YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 مهر، ۱۳۹۱ [h=1] سلاح جدید محققان در تومورکشی با میدان مغناطیسی [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي کد خبر: 91073019237 یکشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۹ دانشمندان دانشگاه استنفورد گامی مهم را در شیوه استفاده از میدان‌های مغناطیسی برای کشتن تومورهای سرطانی برداشتند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از زمان ورود نانوفناوری ضد سرطان به حوزه پزشکی، محققان همواره درصدد استفاده از میدان‌های مغناطیسی جهت افزایش تراکم نانو ذرات اکسید آهن سوار بر دارو در مسیر رسیدن به تومور بوده‌اند. با این حال میدان‌های مغناطیسی با افزایش فاصله، سریعاً افت می‌کنند و این امر تحقق چنین رویکردی برای نابودی تومورهایی که در بیش از چند سانتی‌متری پوست قرار دارند را غیر ممکن می‌کند. به منظور حل این معضل به ظاهر حل نشدنی، محققان مرکز سرطان دانشگاه استنفورد از یک شیوه نوین استفاده کرده‌اند. روش ارائه شده توسط این دانشمندان از یک میدان مغناطیسی خارجی و یک تور قابل کاشت و مغناطیسه شدن جهت خلق میدان‌های مغناطیسی موضعی استفاده می‌کند. این میدان‌های مغناطیسی برای به دام انداختن نانوذرات در یک مکان خاص به اندازه کافی قوی هستند. به منظور افزایش شدت میدان مغناطیسی در نزدیکی تومور، این دانشمندان از یک میکرو تور ساخته شده از نیکل بهره بردند. به هنگام کاشت در نزدیکی تومورهای در حال رشد در بدن موش‌ها، این تور با حضور یک آهنربای دائم در نزدیکی حیوان، سطوح شیب‌دار قوی میدان مغناطیسی را ایجاد می‌کرد. این سطوح برای به دام انداختن تعداد زیادی نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی زیست سازگار که به درون بدن حیوان تزریق شده بودند، کافی بودند. تور به کار رفته می‌تواند در نزدیکی تومور و در فرایندی بسیار کمتر تهاجمی در مقایسه با عمل جراحی به کار رود و بیمار با نانوذرات حامل دزهای بالای داروی ضدتومور درمان می‌شود. این فرایند همچنین می‌تواند در مواردی که عمل جراحی به سهولت امکان‌پذیر نیست به کار رود. دانشمندان در تعدادی از آزمایشات خود به موش‌های حامل تومور نانوذرات اکسید آهن پوشیده شده با مولکول مسدودکننده آنژیوژنز (رگ‌زایی) تزریق کردند. آنژیوژنز رشد رگ‌های جدید خونی است که تومور برای رشد و تکثیر به آن‌ها نیاز دارد. نانوذرات مزبور، در حالیکه به تنهایی موجب کوچک شدن تومورها می‌شدند، با استفاده از میدان مغناطیسی، بطور قابل توجهی، اندازه تومورها را کوچک‌تر می‌کردند. دانشمندان حاضر در این تحقیق متوجه شدند که اثر تولید کردن یک میدان مغناطیسی موضعی در مجاورت تومور بسیار شبیه به اثر مشاهده شده به هنگام دو برابر دز نانوذرات ضد آنژیوژنز بدون اضافه کردن مغناطیساسیون است. سانجیو گامبیر و شان وانگ رهبران ارشد این مطالعه جزئیات دستاورد خود را در مجله ACS Nano منتشر کردند. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده