مقاله پيشنهاد سازوكاري براي رفع ابهام معماران منظر و طراحان شهري در حوزههاي مشترك

[Mohammad Aref 120452]

طراحی شهری و معماری منظر به مثابه دو شاخه مستقل از دانش های معماری و شهرسازی در طی قرن پیشین و عمدتاً به دلیل اهمیت یافتن مسئله کیفیت عرصه های همگانی و عمومی شهرها و حوزه های پیرامونی آنان مطرح شده است. امروزه گسترش مفاهیم و مبانی نظری رشته های طراحی شهری و معماری منظر و همپوشانی آنها در فرآیند ارتقای کیفیت عرصه های عمومی شهری و منطقه ای از تئوری تا عمل، بر میزان سردرگمی و ابهام نقش و حیطه های فعالیتی، میان این دو افزوده است. گسترش حیطه های فعالیتی، تداخل حوزه های کاری و وجود ابهام در نقش و جایگاه هریک از رشته های طراحی شهری و معماری منظر در طراحی محیط های بیرونی، آینده این رشته را با سوال اساسی زیر مواجه ساخته است:

چرا معماران منظر و طراحان شهری در طراحی محیط های بیرونی، با ابهام در نقش و حوزه وظایف در قبال یکدگیر مواجه شده اند و اصولاً چه راه حل هایی برای برون رفت از این مشکل وجود دارد؟

بررسی تطبیقی - تحلیلی سوابق موضوع حاکی از آن است که صاحب نظران عمده دلایل تداخل و ابهام نقش میان حرفه مندان را در قالب دسته های اشتراکات فراوان نظری و عملی، رویکردهای میانی دو رشته، و گسترش حیطه و نوع فعالیت دو رشته عنوان کرده اند. از طرفی تحلیل ادبیات موضوع در خصوص رفع و پر نمودن خلا دانشی - حرفه ای میان دو رشته معماری منظر و طراحی شهری به استنتاج یکسری مولفه ها و راهبردها کلی شامل همکاری و تعامل دو رشته، محتواهای آموزشی مشترک، تعیین نقش های حرفه ای ضابطه مند و ایجاد رشته یا رویکرد میان رشته ای جدید می انجامد.

 

واژگان کلیدی: معماری منظر، طراحی شهری، محیط شهری، نقش های حرفه ای

 

نویسندگان: سینا رزاقی اصل، محصن فیضی، مصطفی بهزادفر

 

دانلود مقاله