sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آبان، ۱۳۹۱ لودویک میس ون در رو کرفلد،آلمان،1928 خانه ی لانگ ساختمان همانندی همجوار خود،به نام خانه ی استرز دارد که در همان زمان و با همان سبک ساخته شده است اما دو طرح،کاملا یکسان نیستند.هرمان لانگ و جوزف استرز مدیر عاملان یک کارخانه ی ابریشم بافی در کرفلد بودند.لانگ محرک پروژه ی مشترک،عضوی از گروه کاری آلمانی حامی گالری ملی برلین و یک گردآورنده ی هنر مدرن بود،از این رو خانه ی وی،به عنوان یک گالری شخص نیز محسوب می شود.مساحت های زیادی از دیوار که به خوبی روشن شده باشد،به عنوان نیاز اولیه ی این طرح مطرح بود و همین امر از گشودگی های وسیع و شفافیت خانه ی تاگندات و یا پاویلیون بارسلونا که در همان دوره ی زمانی طراحی شده بود جلوگیری کرد. همچنین خانه ی لانگ شباهتی به جلوه های مدرن جاه طلبانه ای ملبس به آن است ندارد و نماسازی آن با آجرکاری نواری قرمز پرکاری اجرا شده است.خانه کیفیتی مونومانتال (نمادین) دارد اما یکپارچه نیست.فرم های مکعبی با عرض و ارتفاع های متفاوت به طور نامتقارنی چیده شده اند و قاب فلزی پنهانی،خود را در نواحی مختلفی از سایبان ها و بالکن ها کنسول شده به نمایش می گذارد.پنجره های بزرگ و خوش منظره در آجرکاری سمت باغ نمود پیدا کرده اند اما در نمای شمال غربی و رو به جاده،پنجره ها برای تشکیل نوارهای طولانی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. 5 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آبان، ۱۳۹۱ این خانه بدون احتساب بال خدماتی انتهای شمال شرقی طرح،که دارای پارکینگ و یک اتاق خدمه در تراز زیر زمین می باشد،یک ساختمان دو طبقه است،ورود اصلی که یک درب منفرد ساده،در زیر سایبانی کنسول شده است به یک دهلیز کوچک باز می شود،دهلیزی که به مهمترین و بزرگ ترین اتاق یعنی تالار نشیمن منتهی می شود.این فضای اصلی سیرکولاسیون است که دسترسی به پلکان را از شاه نشینی که در یک انتها قرار دارد فراهم می کند،شاه نشینی که دارای یک عقب نشینی وسیع و سه فضای محصور کوچکتر (اتاق موسیقی،نشیمن خصوصی و اتاق مطالعه) می باشد. یک عکس جدید از تالار نشیمن،آن را تنها با چهار مبل راحتی که به دور یک میز قهوه و دور از دیوارها چیده شده اند نشان می دهد.واضح است که عملکرد اصلی این فضا،به نمایش گذاشتن کارهای هنری شامل نقاشی هایی از چاگال و کرچنر و مجسمه هایی از لمبروک و تصاویر متعدد قرون وسطایی از حضرت مریم می باشد.کارهای هنری در فضاهای نشیمن کوچکتر دیگر نیز به نمایش گذاشته شده است اما این فضاها از طریق پنجره های مرتفعی به تراس و باغ دید دارند. زمین این طرح شیب ملایمی به جنوب شرقی داشته و تراس باغ مانندمسطح،توسط دیوار حائل کم ارتفاعی تعریف شده است.خانه و تراس اطراف آن،یک مستطیل ساده در پلان را در ترکیب با یکدیگر تشکیل می دهند،چنان که گویا دو نیمه از یک ساختار کلی بوده اند که با دیوار پشتی خانه با عقب نشینی های فراوان آن،به دو قسمت تقسیم شدده اند.تاکید بر ترکیب فضاهای داخلی و خارجی با اتاق های مجازی انجام گرفته است که توسط بالکن های کنسول شده در هر انتهای خانه تعریف شده اند. عقب نشینی ها در مقطع نیز همانند پلان صورت گرفته اند،به طوری که اکثر اتاق خواب های طبقه اول به تراس سقفی باز می شوند.پلان در این تراز عملکردی تر بوده و با کریدور و شش حمام همجوار هر اتاق،بیشتر شبیه یک هتل شده است.سه عدد از این حمام ها،در داخل اتاق هستند و توسط نوار باریکی از پنجره های سقفی (که بر روی سقف پایین آمده ی کریدور،شکل گرفته است) روشن شده و تهویه می شوند. هم اکنون خانه های لانگ و استرز،هر دو در شرایط خوبی بوده و به عنوان نمایشگاه هنری به کار می روند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام منبع نوشتار کتاب شاهکارهای معماری مسکونی جهان در قرن بیستم نوشته کلین دیویس،امین لوافا حروف چین سام 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده