پلاستیک سبز

[azarafrooz 14221]

زندگی در جهان بدون پلاستیک بسیار دشوار است و در جامعه صنعتی پلاستیک اهمیت زیادی دارد. ولی از سوی دیگر این مواد به عنوان زباله های مقاوم به تجزیه میکروبی مشکلات زیست محیطی زیادی را به بار آورده اند و از این رو این تلاش ها ، فعالان صنعت پلاستیک را واداشته است تا بدنبال پلاستیک ها می باشند که مشکلات زیست محیطی کمتری را بوجود آمورد. پلاستیک هائی که با نور تجزیه می شوند پلاستیک هائی که در ساختمان خود نشاسته دارند و پلاستیک های میکروبی ؛ این پلاستیک ها که به نام پلاستیک سبز معروفند و به نظر می رسد که دوستان خوبی برای صنعت و طبیعت باشند در سال 1925 گروهی از دانشمندان کشف کردند که انواع زیادی از باکتری ها بسپار پلی - B- هیدروکسی بوتیرات را می سازند PHB) ) و در دهه هفتاد میلادی تحقیقات نشان داده که PHB بسیاری از خواص پلاستیک های نفتی را دارد.

در حال حاضر سه رویکرد برای تولید پلاستیک های سبز مطرح است :

1- تبدیل قندهای گیاه به پلاستیک

2- تولید پلاستیک درون میکروبها

3- پرورش پلاستیک در ذرت و دیگر گیاهان زراعی

در روش اول قند حاصل از ذرت و گیاهان دیگر به پلاستیکی به نام پلی لاکتیک PLA تبدیل می شوند میکروبها قند را به اسید لاکتیک تبدیل می کنند سپس مولکولهای اسید لاکتیک به طریق شیمیائی به صورت زنجیرهای پلاستیکی در می آیند.

در روش دوم خود میکروبها به طور مستقیم قند را به پلاستیک تبدیل می کنند برای مثال باکتریRalstonia

در روش سوم ژن هائی را که باعث تولید پلاستیک می شود وارد ژنوم گیاه می کنند به این ترتیب گیاه تراژن در کارخانه های تولید به پلاستیک تبدیل می شود.

در سال 1992 گروهی از پژوهشگران میشیگان برای نخستین بار گیاه رشادی را طوری دستکاری ژنتیکی کردند که توانستند نوعی PHA تولید کند.

سال بعد تولید PHA انعطاف پذیرتری در گیاه ذرت آغاز شد برای اینکه پلاستیک با تولید مواد غذائی رقابت نکند پژوهشگران بخشی از گیاه ذرت ( برگ ها و ساقه ها را که بطور معمول برداشت نمی شوند مورد توجه قرار دادند. )

از طرفی کلروپلاست برگ ، بهترین مکان برای تولید پلاستیک محسوب می شود اما چون کلروپلاست محل جذب نور است مقدار زیاد پلاستیک فتوسنتز را مهار می کند و بازده محصول را کاهش می دهد. چنین به نظر می رسد که PLA رویکرد نخست ، تنها پلاستیک با منشا گیاهی است که امکان رقابت با پلاستیک های نفتی را دارد و تولید این پلاستیک به انرژی کمتری نیاز دارد و بازده تولید آن بالا و در حدود 80 درصد است ولی گاز گلخانه ای زیادی تولید می کند.

میکروب ها پلاستیک های سبز را بطور کامل تجزیه می کنند به علاوه تغییر ساختمان مولکولی این پلاستیک ها به منظور تغییر خصوصیات آنها به سادگی امکان پذیر است در آینده پس از برداشت دانه های ذرات ساقه ها و برگ های برجای مانده به منظور استخراج پلاستیک از ساقه ها و برگ ها بقایای گیاهی جهت تولید برق و بخار مورد استفاده قرار می گیرد.

به این ترتیب ضرب المثل جدیدی وارد ادبیات جهان خواهد شد.

یک تیر( بذر ذرت ) و سه نشان ( دانه ذرت ، پلاستیک ، برق)