انواع فولاد 1

[azarafrooz 14,221]

الف ) فولاد های ساده کربنی:

فولاد های هستند که عنصر اصلی تشکیل دهنده آنها کربن است.

فولاد های ساده کربنی به سه گروه تقسیم می شوند:

- فولاد های کم کربن (حداکثر25/. کربن )

- فولاد های کربن متوسط (5/.-25/. کربن )

- فولاد های پرکربن (بیش از 55/. کربن(

ب) فولاد های کم آلیاژ:

فولاد های هستند که مجموع مقادیر عناصر آلیاژی درآن حداکثر 5 درصد است.

پ) فولاد پرآلیاژ:

مجموع عناصرآلیاژی در این فولادها بیش از 5 درصد می باشد.

در صد کربن در فولادهای کم آلیاژی و پرآلیاژی 9/1-1/. می باشد.

 

-3 کاربرد و روشهای عملیات حرارتی:

بر این اساس فولاد به انواع زیر تقسیم می شود:

فولاد های سمانتاسیون – عملیات حرارتی شونده – نیتروره – بلبرینگ – زنگ نزن و...

 

گروه یک : فولادهای سمانتاسیون

درصد کربن این فولادها پایین و حداکثر3/.است.این فولادها علاوه بر کربن عناصر آلیاژی دیگرنظیر: منگنز، سیلیسیم ، کرُم ، مولیبدن و نیکل دارا می باشند و تحت عملیات حرارتی کربن دهی تولید می شوند . به دلیل درصد پایین کربن بعد از عملیات حرارتی سخت کاری سختی بالایی نخواهند داشت.اگر سطح فولاد با عملیات کربن دهی پرکربن شود سختی سطح بالا می رود .حداکثر نفوذ کربن 2 میلیمتر زیر سطح خواهد بود. فولادهای سمانته سطحی سخت و مغزی نرم و چقرمه و مقاومت به سایش بالایی خواهند داشت و در عین حال مقاومت به ضربه بالایی نیز دارند.

گروه دوم : فولادهای عملیات حرارتی پذیر

درصد کربن این فولادها بیش از 3/. است پس در نتیجه عملیات حرارتی در روغن یا آب به خوبی سخت می شوند . برای اصلاح و بهبود خواص مکانیکی در این فولادها مقداری عناصر آلیاژی به آنها اضافه می شود . این فولادها تا مغز سخت می شوند (مخصوصا قطعاتی که نازک بوده و نیز در آب سرد می شوند.)

پس از عملیات حرارتی بایستی بلافاصله تمپر شوند تا از ترک خوردن احتمالی آنها جلوگیری شود.این فولادها به دودسته آلیاژی و کربنی تقسیم می شوند . فولادهای ساده کربنی فولادهایی هستند که مقادیر کمی از عناصر آلیاژی مانند منگنز (حداکثر9/.)به آنها اظافه می شود.دراثرعملیات حرارتی مغز قطعه ساخته شده از این فولاد چندان سخت نمی شود.

دلایل کلی افزودن عناصر آلیاژی به فولادها عبارتند از:

1- افزایش سختی پذیری

2- افزایش استحکام قطعه در دماهای بالا و پایین

3- افزایش مقاومت به سایش

4- افزایش خواص مغناطیسی

5- افزایش انرژیلازم برای شکستن قطعه

گروه سوم : فولادهای فنر

وقتی یک قطعه تحت نیروهای خارجی قرار می گیرد قبل از شکستن دو نوع تغییر شکل از خود نشان می دهد.

1- تغییر شکل الاستیک (کشسان(تحت این شرایط چنانچه نیرو از روی جسم برداشته شود جسم به حالت اولیه خود باز می گردد.

2- تغییر شکل پلاستیک (مومسان (تحت این شرایط اگر نیرو از روی جسم برداشته شود جسم به ابعاد اولیه خود باز نمی گردد.فنرها اجسامی هستند که در اثر اعمال نیرو و بعد از برداشتن آن ، دوباره به شکل و ابعاد اولیه خود باز می گردند . به دلیل بالا بودن نیروها و تغییر شکلهایی که به فنرهای مورد استفاده در صنعت وارد می شود لازم است که حد الاستیک قطعه را بالا برد یعنی فولاد تحت تنشهای بالا(21000 kg/mm2) بتواند از خود تغییر شکل الاستیک نشان دهد از طرفی فنر ها تحت نیروهای متغیر می باشند و بنابراین فولاد مورد نیاز برای این قطعات باید از مقاومت به خستگی بالایی برخوردار باشد در نتیجه برای ساخت فنرها از فولادهایی استفاده می شود که دارای مقادیر مناسبی از سیلیسیم ، منگنز ، کرُم ، وانادیم و مولیبدن باشند.فولادهایی که در برابر حرارت مقاوم باشند حاوی کرُم ، وانادیم و تنگستن هستند . فولادهای مقاوم در برابر خوردگی حاوی کرم ، نیکل و مولیبدن (فولادهای زنگ نزن ) هستند.