كاربرد الیاف طبیعی در هزاره سوم

[Astraea 25,351]

كشور مالزی با داشتن آب و هوای مدیترانه ای، تكنولوژی داخلی كاشت محصولات نباتی نظیر كنف و الیافی از این خانواده را در صنایع بالادستی و پایین دستی راه اندازی می كند.

دولت مالزی، موسسات و صنایع تحقیقاتی را تا رسیدن به سطح تولید این مواد كامپوزیتی جدید حمایت می كند و از آن مواد در كاربردهایی با تكنولوژی بالا استفاده می كند. الیاف نباتی كه در تمدن بشر تاریخ دیرینه ای دارند، اهمیت اقتصادی یافته اند و در سطح جهان به وفور كشت می شوند.

بعد از پنبه، كنف و الیاف هم خانواده آن دومین گروه الیاف طبیعی مهم به شمار می روند. در كشورهایی نظیر بنگلادش، چین، هند، نپال، تایلند و مالزی این الیاف از اهمیت اجتماعی – اقتصادی بالایی برخوردارند. این الیاف زندگی خانواده های كوچك واقع در حاشیه روستاها را تامین می كنند.

گرچه تولید این الیاف كاهش یافته است، اما در سطح جهانی تلاش های زیادی صورت می گیرد تا آنها را به عنوان منبع جدیدی معرفی كنند. تحقیق و توسعه و تجاری سازی این محصولات، به نوآوری هایی در این مواد منجر شده است و محصولاتی با ارزش افزوده نظیر كامپوزیت های زیستی پیشرفته، منسوجات فنی پیشرفته، كاغذ و خمیر كاغذ، پلیمرهای زیستی و غیره را به بازار معرفی كرده است.

بازارهای جدید این الیاف، نه تنها برای مشكلات محیطی راه حل هایی ارائه می دهند، بلكه آینده روشنی برای مصرف انبوه این منابع ترسیم می كنند. بنابراین برای جایگزینی مواد صنعتی جدید با این منابع طبیعی، سیاستگزاران، صنعتگران و محققان باید با هم تلاش كنند تا استفاده از این الیاف طبیعی را مجدداً رونق بخشند و منابع تجدید شدنی گیاهی را افزایش دهند.

در كشور مالزی، دولت بر آن است تا بعد از روغن خرما و لاستیك كه محصولات اقتصادی این كشور هستند، كنف را به عنوان سومین محصول ملی معرفی كند كه از سال 2000 در تحقیق و توسعه رشد قابل توجهی نشان داده است. صنعت كامپوزیت تمایل دارد در تولیدات خود به جای الیاف مصنوعی از الیاف طبیعی استفاده كند.كنف و الیاف هم خانواده اش در صنعت بسیار مورد استفاده قرار می گیرند.

ازسرمایه گذاریهای قابل توجه دولت مالزی روی كنف و به كارگیری چندین موسسه دولتی در رابطه با این محصول نظیر شركت الوار مالزی، شركت ملی تنباكو، موسسه تحقیق و توسعه كشاورزی مالزی و دانشگاه پوترای مالزی چنین به نظر می رسد كه برای كشور مالزی، كنف در درجه اول اهمیت قرار دارد.در سال 2010 دولت مالزی به منظور ایجاد منطقه آزاد تجارت آسه آن و تامین آینده نامعلوم بخش كشت تنباكوی منطقه، تنباكوكاران را تشویق كرد كه به جای كشت تنباكو، كشت كنف را افزایش دهند.

كاهش عوارض گمركی واردات در كشورهای عضو آ سه آن، بر زندگی تنباكوكاران منطقه تاثیر شدیدی خواهد گذاشت زیرا قیمت محصولات داخلی این كشور با قیمت محصولات سایر كشورهای عضو، توانایی رقابت ندارد. كوریدور شرقی اقتصاد منطقه كه توسط دولت تاسیس شد و توسط شركت ملی نفت مالزی حمایت شد، در طول ساحل شرقی مالزی 10،000 هكتار زمین به كشت كنف اختصاص داد.

این حركت آغازین باید آگاهی بین المللی را در مورد فواید زیاد الیافی مانند كنف، جوت، رامی، كتان، شاهدانه و روغن خرما بالا ببرد. لذا باید به پیشرفت فنآوری، فرصت های رشد اجتماعی – اقتصادی و روش های ارزیابی فواید محیطی استفاده از الیاف طبیعی، توجه خاصی شود.

افزایش قیمت نفت خام به افزایش قیمت پلی پروپیلن منجر شد. این امر موجب رشد تقاضا برای موادی ارزان تر و قابل رقابت تر نظیر كنف شد كه جایگزین مواد مصنوعی می شوند و بر اهمیت، تكامل و استفاده از مواد كامپوزیتی می افزایند. شركت هایی كه در خط تولید خود شدیداً به الیاف مصنوعی متكی هستند، به این تغییر پاسخ مثبت دادند و خط تولید خود را توسعه دادند. تصمیم اخیر سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) برای اجرای پروژه توسعه كاربرد كنف در مالزی، مهر تاییدی بر انگیزه شركت ها برای ورود به صنعت كنف می باشد.

با سرمایه گذاریهای مشترك با كشور سوییس، كه مالزی نیز یكی از كشورهای عضو آن می باشد، این پروژه پتانسیل رشد صنعتی و تجاری استفاده از كنف در صنایع خاص را بررسی می كند. هدف این پروژه افزایش ظرفیت تولید كنف در صنایع خاصی است كه این محصول را به میزان كم تولید می كنند.سازمان یونیدو قصد دارد با همكاری اتحادیه همكاری های مردمی (یو.ام.پی) و هفت كشور صنعتی شركت كننده، این پروژه را به مرحله اجرا درآورد. گروه مطالعاتی بین المللی "جوت" و گروه آی.بی.اف.سی كشور چین بر اجرای این پروژه نظارت دارند.

در كنفرانس الیاف طبیعی سال 2009 كه در سطح بین المللی برگزار شد، سخنرانی پتانسیل استفاده از كنف و الیاف هم خانواده آن در صنایع گران قیمت، توسط مقامات كشور مالزی ایراد شد. موسسات تحقیقاتی و دولتی مهم نظیر موسسه محصولات جنگلی و مدیترانه ای، دانشگاه پوترای مالزی موسسه صنعتی تیمبر مالزی، موسسه ملی كنف و تنباكو و گروه تحقیقاتی بین المللی جوت این كنفرانس را ترتیب دادند.

كنفرانس بین المللی كنف و الیاف هم خانواده آن فرصتی بود برای صنایع مختلف استفاده كننده از این الیاف تا به دولت مالزی كمك كنند صنعت كنف و الیاف هم خانواده آن را توسعه داده و بعد از لاستیك و روغن خرما، آنها را در ردیف سومین مواد اولیه این كشور قرار دهد.

 

تاكنون چهار شركت، تولید محصولاتی را شروع كرده اند كه 100% آنها از كنف می باشد كه عبارتند از:

1) شركت كی.ایی.اف.آی مالزی كه تولید كننده الیاف و مقره می باشد.

2) شركت سیمفونی ادونست كه در تولید كنف پودر شده برای كامپوزیت های زیستی تخصص دارد.

3) شركت كنف نچرال فایبر كه تولید كننده الیاف است.

4) شركت آی.دبلیو.اس.بی كه تولید كننده كامپوزیت های زیستی است.

 

شركت سری جنتایو (اس.جی.اس.بی) با دانشگاه پوترای مالزی، آژانس هسته ای مالزی و شركت اف.سی.اس.تی استرالیا تصمیم گرفتند در تولید مواد كامپوزیتی، الیاف مصنوعی را با الیاف طبیعی جایگزین كنند. این نوآوری، در فنآوری های پیشرفته ای نظیر كامپوزیت ها در سیستم های شهری، صنایع نفت و گاز و منسوجات فنی پیشرفته، كاربردهای فراوانی را ایجاد می كند.

به علاوه شركت اس.جی.اس.بی بر بر آن است تا برای حفاظت از كنف برنامه ای اجرا كند تا كشاورزان مستقیماً از یك بیمه دائمی بهره مند شوند و مشكلات زنجیره عرضه كاهش یابد و حفاظت و امنیت صنعت كنف تامین شود.شركت اس.جی.اس.بی با همكاری نهادهای مربوطه تصمیم گرفته است تا با متحد كردن رویكرد صنایع بالادستی و پایین دستی، كیفیت مدیریت تجارت كنف و الیاف هم خانواده آن را ارتقاء بخشد. مضافاً اینكه شركت اس.جی.اس.بی قصد دارد با استفاده از الیاف طبیعی به عنوان یك ماده اصلی در محصولات خود و عرضه آنها، بازار این محصولات را ارتقاء بخشد.

 

منبع: موسسه كامپوزیت ایران – نشریه كامپوزیت

[z.b 6,335]

لباس‌هایی از چای سبز و شکر!

 

 

سوزان لی که یک طراح مد انگلیسی است، موفق‌شده با استفاده از میکروارگانیسم‌ها، محلول چای سبز شیرین و سلولز بافتی چرم‌مانند را تهیه کند که می‌تواند در تولید لباس‌های گوناگون مورد استفاده قرار بگیرد.

 

تا به حال خیاطی ندیده‌ایم که با میکروارگانیسم‌ها سر و کار داشته باشد اما سوزان لی که طراح مد است، برای اولین‌بار پارچه‌ها را به سمت تولید آزمایشگاهی و پاک آنها آنهم با استفاده از باکتری‌ها سوق می‌دهد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

مصاحبه‌ای با خانم لی ترتیب داده تا ببیند چطور می‌شود محلول چای سبز و شکر را به پارچه‌ای بادوام تبدیل کرد؟

 

فرآیند تولید این پارچه عجیب چگونه است؟

 

محلول چای سبز و شکر به محیط کشت سلولزی اضافه می‌شود. در این محیط باکتری‌ها، مخمرها و میکروارگانیسم‌های دیگری مشغول رشد و تکثیر هستند. باکتری‌های این محیط ظرف مدت سه‌هفته رشته‌های سلولز را به هم می‌بافند و در نتیجه لایه‌ای به قطر تقریبی 15میلیمتر روی محلول را خواهد پوشاند. باید این لایه از محیط جدا، در آب سرد شسته و حدود یک‌هفته روی یک سطح چوبی خشک شود. در خلال این هفته قارچ‌ها روی لایه باکتریایی شروع به رشد می‌کنند و دوام و استحکام آنرا افزایش می‌دهند.

این فرایند در نهایت به 1ماه وقت نیاز دارد که در مقایسه با مراحل کشت و برداشت پنبه و تولید پارچه‌های نخی به مراتب کوتاه‌تر است.

چه مقدار چای سبز و شکر برای تولید هر دست لباس به کار گرفته خواهد شد؟

 

میزان چای سبز و شکر مورد نیاز هر لباس تقریبا معادل 2هفته مصرف یک خانواده است.

 

ساختار این پارچه به کدام‌یک از بافت‌هایی که می‌شناسیم نزدیک‌تر است؟

 

تقریبا هیچکدام! این بافت جذب رنگ فوق‌العاده‌ای دارد و حتی می‌توان از موادی مانند اکسیدآهن برای رنگ‌کردن آن استفاده کرد. با این حال فکر می‌کنم بیشترین شباهت را به بافت چرم یا کاغذ داشته باشد. من این بافت را در ژاپن به افراد مختلفی نشان دادم، آنها می‌گفتند شبیه یک ماهی مرکب خشک‌شده است.

 

چقدر این طرح شانس صنعتی‌شدن دارد؟

 

ما داریم با مرکز زیست‌شناسی سنتتیک کالج سلطنتی برای بهبود ژنوم باکتری‌ها و افزایش راندمان فرایند کار می‌کنیم و از سوی دیگر از مهندسان پلیمر برای ایجاد خواص آبگریزی در این ماده کمک می‌گیریم. عمر لباس‌ها در صنعت مد کوتاه است و فکر می‌کنم این بافت بتواند در طراحی محصولات فرعی و حتی معماری شروع خوبی داشته باشد.

 

 

آیا مانعی سر راه استفاده از این بافت وجود دارد؟

 

ضخامت این بافت پس از خشک‌شدن بین 5/0 تا 1میلیمتر است، خاصیت ارتجاعی ندارد و برای بریدن آن باید مانند چرم عمل کرد و فکر می‌کنم مانند چرم برای پوشیدن روی لباس‌های دیگر مناسب‌تر باشد.

چالش بزرگ‌تر جذب آب فوق‌العاده این بافت و ژلاتینی‌شدن آن حین خیس‌شدن است. به همین دلیل داریم برای ایجاد خواص آبگریزی روی آن کار می‌کنیم.

 

فکر می‌کنید این فرایند چقدر سازگار با محیط‌زیست باشد؟

 

هنوز آزمونی انجام‌نشده اما تنها مواد مورد نیاز ما چای سبز و شکر هستند و امیدواریم در آینده بتوانیم آنها را با بسماندهای صنعتی جایگزین کنیم. اگر این فرایند را با تولید چرم در طبیعت مقایسه کنیم می‌بینید که بسیار سازگار با محیط‌زیست و به‌صرفه‌تر است.

 

چه آینده‌ای را برای این بافت زیستی پیش‌بینی می‌کنید؟

 

حرفه من انتخاب مواد تازه برای ورود به صنعت مد است اما امیدوارم این بافت در صنایع دیگری نیز به کار گرفته شود و در نهایت بتواند به کاهش مصرف منابع طبیعی و سازگاری بهتر با طبیعت منجر شود. این ماده صد‌در‌صد زیست‌تجزیه‌پذیر است.