azarafrooz 14221 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۹۱ پژوهشگران موفق شدند با استفاده از یک روش جدید نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای از دو فلز دارای عدم تطابق هسته‌ای بالا تولید کنند. پیش از این نانوبلورهای فلزی تنها از فلزاتی ساخته می‌شد که دارای عدم تطابق شبکه‌ای کمتر از 5 درصد باشند اما با این روش می‌توان با فلزاتی که عدم تطابق شبکه‌ای بیش از 5 درصد دارند، نانوبلور هسته‌ای پوسته‌ای تولید کرد. محققان چینی و آمریکایی معتقدند که می‌توان نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای را با استفاده از دو فلز که ثابت شبکه یکسانی ندارند تولید کرد. این کار گامی بزرگ برای به‌کارگیری فلزات مختلف در این فناوری است. یوانان زای از موسسه فناوری جرجیا می‌گوید کار ما نشان داد که می‌توان نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای با شکل کنترل شده تولید کرد به‌صورتی که دو فلز به‌کار رفته در آنها، مانند پالادیوم و مس، بیش از 5 درصد عدم تطابق شبکه‌ای داشته باشند. تاکنون نانوبلورهای فلزی تنها از فلزاتی ساخته می‌شد که دارای عدم تطابق شبکه‌ای کمتر از 5 درصد باشند. نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای دو فلزی دارای کاربردهای متعددی هستند، برای مثال می توان از آنها در طیف سنجی رامان، پلاسمونیک و کاتالیست‌ها استفاده کرد. این نانوبلورها معمولا با رسوب یک فلز، به‌عنوان پوسته، روی فلز دیگر، به‌عنوان هسته، ایجاد می‌شوند. اگر دو فلز دارای عدم تطابق شبکه‌ای کمی باشند این ساختار معمولا به‌صورت اپیتاکسیال رشد می‌کند. مثال رایج برای این سیستم، طلا و نقره است که دارای عدم تطابق شبکه‌ای دودهم درصدی هستند یا پالادیوم و پلاتین که عدم تطابق شبکه‌ای هشتادوپنج صدم درصدی است. اخیر این گروه تحقیقاتی با استفاده از پالادیوم و مس نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای تولید کرده‌اند که عدم تطابق شبکه‌ای آن هفت‌ویکدهم درصد است. در طول فرآیند رشد، اتم‌های مس روی برخی وجوه پالادیوم هسته‌زایی می‌کنند و تشکیل یک سطح زبر می دهند. سپس اتم‌های دیگر مس، سطح پالادیوم را پوشش داده تا این که تمام سطح پالادیوم با مس پوشیده می‌شود. در نهایت نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای مس پالادیوم به‌صورت یک مکعب ایجاد می‌شود. با توجه به این که اکنون می‌توان نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای را از فلزات مختلف به‌دست آورد، کاربردهای این نانوبلورها افزایش می‌یابد. از سوی دیگر این روش جدید برای تولید نانوبلورها می‌تواند برای تولید ساختارهای جدیدی از بلورها، مانند ساختار فلز در فلز، مورد استفاده قرار گیرد. این تیم تحقیقاتی متشکل از محققانی از دانشگاه زایمن، دانشگاه زجیانگ و دانشگاه تگزاس است که در حال حاضر مشغول سنتز نوع جدیدی از نانوبلورهای هسته‌ای پوسته‌ای دوفلزی هستند. این نانوبلورها می‌توان در حسگری، ذخیره‌سازی هیدروژن، کاتالیست‌ها و زیست پزشکی استفاده کرد. نتایج این تحقیق در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است. منابع:http://nanotechweb.org/cws/article/tech/48779 ، 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده