رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

ساختمان دستگاه ترازیابی که بررسی شد از نوع نیوو بود که شامل سه بخش زیر است :

 

قسمت فوقانی : شامل تلسکوپ ( عدسی های شیئی و چشمی ) و لوازم قراولروی

 

قسمت میانی : شامل تراز ، قسمتی از بدنه ، تراز کروی و صفحه مدرج (لمب افقی) برای اندازه گیری زوایای افقی

 

قسمت تحتانی : شامل پیچ های تراز کننده و اتصال و صفحه اتصال دستگاه بر

 

روی سه پایه همچنین چندین پیچ روی دستگاه وجود داشت که هر یک وظیفه ای دارد

مثل حرکت دادن دستگاه بصورت افقی (کلی و جزئی) ، پیچ وضوح تصویر ، پیچ

وضوح تار رتیکول . همچنین بعضی از مدل های دستگاه دارای دگمه تثبیت وضعیت

است که جهت جابجایی دستگاه کاربرد دارد .

 

سه پایه را بطور قائم جلوی خود می گیریم ، پیچ های تعبیه شده روی هر پایه

را با احتیاط شل می کنیم سپس قسمت فوقانی سه پایه را تا جلوی صورت خود

بالا می کشیم و دوباره پیچ ها را محکم می کنیم تا ارتفاع آن تغییر نکند .

یک پایه را داخل زمین فرو کرده و تثبیت می کنیم ، دو پایه دیگر را با هم

طوری داخل زمین فرو می کنیم که صفحه ای که باید دوربین را روی آن قرار

دهیم تقریباً صاف و تراز باشد .

 

 

پس از قرار دادن سه پایه روی زمین دوربین را با احتیاط روی صفحه فوقانی سه

پایه قرار داده و پیچی که زیر سه پایه برای فیکس کردن دوربین روی آن

تعبیه شده را محکم می کنیم .

 

در هنگام کارگذاری سه پایه باید توجه شود عدسی چشمی دوربین تقریباً جلوی

چشم ما باشد تا ما مجبور نباشیم برای استفاده از دوربین خم شویم ، زیرا

این کار باعث خستگی اپراتور دوربین می شود .

 

تراز کروی :

 

 

یک محفظه شیشه ای است که تمام آن بجز قسمت فوقانی آن از مایعی مانند

الکل ، اتر یا سولفورد وکربن و قسمت فوقانی از گاز همان مایع پر شده است

. قسمت حاوی گاز را حباب تراز می نامند . برای تراز کردن دوربین باید

حباب تراز را بوسیله پیچ های زیر دوربین دقیقاً به ناحیه مشخص شده روی

محفظه شیشه ای هدایت کنیم .زمانی که دقیقاً دوربین روی سه پایه سوار شد، سه پیچ تنظیم را در زیر

دوربین مشاهده می کنیم دو پیچ از سه پیچ را در دو جهت مخـالف ( هر دو به

داخل یا هر دو به خارج ) می پیچانیم. با این کار حبـاب را در مقابل پیچ

سوم قرار می دهیم و کافی است با پیچاندن پیچ سوم حباب را به داخل قسمت

مشخص شده روی محفظه هدایت کنیم .

 

کار با دوربین :

 

 

پارالاکس : زمانی که دوربین دقیقاً تراز شد شاخص را در محل مورد نظر

توسط اپراتور قرار داده و بوسیله ترازی که در کنار شاخص قرار دارد آنرا

تراز می کنیم (ترازی شبیه به تراز بنایی) . به طرف شاخص قراولروی می کنیم ،

بوسیله پیچ های تغییر دهنده وضعیت بصورت افقی (پیچ ها حرکت جزئی و کلی )

شاخص را در میدان دید می آوریم .

 

یعنی در میدان دید آوردن شیئ مورد نظر در دوربین (واضح دیدن تصویر شاخص)

و همچنین روشن و واضح کردن تار رتیکول در کنار دستگاه پیچی تعبیه شده که

بوسیله آن می توان وضوح دید داخل دوربین را تنظیم کرد ( بدلیل تقاوت ضریب

دید افراد ) . کنار عدسی چشمی پیچ تنظیم کننده وضوح تار رتیکول قرار دارد

که بوسیله آن می توان وضوح تار رتیکول را تغییر داد . توسط این دو پیچ

تصویر شاخص و تارها را واضح نموده و شروع به قرائت می کنیم . داخل دوربین

تصویر شاخص را مشاهده می کنیم که تارهای بالا ، پائین و وسط درجه بندی روی

شاخص را قطع کرده . نقاطی که درجه ها قطع شده اند را برای هر کدام یادداشت

می کنیم . بدلیل اینکه کوچکترین واحد درجه بندی روی شاخص سانتی متر است ،

ناچار در مواقعی باید دست به تقریب زنی بزنیم .

 

تعیین زاویه بین دو نقطه :

 

 

ابتدا به سمت نقطه اولیه قراولروی می کنیم در حالی که درجه زیر دوربین

صفر است ، سپس دوربین را سمت نقطه دوم می گردانیم و پس از قراولروی درجه

تغییر زاویه بین دو نقطه را یادداشت می کنیم . این درجه برابر است با

زاویه بین دو نقطه مورد نظر .

خطاهای ترازیابی :

 

۱- خطای دستگاه ۲- خطای طبیعی ۳- خطای انسانی

 

دستگاه : عواملی نظیر خطای محور لوله تراز ، خطای کلیماسیون ، خطای تقسیمات شاخص

 

طبیعی : خطای کرویت و انکسار ، اثر باد و گرما

 

انسانی : تراز نبودن دستگاه ، قائم نبودن شاخص ، مواج بودن هوا در اثر حرارت و محاسبه غلط

 

انواع تراز یابی از نظر دقت :

 

ترازیابی از نظر دقت به چهار دسته تقسیم می شود که عبارت اند از :

 

۱- ترازیابی درجهi و ii ژئودزی

 

۲- ترازیابی درجه iii

 

3- ترازیابی با دقت معمولی

 

۴- ترازیابی با دقت تقریبی

  • Like 6
لینک به دیدگاه
  • 2 سال بعد...

خطاي تراز كروي:

براي شناسايي اينكه دوربين ما خطاي تراز كروي دارد يا خير ابتدا دوربين را در يك جهت تراز مي‌كنيم سپس دوربين را 180درجه دوران مي‌دهيم اگر تراز جابه‌جا شد دوربين داراي خطاي تراز كروي است. در غير اين صورت ترازياب سالم مي‌باشد.

پس از مشخص شدن خطادار بودن دوربين ابتدا نصف خطا را با استفاده از پيچ‌هاي كنار تراز كروي حذف مي‌كنيم و نصف ديگر را با استفاده از 3 پيچ زير دوربين از بين مي‌بريم دوباره دوربين را 180درجه دوران مي‌دهيم اگر دوربين ما هنوز انحراف داشت اين كار را تكرار مي‌كنيم.

  • Like 4
لینک به دیدگاه

خطاي افقي نبودن تار رتيكول

تار رتيكول به صورت علامت صليب مي‌باشد و خط كاملاً عمود بر روي شيشه مي‌باشد. اين دو خط بايد يكي كاملاً عمودي و ديگري افقي باشد

 

براي شناسايي خطاي تار رتيكول دو روش داريم:

 

الف ـ استفاده از شاقول:

در اين روش بعد از تراز كردن ترازياب يك شاقول را در فاصله cm 20 قرار مي‌دهيم به نحوي كه تار رتيكول ضخامت نخ شاقول را پوشش دهد. در اين حالت اگر تار كاملاً به روي نخ قرار گرفت دوربين ما خطاي افقي نبودن تار رتيكول ندارد در غير اين صورت با استفاده از پيچ‌هاي تار رتيكول تار را دوران مي‌دهيم تا كاملاً بر روي نخ منطبق شود.

ب ـ استفاده از يك نقطه بر روي ديوار:

در اين حالت بعد از تراز كردن ترازياب به يك سطح صاف مثل ديوار نشانه روي كرده و يك نفر را هدايت مي‌كنيم تا يك نقطه به نحوي بر روي ديوار ايجاد كند كه در انتهاي يك سرتارونيكول قرار گيرد. سپس ترازياب را دوران مي‌دهيم به نحوي كه نقطه در انتهاي ديگر تار رتيكول قرار گيرد. اگر نقطه در بالا و پايين سر ديگر تار رتيكول قرار گرفت بيان كرد افقي نبودن تار رتيكول مي‌باشد كه براي حذف آن نصف اين خطا را با پيچ‌هاي اعمال مي‌كنيم ودوباره يك نقطه جديد بر روي ديوار ايجاد كرد و كار رسيدن به نتيجه مطلوب ادامه مي‌دهيم.

  • Like 4
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...