Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 خرداد، ۱۳۹۱ «فضاهاي باز شهري» بخشي تاثيرگذار از مُحيط هاي شهري هستند كه به دليل اهميت شان بر «نظام اجتماعي سكونت شهري»، تصميم گيري در خصوص آنها يكي از دغدغه هاي اصلي برنامه ريزان و طراحان شهري است و از مُدلهاي مختلفي براي برآورد ارزشهاي ناشي از فضاهاي عُمومي شهري به عنوان يك كالاي غير بازاري استفاده مي شود كه از جمله مي توان به مُدل هاي CE، TCM،CVM و HPM اشاره كرد. در اين پژوهش از مُدل HPM با توجه به مزاياي آن نسبت به ساير مُدل ها، جهت سنجش ارزش فضاي باز شهري استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه محدوده مسكوني بلافصل رود- دره ولنجك واقع در شمال شهر تهران است. چشم انداز به عنوان يكي از پارامترهاي مُحيطي موثر بر قيمت مسكن جهت برآورد ارزش فضاي باز در نظر گرفته شده است و با استفاده از 9 فاكتور موثر و اطلاعات حاصله از 94 مورد داد و ستد واحد آپارتماني در منطقه مورد مطالعه، مُدلي مبتني بر HPM براي برآورد قيمت مسكن با توجه به پارامترهاي موثر با R2=0.92 ارائه شده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد چشم انداز به فضاي باز مورد مطالعه تاثير مثبت قابل توجهي بر قيمت واحدهاي مسكوني اطراف داشته است، بطوريكه بعد از سطح زير بنا با ضريب تاثير %21 به عنوان دومين پارامتر مؤثر بر قيمت مسكن در محدوده شناسايي شد. ضرائب تاثير براي جهت قرار گيري (جنوبي بودن بنا) ساختمان 6/4%، تعداد اتاق خواب 4/1% ، طبقه قرارگيري واحد مسكوني 85/0%، داشتن بالكن 3/7% و داشتن استخر 5/3% بدست آمده است كه باعث افزايش در قيمت واحدهاي مسكوني شده اند. تعداد واحد مسكوني در طبقه با ضريب 2/0% و عمر بنا با 2/1% منجر به كاهش قيمت مسكن شده اند. مُدل ارائه شده در اين تحقيق قابليت توسعه براي ساير مناطق مشابه جهت سنجش ارزشهاي كيفي فضاي باز را داراست. کلمات کلیدی: فضاهاي باز شهري، مُدل HPM، ارزش هاي كيفي، چشم انداز، شهر تهران نویسندگان: مجتبي رفيعيان، علي اكبر تقوايي، مصطفي حسين آبادي دانلود مقاله 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده