hasti1988 22046 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 شهریور، ۱۳۹۱ مترجم: مریم رضایی منبع: Inc محیط کسب و کار از قدیم محدوده رسمی زندگی همه افراد بوده است. نامه‌های اداری که می‌فرستید با جملات خاصی شروع می‌شوند که از آنها مثلا برای همسایه استفاده نمی‌کنید. کت و شلوار می‌پوشید و در رفتارهای خود دقت می‌کنید. اما در نسل جدید شرکت‌های تکنولوژی، رسمی بودن در حال از بین رفتن است. اگر به نوع لباس پوشیدن مارک زوکربرگ یا انقلابی که در سازمان‌های مسطح رخ داده توجه کنید، متوجه این موضوع می‌شوید. آیا این رویه بهتر است؟ آیا در کسب و کار کوچک شما همه چیز رسمی است؟ وبلاگ شرکت اینترنتی 37سیگنال اخیرا مطلبی را به اشتراک گذاشته که در آن از کاهش رسمی بودن در محیط کار استقبال کرده است: رسمی بودن مثل یک ویروس است که به بافت تولیدی یک سازمان سرایت می‌کند. علایم آن هم خشکی، شق و رق بودن و انعطاف ناپذیر بودن است – نه با کسانی که خودشان رسمی هستند، بلکه اغلب نسبت به کسانی که این گونه نیستند. هیچ گاه از برنامه‌نویس یا طراح شرکت نمی‌شنوید که تقاضا کند برای سر کار آمدن کت و شلوار بپوشد. این دستور همیشه از طرف مدیرعامل صادر می‌شود. البته رسمی بودن فراتر از نوع لباس پوشیدن است. این پدیده بر نوع حرف زدن، نوشتن و روابط متقابل افراد اثر می‌گذارد. فردیت را از بین می‌برد و فقط یک قالب مشخص به جای می‌گذارد. به عبارت دیگر، رسمی بودن فقط به ظاهر اهمیت می‌دهد، نه افزایش بهره‌وری. حتی وقتی رسمی بودن و خوب به نظر رسیدن را به انجام کار خوب ترجیح دهید، بعید است بتوانید بهترین و خلاق‌ترین کارمندان را برای خود جذب کنید. شکی وجود ندارد که رسمی بودن از مد افتاده است. پوشیدن کت و شلوار هم می‌تواند فقط نشانه مرتب بودن فرد باشد. این مساله دلیل موفقیت و مد روز بودن شرکت‌های بخش تکنولوژی را نشان می‌دهد، چراکه ابتکار و هوشمندی عامل رشد است و استانداردسازی و روتین بودن هیچ گاه به موفقیت منجر نمی‌شود. اما اگر رسمی بودن در کسب و کار خوب نیست و کاربردی ندارد، چرا اصلا به وجود آمده و سابقه‌ای طولانی دارد؟ به طور حتم، خلاقیت و رسمی بودن کاملا در نقطه مقابل هم هستند، اما شاید رسمی بودن در کسب و کارهایی کاربرد دارد که تلاشی برای خلاق بودن نمی‌کنند یا حوزه کاری آنها صنایع قدیمی‌تر است و آنها تلاش می‌کنند در این حوزه‌ها بهترین عملکرد را داشته باشند و نیازی هم به خلاقیت ندارند. روزهایی که همه را به نام فامیل‌شان صدا می‌کردید و رییستان در اتاق ویژه خود در گوشه‌ای از دفتر ساعات کاری را می‌گذراند، ممکن است به پایان رسیده باشند؛ اما بهتر است مسائل شخصی خود را از محیط کار دور نگه دارید یا علاقه‌های خود را پنهان کنید. با در نظر گرفتن همه این موارد، آیا فکر می‌کنید جایی برای رسمی بودن در کسب‌وکار شما وجود دارد؟ 5 لینک به دیدگاه
Hamid Mehrazin 7043 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 شهریور، ۱۳۹۱ سلام ممنون از هستی خانم مطلب خوبی را منعکس کردند ولی به نظرمن رسمی بودن اگر در حالت نرمال خود باشد منافاتی با خلاقیت نکند اگر رسمی بودن انسان را در حصار قوانین و حدود وظایف حبس کند فوق العاده زیان آور است مدیری که تابع بیش از حد سلسله مراتب باشد و بخواهد خودرا بالا نگه دارد بی شک از محیط کار دور خواهد ماند و متوجه کارکنان خود نیست ولی این دو واژه یعنی خلاقیت و رسمیت فکر کنم یه نقطه متعادلی در ارتباط دوسوی خود دارند اگر مثلا به کارمند بگوییم درچارچوب شغل خود باید این کارها انجام شود این همان محصور کردن است ولی اگر حدود عمومی شغل را به او تفهیم کنیم ولی شرایط و طریقه انجام این حدود وظایف و حتی وظایف این حدود مسئولیت رااز او بخواهیم این همان خلاقیت است اگر رسمیت به طور کامل حذف شود هم باعث نامنظمی و بی نظمی و حرج و مرج می شود که این کار فقط باعث ضرر به سازمان است اگر مدیر با تیپ رسمی و با شخصیت مدیریتی با کارکنان رابطه داشته باشد و سعی کند آن احترام و سنگینی خود رااز دست ندهد فکر نمی کنم عیبی داشته باشد چون جاهایی این کاررا دیدم و کارکنان از اینکار خیلی خوشنود خواهند شد ولی این کار نیز بستگی به اقتضای سیستم دارد چون دربعضی جاها کارکنان ظرفیت این کار را ندارند مرسی 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده