R.Irankhah 25490 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آذر، ۱۳۹۱ معمار: ARCHAEUS مکان: Timisoara، رومانی گروه معماری: Marius Miclău، Bogdan Raţ، Zsolt Varday، Brindusa Havasi، Cristian Blidariu، Vasile Oprisan، Beatrice Lucaci، Nicolae Olteanu. کارفرما: شورای شهرستان Timis و شهرداری تیمیشوارا بودجه: 9.7 میلیون یورو مساحت: 13000 مترمربع سال اجرا: 2010 عکس: Stefan Tuchila اختصاصی معماری نیوز: برای بازسازی سنگر ترزیا (اولین سنگر از نه سنگر Vaubanکه حول و حوش سال 1738 به منظور ایجاد سیستم دفاعی تیمیشوارا ساخته شد) یک مسابقه ملی برپا شد. این سازه در میان آثار تاریخی رومانی حاصل کاری دشوار و فوق‌العاده حرفه‌ای است. هدف از این پروژه استقرار مجدد و مشخص کردن قطب جدید شهری با استفاده از خلاقیت در فضای عمومی است. در این قسمت از رومانی در بیست سال گذشته سرمایه‌گذاری خاصی نشده است. بخشی از سازه که متعلق به قرن 18 است، در راستای توسعه شهری در منطقه مرکزی، طی سالیان اخیر دستخوش تغییرات زیادی شد که عملکردهای جدیدی نیز (همانند شعبه مرکزی بانک، دفتر کار معماران Timis، دانشکده طراحی و هنرهای زیبا، دانشکده داروسازی) به طبع آن در منطقه ایجاد شد. به همین دلیل بود که این فضا نیاز به نوآوری و نوسازی گسترده برای جامعه در حال توسعه دارد. در ابتدا قرار بود که نوسازی فقط در عوامل زیرساختی صورت پذیرد اما با پیشرفت کار متوجه شدیم این مکان که در لبه هسته تاریخی شهر قرار دارد (که به طور کامل بعد از پیروزی امپراطور اتریشی ـ مجارستانی در سال 1716 بازسازی شد)، دارای پتانسیل بیشتری به شرح ذیل است: پیاده‌سازی عوامل فرهنگی و اجتماعی در فضای کاملاً فراموش شده ایجاد فضای جدید با طراحی مجدد دادگاه Honour و مرتبط ساختن آن به میدان موجود شهر دوباره سوار کردن تصویر بنای یادبود با استفاده از روند بازسازی دقیق و علاوه بر این، کاندید کردن شهر برای کسب عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال 2020 به پتانسیل فضای داخلی و یا فضاهای بلااستفاده نیز توجه زیادی کردیم؛ بر فرض مثال، اتاق زیرشیروانی به نمایشگاه تبدیل شد و همچنین طبقاتی مطابق عصر حاضر برای استفاده بیشتر فرهنگی مشخص شدند. حذف ملات سیمانی و بتن در بازسازی دهه 1970 به کار رفته‌اند و همچنین مداخلاتی که در اثر استفاده از این مصالح در سطوح تاریخی ایجاد شده‌اند. کار گذاشتن لوازم الکتریکی و لوله‌کشی‌ها با استفاده از پوشش‌های فلزی در زمین و به حداقل رساندن مداخله در هسته تاریخی ساختمان. استفاده از مصالح جدید و واگشت‌پذیر و قابل حذف آسان در مداخلات پیش رو تأکید بر مداخله معاصر ما از مصالح با عمر طولانی در مقایسه با سطح تاریخی ـ ورقه‌های مسی، چوب‌بری بدون دخالت فلز در آن، گچ و رنگ و همچنین سازه‌های فلزی قابل حذف استفاده کردیم. طبقات کفی بر طبق فن‌آوری‌های تاریخی بر روی شن و ماسه ساخته شده‌اند. برای حفاظت از کل بنای یادبود از سنگ آهک استفاده کردیم که فاصله‌ها در حیاط را پنهان می‌کند و پتانسیل کنتراست و بازسازی فضاهای بلااستفاده را بالا می‌برد. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده