Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۱ دارابگرد كه به نوعي ميتوان آن را نخستين پايتخت شاهنشاهي ساسانيان دانست، احتمالاً اولين تجربة ساخت شهر با پلان مدور در جنوب ايران نيز به شمار مي آيد. نمونه اي كه بعدها در ساخت شهر اردشيرخوره مورد تقليد واقع شده است. مطابق نوشته هاي جغرافي نويسان و مورخان، شالودة شهر به روزگار شاهنشاهي داريوش اول هخامنشي نهاده شده است. منابع تاريخي گواه برآنند كه دارابگرد در عصر ساسانيان شهري بود با وسعت تقريبي 203 تا 314 هكتار، كه بوسيلة باروي رفيع دايره اي و خندقي عميق محافظت ميگشت. ارگ حكومتي كه بر فراز كوهي گنبدي شكل و منفرد در مركز شهر استوار بود، هرگونه جابجايي درون شهر و دشت داراب را قابل كنترل مي نمود. اين منابع همچنين روشن مي سازند كه زندگي در دارابگرد تا قرن ها پس از سقوط ساسانيان نيز رونق داشته؛ ليكن از اين شهر عظيم، امروزه جز خرابه هايي برجاي نمانده است. از آنجائيكه عليرغم بر يك سده فعاليت باستان شناسي در كشور هيچگونه تحقيق جامعي كه فرم و عملكرد فضاهاي دارابگرد را روشن سازد به انجام نرسيده، در اين نوشتار تلاش گرديد تا با اتكاء به منابع تاريخي، ويژگي هاي عمومي و فضايي اين شهر كم نظير ايران باستان بازيابي و چهره اي از دوران رونق آن احياء شود. کلیدواژه: دارابگرد، شهر، منظر، فضا، عملكرد، اسطوره، ساساني، اسلامي نویسندگان: حسن کریمیان، ساسان سیدین دانلود مقاله 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده