YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 مهر، ۱۳۹۱ [h=1] كشف ستاره جديد با كوتاهترين مدار در اطراف سياهچاله [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي کد خبر: 91071710821 دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۱ - ۰۹:۵۸ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام كشف ستارهاي كه در اطراف سياهچاله مركزي كهكشان راه شيري به سرعت ميچرخد، ميتواند در روشنسازي بافت فضا و زمان اطراف سياهچالهها نقش مهمي ايفا كرده و همچنين به دانشمندان در به آزمايش گذاشتن نظريه نسبيت اينشتين كمك كند. به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، ستارهشناسان دانشگاه كاليفرنيا در لسآنجلس موفق به شناسايي ستاره «كمان 102» شدهاند كه مدار آن 11.5 سال بطول ميانجامد. به گفته محققان اين كوتاهترين مدار شناخته شده در ميان ستارههاي اطراف اين سياهچاله بوده و جايگاه قبلي به ستاره S0-2 تعلق داشت كه طول مدار آن 16 سال است. اين ستاره جديد ميتواند يك فرصت منحصر بفرد را براي آزمايش نظريه نسبيت اينشتين در اختيار دانشمندان قرار دهد. نظريه اينشتين پيشبيني كرده كه جرم باعث تحريف فضا و زمان شده و در نتيجه نه تنها منجر به كاهش جريان زمان ميشود بلكه مسافتها را كشيده و يا كاهش ميدهد. اين ستاره در پي بررسي ستارگان ناحيه مركزي کمان ای* شناسايي شده كه پيش از اين محققان دانشگاه كاليفرنيا ابرسياهچاله مركز كهكشان راهشيري را كشف كرده بودند. کمان ای* حاوي جرم چهار ميليون ستاره با جرم مشابه خورشيد است. در فاصله چند سال نوري از مركز كهكشان، هزاران ستاره وجود دارد. اين ناحيه يكي از شديدترين محيطهاي راه شيري بوده كه از بالاترين تراكم ستارهاي برخوردار است. طبق نظريه نسبيت، مدارهاي بيضوي اجسام مانند S0-2 و S0-102 بايد خودشان حركت كرده و يك الگوي كل كاغذي را در طول زمان بوجود بياورند. اين حركت به عنوان انحراف مسير موسوم بوده و بيشتر در ميان اجسامي كه در فاصله نزديك به اجسام بزرگتر ميچرخند، قابل مشاهده است. اما جرم ستارگان ديگر در نزديكي مركز كهكشان باعث ايجاد يك گونه متفاوت از انحراف مسير شده كه جداسازي آن از انحراف ايجاد شده توسط نسبيت عام بسيار سخت است. محققان با بررسي اين دو ستاره خواهند توانست بين اين دو انحراف تمايز قائل شوند. S0-102 با استفاده از تصاوير به دست آمده از تلسكوپهاي رصدخانه كه در هاوايي كشف شده كه بزرگترين تلسكوپهاي نوري جهان به شمار ميروند. نتايج اين پژوهش در مجله ساينس منتشر شده است. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده