف‌ وبرگشت‌پذير در بيماران‌ مبتلا به‌ كمبودG6PD شود كه‌ در اين‌ صورت‌ مصرف‌دارو بايد قطع‌ شود. همچنين‌، واكنشهاي‌حساسيت‌ مفرط (شامل‌ تب‌، خارش‌، دردمفاصل‌، بثورات‌ جلدي‌ يا قرمزي‌ پوست‌،كاهش‌ گلبولهاي‌ سفيد خون‌، اختلالات‌گوارشي‌ (درد شكم‌، اسهال‌، تهوع‌ واستفراغ‌) و سردرد با مصرف‌ اين‌ داروگزارش‌ شده‌اند.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ براي‌ كاهش‌ تحريك‌گوارشي‌، مي‌توان‌ اين‌ دارو را با غذامصرف‌ نمود.

2 ـ در طول‌ مصرف‌ اين‌ دارو، از مصرف‌فرآورده‌هاي‌ حاوي‌ الكل‌ بايد خودداري‌كرد.

3 ـ در طول‌ مصرف‌ اين‌ دارو و تا دو هفته‌بعد از قطع‌ مصرف‌ آن‌، از مصرف‌ غذاهاي‌حاوي‌ تيرامين‌ و آمين‌هاي‌ محرك‌،داروهاي‌ كاهنده‌ اشتها، قرص‌سرماخوردگي‌ و داروهاي‌ ضد سرفه‌، مگربا تجويز پزشك‌، بايد پرهيز كرد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: مقدار مصرف‌ اين‌ دارو 100ميلي‌گرم‌ چهار بار در روز براي‌ 7 ـ 5 روز(در درمان‌ ژياردياز 10 ـ 7 روز) است‌.

كودكان‌: مقدار مصرف‌ فورازوليدون‌ دركودكان‌ با سن‌ بيش‌ از يك‌ ماه‌ 1/25mg/kgچهار بار در روز براي‌ 7 ـ 5 روز (دردرمان‌ ژياردياز 2mg/kg ـ 1/25 چهار باردر روز براي‌ 10 ـ 7 روز) مي‌باشد.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Suspension: 50mg / 15ml

Tablet: 100mg

  • Like 1
لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: ديمن‌ هيدرينات‌ در درمان‌سرگيجه‌، تهوع‌، بيماري‌ مسافرت‌ وهمچنين‌ سرگيجه‌ ناشي‌ از بيماريهاي‌ كه‌ برروي‌ بخش‌ دهليزي‌ گوش‌ اثر مي‌گذارند(مانند التهاب‌ لابيرنت‌) به‌كار برده‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: ديمن‌ هيدرينات‌ يك‌ داروي‌آنتي‌ هيستامين‌ است‌ و احتمالا با اثر ضدموسكاريني‌ مركزي‌ باعث‌ كاهش‌ فعاليت‌لابيرنت‌ و مركز CTZ در بصل‌النخاع‌مي‌شود و باعث‌ مهار سرگيجه‌ و تهوع‌است‌.

 

فارماكوكينتيك‌: اين‌ دارو بخوبي‌ از راه‌خوراكي‌ جذب‌ مي‌گردد متابوليسم‌ آن‌كبدي‌ است‌ و از كليه‌ طي‌ 24 ساعت‌به‌صورت‌ متابوليت‌ دفع‌ مي‌گردد.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز سرگيجه‌،تسكين‌، اغتشاش‌ شعور و كمي‌ فشار خون‌در بيماران‌ سالخورده‌ وجود دارد.

2 ـ احتمال‌ بروز خشكي‌ دهان‌ وجود داردو در صورت‌ مصرف‌ مداوم‌ ممكن‌ است‌باعث‌ بروز بيماريهاي‌ دهان‌ و دندان‌

گردد.

 

عوارض‌ جانبي‌: خواب‌آلودگي‌، غليظ شدن‌ترشحات‌ نايژه‌، تاري‌ ديد، دفع‌ مشكل‌ يادردناك‌ ادرار، هيجان‌ و عصبانيت‌ ازعوارض‌ اين‌ دارو هستند.

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: اين‌ دارو اثرات‌ ضدموسكاريني‌ آمانتادين‌، آتروپين‌ و تركيبات‌مشابه‌، هالوپيريدول‌، فنوتيازين‌ها وپروكائين‌ آميد را تشديد مي‌كند. مصرف‌همزمان‌ با داروهاي‌ سمي‌ براي‌ گوش‌مي‌تواند علايم‌ مسموميت‌ گوشي‌ ناشي‌ ازاين‌ داروها را بپوشاند. اين‌ دارو اثرات‌داروهاي‌ مضعف‌ CNS را تشديد مي‌كند.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ بمنظور كاهش‌تحريك‌ گوارشي‌، همراه‌ غذا، آب‌ يا شيرمصرف‌ شود.

2 ـ داروهاي‌ ضد هيستامين‌ ممكن‌ است‌علايم‌ مسموميت‌ گوشي‌ ناشي‌ از مصرف‌مقادير زياد ساليسيلات‌ها را بپوشانند.

3 ـ احتمال‌ بروز خواب‌آلودگي‌ وجود دارد.بنابراين‌ از كار با آلاتي‌ كه‌ نيازمندهوشياري‌ است‌ مانند رانندگي‌ خودداري‌شود.

4 ـ ديمن‌ هيدرنات‌ به‌ عنوان‌ ضد سرگيجه‌حداقل‌ نيم‌ ساعت‌ قبل‌ از مسافرت‌ بايدمصرف‌ گردد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: به‌ عنوان‌ ضد استفراغ‌ و ضدسرگيجه‌ مقدار 100 ـ 50 ميلي‌گرم‌ هر چهارساعت‌ برحسب‌ نياز مصرف‌ مي‌شود.حداكثر مقدار مصرف‌ در بزرگسالان‌ تا400mg/day است‌.

كودكان‌: در كودكان‌ 6 ـ 1 ساله‌

25mg/day ـ 12/5 و در كودكان‌ 12 ـ 7ساله‌، 50mg/day ـ 25 مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Tablet: 50mg

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: ديفن‌ هيدرامين‌ در درمان‌علامتي‌ رينيت‌ آلرژيك‌، رينيت‌ وازوموتور،كهير و كهير غول‌آسا، به‌عنوان‌ درمان‌كمكي‌ در شوك‌ آنافيلاكتيك‌، درمان‌علامتي‌ پاركينسون‌ و واكنش‌هاي‌اكستراپيراميدا ل‌ ناشي‌ از داروها، تهوع‌ واستفراغ‌ ناشي‌ از مسافرت‌ يا حركت‌،به‌عنوان‌ بي‌حس‌ كننده‌ موضعي‌ دردندانپزشكي‌ و به‌عنوان‌ يك‌ خواب‌آورملايم‌ بكار مي‌رود.

 

مكانيسم‌ اثر: اثر ضد آلرژي‌ اين‌ دارو به‌علت‌ رقابت‌ با هيستامين‌ براي‌ اتصال‌ به‌گيرنده‌هاي‌ H1 است‌. احتمالا اثر ضداستفراغ‌ و ضد سرگيجه‌ آنرا مي‌توان‌ به‌ اثرضد موسكاريني‌ آن‌ ارتباط داد. اثر ضدسرفه‌ ديفن‌ هيدرامين‌ به‌علت‌ اثر مستقيم‌ برمركز سرفه‌ در بصل‌النخاع‌ است‌. اين‌ داروبر گيرنده‌هاي‌ H1مغز اثر گذاشته‌ موجب‌اثرات‌ خواب‌آور مي‌گردد. اثر بي‌حس‌كنندگي‌ موضعي‌ آن‌ بدليل‌ شباهت‌ساختماني‌ آن‌ با بي‌حس‌ كننده‌هاي‌موضعي‌ است‌.

 

فارماكوكينتيك‌: اين‌ دارو از راه‌ خوراكي‌ به‌خوبي‌ جذب‌ مي‌شود. زمان‌ شروع‌ اثر آن‌در حدود 60 ـ 15 دقيقه‌ است‌. دفع‌ آن‌كليوي‌ است‌ و اغلب‌ به‌صورت‌ متابوليت‌طي‌ 24 ساعت‌ دفع‌ مي‌گردد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: در پورفيريا نبايداستفاده‌ گردد.

 

هشدارها: 1 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در صرع‌،هيپرتروفي‌ پروستات‌، احتباس‌ ادرار،گلوكوم‌ و بيماريهاي‌ كبد بايد با احتياطصورت‌ گيرد.

2 ـ احتمال‌ بروز سرگيجه‌، تسكين‌ بيش‌ ازحد، اغتشاش‌ شعور و كمي‌ فشار خون‌ناشي‌ از مصرف‌ اين‌ دارو در سالخوردگان‌بيشتر است‌.

3 ـ مصرف‌ طولاني‌ مدت‌ اين‌ دارو باعث‌خشكي‌ دهان‌ گرديده‌ احتمال‌ گلودرد،عفونت‌ دهان‌ و گلو و پوسيدگي‌ دندان‌وجود دارد.

4 ـ در صورت‌ مصرف‌ اين‌ دارو تشخيص‌آپانديسيت‌ و علايم‌ سمي‌ بر گوش‌ ناشي‌ ازداروها مشكل‌ مي‌گردد.

 

عوارض‌ جانبي‌: عوارض‌ شايع‌ اين‌ داروعبارتند از گيجي‌، سردرد، عوارض‌پسيكوموتور، عوارض‌ ضد موسكاريني‌مانند خشكي‌ دهان‌، تاري‌ ديد و دوبيني‌ وعوارض‌ دستگاه‌ گوارشي‌.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با مضعف‌هاي‌ CNS ممكن‌ است‌ اثرات‌مضعف‌ آن‌ را افزايش‌ دهد. استفاده‌ همزمان‌آن‌ با داروهاي‌ آنتي‌كولينرژيك‌ اثرات‌ جانبي‌اين‌ دارو را تشديد مي‌كند. مصرف‌ همزمان‌داروهاي‌ سمي‌ براي‌ گوش‌ مانندساليسيلات‌ها و وانكومايسين‌ با اين‌ داروممكن‌ است‌ اثر سمي‌ آنها بر روي‌ گوش‌ ازجمله‌ وزوز گوش‌ و سرگيجه‌ را بپوشاند.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ بمنظور كاهش‌تحريك‌ گوارشي‌ همراه‌ غذا، آب‌ يا شيرمصرف‌ گردد.

2 ـ در صورت‌ مصرف‌ به‌عنوان‌ ضدسرگيجه‌ حداقل‌ نيم‌ ساعت‌ قبل‌ از مسافرت‌استفاده‌ گردد.

3 ـ در صورت‌ بروز خواب‌آلودگي‌ ازكارهايي‌ كه‌ نياز به‌ تمركز حواس‌ دارندخودداري‌ گردد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: به‌عنوان‌ ضد هيستامين‌،مقدار 50 ـ 25 ميلي‌گرم‌ هر 6 ـ 4 ساعت‌مصرف‌ مي‌شود. به‌عنوان‌ ضد ديسكنزي‌در پاركينسون‌ ايديوپاتيك‌ در ابتدا مقدار150 ـ 50 ميلي‌گرم‌ يا 25 ميلي‌گرم‌ سه‌ باردر روز مصرف‌ مي‌شود و سپس‌ مقدارمصرف‌ به‌ 50 ميلي‌گرم‌ چهار بار در روزافزايش‌ مي‌يابد. به‌عنوان‌ ضد استفراغ‌مقدار 50 ميلي‌گرم‌ نيم‌ ساعت‌ قبل‌ ازمسافرت‌ مصرف‌ مي‌شود. به‌عنوان‌ آرام‌بخش‌ ـ خواب‌آور مقدار 50 ميلي‌گرم‌

30 ـ 20 دقيقه‌ قبل‌ از خواب‌ مصرف‌مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف‌300mg/day است‌.

كودكان‌: به‌عنوان‌ ضد هيستامين‌،

مقدار 1/25mg/kg هر 6 ـ 4 ساعت‌

مصرف‌ مي‌گردد. به‌عنوان‌ ضد استفراغ‌1/5mg/kg ـ 1 هر 6 ساعت‌ مصرف‌مي‌گردد.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Elixir: 12.5mg / 5ml

Tablet: 25mg

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: اين‌ دارو براي‌ تسكين‌ سرفه‌و نشانه‌هاي‌ احتقاني‌ آن‌ مصرف‌ مي‌شود.همچنين‌ انقباض‌ نايژه‌ها ناشي‌ ازهيستامين‌ را نيز تخفيف‌ مي‌دهد.

 

مكانيسم‌ اثر: اين‌ تركيب‌ داراي‌ اثر ضدهيستامين‌ و ضد كولينرژيك‌ است‌ و باعث‌تسكين‌ سرفه‌ مي‌شود. بدليل‌ داشتن‌ كلرورآمونيوم‌ داراي‌ اثر خلط آور و بدليل‌ داشتن‌اثر آنتي‌كولينرژيك‌ باعث‌ كاهش‌ ترشحات‌نايژه‌ مي‌شود. در ضمن‌ علايم‌ احتقان‌ را كه‌اغلب‌ با سرفه‌ همراه‌ است‌ از بين‌ مي‌برد وباعث‌ كاهش‌ احتقان‌ بيني‌ و نايژه‌ مي‌شود.

فارماكوكينتيك‌: اثر خوراكي‌ اين‌ دارو پس‌ از60 ـ 15 دقيقه‌ ظاهر مي‌گردد. دفع‌ آن‌ كليوي‌بوده‌ و به‌صورت‌ متابوليت‌ است‌.كلرورآمونيوم‌ از راه‌ دستگاه‌ گوارش‌ طي‌6 ـ 3 ساعت‌ جذب‌ گرديده‌ و در كبدمتابوليزه‌ و به‌ اسيد كلريدريك‌ و اوره‌تبديل‌ و از كليه‌ دفع‌ مي‌گردد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: اين‌ دارو در عيب‌ شديدكار كبد و كليه‌، در بيماراني‌ كه‌ مبتلا به‌اسيدوز اوليه‌ تنفسي‌ مي‌باشند و درصورت‌ وجود پورفيريا نبايد مصرف‌شود.

 

هشدارها: 1 ـ اين‌ فرآورده‌ در اختلال‌ كاركليه‌ بايد با احتياط تجويز گردد.

2 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در صرع‌، هيپرتروفي‌پروستات‌، احتباس‌ ادرار، گلوكوم‌ وبيماريهاي‌ كبد بايد با احتياط صورت‌ گيرد.

 

عوارض‌ جانبي‌: احتمال‌ تحريك‌ مخاط معده‌و ايجاد ناراحتي‌ معده‌، بي‌اشتهايي‌، تهوع‌ واستفراغ‌ با مصارف‌ زياد آن‌ وجود دارد. دربيماران‌ با اختلال‌ كار كليه‌ ممكن‌ است‌عوارض‌ پوستي‌ و حساسيتي‌ افزايش‌ يابد.اين‌ دارو همچنين‌ بدليل‌ داشتن‌ ديفن‌هيدرامين‌ مي‌تواند عوارض‌ ضدموسكاريني‌ از خود نشان‌ دهد.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: بدليل‌ وجود ديفن‌هيدرامين‌ در اين‌ فرآورده‌ استفاده‌ همزمان‌با مضعف‌هاي‌ CNS ممكن‌ است‌ اثرات‌مضعف‌ اين‌ دارو را افزايش‌ دهد. استفاده‌همزمان‌ آن‌ با داروهاي‌ آنتي‌كولينرژيك‌اثرات‌ جانبي‌ اين‌ دارو را تشديد مي‌كند.مصرف‌ همزمان‌ داروهاي‌ سمي‌ براي‌گوش‌ مانند ساليسيلات‌ها و وانكومايسين‌با اين‌ دارو ممكن‌ است‌ اثر سمي‌ آنها برروي‌ گوش‌ (از جمله‌ وزوز گوش‌ وسرگيجه‌) را بپوشاند. بدليل‌ وجود سيترات‌سديم‌ در فرآورده‌ احتمال‌ تداخل‌ باكينيدين‌، ضد اسيدها بخصوص‌ بي‌كربنات‌سديم‌، داروهاي‌ حاوي‌ كلسيم‌ وديگوكسين‌ وجود دارد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ اين‌ دارو ممكن‌ است‌باعث‌ خواب‌آلودگي‌ گردد.

2 ـ بمنظور كاهش‌ تحريك‌ گوارشي‌ همراه‌غذا مصرف‌ گردد.

3 ـ در صورت‌ مصرف‌ اين‌ دارو تشخيص‌آپانديسيت‌ و علايم‌ سمي‌ بر گوش‌ ناشي‌ ازداروها مشكل‌ مي‌گردد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: مقدار 5 يا 10 ميلي‌ليتر هر دويا سه‌ ساعت‌ مصرف‌ مي‌گردد.

كودكان‌: 5 ـ 1 سال‌ مقدار 2/5 ميلي‌ليتر هرسه‌ يا چهار ساعت‌ و در كودكان‌ 12 ـ 6سال‌ مقدار 5 ميلي‌ليتر هر سه‌ يا چهارساعت‌ مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Syrup: (Diphenhydramine HCI 12.5mg+ Sodium Citrate 50mg + AmmoniumChloride 125mg + Menthol 1mg) / 5ml

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: هيدروكسي‌ زين‌ در درمان‌اضطراب‌ و تنش‌ عصبي‌، به‌عنوان‌ آرام‌بخش‌ قبل‌ از بيهوشي‌ عمومي‌، كاهش‌عوارض‌ قطع‌ مواد مخدر و الكل‌، كنترل‌خارشهاي‌ آلرژيك‌ از جمله‌ كهير مزمن‌ وكنترل‌ تهوع‌ و استفراغ‌ استفاده‌ مي‌گردد.

 

مكانيسم‌ اثر: اثر ضد اضطراب‌ اين‌ دارواحتمالا ناشي‌ از اثر آن‌ بر نواحي‌زيرقشري‌ CNS است‌. اثر آرام‌ بخشي‌ وخواب‌آوري‌ آن‌ نيز احتمالا بدليل‌ خاصيت‌ضد هيستاميني‌ مي‌باشد. به‌ همين‌ علت‌ اثرضد خارش‌ نيز دارد. اثر ضد استفراغ‌ نيزاحتمالا به‌ اثر ضدموسكاريني‌ آن‌ مربوطمي‌شود.

 

فارماكوكينتيك‌: زمان‌ لازم‌ براي‌ شروع‌ اثرهيدروكسي‌زين‌ بعد از مصرف‌ خوراكي‌30 ـ 15 دقيقه‌ و طول‌ مدت‌ اثر آن‌ 6 ـ 4ساعت‌ است‌.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز خشكي‌ دهان‌ درمصارف‌ طولاني‌ مدت‌ وجود دارد.

2 ـ مصرف‌ اين‌ دارو در صرع‌، هيپرتروفي‌پروستات‌ و احتباس‌ ادرار، گلوكوم‌ وبيماريهاي‌ كبد بايد با احتياط صورت‌ گيرد.

 

عوارض‌ جانبي‌: خواب‌آلودگي‌ و خشكي‌دهان‌ از عوارض‌ شايع‌ اين‌ دارو هستند.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ اين‌دارو با فرآورده‌هاي‌ مضعف‌ CNS،داروهاي‌ ضد افسردگي‌ سه‌ حلقه‌اي‌ وداروهاي‌ كاهنده‌ فشار خون‌ باعث‌ افزايش‌اثر آنها مي‌گردد. اثر قي‌آور آپومرفين‌ رادر صورت‌ مصرف‌ همزمان‌ كاهش‌مي‌دهد. مصرف‌ همزمان‌ داروهاي‌ ضددرد مخدر شبه‌ ترياك‌ با اين‌ دارو اثر ضددرد و مضعف‌ CNS آنها را افزايش‌ مي‌دهد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در صورت‌ بروزخواب‌آلودگي‌، از انجام‌ كارهاي‌ دقيق‌ كه‌احتياج‌ به‌ هوشياري‌ دارند خودداري‌ شود.

2 ـ احتمال‌ بروز خشكي‌ دهان‌ وجود دارد.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: به‌عنوان‌ داروي‌ ضداضطراب‌يا آرام‌ بخش‌ ـ خواب‌آور، مقدار 100 ـ 50ميلي‌گرم‌ به‌صورت‌ مقدار واحد مصرف‌مي‌شود. به‌عنوان‌ ضد استفراغ‌ و يا ضدهيستامين‌ مقدار 100 ـ 25 ميلي‌گرم‌ سه‌ ياچهار بار در روز برحسب‌ نياز مصرف‌مي‌شود.

كودكان‌: به‌عنوان‌ ضد اضطراب‌ يا آرام‌بخش‌ ـ خواب‌آور 0/6mg/kg به‌صورت‌مقدار واحد مصرف‌ مي‌شود. به‌عنوان‌ضداستفراغ‌ و ضد هيستامين‌ 0/5mg/kgهر 6 ساعت‌ برحسب‌ نياز مصرف‌مي‌گردد. در مورد كودكان‌ كمتر از 6 سال‌12/5 ميلي‌گرم‌ هر 6 ساعت‌ و در كودكان‌بزرگتر 25 ـ 12/5 ميلي‌گرم‌ هر 6 ساعت‌مصرف‌ مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Syrup: 10mg / 5ml

Tablet: 10mg, 25mg

 

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: پرومتازين‌ براي‌ ايجاد اثرآرام‌ بخش‌ در شب‌ و درمان‌ بي‌خوابي‌(براي‌ مصرف‌ كوتاه‌ مدت‌)، درمان‌ علامتي‌حساسيت‌هايي‌ چون‌ تب‌ يونجه‌، كهير،درمان‌ كمكي‌ واكنش‌هاي‌ آنافيلاكسي‌،درمان‌ تهوع‌، سرگيجه‌، اختلالات‌ لابيرنت‌،بيماري‌ مسافرت‌ و داروي‌ پيش‌ بيهوشي‌مصرف‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: تصور مي‌شود كه‌ اين‌ داروبه‌طور غيرمستقيم‌ باعث‌ كاهش‌ تحريك‌سيستم‌ مشبك‌ ساقه‌ مغزي‌ مي‌گردد.همچنين‌ از طريق‌ رقابت‌ با هيستامين‌ براي‌اتصال‌ به‌ گيرنده‌ H1 در سلول‌ هدف‌،اسپاسم‌ و احتقان‌ ناشي‌ از هيستامين‌ رامتوقف‌ مي‌سازد. اين‌ دارو از واكنش‌هايي‌كه‌ تنها با واسطه‌ هيستامين‌ بروز مي‌كندجلوگيري‌ مي‌نمايد ولي‌ در صورت‌ بروزآنها را از بين‌ نمي‌برد. احتمالا با مهارگيرنده‌هاي‌ شيميايي‌ بصل‌النخاع‌ (CTZ) اثرضد استفراغ‌ خود را اعمال‌ مي‌كند. اثرات‌ضد سرگيجه‌ آن‌ احتمالا از طريق‌ اثر ضدموسكاريني‌ مركزي‌ اعمال‌ مي‌شود.

 

فارماكوكينتيك‌: پرومتازين‌ به‌ خوبي‌ از راه‌خوراكي‌ و از محل‌ تزريق‌ جذب‌ مي‌شود.متابوليسم‌ آن‌ كبدي‌ است‌. شروع‌ اثر آن‌ ازراه‌ خوراكي‌ يا تزريق‌ عضلاني‌ تقريبŠ 20دقيقه‌ و از راه‌ وريدي‌ حدود 5 ـ 3 دقيقه‌ بعداز مصرف‌ است‌. طول‌ مدت‌ اثر آرام‌ بخشي‌آن‌ حدود 8 ـ 2 ساعت‌ و طول‌ مدت‌ اثر ضدهيستامين‌ آن‌ 12 ـ 6 ساعت‌ است‌. اين‌ داروبه‌ آهستگي‌ از كليه‌ و مدفوع‌ و عمدتŠبه‌صورت‌ متابوليت‌هاي‌ غيرفعال‌ دفع‌مي‌شود.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز سرگيجه‌،تسكين‌، اغتشاش‌ شعور و كمي‌ فشارخون‌در بيماران‌ مسن‌ وجود دارد. همچنين‌بروز علايم‌ اكستراپيراميدال‌ بخصوص‌پاركينسون‌، اختلال‌ در نشستن‌، خوابيدن‌و درازكشيدن‌ و ديكسينزي‌ مداوم‌ نيز دربيماران‌ مسن‌ بيشتر است‌. بخصوص‌ اگرمقادير مصرف‌ زياد باشند يا از شكل‌تزريقي‌ دارو استفاده‌ شود.

2 ـ در آسم‌ حاد، وجود نشانه‌هاي‌ بزرگي‌پروستات‌ يا زمينه‌ ابتلاي‌ به‌ احتباس‌ ادرار،اغماء، زمينه‌ ابتلاي‌ گلوكوم‌ با زاويه‌ بسته‌و يرقان‌ بايد با احتياط مصرف‌ شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: خواب‌ آلودگي‌، هيجان‌،عصبانيت‌، بي‌قراري‌، از دست‌ دادن‌ مهارت‌در انجام‌ كار يا بي‌ثباتي‌، حركات‌ پرشي‌عضلات‌ سر و صورت‌، رعشه‌ و تكان‌ دادن‌دست‌ها، تاري‌ ديد، كاهش‌ هوشياري‌به‌ويژه‌ در كودكان‌، خشكي‌ دهان‌، احساس‌از حال‌ رفتن‌ (كمي‌ فشار خون‌) و حساسيت‌به‌ نور از عوارض‌ جانبي‌ دارو هستند.

 

تداخلهاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌پرومتازين‌ با داروهاي‌ كاهنده‌ فشار خون‌با اثر مضعف‌ CNS مانند كلونيدين‌ و متيل‌دوپا، سولفات‌ منيزيم‌ تزريقي‌، داروهاي‌ضد افسردگي‌ سه‌ حلقه‌اي‌، داروهاي‌بيهوش‌ كننده‌، باربيتورات‌ها و داروهاي‌مخدر، داروهاي‌ مهاركننده‌مونوآمينواكسيد� �ز (MAO)، از جمله‌فورازوليدن‌ و پروكاربازين‌ ممكن‌ است‌موجب‌ تشديد آثار مضعف‌ CNS اين‌داروها يا پرومتازين‌ گردد. مصرف‌همزمان‌ با ساير داروهايي‌ كه‌ باعث‌ ايجادواكنش‌هاي‌ اكستراپيراميدال‌ مي‌شوند، ازجمله‌ هالوپريدول‌، متوكلوپراميد، سايرفنوتيازين‌ها و تيوگزانتين‌ها ممكن‌ است‌شدت‌ و دفعات‌ بروز واكنش‌هاي‌اكستراپيراميدا ل‌ را افزايش‌ دهد. مصرف‌همزمان‌ لوودوپا با پرومتازين‌ ممكن‌ است‌اثرات‌ ضد پاركينسوني‌ لودوپا را به‌ علت‌مسدود شدن‌ گيرنده‌هاي‌ دوپامين‌ در مغزمهار كند آثار آلفا ـ آدرنرژيك‌ اپي‌نفرين‌ درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با پرومتازين‌ممكن‌ است‌ مهار شود. مصرف‌ همزمان‌بروموكريپتين‌ با پرومتازين‌ ممكن‌ است‌موجب‌ افزايش‌ غلظت‌ سرمي‌ پرولاكتين‌شود و با اثر بروموكريپتين‌ تداخل‌ كند.مصرف‌ همزمان‌ پرومتازين‌ با داروهاي‌ضد تيروئيد ممكن‌ است‌ خطر بروزآگرانولوسيتوز را افزايش‌ دهد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ براي‌ به‌ حداقل‌رسانيدن‌ تحريك‌ گوارشي‌، شكل‌ خوراكي‌اين‌ دارو همراه‌ با غذا، آب‌ يا شير مصرف‌شود.

2 ـ در صورت‌ مصرف‌ دارو براي‌پيشگيري‌ از بيماري‌ مسافرت‌ بايد حداقل‌30 دقيقه‌ يا ترجيحŠ 2 ـ 1 ساعت‌ قبل‌ ازمسافرت‌ مصرف‌ شود.

3 ـ احتمال‌ بروز خشكي‌ دهان‌ با مصرف‌اين‌ دارو وجود دارد.

4 ـ درمان‌ با پرومتازين‌ بايد 2 ـ 1 هفته‌ قبل‌از زايمان‌ قطع‌ شود تا از بروز يرقان‌ وعلايم‌ اكستراپيراميدال‌ در نوزاد جلوگيري‌شود.

 

مقدار مصرف‌

خوراكي‌:

بزرگسالان‌: 25 ميلي‌گرم‌ در موقع‌ خواب‌ ودر صورت‌ نياز تا 50 ميلي‌گرم‌ مصرف‌مي‌شود.

كودكان‌: در كودكان‌ 5 ـ 1 ساله‌، 20 ـ 15ميلي‌ گرم‌ و در كودكان‌ 10 ـ 5 ساله‌،

25 ـ 20 ميلي‌گرم‌ در موقع‌ خواب‌ مصرف‌مي‌شود.

تزريقي‌:

بزرگسالان‌: 50 ـ 25 ميلي‌گرم‌ و حداكثر تا100 ميلي‌گرم‌، تزريق‌ مي‌شود. در موارداورژانس‌ 50 ـ 25 ميلي‌گرم‌ و حداكثر 100ميلي‌گرم‌ تزريق‌ آهسته‌ وريدي‌ مي‌شود.

كودكان‌: در كودكان‌ 10 ـ 5 ساله‌

12/5 ـ 6/25 ميلي‌گرم‌ تزريق‌ عضلاني‌مي‌شود.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Tablet: 25mg

Syrup: 113mg / 100ml

Injection: 25mg / ml

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: ترفنادين‌ براي‌ جلوگيري‌ ازعلايم‌ ناشي‌ از حساسيت‌، مانند تب‌ يونجه‌و كهير بكار برده‌ مي‌شود.

مكانيسم‌ اثر: اثر ضد آلرژي‌ اين‌ دارو

ناشي‌ از رقابت‌ آن‌ با هيستامين‌ براي‌اتصال‌ به‌ گيرنده‌هاي‌ H1 است‌ و به‌ اين‌ترتيب‌ از بروز اثرات‌ هيستامين‌ جلوگيري‌مي‌كند.

 

فارماكوكينتيك‌: ترفنادين‌ بخوبي‌ از دستگاه‌گوارش‌ جذب‌ مي‌گردد. به‌ مقدار زياد به‌پروتئينهاي‌ پلاسما متصل‌ مي‌شود وبه‌صورت‌ متابوليت‌ در ادرار و مدفوع‌ دفع‌مي‌گردد.

 

موارد منع‌ مصرف‌: در صورت‌ وجودآريتمي‌ قلبي‌ نبايد مصرف‌ گردد.

 

هشدارها: 1 ـ احتمال‌ بروز آريتمي‌ قلبي‌ بامقادير مصرف‌ زياد وجود دارد.

2 ـ از مصرف‌ همزمان‌ با داروهاي‌ كاهنده‌پتاسيم‌ خون‌ بايد خودداري‌ گردد.

3 ـ در مصرف‌ همزمان‌ با داروهاي‌ايجادكننده‌ آريتمي‌ احتياط شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: مهمترين‌ عارضه‌ جانبي‌ اين‌دارو احتمال‌ بروز آريتمي‌ قلبي‌ است‌. اثرات‌تسكيني‌ و ضدموسكاريني‌ آن‌ بسيار كم‌است‌ و معمولا با مقادير مصرف‌ زياد ديده‌مي‌شود.

 

تداخل‌هاي‌ دارويي‌: مصرف‌ همزمان‌ باداروهاي‌ مهاركننده‌ آنزيم‌هاي‌ كبدي‌ مانندكتوكونازول‌، اريترومايسين‌ و سايرايميدازولهاي‌ ضد قارچ‌ احتمال‌ آريتمي‌قلبي‌ را افزايش‌ مي‌دهد. استفاده‌ از تركيبات‌ضد آريتمي‌، ضد جنون‌ و ضد افسردگي‌سه‌ حلقه‌اي‌ اثر آريتمي‌زايي‌ اين‌ دارو راافزايش‌ مي‌دهد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ در صورت‌ بروزآريتمي‌ قلبي‌ مصرف‌ دارو قطع‌ گرديده‌ و به‌پزشك‌ مراجعه‌ شود.

 

مقدار مصرف‌:

بزرگسالان‌: در تب‌ يونجه‌ و رينيت‌ آلرژيك‌روزي‌ 60 ميلي‌گرم‌ و در صورت‌ لزوم‌حداكثر تا 120 ميلي‌گرم‌ مصرف‌ مي‌گردد.در حساسيت‌ پوستي‌ 120 ميلي‌گرم‌ در يك‌يا دو نوبت‌ در روز مصرف‌ مي‌شود.

كودكان‌: در كودكان‌ 6 ـ 3 سال‌ 15 ميلي‌گرم‌دو بار در روز و در كودكان‌ 12 ـ 6 سال‌ 30ميلي‌گرم‌ دو بار در روز مصرف‌ مي‌شود.

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

موارد مصرف‌: آسيكلووير در درمان‌ وپيشگيري‌ تبخال‌ ناشي‌ از ويروس‌ هرپس‌،مننژيت‌ ناشي‌ از ويروس‌ هرپس‌، پيشگيري‌و درمان‌ زونا و در درمان‌ عفونت‌ ناشي‌ ازواريسلا (آبله‌ مرغان‌) مصرف‌ مي‌شود.

 

مكانيسم‌ اثر: آسيكلووير ساخت‌ DNAويروس‌ را مهار مي‌كند. اين‌ عمل‌ از طريق‌تبديل‌ آسيكلووير به‌ آسيكلوويرتري‌فسفات‌ و تداخل‌ با آنزيم‌ DNA پليمرازويروس‌ صورت‌ مي‌گيرد.

 

فارماكوكينتيك‌: جذب‌ خوراكي‌ آسيكلوويرحدود 20% است‌ و به‌ مقدار وسيع‌ درمايعات‌ و بافت‌هاي‌ بدن‌ منتشر مي‌شود.بيشترين‌ غلظت‌ آن‌ در كليه‌، كبد و روده‌يافت‌ مي‌شود. غلظت‌ آن‌ در CNS حدود50% غلظت‌ پلاسمايي‌ آن‌ است‌. متابوليسم‌آن‌ كبدي‌ است‌ و به‌طور عمده‌ از طريق‌ كليه‌دفع‌ مي‌شود. جذب‌ پوستي‌ دارو ناچيزاست‌.

 

هشدارها: درصورت‌وجوددهيدراتاسيون‌ ،اختلال‌ كار كليه‌ يا اختلالات‌ نورولوژيك‌بايد با احتياط فراوان‌ مصرف‌ شود.

 

عوارض‌ جانبي‌: فلبيت‌ يا التهاب‌ در محل‌تزريق‌ از عوارض‌ جانبي‌ مهم‌ و نسبتŠشايع‌ آسيكلووير تزريقي‌ است‌. امكان‌بروز عوارض‌ كليوي‌ بخصوص‌ بعد ازتزريق‌ سريع‌ دارو وجود دارد.

 

نكات‌ قابل‌ توصيه‌: 1 ـ تبخال‌ تناسلي‌ از راه‌مقاربت‌ قابل‌ انتقال‌ است‌ و مصرف‌آسيكلووير مانع‌ از انتقال‌ نمي‌شود. ازاين‌رو حتي‌ اگر بيمار علايمي‌ نداشته‌ باشد،بايد از مقاربت‌ خودداري‌ گردد.

2 ـ مصرف‌ آسيكلووير در عفونت‌ ساده‌آبله‌ مرغان‌ در كودكان‌ داراي‌ سيستم‌ايمني‌ سالم‌ توصيه‌ نمي‌شود.

3 ـ درمان‌ با آسيكلووير بايد بلافاصله‌ پس‌از مشاهده‌ اولين‌ علايم‌ عفونت‌ تبخالي‌ آغازشود.

4 ـ شكل‌ تزريقي‌ دارو بايد به‌صورت‌انفوزيون‌ وريدي‌ مصرف‌ شود. داروحداقل‌ بايد طي‌ يكساعت‌ انفوزيون‌ شود.

5 ـ از تزريق‌ عضلاني‌ و زيرجلدي‌ شكل‌تزريقي‌ بايد خودداري‌ شود.

6 ـ هنگام‌ مصرف‌ دارو، جهت‌ جلوگيري‌ ازبروز عوارض‌ كليوي‌، بايد به‌ مقدار كافي‌مايعات‌ مصرف‌ شود.

7 ـ ناحيه‌ ضايعه‌ ديده‌ بايد به‌صورت‌خشك‌ و تميز نگهداري‌ شده‌ و براي‌جلوگيري‌ از آلوده‌ كردن‌ ساير نقاط بدن‌ ياانتقال‌ عفونت‌ به‌ ديگران‌، هنگام‌ مصرف‌كرم‌ دارو بايد از دستكش‌ پلاستيكي‌استفاده‌ گردد.

 

مقدار مصرف‌

خوراكي‌:

بزرگسالان‌: در درمان‌ تبخال‌ تناسلي‌مقدار 200 ميلي‌گرم‌ هر 4 ساعت‌ يكبارهنگام‌ بيداري‌، 5 بار در روز و به‌ مدت‌ 10روز مصرف‌ مي‌شود. براي‌ درمان‌ متناوب‌عفونت‌هاي‌ عودكننده‌، همين‌ مقدار به‌ مدت‌5 روز مصرف‌ مي‌شود. براي‌ درمان‌فرونشاننده‌ طولاني‌ مدت‌ عفونت‌عودكننده‌، مقدار 400 ميلي‌گرم‌ دو بار درروز يا 200 ميلي‌گرم‌ 5 ـ 3 بار در روز به‌مدت‌ حداكثر 12 ماه‌ مصرف‌ مي‌شود. دردرمان‌ زونا 800 ميلي‌گرم‌ هر 4 ساعت‌هنگام‌ بيداري‌، 5 بار در روز به‌ مدت‌ 10 ـ 7روز مصرف‌ مي‌شود. در درمان‌ تبخال‌مخاطي‌ ـ جلدي‌ در بيماران‌ مبتلا به‌ ضعف‌سيستم‌ ايمني‌ مقدار 400 ـ 200 ميلي‌گرم‌ 5بار در روز و به‌ مدت‌ 10 روز مصرف‌مي‌شود. در پيشگيري‌ از اين‌ نوع‌ عفونت‌،مقدار 400 ميلي‌گرم‌ هر 12 ساعت‌ مصرف‌مي‌شود. در درمان‌ آبله‌ مرغان‌، 800 ميلي‌گرم‌ 4 بار در روز به‌ مدت‌ 5 روز مصرف‌مي‌شود. در صورت‌ وجود اختلال‌ در كاركليه‌ مقدار مصرف‌ بايد كاهش‌ يابد.

كودكان‌: در كودكان‌ 12 ـ 2 سال‌ در درمان‌آبله‌ مرغان‌ 20mg/kg تا حداكثر 800ميلي‌گرم‌ در هر بار مصرف‌ 4 بار در روزبه‌ مدت‌ 5 روز مصرف‌ مي‌شود.

تزريقي‌:

بزرگسالان‌: در درمان‌ تبخال‌ تناسلي‌ اوليه‌شديد، مقدار 5mg/kg سه‌ بار در روز

به‌ مدت‌ 5 روز انفوزيون‌ وريدي‌ مي‌شود.در عفونت‌ تبخال‌ مخاطي‌ ـ جلدي‌ دربيماران‌ مبتلا به‌ ضعف‌ سيستم‌ ايمني‌،مقدار 10mg/kg ـ 5 سه‌ بار در روز و

به‌ مدت‌ 10 ـ 7 روز انفوزيون‌ وريدي‌مي‌شود. در درمان‌ آنسفاليت‌ ناشي‌ ازويروس‌ هرپس‌، 10mg/kg سه‌ بار در روزبه‌ مدت‌ 10 روز و در درمان‌ زونا دربيماران‌ مبتلا به‌ ضعف‌ سيستم‌ ايمني‌،همين‌ مقدار به‌ مدت‌ 7 روز انفوزيون‌وريدي‌ مي‌گردد. مقدار مصرف‌ در

بيماران‌ مبتلا به‌ عيب‌ كار كليه‌

بايد تعديل‌ گردد. حداكثر مقدار

مصرف‌ در بزرگسالان‌ 30mg/kg يا1/5g/m2 است‌.

كودكان‌: مقدار مصرف‌ در درمان‌ تبخال‌تناسلي‌ اوليه‌ شديد در كودكان‌ تا 12 سال‌،250mg/m2 سه‌ بار در روز به‌ مدت‌ 5 روزبه‌صورت‌ انفوزيون‌ وريدي‌ مي‌باشد. دردرمان‌ تبخال‌ جلدي‌ ـ مخاطي‌ در كودكان‌مبتلا به‌ ضعف‌ سيستم‌ ايمني‌، همين‌ مقداربه‌ مدت‌ 7 روز انفوزيون‌ وريدي‌ مي‌شود.در درمان‌ آنسفاليت‌ ناشي‌ از ويروس‌هرپس‌ 500mg/m2 هر 8 ساعت‌ به‌ مدت‌ 10روز انفوزيون‌ مي‌شود. در درمان‌ زونا دربيماران‌ مبتلا به‌ ضعف‌ سيستم‌ ايمني‌500mg/m2 سه‌ بار در روز و به‌ مدت‌ 7روز و در عفونت‌ تبخال‌ منتشر در نوزادان‌10mg/kg سه‌ بار در روز به‌ مدت‌ 14 ـ 10روز انفوزيون‌ وريدي‌ مي‌شود. مقدارمصرف‌ در كودكان‌ بالاي‌ 12 سال‌ مانندبزرگسالان‌ است‌.

 

اشكال‌ دارويي‌:

Tablet: 200mg, 400mg

For Injection: 250mg

Topical Cream: 5%

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...