azarafrooz 14221 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 مهر، ۱۳۹۱ آهن و منگنز از فراوان ترین آلایندهایی هستند که در مقادیر غیر قابل قبول در سیستمهای آب آشامیدنی یافت می شو ند عمدتاً اکسید فریک نامحلول و اکسید منگنز بسیار نامحلول وجود دارند.وقتی آب دارای دی اکسید کربن ( co2 ) باشد یا آب شرایط اسیدی داشته باشد ، آهن فریک در شرایط بی هوازی به آهن فرو احیا می شود که این یون نیز در آب محلول است.در شرایط مشابه دی اکسید منگنز از ظرفیت 4 به 2 احیا می شود که این یون نیز در آب محلول می باشد .بخش عمده ای از آهن و منگنز در آب چاههای عمیق و آب لایه هیپولیمنیون دریاچه ها و مخازن با شرایط طبقه طبقه شدن حرارتی (Thermal stratiphication ) یافت می شود . آهن ومنگنز در آب سطحی به ندرت از mg/ l 1 بالاتر می رود . زمانی که آهن و منگنز به بیش از mg / l 0.3 برسند آثار نامطلوب زیر ایجاد می شود:مزه نامطلوب ، قرمز شدن رنگ آب که سبب ایجاد لکه روی وسایل و البسه می شود ،تجمع رسوبات در لوله های آب ، رشد باکتری کرنو تریکس و سایر باکتری های آهن در شبکه آب و بوی نامطلوب ناشی از لکه های قهوه ای تیره ناشی از منگنز. به طور کلی می توان روشــــــــــــهای مختلف حذف آهن و منگنز را به صورت زیر بیان کرد: J اکسیداسیون ( oxidation) یکی از روشهای متداول حذف آهن و منگنز محسوب می شودمی تواند با کمک هوادهی و یا استفاده از عوامل اکسید کننده نظیر کلر ، دی اکسید کلر ،پرمنگنات پتاسیم و یا ازن انجام شود. متعاقب اکسیداسیون باید زلا ل سازی و *****اسیونانجام گیرد . J تبادل یون یا فرآیند زئولیت Ion exchange or zeolite process J تثبیت با عوامل جداکننده ( Sequestering process) J سبک کردن با آهک ( Lime softening) 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده