EN-EZEL 13039 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ وقتی وارد قطعه هنرمندان می‌شوی، حس و حال غریبی به آدم دست می‌دهد. روی قبر هنرمندان قدم می‌زنی و انگار کسی مدام به تو یادآوری می‌کند که زمان چقدر سریع می‌گذرد. انگار همین دیروز بود که "پیمان ابدی" برای خدمت به سینمای کشورش به ایران برگشته بود. انگار همین دیروز بود که "پوپک گلدره" بعد از سال‌ها به وطنش بازگشت و مردم او را با نام دریا و نرگس می‌شناختند. سخت است مرگ کسانی را باور کنی که روزگاری را با خاطرات خوش یا شاید هم بدشان سرکردی. سخت است قبول کنی که دیگر نمی‌توانی صدای دلنشین "خسرو شکیبایی" را بشنوی. سخت است که بدانی دیگر نمی‌توانی صدای "احمد آقالو" را در رادیو گوش کنی و نمی‌توانی شب را با نمایش‌های رادیویی اش به صبح برسانی. سخت است قبول کنی که از کارگردان "کالی مانگا" دیگر فیلمی را نخواهی دید و تاسف می‌خوری که "سیف الله داد" نتوانست فیلم آخرش را بسازد. نمی توانی باور کنی که کارگردان محبوب خیلی از ما نسل سومی ها، "مسعود رسام"، دیگر فیلمی نخواهد ساخت و "خانه سبز" دیگری را نخواهی دید. سخت است ... با این همه، روی قبر هر کدام از هنرمندان جمله‌ای به یادگار نوشته شده و شاید این جمله آخرین حرف هر هنرمند برای طرفدارانشان باشد. مثل همان شعر معروف سهراب که بر قبرش حک شد: به سراغ من اگر می‌آیید نرم و آهسته بیایید ... در این قطعه قدم می‌زنی و نگاهت به قبر "جعفر بزرگی" می‌افتد، همان بابابزرگ مهربان و دوست داشتنی "چرا" در برنامه رنگین کمان که تقریباً آخرین‌های حضور وی در تلویزیون بود، که بر روی قبرش نوشته شده است: "قبر من جز خانه الفت نبود/ خانه ام جز جای عاشق‌ها نبود/ گرد هم در خانه ی من جایشان/ عشق بود و عشق بود و غم نبود/ چون شدم خاموش به یادآورید زمن / جز حدیث عشق حدیث من نبود"(دخترت مهشید) برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و یا روی سنگ قبر "نعمت الله گرجی" نوشته شده: "او با لبخند همیشگی خود شراب زندگی را به مردم هدیه می‌داد، شرابی که طعم آن شیرین و جاودانه است" برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام وی قبر "پوپک گلدره" که جوان ترین عضو قطعه هنرمندان هم هست، حک شده است: "دریا طوفانی می‌شود، آرام می‌گیرد، اما هرگز نمی‌میرد" برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام وقتی فکرش را می‌کنی که "منوچهر نوذری" چند ماه قبل از مرگش یک بار مردن را در "چند می‌گیری گریه کنی؟" تجربه کرده است، آن وقت خواندن جمله روی قبرش که نوشته: "ز حق توفیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی، چه توفیقی از این بهتر که خلقی را بخندانیم" حس و حال عجیبی دارد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام موسیقی "ولایت عشق" را زمزمه می‌کنی و روی قبر "بابک بیات" می‌خوانی: "سکوت سرشار از ناگفته هاست..." شاید آن وقت است که معنای سکوت را درک می‌کنی. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام تقدیر "پیمان ابدی" هم هر چه بود گذشت و تو به یاد بدل کاری هایش روی قبرش می‌خوانی: "ای چرخ فلک خرابی از کینه توست، بیدادگری شیوه دیرینه ی توست، ای خاک اگر سینه تو بشکافد، پس گوهر قیمتی که در سینه توست" برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام عکس "سیف الله داد" را همراه دوربینی روی قبری می‌بینی که بر رویش نوشته: "سفرت به خیر اما!، تو و دوستی خدا را، چو از این کویر وحشت، به سلامتی گذشتی، برسان سلام ما را" سمت بالای قطعه هنرمندان جای تازه در گذشتگان است. جایی که چشمت به قبر احمد آقالو و خسرو شکیبایی می‌افتد که کنار هم قرار دارند. به هنر آقالو فکر می‌کنی و روی قبرش می‌خوانی: "خوبتر از جهان از این چه بود کار، دوست بر دوست رفت و یار بر یار، آن همه اندوه بود وین همه شادی، آن همه گفتار بود وین همه کردار" برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آخرین جمله خسرو شکیبایی هم چون همیشه نشان از خاکی بودنش دارد. "زاده خاک تهرون، مخلص تمام عاشقان ایرون" و در ادامه جمله‌ای به نقل از خودش "بر من ببخشایید، اگر چه خیلی دیر، خیلی دور، ولی احساس می‌کنم رسیده ام، شاید، به شما، به ما ... به او ..." برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و آخرین جمله مسعود رسام "وقتی مُردَم پیراهن سپید بر تن کنید، با گل‌های سپید به دیدنم بیایید و همدیگر را ببوسید تا لکه‌ای سیاه و غمگین بر دلتان نباشم تا بدانم که شما را بسیار دوست داشته ام و بدانم خاطراتم همچون حجمی از نور در قلبتان جای دارم(!)، می‌دانم این همه خواسته ام از شما خودخواهی ست، می‌دانم" سال هشتاد و هشت با همه خوبی‌ها و بدی هایش تمام شد و چه بسیار آدم‌هایی که امسال در کنار ما نیستند. شاید خیلی از ما بعد از مرگ هنرمندان سراغی از آنها نگیریم، اما هنرمندان در قاب تصاویرشان همواره زنده‌اند. چه کسی می‌داند سال آینده چند هنرمند ... منبع: باشگاه جوانی برنا 35 لینک به دیدگاه
fanous 11130 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ فوق العاده بود جاويد جان باور كردني نيست مرگ عزيزاني كه تا ديروز صدا و حضورشان رو حس مي كردي خدا همه ي اين عزيزان رو رحمت كنه خودم هم به ياد عزيزان از دست رفته ام افتادم و دلم گرفت... 8 لینک به دیدگاه
EN-EZEL 13039 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ در این لحظاتی که به سال نو مونده خیلی خوبه برای همه عزیزان سفر کردمون فاتحه ای بخونیم و یادشون رو گرامی بداریم البته پنجشنبه آخر سال نزدیکه ولی خوبه همیشه به یاد عزیزان درگذشته خود باشیم 6 لینک به دیدگاه
fanous 11130 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ آره جاي خاليشون رو نمي شه هرگز با هيچ چيزي پر كرد همه با هم بخوانيم... 5 لینک به دیدگاه
Peyman 16150 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ امشب یاد چه کسانی رو برای من زنده کردی جاوید خان ! دست گلت درد نکنه ! روحشون شاد یادشون گرامی . 6 لینک به دیدگاه
fanous 11130 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ درسته خدا خيرت بده جاويد عزيز يا كسايي كه ديگه زباني ندارند تا مار رو متوجه خودشون كنن در سكوتي ابدي فرو رفته اند.... 6 لینک به دیدگاه
EN-EZEL 13039 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ امشب یاد چه کسانی رو برای من زنده کردی جاوید خان ! دست گلت درد نکنه ! روحشون شاد یادشون گرامی . درسته خدا خيرت بده جاويد عزيز يا كسايي كه ديگه زباني ندارند تا مار رو متوجه خودشون كنن در سكوتي ابدي فرو رفته اند.... قربون محبتتون دوستان گلم به هر حال وظیفه هر ایرانی هست که از هنرمندان و اسطوره های کشورش که عمری زحمت کشیدند و الان دستشون از دنیا کوتاه شده یادی بکنه بقول حضرت سعدی: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز******مرده آن است که نامش به نکویی نبرند 6 لینک به دیدگاه
EN-EZEL 13039 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ تصاویری از چند هنرمند بزرگ ایران که به دیار باقی شتافتند 12 لینک به دیدگاه
Iman-Emperatour 4937 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ واقعا چه آدما زود فراموش میشن...! 5 لینک به دیدگاه
آقا سید 253 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ احسنت ، یادآوری بجایی بود ، ممنونم ، فردا آخرین پنجشنبه ساله ، اموات منتظرن ، حتما ازشون یاد کنید ، حتی با ذکر یک صلوات ، شهدا رو هم فراموش نکنید ، خیلی به گردن ما حق دارن ... 5 لینک به دیدگاه
pejman.pna 297 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ فقط می تونم بگم فوق العاده بود! 3 لینک به دیدگاه
MH.Sayyadi 14584 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ جاوید دیونم کردی.... چه کسایی بودنو رفتن. من بعضی هاشون رو نمیدونستم فوت کردن. اینو خیلی دوس داشتم 6 لینک به دیدگاه
Ali.Akbar 9300 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ ایول جاوید جان . ممنون یادشان گرامی و روحشان شاد 2 لینک به دیدگاه
EN-EZEL 13039 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ از همه دوستان گلم ممنونم که در این تاپیک شرکت کردن و باهم یادی از هنرمندان از دست رفته کشورمون کردیم امیدوارم هیچگاه این عزیزان رو از یاد نبریم 2 لینک به دیدگاه
mohandese shahrsaz 947 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ روحشون شاد......................... 2 لینک به دیدگاه
NYX 1007 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۸۸ دوست عزیزم خیلی ممنون از لطفت . من هم واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و تعدادی از این هنرمندان را هم نمیدونستم که فوت کردند مثل خانم نیکو خردمند .... و آقای مسعود رسام ، که واقعا متاثر شدم. امیدوارم که همیشه یادشون گرامی باشه. واقعا خیلی ممنون از این تاپیک. عالی بود .:rose::rose::rose::rose: امیدوارم قدر هنرمندانی که هنوز زنده هستند را بیشتر بدونیم. اگر استاد مشکاتیان رفت قدر استاد شجریان را آنقدر که باید ، بدانیم ... اگر استاد بیات رفت قدر دیگری را تا زنده هستند بیشتر بدانیم...:rose: 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده