* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 23 شهریور، ۱۳۹۱ دباغ اميرمسعود*,مختابادامرئي سيدمصطفي دانشكده هنر و معماري، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات تهران، ايران معماري در بازآمدهاي زيباشناختي جهان امروز، محصولات متفاوتي را از خود به ارمغان نهاده و زمينه ساز قرائت هايي نوين شده است. خوانش هاي پسين متن معماري، واگشاي انديشه هاي متغير پسامدرن بوده است. در اين بسامد معماري، همواره با دو عنصر فرم و محتوا معنا مي يابد. از ديرباز، همواره تفکيک اين دو، سهل و ممتنع مي نمود ولي با توجه به خوانش هاي مطرح شده در انديشه معاصر مي توان به نشانه شناسي به عنوان ابزاري مهم در دسته بندي برداشت هاي به دست آمده و معناسازي از لايه هاي دروني معماري، استناد نمود. نشانه شناسي با دريافت رمزگان زيباشناختي، اجتماعي و فرهنگي هر طرح، مفاهيم مستتر در آن را بازشناخته و ايده هاي برآمده از رمزگان معماري را هدايت کرده و لايه هاي دروني و پنهان طرح را تاويل و مکشوف مي گرداند. لذا با روش تحليلي-توصيفي و از منظر نشانه شناختي معماري پسامدرن مورد تاويل قرار گرفت. دانلود مقاله منبع : نشریه هويت شهر پاييز و زمستان 1390 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده