YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۱ [h=1] توليد حافظه مصنوعي در آزمايشگاه! [/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي کد خبر: 91062213147 چهارشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۰:۵۸ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام محققان دانشكده پزشكي دانشگاه کیس وسترن رزرو موفق شده‌اند كه چگونگي ذخيره اشكال مختلف حافظه‌هاي كوتاه‌مدت مصنوعي در بافت مصنوعي ايزوله شده را شناسايي كنند. به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، به گفته محققان، اين اولين بار است كه راهي براي ذخيره مستققيم اطلاعات در چند ثانيه در مورد هر دو توالي زماني و الگوهاي محرك در بافت مغزي شناسايي شده است. اين امر مي‌تواند راه را براي پژوهشهاي آينده جهت شناسايي مدارهاي خاص مغزي كه به انسان در ايجاد حافظه‌هاي كوتاه مدت كمك كرده، هموار كند. اين پژوهش در مجله Nature Neuroscience منتشر شده است. حافظه‌ها اغلب از دو گروه حافظه اعلاني كه ذخيره‌گاه كوتاه و بلند مدت حقايقي مانند اسامي،مكانها و وقايع بوده و حافظه ضمني كه براي يادگيري يك مهارت مانند نواختن پيانو مورد استفاده است، تشكيل مي‌شوند. محققان در پژوهش خود به دنبال درك بهتري از مكانيزم زيربنايي حافظه‌هاي اعلاني كوتاه مدت مانند يادآوري شماره تلفن يا آدرس ايميلي كه به تازگي به دست فرد رسيده، بودند. آنها با استفاده از تكه‌هاي ايزوله شده بافت مغزي موشها نشان دادند كه مي‌تونند نوعي حافظه ايجاد كنند كه كه در ان يكي از چهار مسير ورودي فعال شده باشد. مدارهاي عصبي درون بخشهاي ايزوله شده كوچك بخش هيپوكامپ مغز به حفظ حافظه ورودي محرك براي بيش از 10 ثانيه پرداختند. اطلاعات در مورد اينكه كدام مسير مورد تحريك قرار گرفته بود، توسط تغييرات در فعاليت خروجي سلولهاي مغزي مشهود بود. اين پژوهشگران همچنين نشان دادند كه مي‌توانند حافظه‌هايي را براي زمينه‌هاي خاص توليد كنند از جمله اينكه آيا يك مسير خاص به تنهايي يا به عنوان بخشي از يك توالي محرك براي وروديهاي مختلف فعال شده است. تغيير درفعاليت مداوم نورونهاي هيپوكامپ بطور دقيق ميان دو توالي زماني مشخص شده كه شبيه به حس شناسايي انسان در مورد تفاوت ميان دو آهنگ متفاوت است. حافظه مصنوعي توليد شده توسط اين محققان در بخش هيپوكامپ به شناسايي هر توالي حتي با وجود تغيير وقفه ميان محركها ادامه داد. درك چگونگي عملكرد حافظه عادي مي‌تواند زمينه را براي درك چگونگي تاثيرگذاري بيماريهاي نورودژنراتيو مانند آلزايمر و پاركينسون بر حافظه و توليد درمانهاي جديد و موثرتر براي اختلالات حافظه مرتبط با پيري مورد استفاده قرار بگيرد. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده