Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 تیر، ۱۳۹۱ قرنِ بيست و يكم، گواه رُشد وابستگي متقابل و همگرايي در جهان است؛ اين تغييرات بنابر ديدگاه بسياري از انديشمندان، همانطور كه به «همگرايي فرهنگها» منجر مي شود مي تواند تفاوت هاي قومي را نيز پايدار نمايد و منجر به تمايلات ملي، ديني، نژادي و قومي شود چرا كه اصلي ترين مشخصه اي را كه مي توان به «پسامُدرنيته» نسبت داد، عبارت از «تكثُرگرائي» دايم و غير قابلِ كاهش فرهنگ ها، سنت هاي همگاني و جهان بيني ها مي باشد. يكي از دستاوردهاي آن، برنامه ريزي براي اوقات فراغت انسانها است؛ از اين رو مي توان بزرگترين توليد و مصرف قرن بيست و يكم را حول محور «توليد و مصرف اوقات فراغت» دانست. از آنجا كه صنعت گردشگري مي تواند در پر كردن اوقات فراغت نقش بسزايي داشته باشد. لذا امروزه اين صنعت به يكي از بزرگترين منابع درآمد ملي و در عين حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگي ميان كشورها تبديل شده است. هدف از اين تحقيق، بررسي تاثيرات توسعه گردشگري قومي بر موضوعات فرهنگي- اجتماعي جامعه مي باشد. روش پژوهش اين مطالعه، از لحاظ هدف در دسته پژوهش هاي توسعه اي- كاربردي قرار مي گيرد و يك پژوهش توصيفي- پيمايشي مي باشد. جامعه آماري پژوهش، گروه هاي ذي نفع توسعه گردشگري قومي روستاهاي هدف گردشگري واقع در استان كرمانشاه مي باشند. براساس نتايج تحقيق، فرضيات فرعي و فرضيه اصلي در سطح اطمينان 95% تاييد و مشخص شد كه از نظر گروه هاي ذي نفع، «توسعه گردشگري قومي» بر ابعاد اجتماعي- فرهنگي جامعه تاثيرگذار مي باشد. طبق نتايج آزمون دوجمله اي و شاخص هاي آماري رتبه بندي گويه هاي مرتبط با موضوعات فرهنگي - اجتماعي گردشگري قومي نشان مي دهد كه موضوعات مرتبط با ابعاد چهارگانه اجتماعي- فرهنگي، داراي يك درجه اهميت نيستند از ديدگاه گروه هاي ذي نفع توسعه گردشگري قومي، بعد هنجارهاي فرهنگي در برترين اولويت قرار دارد و به ترتيب موضوعات بعد اجتماعي، بعد محافظت فرهنگي و بعد اصالت قومي در اولويت هاي بعدي مي باشند. کلمات کلیدی: گردشگري قومي، توسعه گردشگري قومي، موضوعات فرهنگي، اجتماعي، تئوري ذي نفعان، اصالت قومي نویسندگان: سيدفرهاد حسيني، پرويز احمدي، سيدحميد خداداد حسيني دانلود مقاله 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده