Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 فروردین، ۱۳۸۹ مدیریت حرکت یا همان مدیریت تقاضای سفرTDM در صدد ایجاد تغییردر رفتارهای ترافیکی به منظور افزایش کارایی سیستم حمل ونقل می باشد. جدول زیر فهرستی از استراتژیهای مدیریت تقاضای سفر را نشان می دهد. این استراتژیها منجر به تغییر یا تبدیل نوع سفرها می گردد؛ تغییر شیوه سفر (از رانندگی به پیاده روی، دوچرخه سواری، همپیمایی، حمل ونقل عمومی و...) مقصد (کم کردن فاصله مراکز ارائه خدمات)، زمان (تغییر تقاضای سفر از ساعات اوج به ساعاتی دیگر) و سفرهای تکراری (ادغام سفرها و پرهیز از سفرهایی که بدون حضور فیزیکی فرد و از راه دور قابل انجام می باشد). افزایش دسترسی به خدمات (به عنوان مثال واقع شدن خدمات در نزدیکی مناطق مسکونی). استراتژیهای مدیریت تقاضای سفر دلایل زیادی برای توجیه لزوم مدیریت تقاضای سفر وجود دارد. اثربخش ترین تاثیرات آن عبارت است از کاهش مشکلاتی نظیر تراکم ترافیک، آلودگی های صوتی و زیست محیطی، برای مسافرانی که از وسیله نقلیه شخصی استفاده نمیکنند. همچنین می تواند منجر به کاهش هزینه های دولت و پیشبرد برنامه هایی همچون توسعه مناطق شهری، حفاظت از محیط زیست، صرفه جویی انرژی و پیشرفت های اقتصادی گردد. استراتژی هایی نظیر کار از راه دور و ترویج و توسعه حمل و نقل غیرموتوری. اعمال برخی تغییرات در شیوه حمل ونقل منجر به ارتقای سلامت جسمی و بهداشت همگانی می گردد. بسیاری از استراتژی های مدیریت تقاضای سفر در خصوص بازارها و مناطق تجاری منجر به افزایش رشد اقتصادی می گردد. هرچند برنامه های متداول حمل ونقل برروی یک یا دو مزیت مانند کاهش تراکم ترافیک و آلودگی های زیست محیطی تمرکز دارد؛ اما با نگاهی جامع به برنامه های آن می توان بر اهمیت آن بر حل مشکلات ترافیک صحه گذاشت. این مقاله راهنمایی است برای ارزشیابی اقتصادی برنامه ها و سیاست های مدیریت تقاضای سفر که در شناسایی و انتخاب بهترین گزینه جهت ارتقای سیستم حمل ونقل نیز کمک می کند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده