Amir R. Haddadi 9164 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ نتيجه گيري: منظور از مقاله ارائه شده نشان دادن مصالح جديد ساختماني و بيان مزاياي استفاده از اين نوع مواد در صنعت ساختمان مي باشد ، البته به دليل نو بودن اين نوع مصالح زمينه هاي فراواني براي كارهاي نظري و عملي در دانشگاههاي كشور وجود دارد كه اميد است كه با معرفي مصالح با ساختار نانو راه براي گامهاي بلندتر در اين زمينه باز شود . ميكروسيليس Silica Fume ميكروسيليس يكى از موادى است كه در دهه اخيراستفاده از آن در بتن به طور جدى مورد توجه مهندسين ساختمان قرار گرفته است. به دليل خصوصيات بارز پوزولانى ميكروسيليس، استفاده از آن جهت بهبود خواص مكانيكى و افزايش دوام بتن در كشور هاى پيشرفته رو به افزايش است. ميكروسيليس يك محصول فرعى حاصل از كوره هاى قوس الكتريكى در جريان توليد آلياژهاى فروسيليس ميباشد. اين ماده با داشتن بيش از 90 درصد سيليس با حالت غير كريستالى و به شكل ذرات بى نهايت ريز با قطر متوسط 1/0 ميكرون شديدا پوزولانى است و براى استفاده به عنوان يك ماده سيمانى در بتن بسيار مناسب است. استـفاده از آن در بتـن داراى فوايد بسـيار زيادى از جمله:كاهش تركهاى ناشى از هيدراتاسيون سيمان، دوام بهتر در مقابل آسيبهاى سولفاتها و آبهاى اسيدى و دست يافتن به مقاومتهاى نهايى بالا با استفاده از انواع سوپرروان كننده هاى بتن مى باشد. از ديگر مزاياى مصرف ميكروسيليس كاهش تحرك يونهاى كلر و در نتيجه كاهش عمق نفوذ كلر در بتن بويژه در نواحى ساحلى جنوب ايران مى باشد. موارد مصرف: در بتن ريزى هاي مربـوط به ساخت اسكله هاى دريائى، شمعـها، سـتونها و قطـعات پـيش ساخته، فونداسيون ماشين آلات و كليه سازه هاى بتنى كه در معرض حملات شيميايى بويژه يون كلر و سولفاتها قرار دارند. مــــــزايا: از خوردگى آرماتور در بتن هاى مسلح افزايش چشمگير مقاومتهاى مكانيكى بتن كاهش نفوذپذيرى بتن كاهش تحرك يون كلر - جلوگيرى روش و ميزان مصرف: ميكروسيليس مانند سيمان هنگام ساخت بتن به آن اضافه ميشود. ميزان مصرف بهينه آن 10 الى 15 درصد وزن سيمان مصرفى است كه به همان ميزان ميتوان از مقدار سيمان مصرفى كاست . توجه: در هنگام مصرف ميكروسيليس حتما ميبايستى از يك نـوع سوپرروان كننده بويژه سوپرروان كننده SP-1 كه داراى سازگارى زيادى با ميكروسيليس ميباشد استفاده شود. مشخصـات فنى: آناليز شيميايى: Sio2 : 93.6% Al2O3:1.32% K2O :1.01% Sic : 0.5% CaO :0.49% P2O5:0.16% C : 0.3% MgO :0.97% SO3 :0.10% Fe2O3: 0.37% Na2O:0.31% CI : 0.04% خواص فيزيكى: سطح ويژه ذرات:20 m² / g انــدازه ذرات: 0.05 – 0.15 micron وزن حجمى: 300 – 700 Kg / m 3 لینک به دیدگاه
Amir R. Haddadi 9164 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 فروردین، ۱۳۸۹ بررسي تأثير كاربرد دوده سيليسي در كاهش نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك ديوارهاي آببند 1- مقدمه: كنترل تراوش و آببندي در پي از مسائل بسيار مهم در طراحي و احداث سدها ميباشد. روشهاي مختلفي جهت كنترل تراوش مورد استفاده قرار ميگيرد. اجراي ديوار آببند بتن پلاستيك يكي از روشهاي مؤثر براي آببندي پي سدها بر روي بسترهاي آبرفتي است.ديوار آببند بتن پلاستيك بايد داراي شكلپذيري كافي و متناسب با پي سد باشد تا بتواند در برابر تراكم خاكپي در اثر بار وزن عملكرد مطلوبي داشته باشد. و همچنين نفوذپذيري آن بايد به اندازه كافي پايين باشد تا امكان كنترل تراوش را فراهم آورد.[1 ] تحقيقات قبلي انجام شده نشانگر اين است كه پارامتر اصلي مؤثر در مقاومت و همچنين مدول الاستيسيته بتنهاي پلاستيك نسبت آب به سيمان ( ) بوده و نقش بنتونيت عمداتاً ايجاد ثبات در مخلوط از طريق ايجاد گل روان و جلوگيري از جداشدگي مي باشد [ 2 ]. همانطور كه ذكر شد با توجه به لزوم متناسب بدون مدول ارتجاعي ديواره آببند بتن پلاستيك با خواص خاك پيرامون آن، مدول ارتجاعي اين نوع بتن ها بسيار كمتر از بتنهاي معمولي ميباشد و مقادير متفاوت كمتر از 10000تا بيش از 50000 كيلو گرم بر سانتي متر مربع گزارش شدهاند. لذا نسبت آب، سيمان در مخلوطهاي بتن پلاستيك بسيار بالا بوده و بهطور متعارف در محدودهي 1.5 تاحدود 4 است [1]. شايان ذكر است كه محدودهي متعارف برا ي بتنهاي معمولي 0.4 تا 0.6 ميباشد [3 ]. با توجه به اينكه نفوذپذيري ماتريسهاي سيماني عمدتا به نسبت بستگي دارد لذا نفوذپذيري مخلوطهاي بتن پلاستيك به ميزان قابل توجهي بيشتر از بتنهاي معمولي است. بر اساس بحث فوق مشخص است كه در مواردي كه بتن پلاستيك با مدول الاستيسيته كم و در عين حال نفوذپذيري كم مدّ نظر باشد دستيابي همزمان به اين خواص با مشكل روبرو خواهد بود. بديهي است دستيابي به روشي كه بتواند نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك را كاهش دهد در بهبود كيفيت ديوارهاي آببند بتن پلاستيك مؤثر خواهد بود. بررسي منابع فني نشانگر اين است كاربرد دودهي سيليسي در بتنهاي معمولي تأثير عمدهاي در كاهش نفوذپذيري از طريق گسستهسازي و ريزتر نمودن ابعاد منافذ سيمان و بهبود ناحيه انتقال بين سنگدانه و خمير سيمان دارد [4 و 5 و 6]. لذا در اين تحقيق امكان كاهش قابل توجه در نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك از طريق كاربرد دودهي سيليسي مورد مطالعه قرار گرفته است. 2- برنامه آزمايشها: هدف برنامه مطالعاتي بررسي تأثير كاربرد درصدهاي مختلف دودهي سيليس شامل 0 و 5 و 10 و 15 درصدهاي مواد سيماني روي خواص مقاومتي، سختي و نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك بوده است. جهت مشخص كردن اينكه آيا نتايج حاصل از تحقيق براي بتنهاي پلاستيك در ردههاي مختلف مقاومتي قابل تعميم ميباشد، مطالعات فوقالذكر براي بتنهاي پلاستيك با نسبتهاي آب به مواد سيماني 1.8 (گروه با ردهي بالاي مقاومت) و نسبت آب به مواد سيماني 2.6 (گروه با ردهي پايين مقاومت) تكرار شد. جهت مشخص كردن تأثير فاز سنگدانه مخلوطهاي بتن پلاستيك روي عملكرد دودهي سيليسي در اين مخلوطها، آزمايشات انجام شده روي بتنهاي پلاستيك، روي گروت (فاز دوغاب سيمان، بنتونيت و در صورت وجود دودهي سيليسي) مخلوط تكرار گرديد. در تمامي مخلوطها نسبت آب به بنتونيت 13 در نظر گرفته ميشود. لذا تعداد مخلوطهاي ساخته شده بالغ بر 24 گرديد. و از هر مخلوط 10 نمونه جهت تعيين مقاومت فشاري در سنين 28 ، 90 روز و مدول الاستيسيته و ضريب نفوذپذيري در سن 90 روز تهيه شده است. 3- مشخصات مصالح : مصالح مورد استفاده در ساخت مخلوطهاي بتن پلاستيك شامل آب، سيمان، بنتونيت، دودهي سيليسي و مصالح سنگي بودهاند كه خواص آنها، به شرح ذيل ميباشد: - آب مصرفي آب شرب تهران بوده است. - سيمان مصرفي تيپ دو كارخانه سيمان تهران بود كه آزمايشات تعيين مقاومت فشاري و زمان گيرش و تجزيه شيميايي برروي آن انجام شد كه خواص آن با استاندارد ASTM C 150 مطابقت داشت. - بنتونيت مصرفي توليد شركت باريت فلات ايران واقع در سلفچگان بود. - سنگدانهها مصزفي شامل شن با دو گروه اندازهاي (mm 19-9.5) و (mm 9.5-5) و ماسه شكسته با اندازه حداكثر mm 5 بوده است. - دودهي سيليسي مصرفي توليد كارخانه فروآلياژ ايران ميباشد كه آناليز شيميايي بر روي آن نيز صورت گرفته است. 4- شيوه ساخت مخلوط بتن پلاستيك: 4-1- ساخت دوغاب بنتونيت: جهت ساخت دوغاب (گل) با استفاده از دستگاه همزن با دور بالا (براساس توصيه ICOLD سرعتrpm1450) بنتونيت با آب مخلوط ميگرديد. جهت عملآوري و اشباع، دوغاب بنتونيت بر اساس توصيه مراجع مختلف به مدت 24 ساعت در مخزن عملآوري نگهداري شد [7 و 8 ]. 4-2- ساخت گروت: جهت ساخت گروت، سيمان را كه از قبل بر اساس طرح اختلاط مورد نظر توزين شده و با درصد مشخص از دودهي سيليسي كاملاً مخلوط شده به دوغاب بنتونيت اضافه و توسط همزن حدود 5 دقيقه مخلوط گرديد. 4-3- ساخت بتن پلاستيك: بعد از تهيه گروت مصالح سنگي در مخلوطكن با دوغاب سيمان و بنتونيت مخلوط ميشود. 4-4- تهيه نمونهها: بعد از تهيه بتن پلاستيك آزمايش اسلامپ بر اساس استاندارد143ASTM C انجام شده سپس بتن پلاستيك درون قالبهاي استوانهاي فلزي 20*10 ريخته و بعد از 24 ساعت نمونهها از قالب خارج و درون حوضچههاي عملآوري گرفتند. 5-كدگذاري مخلوطها: مخلوطها با نسبت آب به سيمان 2.6 و 1.8 به ترتيب با كد A ، B مشخص شدهاند. درصدهاي دودهي سيليسي بهكار رفته با (15،10، 5 و0) و گروت و بتن با كدهاي G وC مشخص ميشوند. در جدول(1) كد مخلوطهاي ساخته شده همراه با مقادير اجزاء ارائه شده است. جدول1: مقادير اجزاء مخلوطهاي ساخته شده نام مخلوط درصد ميكروسيليس آب سيمان بنتونيت ميكروسيليس شن 19 شن 9 ماسه اسلامپ (CM) G 0 A 2.6 0 863.3 332.0 66.4 0 0 0 0 ... G 5 A 2.6 5 861.2 314.7 66.2 16.6 0 0 0 ... G 10 A 2.6 10 859.1 297.4 66.1 33.0 0 0 0 ... G 15 A 2.6 15 857.0. 280.2 65.9 49.4 0 0 0 ... G0B 1.8 0 823.4 457.4 63.3 0 0 0 0 ... B5G 1.8 5 820.6 433.1 63.1 22.8 0 0 0 ... B10G 1.8 10 817.8 408.9 62.9 45.4 0 0 0 .. B15G 1.8 15 815.2 348.6 62.7 67.9 0 0 0 .. C0 A 2.6 0 397.0 152.7 30.5 0 475.8 279.4 617.9 20 C5 A 2.6 5 397.0 145.0 30.5 7.6 474.8 278.8 616.6 19.5 C 10 A 2.6 10 397.0 137.4 30.5 15.3 473.8 278.3 615.3 19 C 15 A 2.6 15 397.0 129.8 30.5 22.9 471.6 277.7 614.0 18.5 C0B 1.8 0 397 220.6 30.5 0 456.1 267.9 592.3 21 B5C 1.8 5 397 209.5 30.5 11.0 453.5 267.0 590.5 20.5 B10C 1.8 10 397 198.5 30.5 22.1 453.2 266.2 588.6 20 B15C 1.8 15 397 187.5 30.5 33.1 451.8 265.3 586.8 19.4 6- آزمايشات انجام شده: 6-1- تعيين مقاومت فشاري: مقاومت فشاري در سنين 28 و 90 روز طبق استاندارد 39ASTMC تعيين گرديد. سرعت بارگذاري كاهش داده شد تا مقاومت نهايي نمونهها در مدت حاصل گردد [9 و 10]. 6-2- تعيين مدولالاستيسيته: اين آزمايش طبق استاندارد 469ASTMC با سرعت اعمال بار پايين و بر اساس كرنش 15CM وسط نمونه ها تحت بار معادل 40% بار نهايي تعيين شده است. 6-3- ضريب نفوذپذيري: اندازهگيري ضريب نفوذپذيري نمونهها بر اساس استاندارد 92-4913-USBR انجام شد [11]. به منظور جلوگيري از خطاي ناشي از مخلوط شدن هواي فشرده با آب ورودي به نمونهها،كه در مراجع مورد اشاره قرار گرفته [12]، در تجهيزات به كار گرفته شده در اين تحقيق دستگاه اعمال فشار اصلاح شده و فشار آب ورودي عاري از هواي فشرده به نمونه وارد شده است. 7- نتايج آزمايشات: نتايج آزمايشات تعيين مقاومت فشاري، مدول الاستيسيته و ضريب نفوذپذيري مخلوطها در جدول (2) ارائه شده است. جدول2: نتايج آزمايشات مقاومت فشاري ، مدول الاستيسيته و ضريب نفوذپذيري ضريب نفوذپذيري 90روزه مدول الاستسيته 90روزه مقاومت فشاري شماره مخلوط 90 روز 28 روز 25* 6350 9 6.6 6/2 A0G 9700 8/13 8 6/2 A5 G 32* 11800 3/16 43/11 6/2 A10G 13100 3/22 2/17 6/2 A15 G 54* 19200 16 1/13 8/1 B0 G 22800 30 8/23 8/1 B5 G 75* 27000 46 8/35 8/1 B10 G 33200 66 1/40 8/1 B15 G 24* 1500 5/8 6/2 A0 C 16100 8/12 9/12 6/2 A5 C 30* 19700 5/19 5/18 6/2 A10 C 27000 20 6/2 A15 C 58* 32000 5/22 8/1 B0 C 43600 4/38 23/31 8/1 B5 C 52* 70000 3/40 8/1 B10 C 88000 7/48 8/1 B15C 7-1- مقاومت فشاري: همانطوركه در شكلها مشاهده ميشود تغييرات در مقاومت فشاري 90 روزه مخلوطهاي گروت و بتن،بر اثر جايگزيني درصدهاي مختلف سيمان با دودهي سيليسي در شكلهاي 1و2 ارائه شده است كاربرد 15 درصد دوده ي سيليسي باعث افزايش در مقاومت گروتها وبتنهاي پلاستيك از حدود 2 برابر تا بيش از 3 برابر نسبت به مخلوطهاي كنترل (بدون دودهي سيليسي) شده است. طبق انتظار مخلوطهاي با نسبت اب به سيمان پايين ( 1.8 ) داراي مقاومتهاي بيشتري نسبت به مخلوطهاي با نسبت آب به سيمان بالا ( 2.6 ) ميباشند . شكل1: نتايج مقاومت فشاري در برابر درصدهاي مختلف دودهي سيليسي( ) شكل2: نتايج مقاومت فشاري در برابر درصدهاي مختلف دودهي سيليسي ( ) 7-2- مدول الاستيسيته: در شكلهاي 3و4 تأثير جايگزيني درصدهاي مختلف دودهي سيليسي به جاي سيمان روي مدول الاستيسيته مخلوطهاي گروت و بتن با نسبت آب به سيمان 2.6 و 1.8 ارائه شده است. همانطور كه مشاهده ميشود با افزايش درصد دودهي سيليسي تا 15 درصد وزني مواد سيماني مدول الاستيسيته مخلوطهاي گروت و بتن حدود 2 برابر افزايش پيدا ميكند. طبق انتظار مقادير مدول الاستيسيته مخلوطهاي با نسبت آب به سيمان 2.6 بسيار كمتر از مخلوطهاي با نسبت 1.8 ميباشد. شكل3: مقادير مدول الاستيسيته در برابر درصد دودهي سيليسي( ) شكل4: مقادير مدول الاستيسيته در برابر درصد دودهي سيليسي ( ) 7-3- نفوذپذيري: در شكلهاي 5 و 6 تأثير دودهي سيليسي بر روي نفوذپذيري مخلوطهاي بتن و گروت به ترتيب با نسبت آب به سيمان 2.6 و 1.8 ارائه شده است. همانطور كه مشاهده ميشود ضريب نفوذپذيري گروتها تا 8 برابر كاهش يافته و در بتن نيز اين كاهش تا حدود 10 برابر ميباشد. طبق انتظار در مخلوطهاي ضريب نفوذپذيري بسيار بيشتر از مخلوطهاي ميباشد. نكته قابل توجه آن است كه ميزان نفوذپذيري مخلوطهاي بتن و گروت مشابه بوده و تأثير دودهي سيليسي بر روي ضريب نفوذپذيري هر دو حدوداً يكسان ميباشد. شكل5 : ميزان تغييرات ضريب نفوذپذيري با افزايش درصد دودهي سيليسي( ) شكل6 : ميزان تغييرات ضريب نفوذپذيري با افزايش درصد دودهي سيليسي( ) 8- نتيجهگيري: - كاربرد دودهي سيليسي در ارتقاء مقاومت بتنهاي پلاستيك بسيار قابل توجه بوده و جايگزيني تا 15 درصد وزني سيمان با دودهي سيليسي باعث افزايش مقاومت از 200 تا بيش از 300 درصد نسبت به بتن كنترل ميگردد. شايان ذكر است كه بر روي بتنهاي معمولي اين افزايش عمدتاً حدود 30 تا 50 درصد گزارش شده است. - كاربرد دودهي سيليسي باعث افزايش مدول الاستيسيته بتنهاي پلاستيك شده است و جايگزيني تا 15 درصد وزني سيمان با دودهي سيليسي باعث افزايش از 150 تا حدود 250 درصد از مدول الاستيسيته اين مخلوطها شده است. - تأثير دودهي سيليسي در كاهش ضريب نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك بسيار عمده بوده است و جايگزيني 10 درصد وزني سيمان با دودهي سيليسي باعث كاهش 10 برابري در ضريب نفوذپذيري ميشود. - نتايج حاصله نشانگر اين است كه كاربرد دودهي سيليسي ميتواند اهرمي بسيار مؤثر در كاهش ضريب نفوذپذيري بتنهاي پلاستيك باشد. در عين حال لازم است افزايش ايجاد شده در مدول الاستيسيته بتن پلاستيك به علت كاربرد دودهي سيليسي لحاظ گردد. 8- مراجع: [1] International Committee on Large Dams, “Filling Materials for water tight cut off walls”, Bulletin51,1985. [2] عجم، عباس، " بررسي اثر نسبت آب به سيمان روي مقاومت، مدول الاستيسيته و نفوذپذيري بتن پلاستيك ديوار آببند سدها،" پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي 1379. [3]Neville, A.M. “Properties of Concrete” Mcmillan Press, London,1995. [4]ACI Committee 234-R96, “Guidefor the use of silica fume in concrete” , American Concrete Institute Manual of concrete Practice, 2003. Concrete Society, “Microsilica in concrete” , Technical report No 41, 1993. [5] [6] Aitcin,p.c., “High Performance concrete” , E & FN spon, London, 1999. [7] Drilling Fluid Materials Bentonite, OCMA Specification NO.DFCD 4,1985. [8] Drilling Fluid Materials, American Petroleum Instatue,Spec 13A,1998. [9] Dolen,T.H,Benavidez,A.A. “properties of low strength concrete for meeks cabin dam modification project”, ASTM STP 1331, American Society for Testing and Materials,1998. [10] Ramachandran,K,Swan,C “Design and Construction of Cement Bentonite Cut off walls for S.A.Murray Hydroelrctric Station”,ASTM STP 1129,American Society for Testing and Materials,1992. [11] U.S.B.R-4913-92, “Procedure for Water Permeability of Concrete”United States Beureu of Reclaimation,1992. [12] نقيپور، ن؛ و سروش، ع؛ "مطالعه آزمايشگاهي نفوذپذيري بتن پلاستيك،" سومين كنفرانس بينالمللي بتن، 1379. 3 لینک به دیدگاه
Fabir 25 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 تیر، ۱۳۹۱ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام يک سوپر پوزولان است که در صورت کاربرد درست از آن تأثير بسيار قابل توجهی در افزايش مقاومت و دوام سازهای بتنی دارد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در حرارت زايی بتن تا حد زيادی ناشی از همان مکانيزم هايی است که باعث افزايش دوام و مقاومت بتن مي شود، در حقیقت خواص پرکنندگي و واکنش پوزولانی ميكروسيليس می تواند باعث کاهش میزان حرارت زايي بتن شود.حرارت زايي يک گرم ميکروسيليس بيشتر از يک گرم سيمان پرتلند معمولی است و در مواردی بيشتر از 2 برابر آن خواهد بود.اما مقاومت زايي بالاتر ميکروسيليس (2 تا حدود 4 برابر سيمان)،امکان کاهش مقدار کل مواد سيمانی بتن جهت دستيابي به يک مقاومت مشخص را فراهم نموده و بدين شکل استفاده از ميکروسيليس ميتواند باعث کاهش حرارت زايي بتن شود. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام درانواع سازه های بتنی مسلح و غیرمسلح به کارمی برند. ژل میکروسیلیس در ساخت منابع و مخازن آب بند بتنی استفاده می شود. ژل میکروسیلیس درسازه های دریایی، تونلها و کانالهای انتقال آب کاربرد دارد. ژل میکروسیلیس درسازه های بتنی ضد تشعشع و ضد انفجار.به کار می برند. ژل میکروسیلیس را در سازه های بتنی که در معرض سایش عرشه پلها و سازه پارکینگها و هر نوع بتن ضد سایشی به کار می برند. ژل میکروسیلیس را در سازهای بتنی که نیاز به کاهش نفوذپذیری بتن و احتیاج به دوام بالاتر دارند استفاده میشود. ژل میکروسیلیس را در پروژه هایی که به بتن پرمقاومت برای کم کردن ابعاد اعضاء سازه و یا بالا بردن طول دهانه نیاز دارند به کارمی برند. ژل میکروسیلیس را در سازه های بتنی که احتیاج به مدول الاستیسیته بالا دارد استفاده می کنند. ژل میکروسیلیس را برای قطعات پیش ساخته بتنی به کارمی برند. ژل میکروسیلیس را برای سازهایی که نیازمند حداقل هدایت الکتریکی هستند استفاده میکنند. ژل میکروسیلیس برای ساخت مخازن آب بتنی مناسب است. برای ساخت مخازن ذخیره آب از ژل میکروسیلیس استفاده می کنند. برای ساخت آب بند کننده بتن در سپتیک تانک ژل میکروسیلیس کاربرد عمده دارد. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده