دختری از شمال 1020 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 فروردین، ۱۳۸۹ در پايان عمر ستارگان خورشيدمانند، لايه‌هاي ستاره جدا مي‌شوند و به‌شكل يك سحابي در اطراف بقاياي ستاره باقي مي‌مانند. تازه‌ترين تحقيقات نشان مي‌دهد در اين مرحله، ستاره از دنباله‌دارها تغديه خواهد كرد. فاطمه محمدي‌نژاد: هنگامي كه خورسيد مي‌ميرد، تنها زمين نيست كه محكوم به فنا خواهد بود. تباهي گريبان دنباله‌دارهايي را كه در مرزهاي خارجي منظومه شمسي قرار دارند نيز خواهد گرفت. اين نتيجه بر اساس تحقيق جديدي در مورد رفتار سحابي‌‌هاي سياره‌نما بدست آمده است، ابرهايي از گاز داغ كه در آخرين مراحل زندگي ستاره‌اي هم‌اندازه خورشيد اطرافش را فرا مي‌گيرند. به گزارش نيوساينتيست، دو روش براي محاسبه فراواني عناصر در سحابي‌‌هاي سياره‌نما وجود دارد: يكي بررسي نور گسيل‌شده در زمان بازتركيبي الكترون‌ها و اتم‌هاي يونيزه (اتم‌ها در حالت معمولي خنثي هستند، زيرا تعداد الكترون‌هاي بار منفي با پروتون‌هاي بار مثبت هسته برابر است؛ اما وقتي اتمي الكترون از دست بدهد يا الكترون اضافي بدست آورد، يونيزه مي‌شود)؛ يا بررسي انرژي حاصل از اتم‌هايي كه در برخوردهاي پرانرژي برانگيخته شده‌اند. با اين حال اين دو شيوه نتايج كاملا متفاوتي در بر دارند، تفاوتي كه دانشمندان را ده‌ها سال است سردرگم كرده است. اكنون ويليام هني، از دانشگاه ملي خودگردان مكزيكو در مكزي***يتي و گرازينا استاسينسكا از رصدخانه پاريس فرانسه پيشنهاد داده‌اند مواد حاصل از تبخير دنباله‌دارها، مي‌تواند باعث بروز اختلاف در نتايج بازتركيبي الكترون‌ها و اتم‌هاي يونيزه شود. دليل اين مسئله اين است كه بسته‌هاي گاز عناصر سنگين ممكن است در فضا تشكيل شوند، و اين در صورتي است كه يك دنباله‌دار در مرزهاي خارجي منظومه به‌وسيله يك ستاره در حال مرگ در مرحله غول سرخ، يا سحابي سياره‌نماي پس از آن تبخير شود. شايان ذكر است اين اتفاق براي خورشيد نزديك به 5 ميليارد سال ديگر روي خواهد داد. منبع : خبر آنلاين 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده