spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 شهریور، ۱۳۹۱ مردانی که شگفتی آفریدند از فیلم «استاد» توماس اندرسون که چند روز پیش در جشنواره ونیز به نمایش درآمد و خیلی هم تحسین شد بگیرید تا فیلم «موتورهای مقدس» لئوس کاراکس که شاید نام کارگردانش خیلی برایتان شناخته شده نباشد اما فیلم خوبی ساخته است. بنظر می رسد این پاییز با فیلم هایی قوی فصل امیدوارکننده ای برای سینمای جهان باشد. اما مولفان این آثار هنری که در سال ۲۰۱۲ ما را هیجان زده می کنند، چه کسانی هستند؟ ● پل توماس اندرسون با وجود آنکه او در طول ۱۶ سال فعالیت فیلمسازی اش تنها ۵ فیلم ساخته است، امروز از یک فیلمساز جوان پرانرژی به یکی از بزرگان هالیوود تبدیل شده و این جهش در کارنامه کاری اش کاملا آشکار است. دنیای فیلم های اندرسون و حوزه دیدش گسترده و متفاوت است. از مجموعه «ماگنولیا» و «شب های سیاه» که داستان و شخصیت های پراکنده زیادی داشتند بگیرید تا فیلم جمع وجور و خودمانی «ضربه مخمور عشق»یا فیلم «خون به پا خواهد شد» با آن کاراکتر خودمحور و نفس گرا. در نتیجه کاملا مشخص است که چرا وی خودش را کاملا وقف کارش کرده است. البته توماس اندرسون روابط عمومی چندان خوبی با رسانه ها ندارد و به همین دلیل هم بین ستاره های سینما به گوشه گیرترین فیلمساز نسل خودش معروف شده است. صفحه معرفی او در ویکی پدیا در بخش زندگی شخصی، از همه هنرمندان کوتاه تر و موجزتر است. فیلم جدید وی «استاد»، نگاه جنجال برانگیزی به آیین های تازه متولد شده در کلیسا دارد. ● لین رمسی وقتی برای اولین بار اعلام شد که لین رمسی قرار است اقتباسی از «باید درباره کوین حرف بزنیم» را بسازیم، همه نفس راحتی کشیدند: رمسی کارگردان مطمئنی بود و قطعا فیلم خوبی از این رمان محبوب درمی آورد. فیلم که ساخته شد رمسی ثابت کرد که این گمانه زنی ها درست بوده است. پیشینه طولانی این کارگردان در ساخت فیلم هایی که به کودکان، مرگ و گناه مربوط می شد به او حس بصری خوبی در زمینه ساخت این فیلم داد. فرمی که حس وحشت و هیپنوتیزم را القا می کرد اولین فیلمش «شکارچی موش صفتان» را در سال ۱۹۹۹ ساخت که فیلمی به غایت زیبا و درگیرکننده بود و گرچه نتوانست جوایز زیادی نصیب خودش کند اما از همان زمان رمسی تبدیل به کارگردان محبوب منتقدان شد. کار بعدی او «موبی دیک» است که به نظر می رسد برای او پروژه ای خیلی شخصی محسوب شده و منتقدان معتقدند فیلم قدرتمند و محکمی خواهد شد. تیلدا سویینتون(بازیگر اصلی فیلم باید درباره کوین حرف بزنیم) درباره رمسی می گوید: «او شبیه یکی از آن قهرمانان قدرتمند فیلم هاست که حالا در جهان حقیقی به واقعیت پیوسته است.» ● نیکلاس ویندینگ رفن او شبیه یک بیمار وسواسی است. یکی از آن فیلمسازهایی است که تا وقتی کاملا آماده نباشد، پرواز نمی کند. در طول ۱۵ سال فقط ۹ فیلم ساخته اما نتیجه آنها که فیلم آخرش، «بران» بود، شگفت انگیز و منحصربه فرد است. فیلم های او شبیه هیچ کس دیگری نیست (گرچه باید اعتراف کنیم فیلم «خیزش الهه ها»(محصول ۲۰۰۹) خیلی به آثار ترنس مالیک نزدیک است). از سه گانه خشونت بار«زورگیر» بگیرید تا فیلم عجیب و غریب و فوق العاده «برانسون»، این فیلم ها بیشتر تکنیک هنری دارند. یک نوع خشونت فرمیک در آنها موج می زند. سال گذشته فیلم «بران» باعث شد که مردم دوباره یاد رفن بیفتند. قرار است در دو پروژه آینده وی، باز هم رایان گاسلینگ بازی کند. یکی فیلمی درباره تای بوکسینگ به نام «فقط خداست که می بخشد» و دیگری بازسازی یک فیلم علمی تخیلی دهه ۷۰ به نام «دویدن لوگان». همکاری رفن و گاسلینگ خیلی طولانی شده و بعید نیست که به زودی از هم خسته شوند! ● جاس ودون پیشینه جاس ودون به تلویزیون بازمی گردد. او نویسنده و کارگردان چند تا از سریال های موفق و محبوب مثل «بافی خون آشام» و «فرشتگان» بود که باعث شد طرفداران پروپاقرصی پیدا کند. طرفدارانی که تا سریال آخرش، «وقار» او را همراهی کردند. سریالی که درواقع زمینه ای برای ساخت اولین فیلم سینمایی در سال ۲۰۰۵ وی بود. بعد از آن ودون همه تلاش اش را کرد تا از سریال های قدیمی و برنامه های موفق سابق، فیلم های پرفروش بسازد. فیلم هایی که طرفداران جوان ودون را راضی می کرد و آنها را به سینماها می کشاند. امسال ودون یکی از مهم ترین اتفاقات سینمایی سال را راهی پرده سینماها کرد. فیلم «انتقام جویان» که از روی یکی از کتاب های کمیک مارول ساخته شده بود. اما فیلم دیگرش که در آن به عنوان فیلمنامه نویس توجه منتقدان را به خود جلب کرد و نقدهای مثبت زیادی روی آن نوشته شد، کمدی وحشتی به نام «کلبه ای در جنگل» بود که هم فیلمنامه اش را خودش نوشت و هم تهیه کننده فیلم بود. اگرچه قرارداد «انتقام جویان۲» برای سال ۲۰۱۵ بسته شده است اما پیش از آن ودون تصمیم دارد فیلمی با بودجه کم در خانه خودش به عنوان لوکیشن تولید کند. فیلمبرداری این فیلم قرار است فقط ۸ روز طول بکشد. ● لارس فن تریه در ۱۰ سال گذشته او یک فیلم روانکاوانه کابوس وار، یک کمدی دانمارکی، یک مستند تجربی درباره طبیعت و دو قسمت اول یک سه گانه درباره مجازات به شیوه آمریکایی را ساخته است. پروژه بعدی اش Nymphomaniac نام دارد و قرار است شیا لبوف در آن بازی کند. ● جیسن رایتمن رایتمن در یک خانواده سینمایی پرورش یافته است پس عجیب نیست که شغل پدر را دنبال کرد و اولین فیلم مستقلش را که هجوی روی تجارت تنباکو بود با نام «از سیگار کشیدن شما متشکرم» ساخت. در هفت سال اول فیلمسازی اش چهار بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. آخرین فیلمش «بزرگسال نوجوان» کمدی تراژدی پیچیده ای بود که چارلیز ترون در آن درخشید. او نقش یک نویسنده کتاب های نوجوانان با اسم مستعار را بازی می کرد. برای فیلم بعدی اش قرار است کیت وینسلت را در فیلم «روز کارگر» کارگردانی کند. ● استیو مک کویین او یک هنرمند گالری دار بود که ناگهان به عنوان یک فیلمساز مطرح جهش پیدا کرد. مک کویین استاد این است که ایده های محرکش را به تصویر دربیاورد. هنر اصلی وی در بازی گرفتن از بازیگران است. بازی درخشان مایکل فاسبندر در درام«گرسنگی» را به یاد بیاورید و بعد هم حضور شگفت انگیزش در فیلم «شرم». مک کویین رک و صریح و تاثیرگذار است و از خودنمایی و صحنه های جلوه گرانه پرهیز می کند. با اینکه فیلم های وی به زیبایی یک تابلوی ترکیبی هستند، از قوانین ساده ای پیروی می کنند. دو فیلم اولش درباره میل به قدرت و چالش با آن بود. در فیلم «برده ۱۲ ساله»،آخرین اثرش، بار دیگر با فاسبندر همکاری می کند و این بار برد پیت و پل جیاماتی هم از بازیگران فیلمش هستند. ● لئوس کاراکس الکس اسکار دوپونت، نام اصلی کاراکس در دو فیلم اولش بود که در دهه ۸۰ ساخته شد. وقتی که همه فکر می کردند او پول و وقتش را هدر می دهد. اما دو فیلمی که در اوایل دهه ۹۰ ساخت، «عشاق پل نهم» و «پولا ایکس» فیلم های احترام برانگیزی بودند که گیشه ها را تسخیر کردند. با فیلم جدیدش «موتورهای مقدس»، تاجش را به عنوان یکی از کارگردانان هنری فرانسه که به سینمای جریان اصلی هم تعلق داشت از دست داد و دوباره لوک بسون نفر اول این نوع سینما شد. فیلمش پر رمز و راز، گاهی خسته کننده و البته خیلی پیچیده بود. بعید است فیلمساز دیگری به جز کاراکس می توانست چنین فیلمی بسازد. فیلمسازان بعدی که نامشان در این فهرست آمده بود عبارتند از: ادگار رایت، آندره آ آرنولد، استیون سودربرگ، کوئنیتین تارانتینو، کریستوفر نولان، ژاک اودیار، جی.جی.آبرامز، ورنر هرتسوگ، دیوید فینچر و ترنس مالیک. منبع: گاردین 1 لینک به دیدگاه
beat 2373 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 شهریور، ۱۳۹۱ من این لئوس کاراکس رو با فیلم توکیو شناختم. کارگردان دیوانه ایه!!! بعدش Pola X رو دیدم. در فیلمش یه جور اروتیسم مرموز وجود داره!!! کلا دیوانه تشریف داره راستی میخواستم از یه فیلمساز نام ببره که کمتر بهش توجه شده به نظرم خیلی با استعداد البته نه مثل کارگردانهای بالا JOON HO BONG کارش درسته !!!! لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده