مقاله بازبيني و بررسي اثرات گردشگر پذيري مناطق روستايي در رويكرد فراتحليل با تاكيد بر زمينه گسترش صنعت گردشگري

[Mohammad Aref 120452]

گردشگري از جمله صنعتهاي رو به گسترش در جهان حاضر است كه ميزانِ ارزش افزوده و درآمد حاصل از آن، نقشي عمده در «توليد ناخالص ملي» و برخورداري شهروندان از «معيشت پايدار» دارد؛ چنان كه امروزه، التفات به مراتب و شكلگيري گردشگري در انواع مختلف آن، از گردشگري روستايي گرفته تا گردشگري سلامت، مورد توجه بيشينه كشورهاي در حال توسعه با شرايط متناسب با ايران، قرار گرفته است؛ لذا در مواجهه با اين پديده بايد به گونه اي انديشيد كه ضمن رفع تمامي ابهامات و تصورات ناسازگار با واقعيات جاري در روستا، «محدوديتها» را به «امكانات» و «تهديدات» را به «فرصتها» تبديل نمود. در اين راستا، توجه به برخي اثرات اين راهبُرد در توسعه منطقه اي بسيار راهگشا خواهد بود. هدف از اين مقاله، بررسي اثراتِ توريسم روستايي در توسعه پايدار مناطق روستايي مي باشد. روش تحقيق در اين مقاله، مبتني بر «روش تحليلي ـ توصيفي» بوده و اطلاعات مورد نياز آن با استفاده از ابزار گردآوري داده ها: كتابخانه اي و در عين حال، برخي مطالعات ميداني جمع آوري شده است. نتايج تحقيق حاضر نشان مي دهد كه اين رهيافتها، تلفيقي مبتني بر وابستگي و ارتباطِ متقابلِ بين همه عناصر و دست اندركاران صنعت گردشگري روستايي و همچنين نيازهاي زيرساختي و فيزيكي براي هر كدام از اين عناصر به همراه يك برنامه ريزي جامع جهت همكاري و هماهنگي بين برنامه ريزان و كارشناسان در ارتباط با ميزان منابع و نيازهاي مردمي جهت ايجاد توسعه پايدار روستايي مي باشد. در پايان، ضمنِ اشاره به اثراتِ گردشگري در مناطق هدف، مواردي چند در جهت بهبود گردشگري روستايي در ايران بالاخص در نمونه موردي در قالبِ سياستها، راهبُردها و برنامه هاي اقدام، بيان مي گردد.

 

کلمات کلیدی: برنامه ريزي پايدار، توريسم روستايي، سياستها و راهبُردهاي گردشگري

 

نویسندگان: سيدمناف هاشمي، سيدعلي حسين پور

 

دانلود مقاله